ruko
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η ruko αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 320 μηνύματα.
02-03-10
22:52
Μου ακούγεται σαν παραίτηση το:"ε...είναι καλό παιδί, έχει καλή δουλειά, θα γίνει καλός πατέρας, τον αγαπάω σαν άνθρωπο, γιατί να μην κάνω το βήμα;". Είναι ένας συμβιβασμός...και πραγματικά σκέφτομαι...πόσο μπορεί κάποιος/α να το αντέξει;
Συμφωνώ. Και παρόλο που ο φλογερός έρωτας δεν είναι απαραίτητος για να υπάρξει στοργή μεταξύ των συζύγων (αυτό χτίζεται με τα χρόνια), σκέφτομαι ότι κάτι που ξεκινάει με παραίτηση είναι πολύ πιθανό να καταλήξει σε πικρία. Επιπλέον, είναι πολύ επικίνδυνο για την οικογένεια να είναι τα παιδιά ο μόνος συνδετικός κρίκος των γονιών και νομίζω πως όλοι λίγο-πολύ έχουμε δει τι παθογένειες μπορεί να προκύψουν, ιδίως όταν τα παιδιά φτάνουν στην ηλικία που φεύγουν απ' το σπίτι. Όχι ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί σ' ένα γάμο από έρωτα (συμβαίνει πολύ συχνά), απλώς θεωρώ ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί σε ένα γάμο που γίνεται από "ανάγκη". Ίσως επειδή τότε τα κριτήρια είναι αυτά που ανέφερε η Vkey πιο πάνω και όχι το αν ταιριάζουμε με τον άλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.