crazyhelen
Διάσημο μέλος
Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
01-11-06
15:15
Privilege πριν από χιλιάδες χρόνια
Από τις ελάχιστες φορές που με έχουν αφήσει οι δικοί μου να ξενυχτήσω μέχρι νωρίς το πρωί και αδημονώ να φτάσω στο κλαμπ!
Δεν θυμάμαι πού ακριβώς ήταν το μαγαζί (μαθήτρια ακόμα, δεν ήξερα τους δρόμους της Αθήνας) αλλά θυμάμαι ότι έπρεπε να κατέβεις μια τεράστια κατηφόρα μέσα σ'ένα υπόγειο γκαράζ. Έχω πιάσει λοιπόν αγκαζέ έναν συμμαθητή μου και τσουκου τσούκου (ψηλά τακούνια) καταφέρνω και φτάνω στην είσοδο του μαγαζιού. Καθότι ο πορτιέρης παίδαρος και γνωστός, δεν ήθελα να με δει αγκαζέ με άλλον (μην χαλάσω την τύχη μου) και αφήνω το χέρι του συμμαθητή μου θεωρώντας ότι στο ίσιωμα δεν κινδυνεύω να πέσω!
Η τούμπα που έφαγα τελικά στα σκαλιά της εισόδου του μαγαζιού (και μπροστά στον παίδαρο πορτιέρη και όλο τον υπόλοιπο κόσμο που περίμενε να μπει στο κλαμπ) ήταν τόσο εντυπωσιακή, που όταν κατάφερα να σηκωθώ και να μαζέψω τα ρούχα μου, τα παπούσια μου και τα μαλλιά μου που είχαν γίνει ένα μάτσο χάλια, το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν μια βαθιά υπόκλιση και να υποσχεθώ ότι το show θα συνεχιστεί μέσα
Από τις ελάχιστες φορές που με έχουν αφήσει οι δικοί μου να ξενυχτήσω μέχρι νωρίς το πρωί και αδημονώ να φτάσω στο κλαμπ!
Δεν θυμάμαι πού ακριβώς ήταν το μαγαζί (μαθήτρια ακόμα, δεν ήξερα τους δρόμους της Αθήνας) αλλά θυμάμαι ότι έπρεπε να κατέβεις μια τεράστια κατηφόρα μέσα σ'ένα υπόγειο γκαράζ. Έχω πιάσει λοιπόν αγκαζέ έναν συμμαθητή μου και τσουκου τσούκου (ψηλά τακούνια) καταφέρνω και φτάνω στην είσοδο του μαγαζιού. Καθότι ο πορτιέρης παίδαρος και γνωστός, δεν ήθελα να με δει αγκαζέ με άλλον (μην χαλάσω την τύχη μου) και αφήνω το χέρι του συμμαθητή μου θεωρώντας ότι στο ίσιωμα δεν κινδυνεύω να πέσω!
Η τούμπα που έφαγα τελικά στα σκαλιά της εισόδου του μαγαζιού (και μπροστά στον παίδαρο πορτιέρη και όλο τον υπόλοιπο κόσμο που περίμενε να μπει στο κλαμπ) ήταν τόσο εντυπωσιακή, που όταν κατάφερα να σηκωθώ και να μαζέψω τα ρούχα μου, τα παπούσια μου και τα μαλλιά μου που είχαν γίνει ένα μάτσο χάλια, το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν μια βαθιά υπόκλιση και να υποσχεθώ ότι το show θα συνεχιστεί μέσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
crazyhelen
Διάσημο μέλος
Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
11-07-05
13:47
Βρισκόμουν στην Μύκονο για καλοκαιρινές διακοπές, φουλ ερωτευμένη με κάποιον αρραβωνιασμένο και κάθε βράδυ "πίνω και μεθώ" για να ξεχνώ τον πόνο μου. Εκείνο το βράδυ όμως πρέπει να ήμουν πιο λιώμα από ποτέ, μια και θυμάμαι ελάχιστα πράγματα. Καθώς λοιπόν περπατάμε με την παρέα στη Ματογιάννη και χασκογελάνε όλοι μαζί μου που είμαι τύφλα, αρχίζω να διαμαρτύρομαι ότι πεινάω και ότι θέλω να φάω ΤΩΡΑ! ʼρχισαν να μου λένε να κάνω λίγο υπομονή και σε λίγα λεπτά θα πηγαίναμε να πάρουμε κάτι για φαϊ. Αμ δε...... Η πείνα μου (αλλά κυρίως το μεθύσι μου) ήταν τόσο μεγάλη που άρπαξα το σουβλάκι που έτρωγε μια τουρίστρια που πέρναγε εκείνη τη στιγμή από δίπλα μου και το έφαγα πριν προλάβει η κακομοίρα να πει κουβέντα!
Την επόμενη μέρα που μου λέγανε τα κατορθώματά μου, ντράπηκα απίστευτα αλλά και σιχάθηκα που έφαγα δαγκωμένο σουβλάκι από μια άγνωστη! Μπλιαχ!
Την επόμενη μέρα που μου λέγανε τα κατορθώματά μου, ντράπηκα απίστευτα αλλά και σιχάθηκα που έφαγα δαγκωμένο σουβλάκι από μια άγνωστη! Μπλιαχ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.