Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
07-06-07
14:36
Η κάθε γενιά γίνεται καλύτερη απ την προηγούμενη (θεωρητικά πάντα )
Μπορώ να σου/σας πω αυτά που είδα μέσα στην δική μου οικογένεια....
Στη δική μου οικογένεια που μεγάλωσα λοιπόν, όπως ανέφερα και πιο πριν, οικονομικό πρόβλημα δεν υπήρξε ποτέ.
Ισα ίσα... πέρασε και περίοδος που θεωρούμασταν πλούσιοι
Παρόλα αυτά... όταν ξεκίνησα να δουλεύω κι εφόσον ζούσα με τους γονείς μου, ένα πολύ μεγάλο μέρος του μισθού μου πήγαινε στο σπίτι και το διαχειριζόταν η μάνα μου μαζί με τα υπόλοιπα έσοδα του σπιτιού για τους λογαριασμούς κλπ
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη μου... έμαθα όμως να διαχειρίζομαι τα χρήματα, να βλέπω από πολύ νωρίς πόσο δύσκολα βγαίνουν και πόσο εύκολα ξοδεύονται και να τα σέβομαι
Οι γονείς μου δεν ήθελαν να φύγω απ το σπίτι πριν παντρευτώ... κι αυτό έκανα (και τώρα κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο) αλλά στα οικονομικά... συμμετείχα και με το παραπάνω!
Το ίδιο ακριβώς μεγάλωσε και η αδερφή μου....
Η οποία όμως αφού μεγάλωσε με αυτόν τον τρόπο... "έβγαλε έξω απ το σπίτι" τους γιούς της σε πολύ νεαρή ηλικία.
Και οκ ο ένας δεν μετράει γιατί έφυγε στα 17 που τέλειωσε το σχολείο για σπουδές. Ο άλλος όμως, στα 23 του έφυγε! Νοίκιασε σπίτι, έχει την ευθύνη του. Μπορεί πότε πότε να πηγαίνει κανα ρούχο για σιδέρωμα στη μαμά του αλλά είναι σπάνιο.... μπορεί πότε πότε να τρώει στη μάνα του αλλά κι αυτό... το κάνουν όλα τα παιδιά, παντρεμένα ή όχι.
Κι αυτού μπορεί να του ξύνισε λίγο στην αρχή το όλο θέμα που έχασε τη βολή του αλλά... έχει να κάνει και τι αντιμετώπιση βρήκε από πίσω απ την οικογένεια του
Εύχομαι, να μπορέσω να γίνω το ίδιο καλή μάνα με την αδερφή μου και τα παιδιά μου να μην έχουν την ανάγκη των δουλικών υπηρεσιών μου στα 20+ τους... αλλά να εισπράττουν την πραγματική αγάπη και επικοινωνία που μπορούμε να έχουμε σαν οικογένεια.
Μπορώ να σου/σας πω αυτά που είδα μέσα στην δική μου οικογένεια....
Στη δική μου οικογένεια που μεγάλωσα λοιπόν, όπως ανέφερα και πιο πριν, οικονομικό πρόβλημα δεν υπήρξε ποτέ.
Ισα ίσα... πέρασε και περίοδος που θεωρούμασταν πλούσιοι
Παρόλα αυτά... όταν ξεκίνησα να δουλεύω κι εφόσον ζούσα με τους γονείς μου, ένα πολύ μεγάλο μέρος του μισθού μου πήγαινε στο σπίτι και το διαχειριζόταν η μάνα μου μαζί με τα υπόλοιπα έσοδα του σπιτιού για τους λογαριασμούς κλπ
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη μου... έμαθα όμως να διαχειρίζομαι τα χρήματα, να βλέπω από πολύ νωρίς πόσο δύσκολα βγαίνουν και πόσο εύκολα ξοδεύονται και να τα σέβομαι
Οι γονείς μου δεν ήθελαν να φύγω απ το σπίτι πριν παντρευτώ... κι αυτό έκανα (και τώρα κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο) αλλά στα οικονομικά... συμμετείχα και με το παραπάνω!
Το ίδιο ακριβώς μεγάλωσε και η αδερφή μου....
Η οποία όμως αφού μεγάλωσε με αυτόν τον τρόπο... "έβγαλε έξω απ το σπίτι" τους γιούς της σε πολύ νεαρή ηλικία.
Και οκ ο ένας δεν μετράει γιατί έφυγε στα 17 που τέλειωσε το σχολείο για σπουδές. Ο άλλος όμως, στα 23 του έφυγε! Νοίκιασε σπίτι, έχει την ευθύνη του. Μπορεί πότε πότε να πηγαίνει κανα ρούχο για σιδέρωμα στη μαμά του αλλά είναι σπάνιο.... μπορεί πότε πότε να τρώει στη μάνα του αλλά κι αυτό... το κάνουν όλα τα παιδιά, παντρεμένα ή όχι.
Κι αυτού μπορεί να του ξύνισε λίγο στην αρχή το όλο θέμα που έχασε τη βολή του αλλά... έχει να κάνει και τι αντιμετώπιση βρήκε από πίσω απ την οικογένεια του
Εύχομαι, να μπορέσω να γίνω το ίδιο καλή μάνα με την αδερφή μου και τα παιδιά μου να μην έχουν την ανάγκη των δουλικών υπηρεσιών μου στα 20+ τους... αλλά να εισπράττουν την πραγματική αγάπη και επικοινωνία που μπορούμε να έχουμε σαν οικογένεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
07-06-07
13:49
Κουέ, περίπου ανάλογη είναι και η ιστορία των δικών μου. Στη δική τους γενιά, ακόμη και κάποιος χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση που ήθελε να δουλέψει θα έφτιαχνε τη ζωή του... ακόμη και στο ενοίκιο να έμενε. Άν δούλευε και δύο δουλειές, ήταν άρχοντας... θυμάμαι που μου έλεγαν οι δικοί μου ότι νιόπαντροι μπορούσαν να πηγαίνουν μπουζούκια ακόμη και περισσότερες από μία φορές το μήνα... και δεν ήταν πλούσιοι. Δεν νομίζω ότι ένα νιόπαντρο ζευγάρι με νορμάλ μισθούς, μπορεί να κάνει τέτοια έξοδα πλέον... Δουλεύουμε δύο δουλειές, και η μία πάει στο ενοίκιο (ή το στεγαστικό).
ακριβώς
να σχολιάσω όμως και κάτι άλλο, για να μην φτάσει να κινείται η κουβέντα μόνο γύρω απ το τι κάναν οι γονείς μας...
- Φτάσαμε σχεδόν τριάντα, και -στην πλειοψηφία μας- ακόμη μας μαγειρεύει και μας πλένει η μαμά, εφ'όσον μένουμε μαζί με τους γονείς μας... και πώς να μείνουμε μόνοι με ανεξάρτητα οικονομικά, όταν παίρνουμε το βασικό και τα δυάρια στην Αθήνα έφτασαν να νοικιάζονται 500? / μήνα;
ναι... γιατί κανένας δεν είναι διατεθειμένος να σφίξει τα ζωνάρια και να κάνει τις απαιτούμενες θυσίες στο όνομα της ανεξαρτησίας του...
Η έννοια συγκάτοικος θα έπρεπε να είναι κάτι κοινότυπο όπως είναι στο εξωτερικό...
Έξω οι νέοι που νοικιάζουν μόνοι τους ένα διαμέρισμα είναι από ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι. Κι αν υπάρχουν οι λίγοι, στάνταρ είναι οι καλομαθημένοι Έλληνες
Στην Ελλάδα θεωρούμε υποχρέωση της μάνας μας να μας μαγειρεύει και να μας σιδερώνει μέχρι να παντρευτούμε και να μην δίνουμε και μία στο σπίτι
Κάτι που προσωπικά έχω δει σε πολλές γνωστές μου οικογένειες και θεωρώ πραγματικά απαράδεκτο...
Παίρνει το παιδί έστω αυτά τα 700 και δεν δίνει ΜΙΑ στο σπίτι που τον φιλοξενεί και κανακεύει... ντροπή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
07-06-07
11:44
Ένα πολύ ενδιαφέρον blog που μου έστειλαν σήμερα και ομολογώ ότι "κόλλησα" διαβάζοντας το... (https://g700.blogspot.com)
Μερικά από τα highlights και τα συμπεράσματα που βγαίνουν μέσα απ'τα άρθρα...
- Πολλοί νέοι, δουλεύουν υπερωριακά για ελάχιστα χρήματα και χωρίς ασφάλιση. Ο φόβος φυλάει τα έρημα όμως...
- Άν και παίρνουμε λίγα, δεχόμαστε να πληρώνουμε 5? για έναν καφέ και να μην τον φέρνουμε στο κεφάλι του καταστηματάρχη, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ε.Ε. κοστίζει σχεδόν 50% φθηνότερα.
- Άν και παίρνουμε λίγα, κανείς δεν κάνει το βήμα να φύγει από τη χώρα. Μας αρέσει να μας δουλεύουν καθημερινώς...
- Φτάσαμε σχεδόν τριάντα, και -στην πλειοψηφία μας- ακόμη μας μαγειρεύει και μας πλένει η μαμά, εφ'όσον μένουμε μαζί με τους γονείς μας... και πώς να μείνουμε μόνοι με ανεξάρτητα οικονομικά, όταν παίρνουμε το βασικό και τα δυάρια στην Αθήνα έφτασαν να νοικιάζονται 500? / μήνα;
- Ίσως ποτέ να μην φτάσουμε το βιοτικό/οικονομικό επίπεδο των γονιών μας (ακούγεται υπερβολικό αλλά είναι πολύ πιθανό).
Εγώ αναγνώρισα κάποια (αν όχι αρκετά) από τα παραπάνω στην καθημερινότητα μου... αν αναγνωρίσατε κι εσείς... μπορούμε να το συζητήσουμε...
θα μείνω σε αυτό που έκανα bold
οι γονείς μου, παντρεύτηκαν πριν 44 χρόνια....
είχαν ΜΟΝΟ μια βελέντζα χωρίς υπερβολές και από δυο κομμάτια ρούχα ο καθένας
στα χρόνια που πέρασαν, με δουλειά και απ τους δύο και για μεγάλες περιόδους δουλειά μόνο απ τον πατέρα μου κατάφεραν κι έφτιαξαν μια περιουσία που μετριέται σε 4 σπίτια, φορτηγά του πατέρα μου, ΙΧ αυτοκίνητα, οικόπεδα κι ένα σωρό άλλα... μικροπράγματα
επιπλέον εγώ θυμάμαι να μην μου έχει λείψει ποτέ τίποτα....
με τα ιδιαίτερα μου, με τα μπαλέτα μου κι όλα τα σχετικά που κάνει ένα κοριτσάκι - έφηβη
Ρωτήστε με τώρα αν μου μένουν 50 ευρώ το μήνα στην άκρη μαζί με τον άντρα μου που δουλεύουμε και εμείς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.