kazmir84
Δραστήριο μέλος
Ο kazmir84 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 516 μηνύματα.
09-03-07
12:52
Επανέρχομαι με τον Sergio Leone:
Μια μυθική τριλογία υπάρχει στο Western και είναι δικιά του.
Μιλάμε για την τριλογία του «ανθρώπου χωρίς όνομα». Δηλαδή για το «Για μια χούφτα δολάρια» (For a fistful of dollars), το «Μονομαχία στο Ελ Πάσο» (For a few dollars more) και για το «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»(the good, the bad and the ugly). Αξεπέραστες ταινίες, που ουσιαστικά ανέσυραν τα σπαγγέτι western από την αφάνεια. Όλες χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη ενός μοναχικού ήρωα τύπου φτωχός και μόνος καουμπόι, που είναι σιωπηλός, κυνικός, αντιηρωικός (δεν είναι κα ι το καλύτερο παιδί), αλλά σχεδόν πάντα σέβεται και βοηθάει αυτούς που έχουν ανάγκη. Με άλλα λόγια είναι το σύστημα που τον έκανε έτσι κι δεν ήταν καθαρή επιλογή ο δρόμος του πιστολά.
Τέλος υπάρχει και η τριλογία του δολαρίου ή τέλος πάντων έτσι έχει επικρατήσει να λέγετε (αν δεν κάνω λάθος) πρόκειται για το «Κάποτε στην Δύση» (Once upon a time in the west), το «Κάποτε στην Αμερική» (Once upon a time in America) και το «Κάτω τα κεφάλια» (For a fistful of dynamite).
Το πρώτο είναι ένα πολύ καλό western, αλλά σαφώς πιο αδύναμο από τα παραπάνω, παρʼ ολʼ αυτά είναι σκάλες πιο πάνω από τα περισσότερα αμερικάνικα western. Το δεύτερο ένας πολύ καλός αντί-νονός, πιο κάτω βέβαια αξιολογικά, είναι σίγουρα μέσα στις πρώτες καλύτερες ταινίες με θέμα την μαφία. Το τελευταίο είναι ένα από τα πιο ώριμα πολιτικά σπαγγέτι western, που προσωπικά λάτρεψα πάρα πολύ.
Thanks soydelsur . Δεν μπορείς να φανταστείς τι ψάξιμο έχω ρίξει...
Μια μυθική τριλογία υπάρχει στο Western και είναι δικιά του.
Μιλάμε για την τριλογία του «ανθρώπου χωρίς όνομα». Δηλαδή για το «Για μια χούφτα δολάρια» (For a fistful of dollars), το «Μονομαχία στο Ελ Πάσο» (For a few dollars more) και για το «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»(the good, the bad and the ugly). Αξεπέραστες ταινίες, που ουσιαστικά ανέσυραν τα σπαγγέτι western από την αφάνεια. Όλες χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη ενός μοναχικού ήρωα τύπου φτωχός και μόνος καουμπόι, που είναι σιωπηλός, κυνικός, αντιηρωικός (δεν είναι κα ι το καλύτερο παιδί), αλλά σχεδόν πάντα σέβεται και βοηθάει αυτούς που έχουν ανάγκη. Με άλλα λόγια είναι το σύστημα που τον έκανε έτσι κι δεν ήταν καθαρή επιλογή ο δρόμος του πιστολά.
Τέλος υπάρχει και η τριλογία του δολαρίου ή τέλος πάντων έτσι έχει επικρατήσει να λέγετε (αν δεν κάνω λάθος) πρόκειται για το «Κάποτε στην Δύση» (Once upon a time in the west), το «Κάποτε στην Αμερική» (Once upon a time in America) και το «Κάτω τα κεφάλια» (For a fistful of dynamite).
Το πρώτο είναι ένα πολύ καλό western, αλλά σαφώς πιο αδύναμο από τα παραπάνω, παρʼ ολʼ αυτά είναι σκάλες πιο πάνω από τα περισσότερα αμερικάνικα western. Το δεύτερο ένας πολύ καλός αντί-νονός, πιο κάτω βέβαια αξιολογικά, είναι σίγουρα μέσα στις πρώτες καλύτερες ταινίες με θέμα την μαφία. Το τελευταίο είναι ένα από τα πιο ώριμα πολιτικά σπαγγέτι western, που προσωπικά λάτρεψα πάρα πολύ.
Thanks soydelsur . Δεν μπορείς να φανταστείς τι ψάξιμο έχω ρίξει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kazmir84
Δραστήριο μέλος
Ο kazmir84 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 516 μηνύματα.
09-03-07
11:49
Ας πιάσουμε και τον Luis Bonuel:
1.Ένας Ανδαλουσιανός σκύλος: Μια από τις πρώτες του ταινίες, πολύ παλιά και άκρως σουρεαλιστική.
Δεν έχει κάποια υπόθεση ή σενάριο. Συνεργάστηκε με τον σουρεαλιστή ζωγράφο Salvador Dali στη δημιουργία της ταινίας.
2.Χρυσή εποχή: Άλλη μία από τις καθαρά σουρεαλιστικές ταινίες του. Στους τίτλους αναγράφεται πάλι το όνομα του Dali, αλλά τα τσουγκρίσανε και ουσιαστικά δεν συμμετείχε.
3-4.Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας και ο άγγελος εξολοθρευτής είναι 2 ταινίες που δείχνουν και περιγράφουν με ασυνήθιστο τρόπο κλασικές αστικές συμπεριφορές. Θεωρούνται αριστουργηματικές.
5)Los Olvidados: Σκληρή κριτική στην ζωή τον εξαθλιωμένων από την οποία θεωρεί ο δημιουργός ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν όσο κι αν προσπαθούν.
6.Βιριδιάνα: Κριτική ματιά και σχόλιο στην αντιμετώπιση των εξαθλιωμένων. Χαρακτηριστική η σκηνή όπου περνάει ένα κάρο με ένα σκυλάκι δεμένο να το σέρνει κι όταν η πρωταγωνίστρια συγκινημένη το αγοράζει για να το σώσει άλλο ένα παρόμοιο κάρο περνάει με ένα σκυλάκι προς την άλλη κατεύθυνση του δρόμου.
7.Ναζαρέν: Σχόλιο πάνω στην θρησκεία και στην εκκλησία. Πολύ καλή κι ανατρεπτική ταινία.
8.Η ωραία της ημέρας: Παρόμοια γυρισμένη με την μπουρζουαζία, όπου τελικά η ιστορία είναι ένα όνειρο. Ουσιαστικά σκηνοθετεί τις σεξουαλικές εμμονές της αστικής τάξης.
1.Ένας Ανδαλουσιανός σκύλος: Μια από τις πρώτες του ταινίες, πολύ παλιά και άκρως σουρεαλιστική.
Δεν έχει κάποια υπόθεση ή σενάριο. Συνεργάστηκε με τον σουρεαλιστή ζωγράφο Salvador Dali στη δημιουργία της ταινίας.
2.Χρυσή εποχή: Άλλη μία από τις καθαρά σουρεαλιστικές ταινίες του. Στους τίτλους αναγράφεται πάλι το όνομα του Dali, αλλά τα τσουγκρίσανε και ουσιαστικά δεν συμμετείχε.
3-4.Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας και ο άγγελος εξολοθρευτής είναι 2 ταινίες που δείχνουν και περιγράφουν με ασυνήθιστο τρόπο κλασικές αστικές συμπεριφορές. Θεωρούνται αριστουργηματικές.
5)Los Olvidados: Σκληρή κριτική στην ζωή τον εξαθλιωμένων από την οποία θεωρεί ο δημιουργός ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν όσο κι αν προσπαθούν.
6.Βιριδιάνα: Κριτική ματιά και σχόλιο στην αντιμετώπιση των εξαθλιωμένων. Χαρακτηριστική η σκηνή όπου περνάει ένα κάρο με ένα σκυλάκι δεμένο να το σέρνει κι όταν η πρωταγωνίστρια συγκινημένη το αγοράζει για να το σώσει άλλο ένα παρόμοιο κάρο περνάει με ένα σκυλάκι προς την άλλη κατεύθυνση του δρόμου.
7.Ναζαρέν: Σχόλιο πάνω στην θρησκεία και στην εκκλησία. Πολύ καλή κι ανατρεπτική ταινία.
8.Η ωραία της ημέρας: Παρόμοια γυρισμένη με την μπουρζουαζία, όπου τελικά η ιστορία είναι ένα όνειρο. Ουσιαστικά σκηνοθετεί τις σεξουαλικές εμμονές της αστικής τάξης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kazmir84
Δραστήριο μέλος
Ο kazmir84 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 516 μηνύματα.
09-03-07
11:47
Λοιπόν 2η συνέχεια.Ας πιάσουμε τον Stanley Kubrick.Όποιος δεν τον ξέρει ας μην χάσει χρόνο κι ας τρέξει στο κοντινότερο DVD club.
Ταινίες:
1. Κουρδιστό πορτοκάλι:Ταινία μελλοντολογική-επιστημονικής φαντασίας που παρουσιάζει ένα καφκικό μέλλον,μαύρο και άραχνο.Περιέχει και πολλούς κοινωνικούς-πολιτικούς προβληματισμούς.Αξεπέραστη,διαχρονική
2.Οδύσσεια του διατήματος 2001.Επιστημονική φαντασία με δυνατά μηνύματα κι αυτή. Δεν έχει ιδιέταιρη δράση,όμως ανταμοίβει με τους πολύ δυνατούς προβληματισμούς περί διαμάχης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, αλλά και περί κβαντομηχανικής και ταξιδίων του μέλλοντος-μαύρες τρύπες κλπ.Λίγο δύσπεπτη ταινία, δεν την συνιστώ για όποιον έχει συνηθίσει να βλέπει πολύ Hollywood,ενδεχομένως να μην οτυ αρέσει καθόλου
3.Λάμψη:Ο βασικότερος λόγος για να δει κάποιοος ταινία τρόμου και παραφυσικού είναι αυτή η ταινία.O Jack Nicholson απλά φοβερός.Όταν την πρωτοείδα έπαθα πλάκα και στο τέλος ψαχνόμουνα τρελά (προειδοποιώ, το τέλος σε αφήνει με ανοιχτώ το στόμα)
4.SOS πεντάγωνο καλεί Μόσχα:Πολύ ωραία σάτιρα.O καλύτερος Peter Sellers.Ο Dr Stranglove πραγματικά σε κάνει το στομάχι καινούργιο από τα γέλια
5.Full metal jacket: Πολύ καλή αντιπολεμική ταινία.Με λίγα λόγια πως να κάνουμε έναν άνθρωπο κτήνος και μηχανή θανάτου.Στο τέλος νικητής είναι το σύστημα
6.Barry Lyndon: Αργή ταινία απαιτεί υπομονή. Φοβερές εικόνες απίστευτης ομορφιάς-ωραία μουσική-συνολικά ονειρική ταινία.Η τελειομανία στο έπακρο.Σε αυτήν την ταινία έγινε ειδική προσαμογή ενός φακού με το μεγαλύτερο διάφραγμα στη μηχανή και γυρίσανε τις σκηνές εσωτερικών χώρων με φυσικό φωτισμό(υπό το φως τον κεριών).
7.The killing: Πολύ σφιχτοδεμένη ταινία.Απλά ο σκηνοθέτης αφήνει την στάμπα του και στο Film noir.
8.Λολίτα:Κλασική ταινία,στην εποχή της πολύ ανατρεπτική.Τώρα πλέον έχουμε συνηθίσει...Ένας καθηγητής ερωτεύεται ένα νυμφίδιο.
9.Μάτια ερμητικά κλειστά:Η τελευταία και κατά τη γνώμη μου η πιο αδύναμη ταινία του.
10.Killers kiss:Ξεκίνημα που όλοι οι σκηνοθέτες θα ζηλεύανε.Καλό B-movie αλλά συναντάς πολλά στοιχεία των κατοπινών αριστουργημάτων του.
11.Σπάρτακος:Για όποιο βλέπει κλασικές παλιές ταινίες σαν το Ben Hur.Εμένα πρσωπικά δεν μου αρέσουν αυτές οι ταινίες,αλλά στο τέλος η φράση που ακούγεται στο τέλος είναι όλα τα λεφτά I am Spartacus
Αυτά.Ελπίζω να βοήθησα.Πιστεύω ότι θα έχετε δει κάποιες, ψάξτε και τις υπόλοιπες.Αξίζουν...
Ταινίες:
1. Κουρδιστό πορτοκάλι:Ταινία μελλοντολογική-επιστημονικής φαντασίας που παρουσιάζει ένα καφκικό μέλλον,μαύρο και άραχνο.Περιέχει και πολλούς κοινωνικούς-πολιτικούς προβληματισμούς.Αξεπέραστη,διαχρονική
2.Οδύσσεια του διατήματος 2001.Επιστημονική φαντασία με δυνατά μηνύματα κι αυτή. Δεν έχει ιδιέταιρη δράση,όμως ανταμοίβει με τους πολύ δυνατούς προβληματισμούς περί διαμάχης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, αλλά και περί κβαντομηχανικής και ταξιδίων του μέλλοντος-μαύρες τρύπες κλπ.Λίγο δύσπεπτη ταινία, δεν την συνιστώ για όποιον έχει συνηθίσει να βλέπει πολύ Hollywood,ενδεχομένως να μην οτυ αρέσει καθόλου
3.Λάμψη:Ο βασικότερος λόγος για να δει κάποιοος ταινία τρόμου και παραφυσικού είναι αυτή η ταινία.O Jack Nicholson απλά φοβερός.Όταν την πρωτοείδα έπαθα πλάκα και στο τέλος ψαχνόμουνα τρελά (προειδοποιώ, το τέλος σε αφήνει με ανοιχτώ το στόμα)
4.SOS πεντάγωνο καλεί Μόσχα:Πολύ ωραία σάτιρα.O καλύτερος Peter Sellers.Ο Dr Stranglove πραγματικά σε κάνει το στομάχι καινούργιο από τα γέλια
5.Full metal jacket: Πολύ καλή αντιπολεμική ταινία.Με λίγα λόγια πως να κάνουμε έναν άνθρωπο κτήνος και μηχανή θανάτου.Στο τέλος νικητής είναι το σύστημα
6.Barry Lyndon: Αργή ταινία απαιτεί υπομονή. Φοβερές εικόνες απίστευτης ομορφιάς-ωραία μουσική-συνολικά ονειρική ταινία.Η τελειομανία στο έπακρο.Σε αυτήν την ταινία έγινε ειδική προσαμογή ενός φακού με το μεγαλύτερο διάφραγμα στη μηχανή και γυρίσανε τις σκηνές εσωτερικών χώρων με φυσικό φωτισμό(υπό το φως τον κεριών).
7.The killing: Πολύ σφιχτοδεμένη ταινία.Απλά ο σκηνοθέτης αφήνει την στάμπα του και στο Film noir.
8.Λολίτα:Κλασική ταινία,στην εποχή της πολύ ανατρεπτική.Τώρα πλέον έχουμε συνηθίσει...Ένας καθηγητής ερωτεύεται ένα νυμφίδιο.
9.Μάτια ερμητικά κλειστά:Η τελευταία και κατά τη γνώμη μου η πιο αδύναμη ταινία του.
10.Killers kiss:Ξεκίνημα που όλοι οι σκηνοθέτες θα ζηλεύανε.Καλό B-movie αλλά συναντάς πολλά στοιχεία των κατοπινών αριστουργημάτων του.
11.Σπάρτακος:Για όποιο βλέπει κλασικές παλιές ταινίες σαν το Ben Hur.Εμένα πρσωπικά δεν μου αρέσουν αυτές οι ταινίες,αλλά στο τέλος η φράση που ακούγεται στο τέλος είναι όλα τα λεφτά I am Spartacus
Αυτά.Ελπίζω να βοήθησα.Πιστεύω ότι θα έχετε δει κάποιες, ψάξτε και τις υπόλοιπες.Αξίζουν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kazmir84
Δραστήριο μέλος
Ο kazmir84 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 516 μηνύματα.
09-03-07
11:46
Ας προτείνω κι εγώ μερικούς σκηνοθέτες.
-Stanley Kubrick: Απλά ο τύπος σχεδόν με ότι είδος ταινίας κι αν ασχολήθηκε μεγαλούργησε.
-Luis Bonuel: Ο ορισμός του σουρεαλισμού στον κινηματογράφο
-Akira Kurosawa: Μεγάλος δάσκαλος της 7ης τέχνης. Πρόσφατα βγήκε και το Kagemusha με ελληνικούς υπότιτλους (διαμαντάκι η ταινία)
-Andrei Tarkovsky: Μάγος της εικόνας και φιλόσοφος του κινηματογράφου (σε όποιον αρέσει o A.T. ας κάνει τον κόπο να ψάξει και για τον Sergei Paradzanov)
-Sergio Leone: Ο μόνος λόγος για κάποιον που δεν του αρέσουν γουέστερν να δει κι από αυτό το είδος ταινιών.
-Emir Kusturica: Τα βαλκάνια συναντούν το όνειρο και την πραγματικότητα σε γλυκόπικρες δόσεις παραμυθιού και τέχνης στον κινηματογράφου (must seen: Underground και Ο καιρός των τσιγγάνων.
-Michelangelo Antonioni: O Μικελλάτζελο του κινηματογράφου. Τίποτα στις ταινίες του δεν είναι περιττό.Απλά αριστουργηματικός.
Θα επανέλθω και αναλυτικότερα για πιο συγκεκριμένες προτάσεις πάνω σε ταινίες.
Ελπίζω να μην θεωρείται off topic...
-Stanley Kubrick: Απλά ο τύπος σχεδόν με ότι είδος ταινίας κι αν ασχολήθηκε μεγαλούργησε.
-Luis Bonuel: Ο ορισμός του σουρεαλισμού στον κινηματογράφο
-Akira Kurosawa: Μεγάλος δάσκαλος της 7ης τέχνης. Πρόσφατα βγήκε και το Kagemusha με ελληνικούς υπότιτλους (διαμαντάκι η ταινία)
-Andrei Tarkovsky: Μάγος της εικόνας και φιλόσοφος του κινηματογράφου (σε όποιον αρέσει o A.T. ας κάνει τον κόπο να ψάξει και για τον Sergei Paradzanov)
-Sergio Leone: Ο μόνος λόγος για κάποιον που δεν του αρέσουν γουέστερν να δει κι από αυτό το είδος ταινιών.
-Emir Kusturica: Τα βαλκάνια συναντούν το όνειρο και την πραγματικότητα σε γλυκόπικρες δόσεις παραμυθιού και τέχνης στον κινηματογράφου (must seen: Underground και Ο καιρός των τσιγγάνων.
-Michelangelo Antonioni: O Μικελλάτζελο του κινηματογράφου. Τίποτα στις ταινίες του δεν είναι περιττό.Απλά αριστουργηματικός.
Θα επανέλθω και αναλυτικότερα για πιο συγκεκριμένες προτάσεις πάνω σε ταινίες.
Ελπίζω να μην θεωρείται off topic...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.