03-02-09
12:25
Όμορφη ζεστή θάλασσα
Όμορφη ζεστή θάλασσα
Φούρνος μικρών κυμάτων
Θύτης πολλών θυμάτων
Αιτία πολλών θανάτων
Σκόρπισες τις φουρτούνες σου στις διπλανές στεριές
Έμεινες ανέπαφη σε μια μεγάλη τραγωδία
Αγέρωχη αντάλλαζες χρώματα με τον ουρανό
Μέχρι αυτός να κουραστεί και να φύγει
Εσύ τότε μαύρισες και έμεινες για πάντα μαύρη
Στις μνήμες των περαστικών
Που έκλεψαν τόσους μύθους
Στην μνήμη ενός ψαριού που κάηκε μια ζεστή μέρα του Ιουλίου
Στο χαμόγελο ενός δελφινιού που πάγωσε λόγω του κρύου
Που ποτίζει την πετρωμένη πια καρδιά μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
03-02-09
12:24
Σε σκοτεινά νερά
Ξεχάσατε τον Μένιππο
Το υπόγειο ταξίδι, το σκοτεινό ποτάμι, τον σκοτεινό βαρκάρη
Ξεχάσατε την αλήθεια, το πείσμα, το τιμημένο συναίσθημα της ανάγκης για άμεση ανταρσία
Σε ένα πλοίο που βουλιάζει
Σε σκοτεινά νερά
Φλεγόμενο από πύρινες κατακόκκινες γλώσσες που σφεντονίζουν
Ψεύτικους στίχους
Σε μαύρους τοίχους
Σε σκοτεινά νερά
Ναυαγοί ενός στόλου αναληθών επιχειρημάτων
Που κρύβουν κάθε πτυχή άλλης διάστασης
Σε μάτια ανίκανα να δουν άλλες διαστάσεις
Φυλακισμένα σε συνήθεις καταστάσεις
Γαζωμένοι γέρα σε ένα ξύλινο σκαρί γεμάτο ρωγμές
Που πλησιάζει το βυθό
Και χάνεται σε σκοτεινά νερά
Δυο σπασμένα φτερά
Δεν μπορούν να κολυμπήσουν
Σε πολύ λίγο
Χάθηκαν
Σε σκοτεινά νερά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
03-02-09
12:23
Η αλμυρή μαγεία της θάλασσας
Κατακλύζει κάθε πόρο του οργάνου της γεύσης
Τα ψαριά πέταξαν μέχρι το πιο κοντινό βουνό και μεταμορφώθηκαν σε μεγάλους αγριόχοιρους σκορπίζοντας πανικό στα διπλανά χώρια
Οι κάτοικοι παγιδεύτηκαν στα σπίτια τους και πλάθουν ιστορίες
Για πεταλούδες που κάποτε ήταν σκουλήκια
Για κάποια δέντρα που έγιναν φύκια
Πολλούς θαρραλέους αξιωματικούς που πατούσαν λουλούδια
Τον κόσμο που γέμισε φυσαλίδες
Μια γυναίκα που φορούσε ένα φωτεινό μαύρο φόρεμα
Και μπορούσε να θεραπεύσει τον απέραντο ουρανό
Με μια μόνο λέξη
Εκεί που σβήνει ένα πεφταστέρι
Υπάρχει η σκιά ενός τραγουδιού που μιλάει για μια ήσυχη θάλασσα
Με μοναχικά καραβιά
Πλέουν μοναχικά τόσο πολύ καιρό
Σε λυπηρές τροχιές γύρω από την άγνωστη στεριά
Δεν είσαι ο λόγος που γεννήθηκε ο φόβος
Ο λόγος είναι ότι γεννηθήκαμε πριν πολλά χρόνια
Υπάρχει μια μαυρίλα που καλύπτει αυτή την παραλυμένη γη και κανείς δεν την γνωρίζει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.