Χριστάρας
Νεοφερμένος
Ο Χριστάρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 53 μηνύματα.
12-03-07
21:41
Έβγαζε ματι ως εκφραση. Κατι σαν "δια βιου εκπαιδευση" μου κανει πιο καλα.
τουλαχιστον για την Ελλαδα.
οκ τότε. Αν και θυμάμαι μια δυο συζητήσεις πιο παλιά με καθηγητή μου να χρησιμοποιέιτε το "αιώνιος φοιτητής", σίγουρα "δια βίου εκπαίδευση" είναι πολύ πιο σωστό. Αυτό ακριβώς προσπάθησα να εξηγήσω και στα λεγόμενα μου. Ευχαριστώ που με διορθώσατε.
Always learning!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χριστάρας
Νεοφερμένος
Ο Χριστάρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 53 μηνύματα.
12-03-07
20:17
Μα δεν σκαρφίστηκα από μόνος την έκφραση “αιώνιος φοιτητής”. Είναι ΠΟΛΥ γνωστός χαρακτηρισμός μεταξύ μεγάλων 'researchers' στην Αμερική...απ' όσο γνωρίζω βέβαια και απο αυτούς που το έχω ακούσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χριστάρας
Νεοφερμένος
Ο Χριστάρας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 53 μηνύματα.
12-03-07
08:26
Αρχική Δημοσίευση από Demelene:ΕΠίσης μην ξεχνάτε ότι μαζί με την διδασκαλία περνάνε και τα χρόνια.Το λέω αυτό γιατί καθώς μεγαλώνουμε όλο και πιο δύσκολα το μυαλό μας μαθαίνει κάτι νέο και γενικά θέλει να μάθει.
Ενα πτυχίο + μεταπτυχιακό πάει κατά μέσο όσο 7 χρόνια που είναι σημαντικό. Δλδ μπορεί να μην φταίει η επιστημονική σκέψη αλλά η πάροδος των χρόνων και η διάθεση ή ευαιλίξία για μάθηση νέων πραγμάτων που μειώνεται.
[SIZE=-1]"Γειράσκω αει διδασκόμενος"
[/SIZE]
Πιστεύω ότι όσο περισσότερο εμβαθύνει κάποιος σε κάτι συγκεκριμένο, τόσα περισσότερα κενά ανακαλύπτει και αυτά του δημιουργούν την ανάγκη να προσπαθήσει να τα καλύψει. Αυτό χρειάζεται αρκετό χρόνο και σίγουρα "sacrifices have to be made". Δεν σημαίνει όμως ότι ένας επιστήμονας παύει να νοιώθει την ανάγκη να εξερευνήσει καινούργια πράγματα. Απεναντίας, το μυαλό του είναι και πιο εκπαιδευμένο στο να χωνεύει καινούργιες γνώσεις. Πολλοί από εμάς όμως δεν έχουν νοιώσει ποτέ το πάθος του εξερευνητή της γνώσεως. Άρα, στην τελική ανάλυση ίσος να είναι εντελώς προσωπικό το ζήτημα και μάλλον να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Κατά τη δική μου άποψη o καλός και επιτυχημένος επιστήμονας είναι ο "αιώνιος φοιτητής". Υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι και πολλοί που γνωρίζουμε στην καθημερινότητα που πληρούν τα προσόντα του αιώνιου φοιτητή. Σίγουρα, μετά από κάποια χρόνια ειδικεύσεως σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα, ένας φυσιολογικός άνθρωπος ίσος επιθυμήσει να αφοσιωθεί σε αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Με μία τέτοια φιλοδοξία θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα, αλλά και να προσφέρει περισσότερα στον τομέα που πολύ πιθανόν να θαυμάζει και να βρίσκει ίσος περισσότερο ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες επιστήμες. Δεν σημαίνει όμως ότι παύει να νοιώθει την ανάγκη ή απλά δεν θέλει να εξερευνήσει καινούργιους ορίζοντες.[SIZE=-1][/SIZE]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.