lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
13-09-05
00:48
Αρχική Δημοσίευση από ]ifrit[:Δεν είναι και προς θάνατον...
Σουρρρρρρρρρρρρρ...!!!!!!!!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
12-09-05
23:58
Αρχική Δημοσίευση από ]ifrit[:Θεωρώ την ερώτηση: "Μπορεί να κλαίει ένας άντρας" λίγο άκυρη. Βεβαίως και μπορεί.
Το θέμα είναι πόσο συχνά.. Προσωπικά, κλαίω πάρα πολύ σπάνια -δυστυχώς υπάρχουν στιγμές που θέλω και δεν μπορώ- με αποτέλεσμα να τα κρατάω όλα μέσα μου...
Από ότι βέβαια καταλαβαίνετε, αυτή η επιδημία..., δεν έχει ηλικίες..., χτυπάει αδιακρίτως..., ή το αντίθετο...
Πράγματι είναι μεγάλη ανακούφιση, να μπορείς να κλάψεις..., όταν το θέλεις..., όταν ξέρεις πως έτσι, θα μπορούσες να ξελαφρώσεις..., από ένα βάρος που κάθεται στο στήθος... και δεν φεύγει με τίποτα...!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
12-09-05
23:20
Η προσωπική μου γνώμη είναι, πως το κλάμα είναι ένα ξέσπασμα συναισθηματικό..., γι΄ αυτό και θεωρώ ότι είναι μεγάλο πλεονέκτημα, να μπορεί να κλάψει κάποιος, ήτε αυτός είναι άντρας, ήτε είναι γυναίκα...
Όσο βέβαια πιο σπάνια γίνεται, τόσο μεγαλύτερη αξία έχει και για εκείνον που κλαίει, αλλά και γι΄ αυτούς που το βλέπουν..., ή το αντιμετωπίζουν...
Γιατί, υπάρχουν περιπτώσεις, που κάποιος "έχει τα δάκρυα στο τσεπάκι του..." και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο για τους άλλους, διότι το κάθε τι, χάνει το νόημά του, όταν το παρακάνουμε..., όσο και αν είναι ανακουφιστικό γι΄ αυτόν που το κάνει...
Όσο τώρα για τον άντρα, συγκεκριμένα, δεν πιστεύω πως το κλάμα, είναι κάτι που του στερεί την σοβαρότητά του ή τον αντρισμό του..., όταν βέβαια υπάρχει εκ των προτέρων...
Όσο βέβαια πιο σπάνια γίνεται, τόσο μεγαλύτερη αξία έχει και για εκείνον που κλαίει, αλλά και γι΄ αυτούς που το βλέπουν..., ή το αντιμετωπίζουν...
Γιατί, υπάρχουν περιπτώσεις, που κάποιος "έχει τα δάκρυα στο τσεπάκι του..." και αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο για τους άλλους, διότι το κάθε τι, χάνει το νόημά του, όταν το παρακάνουμε..., όσο και αν είναι ανακουφιστικό γι΄ αυτόν που το κάνει...
Όσο τώρα για τον άντρα, συγκεκριμένα, δεν πιστεύω πως το κλάμα, είναι κάτι που του στερεί την σοβαρότητά του ή τον αντρισμό του..., όταν βέβαια υπάρχει εκ των προτέρων...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.