Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
04-09-06
12:51
"TA NEA" Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2006
Αρ. Φύλλου 18630
Μάνα κουράγιο...
Για τα μάτια η στήριξη του κράτους στις μονογονεϊκές οικογένειες
ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ
«Επιθυμούσα όλο και περισσότερο να αποκτήσω παιδί καθώς αντιλαμβανόμουν πως τα χρονικά όρια στενεύουν. Θα προτιμούσα να είμαι παντρεμένη, αλλά δεν είχα και άλλη επιλογή. Ήμουν 38 ετών όταν έμεινα έγκυος. Το θεώρησα ως το μεγαλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ. Την κορούλα μου δεν την αλλάζω με τίποτα».
Η κ. Ελένη Μουζάκη μεγαλώνει μόνη της την μόλις δυόμιση χρόνων κόρη της, την οποία βάφτισε - όχι τυχαία - Ελπίδα. Όπως η ίδια λέει, η ζωή της από τη στιγμή που πήρε την απόφαση να γίνει μόνη μητέρα έχει αλλάξει ριζικά. Κοιμάται μόλις 4 ώρες την ημέρα καθώς βρίσκεται σε ένα συνεχή αγώνα εύρεσης εργασίας, φροντίδας του μωρού και καθημερινής αγωνίας για το πως θα τα βγάλει πέρα.
Τις ίδιες αγωνίες μοιράζονται περισσότεροι από 341.000 αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών που ζουν ανά την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι μισοί περίπου από αυτούς δεν έχουν σταθερή δουλειά.
Και παρ' όλο που οι μόνοι γονείς αυξάνονται χρόνο με το χρόνο (το 1991 οι μονογονεϊκές δεν ξεπερνούσαν τις 160.000), το κράτος επιμένει στη «φτωχή» προνοιακή πολιτική. Το επίδομα που παρέχει ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας στις μονογονεϊκές οικογένειες δεν ξεπερνά (ούτε κατά ένα... λεπτό) τα 44 ευρώ τον μήνα. Και αυτά όμως τα παίρνουν με προϋποθέσεις: μεταξύ άλλων, το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 294 ευρώ! Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις 3.332 μόνοι γονείς (το 1,1 % του συνόλου) παίρνουν κάθε μήνα το συγκεκριμένο επίδομα.
Άλλωστε οι Ελληνίδες μόνες μητέρες στην πλειονότητά τους αντί για επιδόματα - ελεημοσύνη (όπως οι ίδιες τα χαρακτηρίζουν) επιθυμούν ένα... κρατικό χέρι βοηθείας για να ενταχτούν στην αγορά εργασίας, ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους. «Αυτό που θέλουμε είναι να θεσμοθετηθεί μια σειρά δράσεων που θα μας διευκολύνουν. Περισσότεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί, απαλλαγή των αρχηγών μονογονεϊκών οικογενειών απο βάρδιες, μετάθεση στον τόπο καταγωγής του μόνου γονέα ώστε να έχει την υποστήριξη των συγγενών κ.ά.», τονίζει στα «ΝΕΑ» η γενική γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Μονογονεϊκών Οικογενειών κ. Θεοδώρα Τσιτσιπά.
Στην Αγγλία
Την ίδια ώρα στην Αγγλία, οι μόνες μητέρες έχουν να λαμβάνουν τον χρόνο επίδομα που ξεπερνά τα 5.000 ευρώ. Επιπλέον τους παρέχεται δωρεάν στέγη, ενώ εάν εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να βρουν δουλειά τότε τους παρέχονται δωρεάν μαθήματα οδήγησης και 33 ευρώ την εβδομάδα... μπόνους επειδή προσπαθούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας!
Πρόκειται ωστόσο για πολιτική που έχει δεχτεί δριμύτατες κριτικές απο αρκετούς Βρετανούς ερευνητές, οι οποίοι συμπεραίνουν θετική συσχέτιση μεταξύ των παχυλών επιδομάτων και της αύξησης των μονογενεϊκών νοικοκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία το 8% των μητέρων μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους! Μάλιστα, περίπου οι μισές από αυτές δηλώνουν πως δεν έχουν παντρευτεί ποτέ.
Αντίθετα, στην Ελλάδα το 95,5% των μονογονεϊκών οικογενειών είναι αποτέλεσμα διαζυγίου η χηρείας. «Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική σε τέτοιου είδους συσχετίσεις», επισημαίνει απο την πλευρά της η κ. Τσιτσιπά, αντιπαραβάλλοντας πανευρωπαϊκές μελέτες που αποδεικνύουν πως οι μονογονεϊκές οικογένειες, ανεξαρτήτως χώρας διαμονής, βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.
«Δεν ζητάω να μας ζήσει το κράτος»
«Για να πάρω επίδομα από την Πρόνοια έπρεπε να προσκομίσω ένα πάκο από χαρτιά, για μόλις 88 ευρώ το δίμηνο. Παράτησα τη διαδικασία στη μέση, μη αντέχοντας άλλο αυτή την ταλαιπωρία», λέει η κ. Ελένη Μουζάκη, η οποία συμπληρώνει πως οι Ελληνίδες μόνες μητέρες είναι ξεχασμένες από το κράτος
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ να κάνω το παιδί μου επάγγελμα: δεν ζητάω από το κράτος να μας ζήσει. Για να μεγαλώσω όμως την κορούλα μου πρέπει να είμαι σε θέση να της παρέχω τα βασικά. Πέρυσι απευθύνθηκα στον δήμο και τους ζήτησα να πάρουν την Ελπίδα στον παιδικό σταθμό - με σκοπό να εργάζομαι τα πρωινά. Μου απάντησαν ότι δεν δέχονται βρέφη. Μου προσέφεραν όμως 10 ευρώ τον μήνα για γάλα και πάνες. Δεν ξέρω αν είμαι εγωίστρια, αλλά το βρήκα ιδιαίτερα υποτιμητικό», τονίζει η κ. Ελένη Μουζάκη.
Ύστερα από πολλά... πήγαινε - έλα στον ΟΑΕΔ για να βρει δουλειά κατάφερε να ενταχτεί σε κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας: «Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το φυλλάδιο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κανένας υπάλληλος δεν μου το είχε αναφέρει έως τότε. Το τελευταίο διάστημα "χτίζω" τη δική μου διαδικτυακή επιχείρηση», συμπληρώνει, ενώ παράλληλα εύχεται φέτος να σταθεί πιο τυχερή και να βρει για την Ελπίδα μια θέση σε δημοτικό... βρεφονηπιακό σταθμό!
ΤΑ ΝΕΑ , 04/09/2006 , Σελ.: N16
Κωδικός άρθρου: A18630N161
Αρ. Φύλλου 18630
Μάνα κουράγιο...
Για τα μάτια η στήριξη του κράτους στις μονογονεϊκές οικογένειες
ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ
«Επιθυμούσα όλο και περισσότερο να αποκτήσω παιδί καθώς αντιλαμβανόμουν πως τα χρονικά όρια στενεύουν. Θα προτιμούσα να είμαι παντρεμένη, αλλά δεν είχα και άλλη επιλογή. Ήμουν 38 ετών όταν έμεινα έγκυος. Το θεώρησα ως το μεγαλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ. Την κορούλα μου δεν την αλλάζω με τίποτα».
Η κ. Ελένη Μουζάκη μεγαλώνει μόνη της την μόλις δυόμιση χρόνων κόρη της, την οποία βάφτισε - όχι τυχαία - Ελπίδα. Όπως η ίδια λέει, η ζωή της από τη στιγμή που πήρε την απόφαση να γίνει μόνη μητέρα έχει αλλάξει ριζικά. Κοιμάται μόλις 4 ώρες την ημέρα καθώς βρίσκεται σε ένα συνεχή αγώνα εύρεσης εργασίας, φροντίδας του μωρού και καθημερινής αγωνίας για το πως θα τα βγάλει πέρα.
Τις ίδιες αγωνίες μοιράζονται περισσότεροι από 341.000 αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών που ζουν ανά την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι μισοί περίπου από αυτούς δεν έχουν σταθερή δουλειά.
Και παρ' όλο που οι μόνοι γονείς αυξάνονται χρόνο με το χρόνο (το 1991 οι μονογονεϊκές δεν ξεπερνούσαν τις 160.000), το κράτος επιμένει στη «φτωχή» προνοιακή πολιτική. Το επίδομα που παρέχει ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας στις μονογονεϊκές οικογένειες δεν ξεπερνά (ούτε κατά ένα... λεπτό) τα 44 ευρώ τον μήνα. Και αυτά όμως τα παίρνουν με προϋποθέσεις: μεταξύ άλλων, το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 294 ευρώ! Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις 3.332 μόνοι γονείς (το 1,1 % του συνόλου) παίρνουν κάθε μήνα το συγκεκριμένο επίδομα.
Άλλωστε οι Ελληνίδες μόνες μητέρες στην πλειονότητά τους αντί για επιδόματα - ελεημοσύνη (όπως οι ίδιες τα χαρακτηρίζουν) επιθυμούν ένα... κρατικό χέρι βοηθείας για να ενταχτούν στην αγορά εργασίας, ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους. «Αυτό που θέλουμε είναι να θεσμοθετηθεί μια σειρά δράσεων που θα μας διευκολύνουν. Περισσότεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί, απαλλαγή των αρχηγών μονογονεϊκών οικογενειών απο βάρδιες, μετάθεση στον τόπο καταγωγής του μόνου γονέα ώστε να έχει την υποστήριξη των συγγενών κ.ά.», τονίζει στα «ΝΕΑ» η γενική γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Μονογονεϊκών Οικογενειών κ. Θεοδώρα Τσιτσιπά.
Στην Αγγλία
Την ίδια ώρα στην Αγγλία, οι μόνες μητέρες έχουν να λαμβάνουν τον χρόνο επίδομα που ξεπερνά τα 5.000 ευρώ. Επιπλέον τους παρέχεται δωρεάν στέγη, ενώ εάν εκδηλώσουν ενδιαφέρον για να βρουν δουλειά τότε τους παρέχονται δωρεάν μαθήματα οδήγησης και 33 ευρώ την εβδομάδα... μπόνους επειδή προσπαθούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας!
Πρόκειται ωστόσο για πολιτική που έχει δεχτεί δριμύτατες κριτικές απο αρκετούς Βρετανούς ερευνητές, οι οποίοι συμπεραίνουν θετική συσχέτιση μεταξύ των παχυλών επιδομάτων και της αύξησης των μονογενεϊκών νοικοκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία το 8% των μητέρων μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους! Μάλιστα, περίπου οι μισές από αυτές δηλώνουν πως δεν έχουν παντρευτεί ποτέ.
Αντίθετα, στην Ελλάδα το 95,5% των μονογονεϊκών οικογενειών είναι αποτέλεσμα διαζυγίου η χηρείας. «Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική σε τέτοιου είδους συσχετίσεις», επισημαίνει απο την πλευρά της η κ. Τσιτσιπά, αντιπαραβάλλοντας πανευρωπαϊκές μελέτες που αποδεικνύουν πως οι μονογονεϊκές οικογένειες, ανεξαρτήτως χώρας διαμονής, βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.
«Δεν ζητάω να μας ζήσει το κράτος»
«Για να πάρω επίδομα από την Πρόνοια έπρεπε να προσκομίσω ένα πάκο από χαρτιά, για μόλις 88 ευρώ το δίμηνο. Παράτησα τη διαδικασία στη μέση, μη αντέχοντας άλλο αυτή την ταλαιπωρία», λέει η κ. Ελένη Μουζάκη, η οποία συμπληρώνει πως οι Ελληνίδες μόνες μητέρες είναι ξεχασμένες από το κράτος
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ να κάνω το παιδί μου επάγγελμα: δεν ζητάω από το κράτος να μας ζήσει. Για να μεγαλώσω όμως την κορούλα μου πρέπει να είμαι σε θέση να της παρέχω τα βασικά. Πέρυσι απευθύνθηκα στον δήμο και τους ζήτησα να πάρουν την Ελπίδα στον παιδικό σταθμό - με σκοπό να εργάζομαι τα πρωινά. Μου απάντησαν ότι δεν δέχονται βρέφη. Μου προσέφεραν όμως 10 ευρώ τον μήνα για γάλα και πάνες. Δεν ξέρω αν είμαι εγωίστρια, αλλά το βρήκα ιδιαίτερα υποτιμητικό», τονίζει η κ. Ελένη Μουζάκη.
Ύστερα από πολλά... πήγαινε - έλα στον ΟΑΕΔ για να βρει δουλειά κατάφερε να ενταχτεί σε κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης της γυναικείας επιχειρηματικότητας: «Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το φυλλάδιο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κανένας υπάλληλος δεν μου το είχε αναφέρει έως τότε. Το τελευταίο διάστημα "χτίζω" τη δική μου διαδικτυακή επιχείρηση», συμπληρώνει, ενώ παράλληλα εύχεται φέτος να σταθεί πιο τυχερή και να βρει για την Ελπίδα μια θέση σε δημοτικό... βρεφονηπιακό σταθμό!
ΤΑ ΝΕΑ , 04/09/2006 , Σελ.: N16
Κωδικός άρθρου: A18630N161
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
29-08-06
09:33
Torry έχεις τον σεβασμό μου!Και εγώ ήξερα γνωστή!
Όταν θα βρεθεί το χάπι της ανδρικής αντισύλληψης τότε θα παίξουμε με ίσους όρους!Μέχρι τότε η τσατσιά πάει σύνεφο!
Όταν θα βρεθεί το χάπι της ανδρικής αντισύλληψης τότε θα παίξουμε με ίσους όρους!Μέχρι τότε η τσατσιά πάει σύνεφο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
28-08-06
12:54
Συμφωνώ αλλά έχω μια ένσταση!Πολλά έχουν ειπωθεί για τα δικαιώματα του άντρα και οκ δε θα διαφωνήσω ότι το να σου επιβάλλεται τρόπον τινά ένα παιδί δεν είναι και ό,τι καλύτερο αλλά με συγχωρείς γι’ αυτό υπάρχουν τα προφυλακτικά ..το να είσαι σεξουαλικά ενεργός έχει και τα ρίσκα του…μην μπαίνω σε αυτό και σας κουράζω…
Εγώ ανέφερα κάτι που κανείς δεν λέει! Αν ο άνδρας θέλει το παιδί και η γυναίκα όχι τότε τι γίνεται? Ποιο δικαστήριο υποστηρίζει τον άνδρα? Κανένα! Άρα η επιλογή η τελική είναι της γυναίκας.Εφόσον λοιπόν έχει αυτή τη δύναμε αυτή έχει την μεγαλύτερη ευθύνη άρα και αυτή πρέπει να προσέξει περισσότερο και άρα (δυστυχώς) αυτή θα υποστεί και την μεγαλύτερη κατακραυγή!
Πρώτα προσέχουμε στο δρόμο μην μας πατήσουν και μετά απαιτούμε να προσέχουν και οι οδηγοί! Για τα έχοντα μας πρώτα φροντίζουμε εμείς και τα υπόλοιπα είναι μπόνους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
28-08-06
10:35
Δεν κατάλαβα αν συμφωνείς! Πάντως από την στιγμή πού ο άνδρας δεν έχει νομική στήριξη για ένα παιδί που θέλει και η γυναίκα όχι και η τελική απόφαση είναι της γυναίκας και πολλές φορές με απίστευτα εγωιστικό τρόπο, τότε δικαίως τρώει και στην μάπα την άνιση διαχείριση!Αρχική Δημοσίευση από Torry:Η αλήθεια έιναι πως ενώ μπορείς να το πείς λογικό να αποφασίζει η μητέρα για το αν θα κρατήσει το παιδί ή όχι, γιατί εδώ που τα λέμε εκείνη θα επομιστεί τις συνέπειες της εγκυμωσίνης αλλά και το μεγάλωμα και τις ευθήνες αυτού του παιδιού.Ομως και ο πατέρας θα έπρεπε να έχει γνώμη τουλάχιστον στο ενδεχόμενο της έκτρωσης! Δηλαδή όταν τύχει το απρόοπτο μπορεί μια γυναίκα να τον "κυνηγήσει" νομικά γιατί την άφησε έγκυο και για να αναλάβει τις ευθύνες του είτε ήταν επιλογή του είτε όχι αυτό το παιδί! Ομως αν εκείνη θέλει να το ρίξει ενώ αυτός όχι? Τοτε δεν του πέφτει λόγος....
Αυτό που λέω είναι ότι μονά ζυγά δικά της δεν μπορεί να τα έχει! Αν θέλει να έχει το τελικό λέγειν, τότε η ευθύνη προσοχής στην σύλληψη γίνεται αυτομάτως και πρωτίστως δική της άρα και οποιαδήποτε παρασπονδία σε αυτήν θα αντανακλά! Λογικά πράγματα! Εγώ δεν συμφωνώ με το αποτέλεσμα αλλά δεν συμφωνώ και με την αιτία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
10-08-06
12:28
Εγώ να πω σε κάθε κοπέλα που θέλει να γίνει μάνα χωρίς να υπάρχει ο "καλός" της.GO FOR IT είτε κανονικά(χωρίς εκμετάλευση) είτε και με εξωσωματική!
Στην τελική αυτή η χώρα που ζούμε πρέπει να αναγνωρίσει την "προσφορά" της μάνας στην χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα και δεν τις χρειάζονται και άλλη υπογεννητικότητα λόγω μη ταιριάζματος ζευγαριών! Προσωπικά θα στηρίξω κάθε κυρία κοπέλα που αποφασίσει να το κάνει αυτό είτε καταλάθος,είτε εξωσωματική είτε διαζύγιο αλλά και είτε θάνατος! Αρκεί να μην υποπτευθώ κακοπροαίρεση!
Βέβαια αυτά όταν η κοπέλα για την προσωπική της "πόρωση" δεν φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος τον άνδρα! ΕΠειδή ξέρω τέτοιες περιπτώσεις μεγάλη πουτανιά το θεωρώ και κρίμα και για το παιδί!
Τώρα αν ο άνδρας βρέθηκε στην θέση να είναι υπέυθυνος για ένα στατιστικό λάθος τότε τι να κάνουμ Tough Luck και πρέπει να βρεθεί μια λύση από κοινού και ας του χαλάει και την ζωή!
Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!
2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι?
.
Ένα προτελευταίο. Πέρα από δύο άνδρες που γράψαν ότι μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους , δεν αναφέρθηκε καθόλου αν υπάρχει κοινωνική κατάκριση για όταν ο άνδρας μεγαλώνει μόνος τα παιδιά τους! Εγώ νομίζω δεν υπάρχει και αυτό δείχνει μια βαθιά ριζωμένη λάθος αντίληψη στο θέμα ότι πρακτικά ότι και να γίνει πουτάνα είναι η γυναίκα και ίσως και γιαυτό να δικαιολογείται ο εγωισμός που αναφέρω στο 2.
Και το τελευταίο. Αν ο άνδρας επιθυμεί παιδιά αλλά δεν βρίσκει την κατάλληλη τι γίνεται? Ανισότητα της φύσης αλλά έξω από την υιοθεσία (σίγα μην την δώσουν) δεν υπάρχει επιλογή που να ξέρω! ΄΄Αρα γενικά δεν έχει επιλογή.
Στην τελική αυτή η χώρα που ζούμε πρέπει να αναγνωρίσει την "προσφορά" της μάνας στην χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα και δεν τις χρειάζονται και άλλη υπογεννητικότητα λόγω μη ταιριάζματος ζευγαριών! Προσωπικά θα στηρίξω κάθε κυρία κοπέλα που αποφασίσει να το κάνει αυτό είτε καταλάθος,είτε εξωσωματική είτε διαζύγιο αλλά και είτε θάνατος! Αρκεί να μην υποπτευθώ κακοπροαίρεση!
Βέβαια αυτά όταν η κοπέλα για την προσωπική της "πόρωση" δεν φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος τον άνδρα! ΕΠειδή ξέρω τέτοιες περιπτώσεις μεγάλη πουτανιά το θεωρώ και κρίμα και για το παιδί!
Τώρα αν ο άνδρας βρέθηκε στην θέση να είναι υπέυθυνος για ένα στατιστικό λάθος τότε τι να κάνουμ Tough Luck και πρέπει να βρεθεί μια λύση από κοινού και ας του χαλάει και την ζωή!
Όμως στην όλη ιστορία με την έκτρωση δύο πράγματα δεν αναφέρθηκαν ή σαν να θεωρήθηκαν δεδομένα!
1)Η γυναίκα είναι πράγματι φορέας του βρέφους αλλά γιατί να θεωρείται ότι η τελευταία λέξη είναι δικιά της? Όταν η ευθύνη είναι και των δύο όπως ισχυριζόμαστε τότε και η απόφαση πρέπει να είναι εντελώς δημοκρατική! Βέβαια δημοκρατία με 2 ψήφους δεν γίνεται γιαυτό και πάντα κατα φεύγουμε στην τελική επιλογή να είναι της γυναίκας! Στην περίπτωση λοιπόν αυτή όμως και εφόσον θέλει να έχει αυτό το δικαίωμα τότε είναι και πρωτίστος ευθύνη της μια τυχόν εγκυμοσύνη! Σκληρό ναι αλλά δίκαιο για μένα! Και πιστεύω ότι είναι από τα λίγα πράγματα που συμφωνώ με το πως αντιμετωπίζει χρόνια τώρα η κοινώνία!
2) Αν μου ξέφυγε και δεν το είδα γιατί είχε πολύ διάβασμα τότε άκυρο Κανείς δεν έθεσε το εξής ερώτημα το οποίο σχετίζεται και λίγο με το 1). Τι γίνεται στην περίπτωση που ο άνδρας θέλει να παιδί αλλά η γυναίκα όχι?
Πραγματικά, και από όσο διάβασα που ήταν κυρίως γυναικείας συμμετοχής, δεν αναφέρθηκε. Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση γιατί πιστεύω ότι στο μυαλό κάθε γυναίκας το θέμα είναι αρκετά εγωιστικό σε βαθμό που όταν δεν υπάρχει αγάπη πραγματική το ζήτημα είναι η οικονομική στήριξη μόνο. Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και μια από αυτές δυστυχώς μάλλον κοιμάται ακόμα και δεν έχει απαντήσει
Ένα προτελευταίο. Πέρα από δύο άνδρες που γράψαν ότι μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους , δεν αναφέρθηκε καθόλου αν υπάρχει κοινωνική κατάκριση για όταν ο άνδρας μεγαλώνει μόνος τα παιδιά τους! Εγώ νομίζω δεν υπάρχει και αυτό δείχνει μια βαθιά ριζωμένη λάθος αντίληψη στο θέμα ότι πρακτικά ότι και να γίνει πουτάνα είναι η γυναίκα και ίσως και γιαυτό να δικαιολογείται ο εγωισμός που αναφέρω στο 2.
Και το τελευταίο. Αν ο άνδρας επιθυμεί παιδιά αλλά δεν βρίσκει την κατάλληλη τι γίνεται? Ανισότητα της φύσης αλλά έξω από την υιοθεσία (σίγα μην την δώσουν) δεν υπάρχει επιλογή που να ξέρω! ΄΄Αρα γενικά δεν έχει επιλογή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.