kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
18-03-10
03:21
Σπαραχτικός τίτλος, το εννοώ.Δεν είμαι εθνικιστρία,την αγαπώ την χώρα μου, χωρίς εξάρσεις φανατισμού,χωρίς γαλανόλευκες σημαιούλες και φουστανέλες και χωρίς να θεωρώ πως έχω καρπωθεί εκ γεννήσεως όλα τα ελληνικά επιτευγματα ως προσωπικά μου.Την αγαπώ και πονάω,με πονάει αυτή η χώρα, απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως μαθήτρια κατω απο αντικειμενικά απαράδεκτες συνθηκες(δεν είμαι ο Βασιλάκης Καιλας αλλά η γειτονιά που μεγαλωσα ειναι αρκετα υποβαθμισμενη και τα αντιστοιχα σχολικα της κτιρια επίσης), ως φοιτήτρια,ως εργαζόμενη,ως ασθενής ως πολίτης γενικότερα.
Νοιώθω μια κατάφορη αδικία μα μήπως οι περισσότεροι Έλληνες δεν έζησαν αδικήμένοι?Δεν πληγώθηκαν απο την "χώρα που τρώει τα παιδιά της" και τον τόπο οπου κανένα καλό δεν μένει ατιμώρητο(ιστορικά παραδείγματα άπειρα)?
Στα τουριστικά συνέδρια όταν αλλοδαποί με πλησιάζουν και μου λένε πόσο θαυμάζουν την Ελλαδα(γιατί πραγματικά οι περισσότεροι τουριστες μας επισκεπτονται γιατι θαυμάζουν βαθιά αυτην την χώρα κι όχι μόνο για να φάνε σουβλακι και να κολυμπήσουν και αρκετοί έχουν ξοδέψει μήνες να διαβάζουν για την ιστορία του μέρους που θα επισκεφθούν) συγκινούμαι.
Κι όσο κι αν φαίνεται γραφικό η πρόταση που λεει πως η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα την ασπαζομαι, δεν μπορεις αυτην την λεξη να την εξηγήσεις, ούτε πως εκλαμβανεται ο καθενας απο μας την ελληνική ψυχή.Δυστυχώς θεωρώ πως αυτοί που κατέχουν αξιώματα έχουν ξεχασει τι θα πει.
Δεν κρύβω πως όταν είμαι εξωτερικό(πράγμα που λόγω δουλειάς το κάνω κι αρκετά συχνά) η αίσθηση μου είναι άλλη.Βλέπω καθαρές πρωτεύουσες και οδηγούς να σέβονται τους πεζούς και αλλα απλά παραδείγματα που με κάνουν να νοιώθω πολιτης οργανωμένου κράτους.Μου λείπει αυτη η αίσθηση στην χώρα μου.Είχα ακόμη σκεφτεί, μια περιοδο που ήμουν τρομερά απογοητευμενη,πως αφου έχω την δυνατότητα να γεννήσω τα παιδιά μου αλλού ώστε να αποκτήσουν άλλη υπηκοότητα(συγκεκριμένα ήθελα στην Αυστρία μην με βάλετε να εξηγώ τους λόγους) για να "γλιτώσουν" απο την "ελληνική κατάρα".
Νοιώθω μια κατάφορη αδικία μα μήπως οι περισσότεροι Έλληνες δεν έζησαν αδικήμένοι?Δεν πληγώθηκαν απο την "χώρα που τρώει τα παιδιά της" και τον τόπο οπου κανένα καλό δεν μένει ατιμώρητο(ιστορικά παραδείγματα άπειρα)?
Στα τουριστικά συνέδρια όταν αλλοδαποί με πλησιάζουν και μου λένε πόσο θαυμάζουν την Ελλαδα(γιατί πραγματικά οι περισσότεροι τουριστες μας επισκεπτονται γιατι θαυμάζουν βαθιά αυτην την χώρα κι όχι μόνο για να φάνε σουβλακι και να κολυμπήσουν και αρκετοί έχουν ξοδέψει μήνες να διαβάζουν για την ιστορία του μέρους που θα επισκεφθούν) συγκινούμαι.
Κι όσο κι αν φαίνεται γραφικό η πρόταση που λεει πως η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα την ασπαζομαι, δεν μπορεις αυτην την λεξη να την εξηγήσεις, ούτε πως εκλαμβανεται ο καθενας απο μας την ελληνική ψυχή.Δυστυχώς θεωρώ πως αυτοί που κατέχουν αξιώματα έχουν ξεχασει τι θα πει.
Δεν κρύβω πως όταν είμαι εξωτερικό(πράγμα που λόγω δουλειάς το κάνω κι αρκετά συχνά) η αίσθηση μου είναι άλλη.Βλέπω καθαρές πρωτεύουσες και οδηγούς να σέβονται τους πεζούς και αλλα απλά παραδείγματα που με κάνουν να νοιώθω πολιτης οργανωμένου κράτους.Μου λείπει αυτη η αίσθηση στην χώρα μου.Είχα ακόμη σκεφτεί, μια περιοδο που ήμουν τρομερά απογοητευμενη,πως αφου έχω την δυνατότητα να γεννήσω τα παιδιά μου αλλού ώστε να αποκτήσουν άλλη υπηκοότητα(συγκεκριμένα ήθελα στην Αυστρία μην με βάλετε να εξηγώ τους λόγους) για να "γλιτώσουν" απο την "ελληνική κατάρα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.