Nosaltres
Δραστήριο μέλος
Ο Nosaltres αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 444 μηνύματα.
15-03-07
17:52
Χωρίς τη "νομιμοποίηση" του κράτους ή της εκκλησίας; Θα βάλεις τα παιδιά σου σε θέση άμυνας στην άτιμη κενωνία (dishonnorable society) χωρίς αυτό να είναι επιλογή τους; Είναι ερωτήματα που αντιμετώπισα κι εγώ, όμως η αρχική σου άποψη που δίνει μεγαλύτερη σημασία στην ουσία της σχέσης και όχι στον τύπο που τη διέπει (γάμος, συμβίωση κλπ), ήταν και είναι και δική μου άποψη. Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο αποφορτίζεις το γάμο από το μύθο του και επικεντρώνεσαι στο να διατηρήσεις τη σχέση, όσο βέβαια αυτή μπορεί να διατηρηθεί. Έτσι τουλάχιστον δεν ξεπέφτεις στη συμβατικότητα.
Ακριβως. Ας ριξουμε την προσοχη μας στο να εχουμε υγιεις σχεσεις, και οχι στο τι ταμπελα θα τους βαλουμε... Αυτο κυριως το κανουμε για να δουν οι αλλοι οτι ειμαστε "φυσιολογικοι". Και για γραφειοκρατικους λογους βεβαιως βεβαιως.
Εξ αλλου την "νομιμοποιηση" τινος χρειαζομαστε? Αυτων που περισσοτερο τους νοιαζει ο,τι κανεις να το κανεις εντος των εκκλησιαστικων παραδοσεων, και δεν πα να χωρισεις και αυριο???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nosaltres
Δραστήριο μέλος
Ο Nosaltres αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 444 μηνύματα.
13-03-07
17:29
Προσωπικα πιστευω οτι αν υπαρχει αγαπη, αλληλοκατανοηση και ειλικρινια σε ενα ζευγαρι, τοτε ολα ειναι καλα. Δεν χρειαζεται να παντρευτουν για να υπαρξει ολοκληρωση της σχεσης τους, ουτε θεωρω τον γαμο ολοκληρωση και σκοπο της ζωης. Δεν ειμαι κατα του γαμου, αλλα ουτε τον υποστηριζω κιολας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.