nikita13
Διάσημο μέλος
Δείξε δύναμη και δώσε βάση στον εαυό σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Αυτό που θα πω τώρα έστω ελπίζω να σου δώσει αισιοδοξία..Εδω μιλησες και για μενα.. Το ιδιο νιωθω και εγω..
Ότι πλέον δεν με βασανίζει καν να θυμάμαι..
Είναι στιγμές που παίζουν καταλυτικό ρόλο..που καταλαβαίνεις ότι όλα για κάποιον λόγο έχουν γίνει..
Και ότι πάμε για άλλα και καλύτερα..
Σου έυχομαι να νιώθεις και εσύ έτσι σύντομα..Μην βιάζεσαι όμως όλα θέλουν τον χρόνον τους..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Παντως όσο περίεργη και αν ήταν η αντίδρασή του το παλικάρι σου ξηγήθηκε αρκετά ώριμα και οφείλεις να του το αναγνωρίσεις.Είναι λογικό ότι πονάς άνθρωπος είσαι
Απλά εκείνο που βλεπω μέχρι στιγμής οι γυναίκες είστε πολύ πιο άγαρμπες σε αυτό ή αφήνετε να εννοηθεί ότι υπάρχει άλλος...
Ναι του το αναγνωρίζω ότι ήταν ειλικρινής..Και αυτός είναι ο λόγος που νιώθω άσχημα που τον κατηγόρησα και καλά για ύπρξη άλλης..Και μιλάμε του μίλησα πολύ άσχημα..Και αυτός είναι ο λόγος που θα ήθελα να βρεθούμε κάποια στιγμή να τα πούμε..Γιατί ολοένα και περισσότερο συνειδητοποιώ ότι δεν έχω τίποτα να χωρίσω μαζί του..Απλώς έκανε τις επιλογές του με βάση την αδυναμία του και την λογικη
τελικά τι είναι πιο εύκολο όταν είσαι ερωτευμένος; να χωρίζεις όταν ξέρεις ότι πρέπει ή να μένεις παρά τις δυσκολίες πιστεύοντας ότι ξεπερνιούνται οι δυσκολίες με όπλοο την αγαπη;
ρωτάω γιατί κ γω στο ίδιο δίλημμα είμαι κ δεν ξέρω αν πρέπει να μπω σε μια πολύ δύσκολη διαδικασία να κρατήσω μια σχέση από απόσταση (διαφορετικές χώρες) για μεγάλο χρονικό διάστημα, ή απλά να κάνω την καρδιά μου πέτρα κ να του δώσω την ελευθερία του...
Βασικα έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και των δυο και την μεταξύ σας σχέση..
Εσύ ξέρεις καλύτερα τι αντέχετε και τι όχι και οι δυο..
Όταν λες μεγάλο διαστημα πόσο καιρό εννοείς?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Όντως σε αυτό έχεις δίκιο..Εγώ είχα την παρέα μου και περνούσα καλά και ξεχνιόμουν γι'αυτο δεν με πείραζε..Εξάλλου του το είχα πει ότι αν είμασταν διαρκώς στην ίδια πόλη δεν θα το άντεχα θα ένοιωθα να πιεζόμουν..Και ειλικρινά δεν είναι ότι δεν τον ήθελα..Τον ήθελα περισσότερο από κάθε άλλη μου σχέση..Απλώς είναι πολύ νωρίς για μένα να είναι ένας άντρας όλη μου η ζωή..Αν και βασικά ποτέ δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό..Οι φίλοι μου είναι πολύ σημαντικοί για μένα..Ίσως αυτός τα λεγόμενα μου τα εξελάμβανε ως έλλειψη ενδιαφέροντος..Νικίτα μου, για έναν περίεργο λόγο, οι άντρες ακόμα κι αν είναι ερωτευμένοι, επιλέγουν τα εύκολα (απ ότι φαινεται από κάποιες περιπτώσεις που βλέπω και ξέρω ήδη)
Είναι δύσκολο κι επιπονο να αγαπας και να εισαι ερωτευμένος και να εχεις τον άλλο μακρυα σου και να μην μπορεις να τον πάρεις μια αγκαλιά και να τον φιλήσεις όταν το θες....
Μια γυναίκα αυτό το παλεύει πιο εύκολα... ένα τηλεφώνημα της αρκεί.. λίγο κλαμμα σε μια φίλη και ξεσπάει... και συνεχίζει ακάθεκτη...
Χμ..τώρα μου έδωσες να σκεφτώ κάτι που δεν το είχα συνειδητοποιήσει..Επειδή όταν είχα φύγει είχα εξεταστική αυτός πολλάκις μου είχε πει άντε κάτσε εδώ να διαβάσεις και πηγαίνεις να δίνεις τα μαθήματα(επειδή έχω και αμάξι και πηγαινοέρχομαι όποτε θέλω),εγώ νόμιζα ότι το έλεγε μεταξύ σοβαρου και αστείου και του έλεγα αντε βρε χαζό και άλλαζα θέμα..Και κάτι που δεν είχα προσέξει..Όσον αφορα το διάστημα που άρχισε να απομακυνεται..Είχα να τον δω μια βδομάδα και αυτός αν και παντρευόταν η θεία του είχε σκοπό να μην παει στον γάμο και μάλωσε και με γονείς για να έρθει να με δει το σαββατοκύριακο..Εγώ έδινα μάθημα την τρίτη..και επειδη τελικά δεν προλάβαινα του είπα να μην έρθει καθόλου για να συγκεντρωθώ..Από τότε άρχισε πλήρως να αποξενώνεται..Είναι πράγματα προφανώς που του κακοφάνηκαν και τα έκανα άθελα μου..Ενας άντρας δεν το κάνει αυτό, δεν μπαινει σε αυτη τη διαδικασία...
Πιθανά ο φίλος σου να ήταν τύπος που σκέφτεται ή όλα ή τίποτα...
Απ την άλλη είναι πιθανό να είχε βάλει κι ένα στοιχημα με τον εαυτο του και να το έχασε... οτι δηλαδή αν σε "εκβιαζε" ψυχολογικά με αυτον τον τροπο ίσως να μην έφευγες ΑΝ τον αγαπούσες και εσυ όσο αυτός... κοινως παραμυθιασε τον εαυτο του και ισως τωρα να πιστευει κι όλας οτι ειναι και ο αδικημένος.. οτι δεν τον αγαπησες οσο σε αγαπησε αλλιως θα καθόσουν μαζί του
Αστο μην το ψάχνεις το πως σκέφτονται οι μεν και πως οι δε....
είναι χαοτικές οι αποστάσεις καλή μου...
Χμ..βιβλίο είναι αυτό?Θα το έχω υπόψιν μου..Αντρες απ τον Αρη, γυναικές απ την Αφροδίτη... διάβασε το
Πόσο δίκιο έχεις Κουε μου..
Ότι αξίζει δεν χάνετε όπως και να έχει έτσι..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Αυτό είναι το κακότς τς!!!
γυναικες ειμαστε...μας αρεσουν οι αναλυσεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
γι αυτο ειναι καλο οταν κανεις χωριζει να ειναι ειλικρινης απολυτα...
π.χ θες να χωρισουμε γιατι με θες καθε μερα ολη μερα?..αφου δε γινεται...πες μου ντε οτι εχεις ξενερωσει κιολας με αυτη την κατασταση..να το παρω και εγω αποφαση και τελος....
τα ..ναι σε θελω...αλλα δε γινεται....τι να σου πω..μου προκαλουν ανατριχιλα...τα απαιχθανομαι...θελω ο αλλος να εχει το θαρρος να ειναι απολυτα ειλικρινης εστω και αν γινει σκληρος...
και προσοχη .δε σου λεω οτι αυτο ισχυει και στην περιπτωση σου...
Έτσι όπως τα λες ισχύουν δηλαδή τι θέλω να πω..Όταν χωρίσαμε μου λέει τον εαυτο μου κοροίδευα τελικά η σε έχω η δεν σε έχω τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πλέον για μένα ξέρω τι αντέχω και τι όχι..Και τον ρωτάω έχεις ξενερώσει μαζί μου?και μου λέει όχι και το σκέφτηκα και αυτό όσο έλειπες αλλά τώρα που σε βλέπω συνειδητοποώ ότι δεν έχει σχέση με αυτό δεν έχει αλλάξει απέναντι σου κάτι..Αλλά η ουσία παραμένει με τέτοιες συνθήκες δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι,δεν μπορώ να υποκρίνομαι ότι είμαι καλά με αυτη την σχέση..Καλύτερα τώρα που είναι νωρίς..
Ήταν άνθρωπος που πάντα ήταν ειλικρινής σε όλα..Το λέω γιατί μου έλεγε και πράγματα που δεν μου άρεζαν που άλλος ίσως να μην είχε θάρρος να μου πει..
Σόρρυ αν γίνομαι κουραστική αλλά μάλλον είχα ανάγκη να το συζητηήσω για να προβαίνω σε τέτοιες λεπτομέρειες..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Αυτό ακριβως κατάλαβα οκ δεν λέω ίσως να έχω και δίκιο..Αυτά που λέω όμως είναι και η γνώμη των γύρω μου που ποτέ δεν είχαν το πρόβλημα να μου πουν αλήθεια..Δεν ξέρω θέλω να πιστευω πως δεν έχω πέσει έξω..Και πίστεψε θα μου ήταν πολύ πιο εύκολο να πιστέψω ότι δεν με ήθελε..Με βολευε περισσότερο..Και αυτό είχα κάνει στην αρχή και ήμουν καλά..Έλα όμως που τα γεγονότα μου φέρανε πισογυρίσματαΓιατι έχω τεράστιο εγωισμό και θα το ξεπερνούσα αμέσως..Στην προκειμένη περίπτωση αυτό είναι που με κρατάει πίσω όμως.....ναι πως δεν μπορω...θα προσπαθησω τουλαχιστον...
θελω να πω..πως προσπαθουμε μεσα απο αναλυσεις των αναλυσεων να εξετασουμε και να ερμηνεψουμε τη συμπεριφορα του αλλου...και πολλες φορες ακομα και οταν δε θελουμε να ζουμε με αυταπατες, πεφτουμε σε αυτη την παγιδα..γιατι απλα δε θελουμε να παραδεχτουμε κατι που δεν μας ειναι αρεστο...κοινως...βρισκουμε τροπο να δικαιολογουμε τα αδικαιολογητα..
κοιτα να δεις, που τωρα μπορει να σε μπερδεψα περισσοτερο!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Έρχεται η στιγμή που ξυπνάς όπως και να έχει..Και ένας μεγάλος καβγάς βοηθά ακόμα περισσότερο..Γενικά ενώ και οι δυο το λέγαμε ότι υπάρχει τρομερη χημεία όλα στραβά από την πρώτη στγμή μας πήγαν,λάθος timing σε όλα μπορώ να πω..Ούτε ο θεός δεν ήθελε να είμαστε μαζί πολλές φορες το σκέφτηκα..Αλλα όσο και να ήθελα να πετύχει έτρεφα αυταπάτες αργά η γρήγορα θα γινότανΟχι..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
ΔΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ...ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ...ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΛΛΑ.."Ο ΠΝΙΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΙΑΝΕΤΑΙ"...
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ..ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙΣ ΥΠΕΡΑΝΑΛΥΟΥΜΕ..ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ... .
Μπορεις να μου επεξηγήσεις ακριβώς τι εννοείς με αυτό?Γιατί δεν είμαι σίγουρη πως είναι αυτό που κατάλαβα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Αυτό που "ξενέρωσε" είναι ότι δεν με είχε δίπλα του όταν με ήθελε..Και ίσως το ότι εγώ έδειχνα ότι δεν με ενοχλούσε η απόσταση και ότι βολευόμουν..Λάθος μου βέβαια αλλά ήμουν ειλικρινής..Δεν ήμουν σε φάση να μπω σε τόσο σοβαρή σχέση,έχω πολλά ακόμα να περάσω..δεν ξερω βρε κουκλα μου...αλλα αυτο ειναι κατι σαν το "σ'αγαπαω ..αλλά..." ...κατι σα να μας χρυσωνουν το χαπι...
τι να πω...απλα..ο ερωτας δεν ειναι παιδι της λογικης....
για μενα ...χωριζει κανεις οταν εχει ξενερωσει..λιγο ή πολυ ..αυτο δεν το εξεταζω...αυτο που θα αναλογιστω ..ειναι τι εγινε και εφτασε στο σημειο αυτο...το μονο που θα μπορουσα να δεχτω..ειναι ενας ερωτευμενος να χωρισει απο εγωισμο..που αργα ή γρηγορα αυτο που αισθανεται θα τον ξυπνησει και θα καταλαβει οτι ηταν λαθος...διαφορετικα δε μιλαμε για ερωτα..αλλα για ενθουσιασμο...
Και δεν ήταν χωρισμός εγωισμού..Αλλά ανασφάλειας και εύκολης λύσης..Τι εννοω?Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήμουν μαζί του(μέχρι και πρόβλημα στο κρεβάτι έβγαλε από το κόμπλεξ του ενώ υπήρχε τρομέρη χημεία) και όταν άκουγε ότι βγήκα για καφέ με τον τάδε φίλο μου που που κάνει διδακτορικό και τον τάδε με το μεταπτυχιακό κτλ η ανασφάλεια εντεινόταν αν και δεν το έδειχνε ΠΟΤΕ..Απλώς εγώ το καταλάβαινα..Και ναι από τότε που χωρίσαμε έχει βρει την ψυχική του ηρεμία..Όσο και να με στενοχωρεί χαρούμενος στην σχέση ήταν μόνο τις στιγμές που ήμασταν μαζί και ξεχνούσε τα πάντα..Βέβαια όχι απόλυτα για΄τι σκεφτόταν την ώρα που έπρεπε να φύγει ΣΥΝΕΧΕΙΑ..Και όταν ήμασταν μακριά όλα αυτά που προανέφερα τριγυρνούσαν στο μυαλό του..Δεν ήθελε και πολύ να έρθει το τέλος και το ήξερα αυτό..
Οι σχέσεις αντανακλούν την σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας
Περίεργο πράγμα ο έρωτας..
Όντως έχεις δίκιο σε αυτό..
Δεν ξέρω ίσως να σκεφτεσαι ότι προσπαθω να δικαιολογήσω για να μην αντιμετωπίσω την πραγματικότητα..Πίστεψε δεν είναι έτσι ποτέ δεν μου αρέσει να έχω αυταπάτες..Και πέρασα πολλά στάδια μέχρι να καταλήξω στα συμπεράσματα μου..Να φανταστεις στην αρχή ήμουν πεπεισμένη ότι υπήρχε άλλη και με κορόιδευε και τον είχα κατηγορήσει..Μέγα λάθος μου ο ψυχισμός κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικός..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Μου θυμίζει πολύ την δική μου υπόθεση..Απλώς ο δικός μου το έκανε για δικό του καλό όχι για δικό μου?Για τις δικές του ανάγκες..Αλλά μου έλεγε και κατά την διάρκεια της σχέσης μας θέλω να κάνεις αυτά που θέλεις..Όχι να λες δεν έκανα αυτο και αυτό εξαιτίας μου..Απλώς δεν ήταν σε θέση να το αντέξει..Και έκανε αυτό που θεωρούσε καλύτεροΠριν από δυόμιση χρόνια τα είχα με έναν άντρα... μία σχέση που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο.
Αυτός αρκετά μεγαλύτερός μου, είχε κάνει πολλά στη ζωή του, ήταν πλέον σε φάση να χτίζει τη ζωή του μακροπρόθεσμα... Χορτασμένος από εμπειρίες.
Εγώ, πάλι, τελείωνα τις σπουδές μου, 22 χρόνια στην Αθήνα, ανυπομονούσα να ανοίξω φτερά, να μάθω νέα πράγματα...
Μεγάλος έρωτας.
Κάποια στιγμή βρέθηκε μία αφορμή, για να συνειδητοποιήσει αυτός ότι εάν έφευγα, έστω για ένα χρόνο μόνο, δε θα ήταν σε θέση να στηρίξει τη σχέση από απόσταση. Για κάποιους λόγους.
Κι επειδή εμένα με είχε ήδη στεναχωρήσει αυτό το "εμπόδιο", επειδή κανονικά θα σκεφτόμουν να μείνω και παραπάνω από ένα χρόνο, αλλά για κείνον έλεγα μήπως να το μειώσω κλπ...
Μου είπε, κοίταξα, μία φορά στη ζωή σου κι εσύ ανοίγεις φτερά, δεν αξίζει... όχι να μείνεις λιγότερο για μένα... ούτε καν να πηγαινοέρχεσαι...
Απόλαυσε την εμπειρία του εξωτερικού.
κλπ κλπ
και χωρίσαμε.
Ήταν ακόμα ερωτευμένος μαζί μου, αλλά με χώρισε.
Καπίτο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
τελικα..μετα απο τα ποστ σας...δεν εχω καταλαβει...
ενας ερωτευμενος μπορει να χωρισει..εστω και αν ο λογος ειναι η αποσταση..?
..και αν θεωρησουμε οτι για για τους χ,ψ λογους βασει λογικης το κανει.....αντεχει στο χρονο..?
δεν ξερω..ρε σεις..αλλα μου μοιαζει πολυ δυσκολο να χωρισει καποιος ενω ειναι ερωτευμενος...εχω την εντυπωση πως αν δεν "ξενερωσει" ..εστω και λιγο...δε φευγει...
Όταν αυτός ο άνθρωπος δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του και έχει θεοποιήσει τον άλλον ώστε η σχέση κακό να του κάνει παρά καλό τότε γίνεται..Βέβαια οι καβγάδες βοηθήσανε στο να έρθει πιο εύκολα το τέλος..
Στην περίπτωση μου ήμουν σίγουρη ότι ήταν ερωτευμένος και γι'αυτο δύσκολα αποδέχτηκα το τέλος και με πείραξε τόσο..Αλλά όταν σκέφτεσαι πολύ αντί απλά να νοιώθεις είσαι ικανός να καταστρέψεις τα πάντα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Πολύ αισιοδοξία..Γενικά σκέφτεσαι ώριμα..Και μέσα από τα λόγια σου συνειδητοποιώ ότι έπραξα ορθά και τον άφησα να φύγει έτσι απλά χωρίς να προσπαθήσω να το σώσω..
Χαίρομαι αν σου δίνω έστω και λίγη αισιοδοξία!!!
Ναι όντως αν και μιλάμε για 2 μήνες ήταν η πιο έντονη που έχω ζήσει..Και αυτο ισχύει και γι'αυτον..Οπότε φιλία γιοκ..Απλώς είναι φυσικό να μου λείπουν οι όμορφες στιγμες..Πίστεψέ με, ααααν ποτέ είναι δυνατό να γίνετε φίλοι, θα 'ναι μετά από ένα-ενάμιση χρόνο...
Και, believe me, δε νομίζω να καίγεσαι και τόσο για τη φιλία του τότε...
Δυναμικά!!!!
Ναι προχωράμε δυναμικά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Βασικά δεν ήθελα να βγούμε για να μιλήσουμε για μας κτλ..Να μάθω τα νέα του ήθελα σαν δύο "φίλοι" να μιλήσουμε..Αλλά μάλλον τον εαυτό μου κοροιδεύω δεν είναι εφιτκό κάτι τέτοιο..Ναι, βρε παιδί μου, τι να αναμασάς τώρα... Τι να σου πει κι αυτός, πιο πολύ θα τσιτώσει, που πας μετά από δύο μήνες να ανακυκλώσεις λόγια και σκέψεις...
Αυτά που λες τα έχω κάνει και τα κάνω..Δόξα το θεώ φίλους και παρέες έχω και περνάω καλά..Είμαι τύπος που σιχαίνομαι να μιζεριάζω..Το μόνο κακό είναι ότι στις γιορτές θα τον ξανάδω ύστερα από πολυ καιρό..Και μακάρι να μπορούσα να το αποφύγω..Ευχαριστώ γιδάκι πάντως..Τα λόγια σου λίγα αλλά περιεκτικά..Πας ταξίδι, απόλαυσέ το...
Κάτσε λίγο μόνη σου με τον εαυτό σου, σκέψου τι θέλεις, τι ήθελες να ξεκινήσεις, οργάνωσε κα΄τι για μες στις γιορτές με τους φίλους σου...
Θέλει χρόνο, τσούζει, αλλά οι φιλοσοφίες περί του αν και πότε και γιατί θα γυρίσει.. μόνο πίσω σε κρατάνε. Είσαι μικρή και δε σου αξίζει!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Εν ολίγοις να αφήσω τον καφέ κατα μέροςΝα πω κάτι; Έχω περάσει πολλούυυς μήνες μετά από τον πρώτο μου χωρισμό... Και πλέον απλά νιώθω ότι ήταν χαμένος χρόνος. Γιατί προχώρησα και γιατί παράτεινα τον πόνο μάταια.
Εχεις δίκιο βρε γιδάκι μου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Γιατί ίσως να ξύνω παλιές πληγές και δεν θα είναι δίκαιο ίσως για αυτόν..Και ότι ίσως είναι καλύτερο και για τους δυο να μείνει ως έχει η κατάσταση..Και ίσως να έχει προχωρήσει σε νέα σχέση,έχω πάνω από μήνα να πάω στην πόλη μου και δεν τον έχω δει για να ξέρω τι γίνεται..Εδώ όταν βλεπόμασταν συνέχεια παραπάνω από ένα εχχμ γεια..εχμ καλα ολα δεν είπαμε..Πολύ άβολη η κατάσταση..Εγω Νικιτα μου παντως λεω να τον παρεις τηλ να πατε για εναν καφε να συζητησετε..γιατι να μην ειναι καλο?Κανε αυτο που θες τωρα πριν μετανοιωσεις κ λες οτι επρεπε να το εχεις κανει...
Εγώ τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει..Ασχετα ότι ακόμα κάτι υπάρχει δεν θα ξαναήθελα να είμαι μαζί του,είμαστε άνθρωποι διαφορετικοί..
Αλλά δεν θέλω να είμαστε δυο ξένοι..Αυτός είναι ο λόγος που θέλω τα χριστούγενα να του πω να βγούμε για κανά καφέ αλλα δεν ξέρω πως θα αντιδράσει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Δε θα το έλεγα φρεσκοχωρισμένο..Έχουν ήδη περάσει 2 μήνες και βάλε..Δεν το σκεφτόμουν ήμουν καλά για΄τι είχα αποδεχτέι ότι έκανε τις επιλογές του..Απλώς από χτες με έπιασε και το σκεφτόμουν πολύ έντονα..Και θα δεις παρακάτω μια σύνοψη της σχέσης να καταλάβετε για΄τι έθεσα το ερώτημα..Αχ Νικίτα μου, είσαι φρεσκοχωρισμένο ε;
Κοίτα τον εαυτό σου...
Και κάποια στιγμή δε θα σε νοιάζει το τι είπε, γιατί το είπε...
Κάααθε μα κάααθε χωρισμός είναι απογοήτευση. Όχι μόνο γιατί χάνεις τον άλλον, αλλά και γιατί η συμπεριφορά του/της κατά τη "διαδικασία", ποτέ δε σου δίνει αυτό που θες...
Πόσο δίκιο έχεις σε αυτό..Ακριβώς γιάυτο ξέρω ότι δύσκολα θα ξαναγυρίσει..Ο λόγος ήταν η απόσταση..Και βασικά για την ακρίβεια (επειδή η απόσταση ήταν απλά 170 χλμ) οι τελείως διαφορετικές φάσεις ζωής..Με την απόσταση είχε κόλλημα και μου το είχε πει από την πρώτη στιγμή είχε ζήσει αυτή την διαδικασία και δεν ήθελε να την ξαναζήσει..Ήθελε μια κοπέλα κάθε μέρα όλη μέρα να είναι μαζι,να κοιμούνται μαζι κτλ με λίγα λόγια ήθελε να αφοσιωθεί σε μια γυναίκα και σε 2-3 χρόνια να παντρευτεί..Από την ζωή του δεν είχε απαιτήσεις απλά να διορίστει στο δημόσιο και να ζήσει μια ζωή χωρίς άγχος..Εγώ φυσικά ήμουν το άλλο άκρο..Σε φάση φοιτητικής ζωής,με πολλές φιλοδοξίες και έχοντας πολλά ακόμα να ζήσω..Δεν το τελείωσα όμως ούτε και αυτός μου είπε πριν φύγω ότι ξέρει τι θέλει και από μένα εξαρτώνται όλα..Μόλις έφυγα ύστερα από ένα μήνα χωρίσαμε..Απο το τηλ σιγά σιγά διαφορετικός..Μελαγχολικός,δεν έβγαινε έξω με τους φίλους του,επειδή εγώ δεν ήμουν εκεί δεν είχε ενδιαφέρον έλεγε..Ε και μια μέρα μαλώσαμε άσχημα και ήρθε το μοιραίο..Όταν πήγα απο κοντα να μιλήσουμε ήταν ένα ράκος,βουρκωμένος μου είπε να χωρίσουμε ότι δεν το αντέχει να προσπαθει να τα χωρέσει όλα σε 2 σαββατοκύριακα το μήνα,ότι με ήθελε στην καθημερινότητα και ότι τα πράγματα είναι απόλυτα γι'αυτονείτε με έχει είτε δεν με έχει..Και έτσιχωρίσαμε..Ένα μήνα μου είπαν φίλοι και γνωστοι χάθηκε δεν έβγαινε..Μετα τον είδα και εγώ άρχισε να βγαίνει κτλ τυπικές οι σχέσεις μας δεν ήταν ο ζωντανος Γιάννης που ήταν όταν ήταν μαζί μου αλλά ήταν καλύτερα απο πριν..Ξαναέκανε παρέες,πράγμα που αναρωτιέμαι δεν μπορούσε να το κάνει και όσο ήμασταν μαζί?Γιατί οι φίλοι του είχαν πάψει να έχουν αξία?Δεν θα ήθελα προσωπικά να γυρίσει κάποια πίσω σε μένα επειδή δεν άντεχε μακρυά μου. Το σωστό για μένα είναι να έχει κάποια την δύναμη να μπορεί να μείνει μακρυά αλλά να γυρίσει επειδή ΘΕΛΕΙ να είναι μαζί μου. Αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά τότε θα κάνει την σωστή επιλογή. Αν είδε κάτι στον εαυτό του ή στην σχέση που ήταν ικανό να τον κάνει να σκεφτεί ημερομηνία λήξεως τότε αν ενδιαφέρθηκε πραγματικά δεν θα γυρίσει
Βασικά αυτο που με πέιραξε ήταν η αδυναμία του..Και το ότι δνε καταλάβαινα τον λόγο που κατά κάποιο τρόπο με είχε "θεοποιήσει"
Είναι ώρες ώρες που θέλω να του πω πάμε για ένα καφέ απλά να τα πουμε..Αλλά δεν ξέρω αν είναι καλο
Σόρρυ για το μεγάλο μου ποστ απλώς ήθελα να εκφράσω τις σκέψεις μου,είχα πολυ καιρό να ασχοληθώ με το ζήτημα και μου βγήκε απότομα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Do you ever think of me
and get lost in the memory?
When you do, I hope you smile,
and hold that memory awhile.
Μακάρι να ισχύει για την περιπτωσή του..
Εγώ όποτε τον σκεφτομαι μόνο όμορφα έχω να θυμαμαι ήταν σπάνιος άνθρωπος.. αλλα και μια πικρία για την αδυναμία του και που δεν πάλεψε..και πικρία γιατί όταν τον βλέπω βλέπω έναν άνθρωπο που με θέλει αλλά μου λέει ένα τυπικό γεια και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα άλλο..Είμαστε δυο ξένοι πλέον..
Και είναι ώρες ώρες που αναρωτιέμαι πως άντεξε και δεν σηκωσε το τηλ να πάρει το νούμερο μου να μάθει αν είμαι καλα..Έχει κάνει τις επιλογές του προφανώς..Δεν μπορούσα να γίνω αυτό που ήθελε
Όπως και να έχει όλα για κάποιον λόγο γίνονται έτσι..Τα καλύτερα μας περιμένουν θέλω να πιστεύω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Χμ... Δεν ξέρω, δε μου λένε κάτι οι εναλλακτικές που δίνεις....
Εγώ αυτό ξέρω: Αν έχεις κάποια στιγμή ερωτευτεί, έστω λίγο, όταν χωρίσεις, για όποιο λόγο κι αν χωρίσεις, θέλεις δε θέλεις, έχεις αγαπήσει και σίγουρα θα πονέσει.
Κατ' επέκτασιν, θα θέλεις πάλι πίσω τη γλυκειά, όμορφη κατάσταση.
Θα θέλεις τις καλές στιγμές, θα σου λείπει η αγκαλιά και η ασφάλεια. Έστω λίγη νοσταλγία, θα έχεις.
Αν είναι αυτά τόσα, ώστε να σου λείπει πολύ, σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα πίσω.
Αλλά:
Ακόμα και όντως λάθος να ήταν ο χωρισμός, πάντα μα πάντα λειτουργεί η ανάμνηση σαν παράγοντας και σε ωθεί ο πόνος.
Άρα πρέπει να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου, πρέπει να κόψεις επικοινωνία.
Για να προχωρήσεις. Μόνο αφού κάνεις κάτι άλλο, περάσει καιρός, έχεις ζήσει κάτι αξιόλογο μακριά του/της, ρε παιδί μου... Τότε μόνο αξίζει να καθίσεις κάτω και να σκεφτείς... διάολε, γιατί είναι ακόμα μέσα στο μυαλό μου;
Αν και πιστεύω ότι αν έχεις κινηθεί με αισιοδοξία (μετά από τη φάση κατάθλιψης και κλάμματος), θα έχεις εξελιχθεί. Και όταν εξελίσσεσαι δε θες να πας πίσω.
Κοινώς, αν δεν ξαναγυρίσει... καλό δικό του. Δεν έπαψε να αγαπάει, δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον άλλον. Αλλά ενδιαφέρθηκε πιο πολύ για τον εαυτό του.
Και καλό δικό του.
Πω πω μιλάμε ένα και ένα τα λόγια σου πολύ ώριμα και σωστά..
Είναι και προσωπικοί λόγοι που ξεκίνησα το thread αυτό όχι απλώς γενικά και αόριστα..Μια ιστόρια που ακόμα έρχονται στιγμές που την θυμάμαι και με βασανίζει ο λόγος και ο τρόπος που τελείωσε άσχετα που ξέρω πλέον ότι δεν είναι για μένα αυτός ο άνθρωπος..
Μάλλον πρέπει να δεχτώ ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του..
Ευχαριστω γιδάκι όπως και να έχει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Και φυσικά οι απόψεις πολλές και διαφορετικές..
Οπότε θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας..
Πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος ερωτευμένος που για τον χ,ψ λόγο παίρνει την απόφαση να χωρίσει αντέχει μακριά από τον άλλον η αργά και γρήγορα ξαναγυρνάει?Δηλαδή ισχύει το αν ενδιαφερόταν πραγματικά θα ξαναγυρίσει,αν δεν ξαναγυρίσει δεν ενδιαφέρεται?
Και τέλος το να μην έχει καθόλου επικοινωνια σημαίνει ότι πιο εύκολα ξεχνας τον άλλον και συνεχίζεις την ζωή σου ή τον εαυτό σου κοροιδεύεις?
Περιμένω να ακούσω τις απόψεις σας..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.