07-12-06
05:39
1) Άρα... με βάση τα όσα διάβασα μπορεί να έρθει όποιος θέλει να μου πάρει το pc μέσα από το εργαστήριο και να μην μπορώ να τον αγγίξω εφόσον δεν το βγάλει εκτός πανεπιστημίου... Αν το βγάλει στο κυλικείο και αρχίσει να το πετάει στους τοίχους αν δεν κινδυνεύσει ανθρώπινη ζωή δεν του κάνει κανείς τπτ...
2) Επίσης μπορώ να παώ να χτυπήσω μια ένεση ηρωίνης στη μέση του κυλικείου, μπορώ να πουλήσω την ένεση σε κάποιον άλλο και να μην μου πει κανείς τπτ (ή αυτο΄το τελευταίο είναι αδίκημα κατά ζωής? απορία)
Αυτές είναι οι ενστάσεις μου προς τους "πορωμένους".. Σε περιπτώσεις όπως αυτή με το pc ας εμφανιστεί αυτός ο εκπρόσωπος να δώσει άδεια να μπουν να το διερευνήσουν γιατί κάτι τέτοια είναι που στρέφουν τους "αδιάφορους" εναντίον του ασύλου και τελικά θα φτάσουμε στην κατάργηση του (την οποία -ειδικά μετά την ταλαιπωρία που πέρασα το καλοκαίρι από δακρυγόνα επειδή βρέθηκα σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή!- απεύχομαι)
1) Μπορεί να μη τους κάνει η αστυνομία τίποτα. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα τους κάνει κανείς άλλος... Αλλά πραγματικά, πότε έγινε αυτό που περιγράφεις? Πόσο συχνότερα γίνεται στον εξωτερικό κόσμο (χωρίς άσυλο). Και τί πετυχαίνει η αστυνομία όταν μπορεί να επέμβει?
2) Η χρήση ναρκωτικών είναι πλημμέλημα κατά της ζωής. Η διακίνηση είναι κακούργημα όπως θα διάβασες ίσως και παραπάνω στο άρθρο του κ. Μανωλεδάκη.
Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Δε θεωρώ ότι το άσυλο αφορά στη μη-είσοδο της αστυνομίας. Αφορά μόνο στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Αλλά βλέπωντας τον κόσμο γύρω μου, διαπιστώνω ότι η αστυνομία και γενικότερα η σημερινή εξουσία προσπαθεί να "πνίξει" όλες τις αντίθετες φωνές. Να περιορίσει το λόγο. Το είδαμε και πριν λίγες μέρες στο συντριβάνι... Γι'αυτό και πρέπει α) να εφαρμόζεται ο νόμος όταν χρειάζεται β) να προσπαθήσουμε να προστατεύουμε με μαζική παράσταση το πανεπιστήμιο όταν υπάρχει προγραμματισμένη απειλή και γ) να υπάρχει φύλαξη και φωταγώγιση του χώρου τη νύχτα.
Αλλά αλλαγή στο νόμο με ύπουλες προεκτάσεις δε χρειαζόμαστε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-12-06
13:13
Παραθέτω από το νόμο περί λειτουργίας των ΑΕΙ 1268 / 1982:
Επισυναπτόμενο να βρείτε όλο το νόμο.
Επισυναπτόμενο να βρείτε όλο το νόμο.
Αρθρο 2. Ακαδημαϊκές ελευθερίες και Πανεπιστημιακό Ασυλο.
1. Η ακαδημαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών κατοχυρώνεται στα Α.Ε.Ι.
2. Δεν επιτρέπεται η επιβολή ορισμένων μόνον επιστημονικών απόψεωνκαι ιδεών και η διεξαγωγή απόρρητης ερευνας.
3. (α) Ολοι οι εργαζόμενοι στα Α.Ε.Ι. όπως και οι φοιτητές είναιελεύθεροι να εκφράζονται συλλογικά μέσα από τα συνδικαλιστικά τουςόργανα που διευκολύνονται στη λειτουργία τους από τις Πανεπιστημιακέςαρχές.(β) "Η ανάδειξη των εκπροσώπων των φοιτητών στα πανεπιστημιακά όργανα γίνεται για ετήσια θητεία από το φοιτητικό σύλλογο κάθε τμήματος, ο οποίος λειτουργεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού (ν. 1268/1982) είτε ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου είτε μέχρι την έγκριση του καταστατικού ως ένωση προσώπων. Μέλη του φοιτητικού συλλόγου μπορούν να είναι όλοι οιφοιτητές του τμήματος, εκτός από εκείνους που έχουν νομίμως διαγραφεί.Η εκλογη των τακτικών και αναπληρωματικών μελών του διοικητικούσυμβουλίου του συλλόγου από τους φοιτητές του τμήματος και με βάση τοναριθμό των ψήφων που συγκέντρωσε σε κάθε ψηφοδέλτιο, ο καθορισμός απότο Δ.Σ. των τακτικών και αναπληρωματικών εκπροσώπων των φοιτητών στηγενική συνέλευση του τμήματος και στο εκλεκτορικό σώμα που αναδεικνύειτον πρόεδρο τμήματος, τον κοσμήτορα και τις πρυτανικές αρχές, καθώςκαι στα άλλα πανεπιστημιακά όργανα διενεργείται με το σύστημα της απλήςαναλογικής. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών, ορίζονται από το Δ.Σ. τουσυλλόγου, ακόμη και αν αυτό δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα". ***Το εντός " " εδάφιο β της παρ. 3 του άρθρου 2 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 79 παρ. 1 εδ. α' του Ν. 1566/1985 (ΦΕΚ Α' 165). Σύμφωνα δε με το εδάφιο β' της παρ. 1 του αυτού ως άνω άρθρου και νόμου ορίζεται ότι: "Αν καθυστερήσει για οποιονδήποτε λόγο η ανάδειξη εκπροσώπων ή ηεκλογή μελών του Δ.Σ. ή παραλείψει το τελευταίο να ορίσει εκπροσώπουςτων φοιτητών, ισχύουν τα οριζόμενα στο άρθρο 12 παρ.4 του ν.1268/1982".
4. Για την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το Πανεπιστημιακό Ασυλο.
5. Το Πανεπιστημιακό Ασυλο καλύπτει όλους τους χώρους των Α.Ε.Ι. καισυνίσταται στην απαγόρευση επέμβασης της δημόσιας δύναμης στους χώρουςαυτούς χωρίς την πρόσκληση ή άδεια του αρμόδιου οργάνου του Α.Ε.Ι., όπως αναφέρεται στη συνέχεια.
6. (α) Το όργανο αυτό είναι τριμελές και αποτελείται από τον Πρύτανη ή το νόμιμο αναπληρωτή του και ανά ένα εκπρόσωπο του Διδακτικού -Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) και των φοιτητών. (β) Ο εκπρόσωπος του Δ.Ε.Π. μαζί με έναν αναπληρωτή είναι μέλη τηςΣυγκλήτου και εκλέγονται από το σύνολο των συγκλητικών μελών του Δ.Ε.Π. Ο εκπρόσωπος των φοιτητών μαζί με τον αναπληρωτή του είναι μέλη της Συγκλήτου και εκλέγονται από το σύνολο των φοιτητών συγκλητικών. (γ) Το όργανο αυτό αποφασίζει μόνο με ομοφωνία των μελών του. Σεπερίπτωση διαφωνίας συγκαλείται έκτακτα η Σύγκλητος του Α.Ε.Ι. την ίδια μέρα προκειμένου να αποφασίσει σχετικά. Η τελική απόφαση παίρνεται μεπλειοψηφία των 2/3 του συνόλου των παρόντων.7. Επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμόδιου οργάνου τουΑ.Ε.Ι., επιτρέπεται μόνον εφ' όσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματαή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής.
8. Οι παραβάτες των διατάξεων της παρ. 5 για το Πανεπιστημιακό Ασυλο τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών μετά από έγκληση τουοργάνου της παρ. 6 ή της Συγκλήτου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
04-12-06
13:03
Ο νόμος προβλέπει αυτεπάγγελτη επέμβαση
Ι. ΜΑΝΩΛΕΔΑΚΗΣ
Οπως έχω και πρόσφατα (αλλά και άλλες φορές στο παρελθόν) τονίσει, θα πρέπει πια να σταματήσει η παραπληροφόρηση των πολιτών σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν χρειάζεται κανένας απολύτως επαναπροσδιορισμός της έννοιας του ούτε αλλαγή της νομοθεσίας που το προβλέπει. Η υπάρχουσα ρύθμιση είναι υπερεπαρκής για να αποτραπεί η τέλεση σοβαρών εγκληματικών πράξεων είτε εντός του χώρου του Πανεπιστημίου είτε με ορμητήριο το Πανεπιστήμιο. Συγκεκριμένα, ο νόμος προβλέπει την αυτεπάγγελτη, χωρίς άδεια του σχετικού πανεπιστημιακού οργάνου, επέμβαση της αστυνομίας στον χώρο του ασύλου όταν τελούνται εντός αυτού αυτόφωρα κακουργήματα ή εγκλήματα (δηλαδή κακουργήματα, αλλά και πλημμελήματα) που στρέφονται κατά της ζωής.
Με βάση τον Ποινικό Κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους, κακουργήματα είναι μεταξύ άλλων και η διακίνηση ναρκωτικών, η κατασκευή, απόκρυψη, μεταφορά εκρηκτικών υλών, η πρόκληση εκρήξεων. Ο εμπρησμός, αν μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για ανθρώπους, η ανθρωποκτονία και η απόπειρά της, ο βιασμός και η απόπειρά του, η σκοπούμενη βαριά σωματική βλάβη κ.ά. Πλημμέλημα κατά της ζωής είναι η έκθεση κάποιου σε κίνδυνο (αρ. 306 Ποινικού Κώδικα), αλλά και η παράλειψη βοήθειας σε κάποιον αν κινδυνεύει (αρ. 307 Π.Κ.)
Αν λοιπόν η αστυνομία βλέπει να τελούνται στον πανεπιστημιακό χώρο που καλύπτεται από το άσυλο τέτοια εγκλήματα (ή πληροφορείται ότι τελούνται και δεν ενεργεί), τότε δεν φταίει βέβαια το πανεπιστημιακό άσυλο για ό,τι συμβαίνει, αλλά η ίδια η αστυνομική δύναμη που δεν επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως (χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άδεια πανεπιστημιακού οργάνου), προφασιζόμενη το εμπόδιο του ασύλου.
Εξάλλου, εύλογα διερωτάται ο προβληματιζόμενος στοιχειωδώς πολίτης: στους χώρους γύρω από τα γήπεδα ή τους άλλους δημόσιους χώρους (όπως π.χ. η περιοχή των Εξαρχείων), όπου γίνονται σοβαρά επεισόδια από κουκουλοφόρους ή χούλιγκαν, υπάρχει άσυλο όταν δεν επεμβαίνει η αστυνομία;
Είναι ένα θέμα, ίσως, τακτικής της αστυνομίας ή πολιτικής της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας της να αφήνει να εξελίσσονται κάποια επεισόδια, ενώ μπορεί να τα αποτρέψει ή να τα σταματήσει. Επωφελείται έτσι από την εύλογη αγανάκτηση των πολιτών για να επιρρίψει την ευθύνη στο πανεπιστημιακό άσυλο και στην ελευθερία των διαδηλώσεων.
Τα συμπεράσματα δεν είναι δύσκολα για όποιον μπορεί να σκεφτεί κριτικά. Θα πρέπει πάντως να αντιληφθούν όλοι ότι το «άσυλο» δεν είναι απλώς πολιτική, αλλά βασική νομική έννοια και ως τέτοια δεσμεύει τους πάντες ανεξαρτήτως ιδεολογίας ή πολιτικών πεποιθήσεων.
Ο κ. Ιω. Μανωλεδάκης είναι ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το ΒΗΜΑ, 17/09/2006 , Σελ.: B55
Ι. ΜΑΝΩΛΕΔΑΚΗΣ
Οπως έχω και πρόσφατα (αλλά και άλλες φορές στο παρελθόν) τονίσει, θα πρέπει πια να σταματήσει η παραπληροφόρηση των πολιτών σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν χρειάζεται κανένας απολύτως επαναπροσδιορισμός της έννοιας του ούτε αλλαγή της νομοθεσίας που το προβλέπει. Η υπάρχουσα ρύθμιση είναι υπερεπαρκής για να αποτραπεί η τέλεση σοβαρών εγκληματικών πράξεων είτε εντός του χώρου του Πανεπιστημίου είτε με ορμητήριο το Πανεπιστήμιο. Συγκεκριμένα, ο νόμος προβλέπει την αυτεπάγγελτη, χωρίς άδεια του σχετικού πανεπιστημιακού οργάνου, επέμβαση της αστυνομίας στον χώρο του ασύλου όταν τελούνται εντός αυτού αυτόφωρα κακουργήματα ή εγκλήματα (δηλαδή κακουργήματα, αλλά και πλημμελήματα) που στρέφονται κατά της ζωής.
Με βάση τον Ποινικό Κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους, κακουργήματα είναι μεταξύ άλλων και η διακίνηση ναρκωτικών, η κατασκευή, απόκρυψη, μεταφορά εκρηκτικών υλών, η πρόκληση εκρήξεων. Ο εμπρησμός, αν μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για ανθρώπους, η ανθρωποκτονία και η απόπειρά της, ο βιασμός και η απόπειρά του, η σκοπούμενη βαριά σωματική βλάβη κ.ά. Πλημμέλημα κατά της ζωής είναι η έκθεση κάποιου σε κίνδυνο (αρ. 306 Ποινικού Κώδικα), αλλά και η παράλειψη βοήθειας σε κάποιον αν κινδυνεύει (αρ. 307 Π.Κ.)
Αν λοιπόν η αστυνομία βλέπει να τελούνται στον πανεπιστημιακό χώρο που καλύπτεται από το άσυλο τέτοια εγκλήματα (ή πληροφορείται ότι τελούνται και δεν ενεργεί), τότε δεν φταίει βέβαια το πανεπιστημιακό άσυλο για ό,τι συμβαίνει, αλλά η ίδια η αστυνομική δύναμη που δεν επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως (χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άδεια πανεπιστημιακού οργάνου), προφασιζόμενη το εμπόδιο του ασύλου.
Εξάλλου, εύλογα διερωτάται ο προβληματιζόμενος στοιχειωδώς πολίτης: στους χώρους γύρω από τα γήπεδα ή τους άλλους δημόσιους χώρους (όπως π.χ. η περιοχή των Εξαρχείων), όπου γίνονται σοβαρά επεισόδια από κουκουλοφόρους ή χούλιγκαν, υπάρχει άσυλο όταν δεν επεμβαίνει η αστυνομία;
Είναι ένα θέμα, ίσως, τακτικής της αστυνομίας ή πολιτικής της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας της να αφήνει να εξελίσσονται κάποια επεισόδια, ενώ μπορεί να τα αποτρέψει ή να τα σταματήσει. Επωφελείται έτσι από την εύλογη αγανάκτηση των πολιτών για να επιρρίψει την ευθύνη στο πανεπιστημιακό άσυλο και στην ελευθερία των διαδηλώσεων.
Τα συμπεράσματα δεν είναι δύσκολα για όποιον μπορεί να σκεφτεί κριτικά. Θα πρέπει πάντως να αντιληφθούν όλοι ότι το «άσυλο» δεν είναι απλώς πολιτική, αλλά βασική νομική έννοια και ως τέτοια δεσμεύει τους πάντες ανεξαρτήτως ιδεολογίας ή πολιτικών πεποιθήσεων.
Ο κ. Ιω. Μανωλεδάκης είναι ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το ΒΗΜΑ, 17/09/2006 , Σελ.: B55
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.