Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
27-01-10
20:54
Κάτι τέτοιο βέβαια, θα μπορούσε να αποθαρρύνει από την άλλη τον επισκέπτη για να το διασχίσει.Για κάποιο λόγο στον επισκέπτη δίνεται η εντύπωση ότι θα περπατήσει 18 + χιλίομετρα. Ίσως φυσικά το κάνουν για να νιώθεις μεγαλύτερη επιβράβευση μόλις το διασχίσεις: "Ω ναι είμαι γαμάτος, περπάτησα 18 χιλιόμετρα και έτσι"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
15-01-10
01:10
Ω ναι!
Βάλσαμο ήταν τα νερά του Λιβυκού
Κι ο Βοϊδομάτης κι ο Αώος πάντως δεν πάνε πίσω
Βάλσαμο ήταν τα νερά του Λιβυκού
Κι ο Βοϊδομάτης κι ο Αώος πάντως δεν πάνε πίσω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
15-01-10
01:07
Το φαράγγι του Αώου, έχει και καταφύγια!
Και την τρομερή Δρακόλιμνη!
Και την τρομερή Δρακόλιμνη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
15-01-10
00:49
Το διέσχισα το καλοκαίρι του 2008.
Πολύ όμορφο φυσικό τοπίο, ειδικά αν αναλογιστείς ότι όλη η υπόλοιπη Κρήτη είναι ξερότοπος.
Το καταφέραμε σε κάτι λιγότερο από 6 ώρες θυμάμαι, με αρκετές στάσεις και χαζολόγημα.
Πολύ καλά οργανωμένο με νερό συχνά πυκνά (πολύ σημαντικό) και το μονοπάτι ευδιάκριτο. Το μόνο που μπορώ να πω ότι με ενόχλησε ήταν ο πολύς κόσμος και οι τόσοι τουρίστες!
Θα το ξαναέκανα σίγουρα αλλά όχι Αύγουστο, θα προτιμούσα την Άνοιξη!
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, διέσχισα τη Χαράδρα του Βίκου, που έχει το μεγαλύτερο βάθος σε όλο τον κόσμο, καταγεγραμμένο μάλιστα στα ρεκόρ Γκίνες.
Ντάξει, καμία μα καμία σχέση με το φαράγγι της Σαμαριάς! Απίστευτο τοπίο, γινόσουν ένα με τη φύση κανονικά!
Το μονοπάτι δύσβατο και δυσδιάκριτο σε πολλά σημεία, είχε κατάβαση και ανάβαση. Περπατούσες σε κάποια του σημεία σε 30 πόντους μονοπάτι και από κάτω εννοείται το χάος!
Πετύχαμε 4!! άτομα στο δρόμο και αυτοί ξένοι εναλλακτικοί τουρίστες
Λίγο πριν την ανάβαση συναντήσαμε άγρια άλογα!! Μια μαγεία, τι να σας λέω!
Στην είσοδο της χαράδρας έλεγε ότι ο χρόνος διάσχισής του είναι 4.5 ώρες.
Ναι καλά! Μάλλον αναφέρεται σε επαγγελματίες, γιατί δεν κάναμε πολλές στάσεις, περπατουσαμε πολύ γρήγορα για να μη μας βρει η νύχτα και το κάναμε σε 8!!!!
Χύσαμε ΠΟΛΛΑ κιλά ιδρώτα, να φανταστείτε είχαμε πετσέτες και δεύτερα ρούχα στα σακίδια μας, που ακουμπούσαν στην πλάτη μας και είχαν γίνει ΚΑΙ αυτά μούσκεμα!
Η ανάβαση ήταν πιο δύσκολη απ΄όσο φανταζόμασταν
Αφού είχαμε κάνει 7 ώρες λοιπόν πεζοπορία και το μονοπάτι είχε τον ατελείωτο.. βλέπουμε τα σκαλιά που πρέπει να ανέβουμε!
Αμμ πως δε λιποθύμησα εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω..
Tα πόδια μου δεν τα ένιωθα στα πρώτα 50 σκαλιά... συνεχίζοντας την ανάβαση έλεγα πραγματικά ότι θα αφήσω τα κοκκαλάκια μου εκεί μέσα και δε θα με βρει και κανείς
Αν ήταν να συγκρίνω ανάμεσα σε αυτά τα 2 όσον αφορά τις ομορφιές και τον φυσικό πλούτο και ποικιλία, αλλά και την πραγματική πεζοπορία μέσα στη φύση, θα διάλεγα τον Βίκο εννοείται!
Ωστόσο δε θα το ξαναπερνούσα..
Σειρά έχει το καλοκαίρι που μας έρχεται η παραποτάμια κατάβαση (σιγά μην την ξαναπατήσω με τις αναβάσεις) του Αχέροντα. Θα περάσουμε μέσα από τις πύλες του Άδη και ουσιαστικά θα ακολουθήσουμε την πορεία των ψυχών
Πολύ όμορφο φυσικό τοπίο, ειδικά αν αναλογιστείς ότι όλη η υπόλοιπη Κρήτη είναι ξερότοπος.
Το καταφέραμε σε κάτι λιγότερο από 6 ώρες θυμάμαι, με αρκετές στάσεις και χαζολόγημα.
Πολύ καλά οργανωμένο με νερό συχνά πυκνά (πολύ σημαντικό) και το μονοπάτι ευδιάκριτο. Το μόνο που μπορώ να πω ότι με ενόχλησε ήταν ο πολύς κόσμος και οι τόσοι τουρίστες!
Θα το ξαναέκανα σίγουρα αλλά όχι Αύγουστο, θα προτιμούσα την Άνοιξη!
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, διέσχισα τη Χαράδρα του Βίκου, που έχει το μεγαλύτερο βάθος σε όλο τον κόσμο, καταγεγραμμένο μάλιστα στα ρεκόρ Γκίνες.
Ντάξει, καμία μα καμία σχέση με το φαράγγι της Σαμαριάς! Απίστευτο τοπίο, γινόσουν ένα με τη φύση κανονικά!
Το μονοπάτι δύσβατο και δυσδιάκριτο σε πολλά σημεία, είχε κατάβαση και ανάβαση. Περπατούσες σε κάποια του σημεία σε 30 πόντους μονοπάτι και από κάτω εννοείται το χάος!
Πετύχαμε 4!! άτομα στο δρόμο και αυτοί ξένοι εναλλακτικοί τουρίστες
Λίγο πριν την ανάβαση συναντήσαμε άγρια άλογα!! Μια μαγεία, τι να σας λέω!
Στην είσοδο της χαράδρας έλεγε ότι ο χρόνος διάσχισής του είναι 4.5 ώρες.
Ναι καλά! Μάλλον αναφέρεται σε επαγγελματίες, γιατί δεν κάναμε πολλές στάσεις, περπατουσαμε πολύ γρήγορα για να μη μας βρει η νύχτα και το κάναμε σε 8!!!!
Χύσαμε ΠΟΛΛΑ κιλά ιδρώτα, να φανταστείτε είχαμε πετσέτες και δεύτερα ρούχα στα σακίδια μας, που ακουμπούσαν στην πλάτη μας και είχαν γίνει ΚΑΙ αυτά μούσκεμα!
Η ανάβαση ήταν πιο δύσκολη απ΄όσο φανταζόμασταν
Αφού είχαμε κάνει 7 ώρες λοιπόν πεζοπορία και το μονοπάτι είχε τον ατελείωτο.. βλέπουμε τα σκαλιά που πρέπει να ανέβουμε!
Αμμ πως δε λιποθύμησα εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω..
Tα πόδια μου δεν τα ένιωθα στα πρώτα 50 σκαλιά... συνεχίζοντας την ανάβαση έλεγα πραγματικά ότι θα αφήσω τα κοκκαλάκια μου εκεί μέσα και δε θα με βρει και κανείς
Αν ήταν να συγκρίνω ανάμεσα σε αυτά τα 2 όσον αφορά τις ομορφιές και τον φυσικό πλούτο και ποικιλία, αλλά και την πραγματική πεζοπορία μέσα στη φύση, θα διάλεγα τον Βίκο εννοείται!
Ωστόσο δε θα το ξαναπερνούσα..
Σειρά έχει το καλοκαίρι που μας έρχεται η παραποτάμια κατάβαση (σιγά μην την ξαναπατήσω με τις αναβάσεις) του Αχέροντα. Θα περάσουμε μέσα από τις πύλες του Άδη και ουσιαστικά θα ακολουθήσουμε την πορεία των ψυχών
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.