Άλλα μηνύματα του μέλους kristy314 σε αυτό το thread

Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ αισιόδοξο άτομο και μεγάλωσα και έζησα ευτυχισμενη!Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 8 οπότε δεν θυμάμαι και πολλά...Η αλήθεια είναι ότι το αποδέχτηκα αμέσως και το μόνο που με πείραξε ήταν ότι έχασα τους τότε φίλους μου διότι αλλάξαμε πόλη.Ευτυχώς όμως ήμουν μικρή και ξαναέκανα παρέες πολύ εύκολα.Δεν μπορώ να καταλάβω την ηλιθιότητα,μέχρι που εκνευρίζομαι όταν το ακούω,που λένε ότι το παιδί νιώθει ότι φταίει αυτό για τον χωρισμό.Ποτέ δεν ένοιωσα κάτι τέτοιο και όταν το λένε βγαίνω από τα ρούχα μου και δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω πως σκέφτονται.Μπορώ να πω ότι χαιρόμουν κιόλας που ήταν χώρια γιατί κάθε χριστούγεννα,πάσχα κ ενα μήνα το καλοκαίρι πήγαινα στον πατέρα μου που ήταν σε άλλη πόλη αρα πήγαινα ταξιδάκια συχνα(που τρελαίνομαι κιόλας)και έπαιρνα και διπλά δωράκια στις γιορτες!
Οι γονείς μου ξαναπαντρεύτηκαν(αλλους συζύγους ε) και χάρηκα γι αυτό!Έγινα και παρανυφάκι στο γάμο του πατέρα μου...Η μάνα μου παντρεύτηκε πολύ αργότερα και έκανε κ πολιτικό οπότε εκεί δεν εγινα...
Παρόλο που ο χωρισμός ήταν εξαιτίας απιστίας του πατέρα μου(με την νυν γυναίκα του)δεν του κράτησα ποτέ κακία(ίσως λίγο στην γυναίκα του αλλά ενταξει).
Με την μητέρα μου περάσαμε υπέροχες στιγμές μόνες μας!Σαν να ήμασταν 2 φίλες που συζούνε καθώς έχουμε και μικρή διαφορά ηλικίας.Συχνά πυκνά αναπολούμε τις στιγμες εκείνες...
Και το καλύτερο από όλα ήταν τα αδερφάκια που μου χάρισαν οι 2 καινούριες οικογένειες.Έχω ένα αγοράκι 11 χρονών από την οικόγενεια του μπαμπά και ένα αγοράκι πάλι 2,5 χρονών από της μαμάς.
Νιώθω ότι είμαστε μια μεγάααλη οικογένεια και δεν μου έχει αφήσει συναισθηματικά κατάλοιπα καθώς και φόβο για τις σχέσεις.Ίσα ίσα που είμαι ήδη αρραβωνιασμένη και πολύ πολύ ευτυχισμενη!!
Αυτα τα ολίγα ...