Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-03-07
02:43
Ο γάμος δεν είναι μια τελετή ή μια διαδικασία στο Δημαρχείο. Γάμος είναι πολύ βαθειά έννοια και δυο άνθρωποι παντρεύονται πολύ καιρό, ακόμα και χρόνια πριν φτάσουν στην εκκλησία. Γι'αυτό και δεν είναι καθόλου απαραίτητο για μένα να παντρευτούν και τυπικά. Κοινωνική σύμβαση και όχι αυτοσκοπός. Δεν θα παντρευτώ ποτέ αν δεν βεβαιωθώ ότι δεν θα παντρευτώ μαζί με κάποια γυναίκα και τη μαμά, το μπαμπά, τον αδελφό της ή όλο της το σόι. Αυτό με χαλάει στους γάμους, ειδικά στην χώρα μας, εμπλοκή τρίτων ατόμων. Είμαι υπέρ των προγαμιαίων συμβολαίων επίσης, αλλά και υπέρ εναλλακτικών μοντέλων συμβίωσης.
Ακόμη ένας που ψάχνει για εναλλακτικά μοντέλλα! Μαζί σου γιατρέ.
Η παρατήρησή σου, ότι δλδ δύο άνθρωποι στην πραγματικότητα παντρεύονται πολύ καιρό πριν φτάσουν στην εκκλησία ή δημαρχείο (έχω παρατηρήσει συχνά ότι εκεί φτάνουν όταν η σχέση έχει πια ξοφλήσει) συμφωνεί με αυτά που κουβεντιάζαμε με τον Nosaltres κανά δυο μέρες πριν. Εκεί λέγαμε ότι θα πρέπει να δίνεται το επίκεντρο στη σχέση και όχι στα τυπικά του γάμου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η θέση σου για την εμπλοκή των οικογενειών των συζύγων στη συμβίωση εντός του γάμου. Έχω κι εγώ αναφέρει το συγκεκριμένο πρόβλημα ως πολύ σοβαρό, στη συζήτηση "γιατί από μια ηλικία και μετά..." όπου συζητιόταν κάτι παρόμοιο.
Έχεις απόλυτο δίκιο να σε χαλάει αυτό στις ελληνικές οικογένειες. Πολύ πρόσφατα άκουσα τις ιστορίες δύο ζευγαριών 0 ετών, τα οποία μόλις αποφάσισαν να παντρευτούν, αυτομάτως αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα με τους γονείς τους, με αποτέλεσμα να περάσουν κρίση οι σχέσεις τους και να κινδυνεύουν να διαλυθούν. Αυτό είναι μόνο η αρχή! Στατιστικές δείχνουν ότι το 60% των διαζυγίων οφείλεται στην εμπλοκή των γονέων.
Συμφωνώ μάλλον και με την άποψη για συμβόλαιο, αλλά θα ήθελα κάποιες διευκρινίσεις περί του τι είδους συμβόλαιο εννοείς και τι θα πρέπει αυτό να περιλαμβάνει.
Ανακεφαλαιώνοντας, στην αναζήτησή μας για ένα εναλλακτικό μοντέλλο οικογένειας έχουμε μέχρι στιγμής καταλήξει (?) στις παρακάτω παραδοχές (με τη βοήθεια και της underwater)
1) Η οικογένεια νοείται μόνον ως σχέση αγάπης και μόνο με αυτόν τον τρόπο προσφέρει ευτυχία. Καμία σχέση εξουσίας δε χωρά ανάμεσα σε ανθρώπους που πραγματικά αγαπιούνται.
2) Η προσοχή θα πρέπει να επικεντρώνεται στην ουσία της σχέσης, αν δλδ συντελεί στην ευζωία και στην ολοκλήρωση των μελών της και όχι στα τυπικά του γάμου (που μπορεί να τηρούνται ή όχι). Κανένας δεν έχει δέσει κανένα γάιδαρο. Η σχέση πρέπει να αποδεικνύει το δικαίωμά της στην επιβίωση.
3) Το ζευγάρι θα πρέπει απαραιτήτως να συμφωνεί εκ των προτέρων ότι η σχέση είναι αυστηρά μεταξύ τους και δεν θα επιτραπεί σε κανένα συγγενή, όσο αγαπητός και καλός κι αν είναι κατά τ' άλλα, να αναμιχθεί και να παρεμβληθεί. Οι σχέσεις με τους γονείς θα πρέπει να προκαθοριστούν και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Αλλιώς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
16-03-07
01:39
η μακροχρόνια σχέση σου πάντως δε φταίει ούτε και για αυτό
Μιλούσα για το θέμα του μεταβολισμού. Το ότι έβαλα κιλά δεν οφείλεται στη σχέση μου, αφού μέσα στην ίδια σχέση τα έχασα. Αυτό που έχω όμως να παρατηρήσω είναι ότι οι φάσεις που πέρασε αυτή η σχέση έχουν άμεση σύνδεση με τις δικές μου μεταμορφώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
15-03-07
11:40
Απλα τα κανεις!
Χωρίς τη "νομιμοποίηση" του κράτους ή της εκκλησίας; Θα βάλεις τα παιδιά σου σε θέση άμυνας στην άτιμη κενωνία (dishonnorable society) χωρίς αυτό να είναι επιλογή τους; Είναι ερωτήματα που αντιμετώπισα κι εγώ, όμως η αρχική σου άποψη που δίνει μεγαλύτερη σημασία στην ουσία της σχέσης και όχι στον τύπο που τη διέπει (γάμος, συμβίωση κλπ), ήταν και είναι και δική μου άποψη. Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο αποφορτίζεις το γάμο από το μύθο του και επικεντρώνεσαι στο να διατηρήσεις τη σχέση, όσο βέβαια αυτή μπορεί να διατηρηθεί. Έτσι τουλάχιστον δεν ξεπέφτεις στη συμβατικότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
13-03-07
22:56
Προσωπικα πιστευω οτι αν υπαρχει αγαπη, αλληλοκατανοηση και ειλικρινια σε ενα ζευγαρι, τοτε ολα ειναι καλα. Δεν χρειαζεται να παντρευτουν για να υπαρξει ολοκληρωση της σχεσης τους, ουτε θεωρω τον γαμο ολοκληρωση και σκοπο της ζωης. Δεν ειμαι κατα του γαμου, αλλα ουτε τον υποστηριζω κιολας.
Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη! Θα ήθελα να τη συζητήσουμε λίγο. Πές μου, τι προτείνεις για τη φάση που θέλεις να κάνεις παιδιά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
13-03-07
15:34
Τελευταία έχω κάνει μια παρατήρηση: Τα σχετικά λίγα ζευγάρια που έχουν σταθερές σχέσεις και οδεύουν προς το γάμο, σε ηλικίες 0, κάθε χρόνο που περνάει βάζουν και από δέκα κιλά ο καθένας. Θυμάμαι ότι κι εγώ βρέθηκα στην ίδια φάση όταν αποφάσισα να παντρευτώ. Άραγε ο γάμος σημαίνει παραίτηση; Τον αποφασίζουμε από ανασφάλεια, όταν νιώθουμε ότι δεν "τραβάμε" πλέον; Ή μήπως τα κιλά είναι ένδειξη σταδιακής αντικατάστασης της απόλαυσης του σεξ από την απόλαυση του φαγητού;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.