13-03-10
14:33
Πιστεύω πως τα συναισθήματα μας έχουν αξία από μόνα τους, ναι, τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις. Αυτό εγώ περιγράφω με τον όρο ''αφηρημένες έννοιες''. Και το πρόσωπο ή αντικείμενο ή ότιδηποτε μας προσφέρει ένα συναίσθημα, π.χ. αγπάπη, συνδέεται με το συναίσθημα, αλλά και το συναίσθημα το συνδέουμε με το πρόσωπο. Αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα για μένα, οπότε δεν μπορώ να σου δώσω μια σαφή απάντησηΘα ήθελα λοιπόν να πάω αυτή τη σκέψη ένα βήμα παραπέρα και να σε ρωτήσω κατά πόσο τα συναισθήματά μας έχουν αξία από μόνα τους ή αν είναι απλώς μία ανταπόκριση σε κάποιο αντικείμενο/πρόσωπο αξίας.. Π.χ. ένα χ πρόσωπο έχει αξία για εμάς γιατί μας κάνει να νιώθουμε το συναίσθημα της αγάπης? 'Η νιώθουμε το συναίσθημα της αγάπης επειδή το άτομο αυτό μας έχει προσφέρει π.χ. στήριξη, άρα και αξία?
(Μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο σαν το ερώτημα "το αυγό έκανε την κότα?" αλλά μου προκαλεί πολύ ενδιαφέρον καθώς εδώ θα φανούν πράγματα για τη φύση των συναισθημάτων μας)
Πιστεύω πως το χρήμα έχει απομακρύνει τους ανθρώπους - σε ένα βαθμό τουλάχιστον. Οπότε έχει αντικαταστήσει αυτές τις αξίες που μας προσφέρουν οι φίλοι, οι συγγενείς κλπ. σε ένα βαθμό, όχι φυσικά εντελώς. Αν κάνει καλά τη δουλειά του; Δεν ξέρω να σου πω, δεν είμαι πλούσια. Αλλά γενικά πιστεύω ότι όχι, γιατί αυτό σε εθίζει θες όλο και περίσσοτερα χρήματα άρα συνεπώς απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από διάφορα πρόσωπα, είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε γιατί έχεις τόσο πολύ πιστέψει στο χρήμα που δεν μπορείς να αφιερωθείς πουθενά αλλού. Δεν υποτιμώ την αξία του χρήματος. Τα χρήματα είναι καλά και απαραίτητα, αρκεί να μην παρασυρθούμε πολύ και να μην είμαστε περισσότερο προσκολλημένοι και εξαρτημένοι σε αυτά από όσο πρέπει.Επίσης σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, μπορείς να μου δώσεις 1-2 παραδείγματα? Ποιές αξίες έχουν αντικατασταθεί από το χρήμα και ποιες όχι και τι σημαίνει για σένα αυτό?
Το χρήμα ως ένα μέσο εξισορρόπησης όλων ή των περισσότερων αξιών κάνει καλά τη δουλειά του για σένα? Και γιατί?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.