mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
23-02-10
21:22
Τη στιγμή που κάνεις κάτι δε θεωρείς - ή δε θες να το δεις - οτι είναι λάθος. Πάντως υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει.
ο εξυπνος μαθαινει απο τα λαθη του... ο σοφος μαθαινει απο τα λαθη των αλλων. ..
Διαφωνω. Ο σοφος(σοφος.. εν πασει περιπτωσει, γνωστης της ζωης του...σοφος ειναι δυσκολος χαρακτηρισμος) μαθαινει απο τα λαθη τα δικα του. Δε θυμαμαι να χω μαθει ποτε απο λαθη αλλων, απλως τα ακουω και ασπαζομαι τη μοιρα του καθενα, καταννοω τις επιλογες του, κουνω το κεφαλι στεναχωρημενα - αν προκειται για κατι ασχημο-, χαιρομαι - αν προκειται για κατι που πηγε καλα τελικα- ακομα κι αν το θεωρησα λαθος- . Δεν εμαθα ποτε ομως απο τους αλλους και δε με σταματησε ποτε και τιποτα σε κατι που θελησα να κανω, μονο και μονο επειδη καποιος αλλος την ειχε ας πουμε πατησει. Ακουω μοναχα την καρδια μου και το ενστικτο μου και παω οπου με οδηγουν αυτα... Συνηθως, αν τα βρω σκουρα καπου, ποτε δε θα πω '' επρεπε να ειχα ακουσει'' αλλα λεω ''επρεπε να μου συμβει, για να μαθω, να το σκεφτω και να παω παρακατω''.
Μονο αυτο με κανει να προχωραω κυριολεκτικα. Δεν μπορω να μετανιωσω για πραξεις μου, γιατι αυτες ημουν Εγω, αυθεντικοτατα. Δε με εβλαψαν ποτε γιατι επρεπε να γινουν για να αγγιξω κι αλλη γνωση. Το αν στενοχωρηθηκα, ειναι ενα συναισθημα που μου αρεσει και απολαμβανω, οπως απολαμβανω την χαρα, με την ιδια δυναμη κι ενταση.
Εχουμε ανοιξει πολυ ωραια συζητηση, αν και πιστευω πως οι πραξεις μας φανερωνουν πολλα περισσοτερα απ'ο,τι η θεωρια μας. Προσωπικα, οι πραξεις μου με εχουν οδηγησει σε θεωριες, που παλιοτερα δεν ειχα. Ουτε σημερα εχω τη θεωρια για μια πραξη που δεν εχω κανει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
23-02-10
14:18
Αν και εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται σωστό, νομίζω οτι μετά από σκέψη μπορεί να είναι και παγίδα. Μπορεί κάποιος να τα έχει καλά με τον εαυτό του παρ' όλο που πληγώνει κάποιους, να είναι δηλαδή αναίσθητος ή να μην καταλαβαίνει οτι πληγώνει τους άλλους...
Εξυπακουεται πως μιλαμε για εναν.. καλο ανθρωπο.
Τωρα αμα ειναι οπως λες, ε τοτε... τοτε πρεπει οι Αλλοι που ναι απεναντι του να τα χουν καλα κι αυτοι με τον εαυτο τους ετσι ωστε να προλαβουν να φυγουν απο αυτον συντομοτερα.
Παντως σε καμμια περιπτωση δε πιστευω πως δεν πρεπει να φροντιζεις τον εαυτο σου απο τις κακοτοπιες. Δηλαδη, ειτε καλος ανθρωπος εισαι, ειτε κακος (αναισθητος), απολογισμους πρεπει να χεις κανει. Αλλωστε δε πιστευω πως ενας ανθρωπος εχοντας κανει αυτοκριτικη δεν ξερει και δεν καταλαβαινει ποτε πληγωνει τους αλλους...
Εγώ πάλι πιστεύω ότι εκεί κρύβεται η μαγεία....
Δύο άνθρωποι τελείως διαφορετικοί καταφέρνουν να ενωθούν και να βιώσουν τον έρωτα
(όσο αυτός κράτησε )
Κι εγω υπερ...μαγικο το βρισκω... δεν παυει να ειναι και ''λαθος'' της φυσης ομως. Το λαθος δεν ειναι κακο. Δεν εχει υπαρξει ακομα εν ζωη ανθρωπος που να μην κανει τα λαθη του, κι ειναι δικα του, ολοδικά του, κεκτημενα κι εμπειριες του. Αν γινουν γνωση τοτε εχεις πιασει το νοημα. Κι οσα περισσοτερα εχεις κανει, τοσο πιο πολυ δυσκολευεσαι και αλλο τοσο μαθαινεις, αν τα δουλεψεις. Ειδικοτερα αν τα λαθη μετατρεπονται σε παθη. Αν αφησεις να ξαναγινουν και να σε κυριευσουν, εκει θεωρω πως κανεις κακο σε σενα. Υπαρχουν ανθρωποι που ειναι πολυ αυστηροι με τον εαυτο τους. Κανουν πολυ συχνα αυτοκριτικη. Ειναι υπερ του ''παμε μπροστα'' , βαζουν κατω τα κακως κειμενα τα δικα τους, τα υπεραναλυουν, τα λυνουν(?), αφηνονται πια και αυτο ηταν, εχουν τελικα προχωρησει.
Κι ολα αυτα για να φτασουμε καπου, στο σημειο που θα πουμε και θα πιστευουμε κυριως ''εγω, προσπαθησα, δουλεψα και ανταμειφθηκα ετσι οπως μου αξιζε''
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
23-02-10
00:31
Καμμια σχεση δεν ειναι λαθος, καμμια σχεση που τελειωσε δε θεωρω αποτυχημενη.
Το δις εξαμαρτειν δεν ειναι,λενε,σοφου ανθρωπου. Οταν βλεπεις πως το μοτιβο που ακολουθεις και που σε χαλαει, ειναι το ιδιο, αν δεν το αλλαξεις, τοτε κανεις λαθος παλι και παλι.
Το μεγαλυτερο λαθος το χει κανει η φυση που συνδεει ανθρωπους τοσο πολυσυνθετους και διαφορετικους μεταξυ τους.
Δεν ειναι οι αλλοι ανθρωποι το προβλημα, ειμαστε εμεις. Αλλα ποιος τα ριχνει στον εαυτο του για να γλιτωσει? (κι αμ δε που γλιτωνει..ο εαυτος ειναι ο μονος που δε γλιτωνεις απο την παρουσια του)
Δε πιστευω πως το να αποτρεπεις τον Ερωτα και τα λαθη του, σε κανει και ζωντανο. Ορμα, λεω γω, και κανε λαθη.
Οι σχεσεις μου με εμαθαν να συζητω απο την αρχη και να κανω συχνα αυτοκριτικη και ειρηνικο διαλογο με τον αλλο. Οταν ο αλλος ομως δεν κανει, ειναι δικο του προβλημα, εκει νομιζω θα κανω λαθος αν δεν του δειξω εναν δρομο. Πρεπει και οι δυο ομως να κανουν συχνα την αυτοκριτικη τους.
Πραγματικο ενδιαφερον για τον αλλο και συνεχη προσπαθεια να μη βαλτωνει η σχεση.
Λαθη ξεκινουν οταν πεσουν οι μασκες, οταν δεν εχεις απο αρχη ξεκαθαρισει.
Λαθη ειναι τα προτυπα, πως ειμαστε αλλοι κι οχι εμεις
Λαθος ειναι ο φοβος να ρισκαρουμε τη σχεση που θα μας μαθει ακομα περισσοτερα, το κουκουλωμα και να το βαζεις στα ποδια οποτε τα βρισκεις σκουρα.
Επισης λαθος ειναι οταν επειδη κατι δεν πηγε καλα, να κατεβαζεις τον πηχυ, να απομονωνεσαι.
Να πεφτεις με τα μουτρα στη σχεση.
Λαθος ειναι να μετραμε τα λαθη και να τα τονιζουμε, καθως ειναι μεγιστο λαθος κατα τη γνωμη μου, να μην συγχωρουμε και να τουμπανιαζουμε τον αλλο μονιμως με κατηγοριες.
Λαθη ολοι καναμε και θα κανουμε, σημασια εχει η αυτοκριτικη που κανουμε και η φιλοσοφημενη σκεψη να διδει καρπους. Οταν ταχεις καλα με εσενα, εχεις κανει πια το Σωστο!
Το δις εξαμαρτειν δεν ειναι,λενε,σοφου ανθρωπου. Οταν βλεπεις πως το μοτιβο που ακολουθεις και που σε χαλαει, ειναι το ιδιο, αν δεν το αλλαξεις, τοτε κανεις λαθος παλι και παλι.
Το μεγαλυτερο λαθος το χει κανει η φυση που συνδεει ανθρωπους τοσο πολυσυνθετους και διαφορετικους μεταξυ τους.
Δεν ειναι οι αλλοι ανθρωποι το προβλημα, ειμαστε εμεις. Αλλα ποιος τα ριχνει στον εαυτο του για να γλιτωσει? (κι αμ δε που γλιτωνει..ο εαυτος ειναι ο μονος που δε γλιτωνεις απο την παρουσια του)
Δε πιστευω πως το να αποτρεπεις τον Ερωτα και τα λαθη του, σε κανει και ζωντανο. Ορμα, λεω γω, και κανε λαθη.
Οι σχεσεις μου με εμαθαν να συζητω απο την αρχη και να κανω συχνα αυτοκριτικη και ειρηνικο διαλογο με τον αλλο. Οταν ο αλλος ομως δεν κανει, ειναι δικο του προβλημα, εκει νομιζω θα κανω λαθος αν δεν του δειξω εναν δρομο. Πρεπει και οι δυο ομως να κανουν συχνα την αυτοκριτικη τους.
Πραγματικο ενδιαφερον για τον αλλο και συνεχη προσπαθεια να μη βαλτωνει η σχεση.
Λαθη ξεκινουν οταν πεσουν οι μασκες, οταν δεν εχεις απο αρχη ξεκαθαρισει.
Λαθη ειναι τα προτυπα, πως ειμαστε αλλοι κι οχι εμεις
Λαθος ειναι ο φοβος να ρισκαρουμε τη σχεση που θα μας μαθει ακομα περισσοτερα, το κουκουλωμα και να το βαζεις στα ποδια οποτε τα βρισκεις σκουρα.
Επισης λαθος ειναι οταν επειδη κατι δεν πηγε καλα, να κατεβαζεις τον πηχυ, να απομονωνεσαι.
Να πεφτεις με τα μουτρα στη σχεση.
Λαθος ειναι να μετραμε τα λαθη και να τα τονιζουμε, καθως ειναι μεγιστο λαθος κατα τη γνωμη μου, να μην συγχωρουμε και να τουμπανιαζουμε τον αλλο μονιμως με κατηγοριες.
Λαθη ολοι καναμε και θα κανουμε, σημασια εχει η αυτοκριτικη που κανουμε και η φιλοσοφημενη σκεψη να διδει καρπους. Οταν ταχεις καλα με εσενα, εχεις κανει πια το Σωστο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.