Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Επομένως κανέναν δεν εξαναγκάζει ούτε η με μαθηματική ακρίβεια ιστορικότητα και πιστότητα των ευαγγελίων.
Το πνεύμα συμπεριφοράς και ευθυκρισίας που αποπνέουν τα
"θεόπνευστα" βιβλία σου δεν μου ταιριάζουν. Το ίδιο και εσύ.
Τα θεωρώ μπαρουφολογήματα και φθηνιάρικα ακόμη και ως παραμυθίες.
Επίσης τα θεωρώ κακόζηλα. Δεν τα εκτιμώ.
Είναι πολύ μικρά για να περιγράψουν την Ψυχή μου.
Χάρισμά σου.
Πράγμα το οποίο ανάγει το θέμα σε ζήτημα θελήσεως και επιλογής, αποδοχής ή αρνήσεως, πίστεως ή απιστίας παρέχοντας ατην ανθρώπινη ύπαρξη τέτοια περιθώρια ελεύθερης συγκαταβάσεως ή ελεύθερης άρνησης που μόνο ένας Θεός που αγαπάει αληθινά το πλάσμα του θα μπορούσε να εξασφαλίσει.
Την έχω δει την καραμελίτσα πολλές φορές...
Το αμήν ξέχασες..
Ας γίνει έτσι ή ας μη γίνει;
Αν δε πούμε αμήν, αν δε θυσιαστούμε, αν δε ταπεινωθούμε,
αν δε γίνουμε απόλυτα παθητικοί (όπως όλος ο χριστιανισμός επιτάσσει με το αμίμητο αν σε βαρέσουν, δώσε και το άλλο μάγουλο) θα'μαστε απόλυτα ανήθικοι, ε?
Και συνάμα απόλυτα ελεύθεροι..χμ?
Ζονκ. (βλέπεις το γιατί)
Μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως το θέμα της ηθικής είναι και αυτό πολύ περισσότερο θέμα πίστεως στο πρόσωπο Του Χριστού...
Όποιος πιστεύει στο Χριστό είναι ηθικό στοιχείο
όποιος δε πιστεύει ανήθικο...στοιχιό;
Πλάκα με κάνεις ; (πες το μου πες το μου)
Βρε Λουκά, μου θυμίζεις μια ταινία του Κουστουρίτσα με αυτό το συσχετισμό ηθικής και πίστης στον Τζέσουα
που πέφτει στο κεφάλι μου σαν μετεωρίτης και καρουμπαλιάζω, χαλαρά.
Στο ο Μπαμπάς Λείπει σε Ταξίδι για Δουλειές του Κουστουρίτσα που λες,
οι σοβαρές προθέσεις των ανθρώπων χλευάζονται από τα πράγματα,
με αποκορύφωση μια απόπειρα αυτοκτονίας που καταλήγει στο τράβηγμα ενός καζανακιού…
Στη θέση των σοβαρών προθέσεων βάλε τη θεοκρατική σου πρέζα (που χει πιάσει πάτο)
και όπου πράγματα θέσε την ανυπαρξία θεού, χριστού των οποίων η ύπαρξη
βασίζεται μόνο σε εύηχες καμπάνες και χρυσοκέντητα πετραχείλια.
Παρόλα αυτά, σου αναγνωρίζω ότι παράγεις (εν αγνοία) έντονη την αίσθηση αυτοσυνείδησης
για την περιρρέουσα ματαιότητα,
από την οποία εκθλίβεται η πίστη των ημερών.
Ανοίγεις χώρο για να υπάρξει η ελπίδα για πίστη στον εαυτό και μόνο
και αυτό είναι κάτι που το εύχομαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Όσο αφορά το άθεος και το αντίχριστος,
έχω την εντύπωση πως το άθεος σημαίνει ουδέτερος,
ενώ ο αντίχριστος είναι το αντίθετο του Ιησού,
δηλαδή πιστεύει στα αντίθετα από αυτά που δίδασκε
ο Ιησούς.
Αντίθεος
Αντίχριστος
Άθεος
Άχριστος (που θα'λεγε κι η λαίδη άντζυ )
Άντε πες εσύ τώρα ότι δε πιστεύεις στον Κράϊστ.
Και άπιστος και ρετσινωμένος.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Α Moonlight, κάτι ακόμα:
Μονοθεϊσμός ποτέ δεν υπήρξε στην ανθρώπινη αντίληψη,
απλά επιβλήθηκε η συσκευασία του μέσα από διαδικασίες
που αναφορικά με τα Πρωτοχριστιανικά χρόνια επικρατεί,
πρόσεξέ με, με προσέχεις?
ΣΙΩΠΗ ΙΧΘΥΟΣ, πέστροφας υποθέτω.
Οι διωκόμενοι που μέσα σε μερικές γενιές γίνονται οι διώκτες,
εεε, δεν υπάρχει εξαντλητική ανάλυση του θέματος, θα μπορούσε...
...αλλά πονάει, αχχχ!
Το να διαλέγει κανείς τι θα πιστέψει, ναι, είναι ούτως ή άλλως
προαποφασισμένο, γιατί δημοκρατία (ας πούμε) είναι να επιλέγεις
τον γκρεμό σου που δεν τον ανακαλύπτεις,
αφού ήδη υπάρχει.
Γι'αυτό και για άπειρους άλλους λόγους δεν είναι καλύτερα
να διαλογίζεται κάποιος πάνω στους νόμους της φύσης;
Ας πούμε για παράδειγμα, οι νόμοι της φύσης στάζουν
στα εσώρουχα, μμμμμ, τι λές;
Πάω να απλώσω κάτι σλιπάκια και...επηρεάσθην.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Μπορεί να πεις ότι τον έρωτα ο Χριστός τον εξυμνεί σε όλη τη βίβλο με αποκορύφωμα το άσμα ασμάτων.
Ποιός ΟΜΩΣ, εξυμνεί τον έρωτα? Ο Γεσοσουάχ ή το Τορά? Μήπως έχουμε μπερδευτεί λίγο?
Γνωρίζεις ποιος έγραψε το άσμα ασμάτων? (κάποιος Σολομώντας φρονώ)
Ξέρεις, μπορώ να σου κάνω πολλές ενοχλητικές ερωτήσεις τέτοιου τύπου.
Σε καμία δεν θα απαντήσεις αυτό που σε πονάει στην Ψυχή σου.
Να σου κάνω κι άλλη μια ενοχλητική ερώτηση που πάλι δεν θα απαντήσεις:
το όργιο, το επιτρέπεις σαν ιερουργήσιμο τελετής ή όχι?
Απάντα με ευθύτητα: ΞΑΝΑΡΩΤΩ, αν ιερουργώ με όργιο στο όνομα του Χριστού, ο Χριστός με αποδέχεται ή όχι? ..
Πάμ'παρακάτω.
Πολύ όμορφα μας παρέθεσες τη γουικιπεντιακή εξήγηση του Αμήν = έτσι ας γίνει.
Και ερωτώ:
ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΤΟ "ΓΕΝΟΙΤΟ" με αυτό που πρεσβεύει ο χριστιανισμός συνολικά
ότι δηλ. όπου είναι το πνεύμα του θεού εκεί ελευθερία (κορ.β3-17)???
Πως μπορείς να είσαι ελεύθερος αλλά στο τέλος μιας πρότασης να λες ΑΜΗΗΝΝΝΝ
Αμήν θα πει αλήθεια.
Και όποιος ασχολήθηκε σοβαρά με το ζήτημα της αλήθειας
κατέληξε δια της ατόπου ότι δεν είναι μόνο μία...
Για το ζήτημα του ενός και μοναδικού Λυτρωτή και κυρίου και αίροντος
τας αμαρτίας του κοσμάκη,
έχω να δηλώσω ότι μετρώ πάνω από 8 θεούς που πέθαναν και ..αναστήθηκαν..
Επίσης το ζήτημα είναι στενά συνυφασμένο με το μονοθεϊσμό που
θεωρείται ένα πολύ ξεπερασμένο μοντέλο πίστης
με λογικές άλλων εποχών και προφανώς εσύ με την ερώτηση άρνησης (γιατί να μην είναι ένας μόνο?)
γίνεσαι υπερασπίστρια του μονοθεϊσμού (δόγμα του εγώ και κανείς άλλος)...
Ξέρεις κάτι moonόφως πρέπει να το ξέρεις.
Αντιπαθώ εξαιρετκά πολύ όχι αυτούς με τους οποίους διαφωνώ,
αλλά αυτούς που ούτε γνώση ούτε τεχνική διαθέτουν για αυτά που παίρνουν αυτόκλητα το θάρρος (και ως ένα βαθμό καλά κάνουν) να βγουν να υποστηρίξουν.
Σε αντιπαραβάλλω με τον Γιώργο Μάγγα, γνωστό κλαρινιτζή,
απλό λαϊκό εώς και αμόρφωτο που όμως, το γκροτέσκο της εκκεντρικότητάς του,
ξεχνιέται αμέσως μόλις τον ακούσεις να ψυχεδελιάζεται στην ηπειρώτικη τζαζ του.
Ελπίζω να διαθέτεις και συ ένα τέτοιο προσόν.
Αρκετά όμως είπαμε.
Ξέρεις, όλα είναι ζήτημα επιλογής.
Εσύ με το προπατορικό σου,
κι εγώ με τους κανόνες αισθητικής στο οτιδήποτε.
(Απλά μπορεί ύστερα από χρόνια να πείς
ας πούμε: ρε δεν παίρνω αυτό το κατάπτυστο εβραϊκό βιβλίο να επιβεβαιώσω
και μόνος μου 2-3 πράγματα αντί να το καταπίνω σαν αντίδωρο? λέμε τώρα..)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
1. γιατί να είναι Ένας και Μοναδικός ο Κύριος, ο Λυτρωτής, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου;
2. Tι σημαίνει Αμήν; Καμιά βοήθεια;
Και μια τρίτη:
αν ο έρωτας για τον Χριστό ήταν καλό,
απόλυτα συντονισμένο με την θέληση του πατέρα του του Γιαχβέ,
τότε γιατί ο ίδιος - ιστορικά τουλάχιστον - γιατί ο Γεσσοσουάχ δεν ερωτεύθηκε? ..
Θα εκτιμούσα μιαν απάντηση από moonlight και loukasssssss,
έτσι για το τζέρτζελο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Αγαπητέ Δεσμώτη η αποψή μου είναι αυτή της ορθοδόξου εκκλησίας όσο συντηρητικό ίσως μπορεί να σου φαίνεται αυτό.
Βαθιά μέσα μου είμαι συντηρητικούρας που λέει και μια φίλη.
Αλλά στα σεξουλιάρικα θέματα.
Στα του Θεού είμαι ριζοσπαστικός με την έννοια
ότι σπάω ρίζες με τα χέρια μου και τα κάνω σπονδή
στα μυρμήγκια.
Και δεν οφείλω σε κανένα θεό ούτε το συντηρητισμό μου ούτε
ότι είμαι ριζοσπαστικά νευρόσπαστο.
Για τα καλά δεν κάνω το σταυρό μου
όπως ακριβώς για τα κακά δεν πιάνω κουβέντα με ένα συννεφάκι.
Μπεσαλίδικα πράγματα.
Εσύ θες οδηγική βοήθεια εκ του Πατρός ή μάλλον,
εκ του εμπορικού αντιπροσώπου του.
Βγάλτα πέρα με τα άμφια και τις μαυρόγατες της ΟΡΘΟ(???)νηστείας.
Μνήσθητι μου Σείριε.
Αρνούμενος να διαβάζεις την πηγή που σου προτείνω
Λουκάκο, τι σημασία έχει η πηγή σου;
Το να παραθέτουμε πηγές σε μια συζήτηση περισσότερο έχει τη μυρωδιά του προσωπικού μας αδιεξόδου
παρά απόδειξη σταμπαρισμένης υφολογίας υπο μορφή αθεϊστικών συνδέσμων που προσωπικά δε σπαταλώ
ούτε το σκ@τό μου να τα διαβάζω.
Άσε που τα γεροντίστικα επιχειρήματα θέλουν μια ανανεωτική φρεσκάδα. Η λεβάντα πάλιωσε, διάολε.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ίδια ιστορία, Λουκάκο μου:
Οι σκοτεινοί θεματοφύλακες της γνώσης, το κομμάτι μήλου στον οισοφάγο του Αδάμ,
η κλωτσιά του Πατρός και πάει λέγοντας.
Θα πεις πως όλα αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις;
Τι χρειάζεται επιτέλους να μάθουμε, το αυτονόητο που το γνωρίζει ένα εξάχρονο;
Αλλά να, μέρες που είναι, οι Ιουδαίοι δεν ήταν αυτοί που σκότωσαν τον Θεό τους;
Οπότε λάδι οι μη Ιουδαίοι.
Σε όλη την ιστορία της ανθρώπινης θρησκευτικής φαντασίωσης εδώ ακριβώς βρίσκεται μια κρίσιμη καμπή.
Κι είναι η καμπή αυτή κρίσιμη γιατί ξεσκεπάζει πρόσωπα, διδαχές και συνήθειες καλά ριζωμένες.
Τι λες γι'αυτό Λουκάκο;
και ίσως φοβούμενος νομίζω
Ένα τρέμουλο στο γοφίδι το'νιωσα.
H αλήθεια to be told.
οτι διακηρύτεις την δογματική ορθότητα και το προκαθορισμένο των θεσεών σου με όχημα τον σκεπτικισμό και τον σύγχρονο σχετικισμό των αξιών, απορρίπτωντας τον διάλογο.
Καμία ορθότητα δεν είναι ορθή.
Το αλάθητο είναι ορθό κι αυτό γιατί είναι ορθώς λαθεμένο, και μόνον! (χοχο)
Με αυτά και μ'αυτά και μ'αυτά και με κείνα και μ'αυτά πάλι και μ'αυτά ξανά,
με έπιασε ένα καρδιοχτύπι από overdose δογματισμού.
Δε ξέρω τι είναι πιο δογματικό:
Να προσπαθείς να σπας το σπυρί που σου μολύνει τη ψυχή και το πρόσωπο
ή το σπυρί να βασιλεύει για χρόνια χαρίζοντας το μόνιμο προνόμιο ασχήμιας;
Είπα να το ξεφύγω... μα συνεχώς ερχόταν μια φράση... το αεράκι των επιταφίων... και η απόρριψη των διαλόγων.
Φυσικά και δεν σε γνωρίζω αλλα συμφωνά με τα λεγομενά σου διακρίνονται κάποια πράγματα τα οποία συν τοις άλλοις φέρουν και μια εξεζητημένη αμφίεση.
Ναι δε πάω στην ανάσταση αν δε ντυθώ προβατίνα
με ψαρόμαλλο και την έκφραση του αμνού επι σφαγή.
Δεν έχω πρόβλημα να το πείς και αναθεώρηση, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί, άλλωστε το ίδιο μου κάνει. Ευχαριστώ.
Μην ακούω βλακείες,
αν δε τσαλακωνόμαστε είμαστε ανύπαρκτοι.
Στη χαλασματιά βρίσκεις υλικά προς χρήση...
ε τι λεμε τοση ωρα???????
Λέμε ότι αλλιώς τα λες εσύ που τα γράφεις κι αλλιώς ο άλλος που τα περνά κι από εσωτερικά φίλτρα.
Χάθηκες στη μετάφραση και πάνω στο χαμό νόμισες ότι βρήκες και το δίκιο σου. (σηκώνει σταυροκόπημα η υπόθα)
και μη σου πω οτι στο τελος πλακα πλακα στον παραδεισο κατι δεσμωτες θα βλεπεις να γνεφουν και να γελανε ειρωνικα κανοντας παρεα με τον τζιζας μας
Ο Θεός προφέρει κουβέντες και επακολούθως αυτές προκαλούν τη δημιουργία.
Αν μιλάμε με παραδεισένιους όρους,
σκέψου να σε ρωτάει ο χριστός "τι παίζει"
και να απαντάς "a little bit of everything, ρε φίλε".
Και να σου δίνει τον ένα μανδύα του γιατί θα έχει ψυχρούλα...
Είναι = ρηματικός τύπος που παραπέμπει σε άπειρες δυνατές κι αδύνατες καταστάσεις.
Ακόμη και οι χίμαιρες είναι ως σκέψεις στο μυαλό μου…
Δε ξέρω αν με κάτι τέτοιο εννοούσες την ειρωνεία...
Είναι Αυτός που Είναι.
Είναι ο Λόγος που μίλησε και δεν μιλήθηκε. (πάντως όχι από στόματα)
Είναι ο Λόγος που γράφτηκε και δεν έγραψε. (πάντως όχι με ευδιάκριτο μελάνι)
Ο Λόγος ΠΟΥ Είναι...αλλά πούντος; Νάτος 1-0.
Ξαναλέω:
Κάθε προσπάθειά μας να πλησιάσουμε τον Λόγο δια του Λόγου κινδυνεύει να "χαθεί" στις διαφορετικές ερμηνείες-ορισμούς-ιστορικές συνιστώσες του…
Τι σκατά, κινέζικα σας φαίνονται?
Θα ήθελα να τονίσω επίσης πως όταν μεταφραζόταν η Π.Δ στα ελληνικά,
οι ελληνόφωνοι και άρρωστα ηθικολόγοι εβραίοι δεν γνώριζαν
την πρωταρχική σημασία που έδιναν οι Έλληνες στη λέξης λόγος,
αλλιώς δεν θα το μετέφραζαν ποτέ έτσι.
Θα έβρισκαν κάτι άλλο.
Η αιτία είναι πολύ απλή, γιατί πρωτίστως για τους Έλληνες
λόγος σήμαινε κάτι πολύ κοινότυπο και απένοχο,
λόγος σήμαινε γ@μ@ω, γ@μίσι.
Όμιλος = συνεύρεση πολλών, μιλώ = γ@μώ κοκ.
Αλλά γιατί να είναι Ένας και Μοναδικός ο Κύριος, ο Λυτρωτής, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου;
Α, τι σημαίνει Αμήν; Καμιά βοήθεια;
Αυτά.
Άντε καλή ανάκτηση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Αγαπητέ Δεσμώτη, προφανώς έχεις παραθεωρήσει τα πράγματα
Γιατί όχι αναθεωρήσει;
Με ξέρεις κι απο ψες λουκααααααααααα ;
Ό,τι δε συμφωνεί στη πίστη και τη λογική μας, είναι παραθεώρηση;
Πώς φτάνεις στο συμπέρασμα της προσωπικής ή έτερης παραθεώρησης;
Διψώ να μάθω...
Α, και τι βρίσκετα πέρα από τη θεώρηση;
Η θέαση; Η οξυμωρία; Η επαφή με τα τοιχώματα εαυτού;
δεν έχεις κάτσει με σοβαρότητα να εντρυφήσεις στα της ουσίας της πίστεως και του προσώπου Του Χριστού.
Δηλ κάνοντας τι;
Μελετώντας τας γραφάς, ξεροβήχοντας πάντα;
Ποια είναι η ουσία της πίστεως και ποια είναι η ουσία του προσώπου του Χριστού κατ'εσέ;
Παρα μόνο υιοθετείς απόψεις του συρμού που εξάγονται άκοπα και αφοριστικά με βασικό τους ιδίωμα το πνεύμα του εντυπωσιασμού και της άρνησης.
Ας βρεθεί πρώτα ένα καλός χριστιανός να μας πει,
γιατί είναι κολλητικό το χασμουρητό;
Ας είναι και μουσουλμάνος…γιατί τις προάλλες μιλούσα σε κάποιον
για τη Δευτέρα Παρουσία, κι αυτός κατάλαβε Δευτέρα Συνουσία,
καταλαβαίνετε δηλαδή κύριε Λουκά
πως κολλάνε οι νευροδιαβιβαστές, ναι, με το τίποτα, μάλλον με το επιμένον παρελθόν.
Θα σε παραπέμψω βοηθητικά, εαν θέλεις, σε ένα κέιμενο σχετικό με τα όσα λέμε στο οποίο προ καιρού πάλι παρέπεμψα: https://www.oodegr.com/oode/a8eismos/a8eism6.htm
Ευχαριστώ δε θα πάρω,
προτιμώ τζοκόντα.
Εγώ πάλι θα σας παραπέμψω να διαβάσετε μια προσευχή,
ας την πούμε έτσι, γραμμένη αρχές του περασμένου αιώνα
από ένα πιτσιρικά που την έβρισκε (φτου!) με την αδερφή του,
τον Γιώργο Τρακλ εννοώ.
Ιδού:
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
Στον Εωσφόρο
Ρίξε τις φλόγες στο πνεύμα, κι όσο αντέξει,
Μαύρα μεσάνυχτα έγκλειστος μεθά,
Σε ανοιξιάτικο λόφο, έτσι που τα κατάφερε
Ο γλυκός αμνός, άγριους πόνους για νʼ αντέξει.
Ω αγάπη, στην καρδιά ανατέλλεις σαν φως σφαιρικό
Και ο αμνός σε υποφέρει ακόμα,
Ώσπου να σπάσει αυτό το αγγείο από χώμα.
Όσον αφορά τώρα τα πάθη, τα λάθη και τα βάθη των ημερών,
τι να πω…τίποτα, μόνο να ευχηθώ,
άλλοι προσεύχονται, αλλά ο παραπάνω πιτσιρικάς εσωευχόταν,
γιατί εδώ που τα λέμε, μόνο τότε αποκτά κάποια αξία η προσευχή, όταν γίνεται εσωευχή.
Γι αυτό ας μείνει αναμεταξύ μας λοιπόν, Καλή Ανάσταση, αυτό είναι σίγουρο,
λοιπόν διορθώνω, Καλή Αντίσταση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
ναι ο χριστος τα ειπε και αλλοι τα εχουν γραψει, αν τα ειχε γραψει αυτος δηλ. θα εκανε διαφορα?
Τι πιστεύεις δηλ,
είναι το ίδιο να διαβάζεις κάτι από πρώτο χέρι
και το ίδιο με την παρεμβολή "παρασίτων" από δεύτερα τρίτα κ.ο.κ.?
Το μάρκετινγκ είναι ένας όρος καθόλου πρόσφατος
και ο υποκειμενισμός...αυτός κι αν είναι αρχαίος σαν μαμούθ.
Που ξέρεις εσύ ότι ο Χριστός είπε πως ήταν ο Μεσσίας,
ο Υιός του Θεού, ο Βραχαμαπούτρας σε τζούις βέρσιον κλπ?
Ξέρεις δε ξέρεις, πάντως σε πείθει λιγότερο που το μετέφεραν
κάποιοι που μαθήτευσαν δίπλα του.
Σα να κάνω διπλωματική ένα πράγμα,
κι αντί να την παρουσιάζω εγώ,
να κάνεις εσύ την παρουσίαση
με τα δικά μου επεξεργαστικά δεδομένα.
Στο ορκίζομαι δε θα λέγαμε τα ίδια πράγματα...
Τα μόνα ίδια θα ήταν ίσως οι αριθμοί (κι αυτό γιατί θα ήταν τυπωμένοι).
επισης το τι εχουν προσθεσει αφαιρεσει σαλτσες σουξου μουξου οι τα των συνοδων παπαδων στο ολο θεμα της θρησκειας δεν νομιζω οτι ειναι αυτο που θα πρεπε να απασχολει τον μεσο ανθρωπο..
εξαλλου δεν ειπε σε κανενα σονι και ντε να τον πιστεψει ή να τον ακολουθησει. αλλοι δεν τον πιστεψαν, αλλοι πιστεψαν σε αλλες διδαχες, σε αλλους προφητες αλλα ολοι σε ενα θεο καποιοι ουτε σε θεο. ο καθενας κανει κουμαντο του εαυτουλη του και αν δεν το κανει κακο του κεφαλιου του.
και ναι δεν φταιει που εμεις κανουμε οτι κανουμε γιατι δεν ηρθε σαν ηγετης αλλα ηρθε να διδαξει την αγαπη. δεν φταιει αυτος αν πολλοι μαθητες απο κατω ηταν και ειναι σκερπανια... ας μαθουμε επιτελους να περνουμε και λιγη ευθυνη των πραξεων μας πια...
Στο ζήτημα Θεού-Χριστού σχεδόν πάντα θυμάμαι τα λόγια του Ελύτη,
...έτρεχα να σώσω την ανθρωπότητα και ποδοπατούσα τους διπλανούς μου...
μα τους θεούς, κι ο Σωκράτης με ένα τρόπο σταυρώθηκε
αλλά δεν τον κάναμε θεό αν και το μαντείο των Δελφών είχε προειδοποιήσει
πως πρόκειται για τον προστατευόμενο του Απόλλωνος.
Για αυτό, μιας και οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβαίνετε,
λέω κι εγώ με τη σειρά μου να επιστρατεύσω την καλή μέθοδο της Σάτυρας
προκειμένου να νιώσω χαρά μέσα στην στρέβλωση και τον φανατισμό
που σας δέρνει 1600 χρονάκια τώρα.
Ας αναλάβουμε λοιπόν τις ευθύνες των πράξεων (ή απραξιών) μας, συμφωνώ.
https://www.youtube.com/watch?v=Zjz16xjeBAA&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=WlBiLNN1NhQ
Αν και το σημείο στο οποίο εστιάζεται η αντίρρησή μου με τα ιουδαιοχριστιανικά σας ήθη είναι ακριβώς αυτή η συλλογιστική εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=krb2OdQksMc&feature=related
όπως και να'χει πάντως, είτε έτσι είτε αλλιώς, απολαύστε το. Είναι μοναδικό.
Καλή μας Ανάσταση…
υγ. δεν ξέρω, μίλησα πολύπλοκα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
αυτο μας ειπε να κανουμε βρε αλλα που...
Oh nooooooo...
Εγώ λεγω υμίν...εγώωωωωωω ...;
Πως μπορεί να στοχεύει κανείς στην ενότητα και την αγάπη και την ειρήνη
ξεκινώντας από την αυτοπροβολή, το γιγάντιο σα Καλαμάρι του Ατλαντικού Εγώ
και συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες πάνω του;
Ακόμη και η ιδιότητα του ενανθρωπισθέντος θεού
δεν μπορεί να το δικαιολογήσει αυτό.
Για μένα το θέμα είναι αλλού:
Αν ήταν τα λόγια ενός σοφού ηγέτη ή απλώς ήταν το 'image making" των κληρονόμων του;
Ανθρώπων δηλ (διαδόχων του και μαθητών του) που αποφάσισαν να μανατζάρουν τον Θεό
στοχεύοντας σε μια παγκόσμια διδακτορία ,
με το φόβο του Σατανά και την δουλεία του θεού
και ξαφνικά όλοι εμείς βρεθήκαμε με μια θρησκεία
που μας θεωρεί ένοχους επειδή γεννηθήκαμε,
μελαγχολική καταθλιπτική,
διαστροφικά ανέραστη, αντιερωτική, αγέλαστη,
και τόσο σκοτεινή και μαυροφορεμένη...
Αυτό μας είπε να κάνουμε;
Ένα πρόσωπο που δεν έγραψε, ο ίδιος τίποτα;
Η όλη η ιστορία είναι πως
λυπηθήκαμε, συμπονέσαμε τον Ιησού,
το μαρτύριο του και αποφασίσαμε να κουβαλήσουμε λίγο από τον σταυρό.
Το ύπουλο σημείο του όλου στόρι, ήταν η οδύνη του εσταυρωμένου
και η συνεπαγομένη ενοχή και συνοδευομένη από τον φόβο.
Με αυτά τα στοιχεία φτιάξανε το κοπάδι των προβάτων και των δούλων.
Το δικαίωμα ζωής και θανάτου, η οργή, ο φόβος
και η ανησυχία αλλά και ο οίκτος, είναι τα χαρακτηριστικά,
οι μέθοδοι και οι τακτικές που χρησιμοποιούν οι Μένιοι (βλέπε Τζούλια) του Χριστού
για να φοράς τα καλά σου,
να νιώθεις γιορτινά,
αντί να ρίχνουμε συμβολισμούς πέραν του εθιμοτυπικού.
ολα μας φταινε μονο ο εαυτουλης μας ειναι μια χαρα...
Που αρχίζει και που σταματά η ευθύνη ενός θρησκευτικού ή πολιτικού ηγέτη ή ακόμη και ενός θεού
για την συμπεριφορά και τις πράξεις των οπαδών του και των πιστών του;
Ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης του;
Ευσταθεί το άλλοθι:
Άλλο τι είπε ο θεός άλλο τι κάνανε οι άνθρωποι, επειδή.... ήταν ελεύθεροι να το κάνουν;
και αν ηταν εγωιστης στο κατω κατω μπορει να ηταν και ο μονος που μπορει να ειχε το δικαιωμα να ηταν ( που δεν ηταν γιατι αν ηταν θα τους σουταριζε ολους και θα εμενε στην ησυχια του)
Πρώτα πρώτα ανέφερα και πριν τη λογική ασυνέπεια ανάμεσα στο τεράστιο εγώ
και τις διδαχές του.
Άρα αίρεται κάθε δικαίωμα αυτοπροβολής.
Εκτός και θέλουμε να μιλήσουμε σε σφαίρες επι το σουρεαλιστικότερον.
Εκεί για όλα υπάρχει ένα δικαίωμα,
ακόμα και για μια πέρλα να βγαίνει από τη σάρκα ενός άγουρου μανταρινιού.
Υπάρχει το βιβλίο του Ροζέ Καγιουά "Πόντιος Πιλάτος".
Στο βιβλίο αυτό ο Πιλάτος απελευθερώνει το Χριστό,
οι μαθητές του τον υποδέχονται με χαρά,
συνεχίζει τη ζωή του, αναπτύσσει τη διδασκαλία του,
και πεθαίνει σε μεγάλη ηλικία σαν ένας πολύ άγιος άνθρωπος.
Επί 2 αιώνες, μερικές γενιές προσκυνητών περνούν πάνω από τον τάφο του.
Μετά ξεχνιέται και η ιστορία του κόσμου δεν είναι αυτή που ξέρουμε.
Μια απόφαση είναι όλα…
Επιπλέον, ο εγωισμός του Ιησού θα ήταν άχρηστος,
επειδή σε όλη την ιστορία οι καταλύτες είναι ο Ιούδας και ο Πιλάτος με τις πράξεις τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από loukasss:η πεμπτουσία της πορείας Του είναι η γεννησή Του, ο Σταυρός και η Ανασταση. Όλα τα άλλα χωρίς αυτά πεφτουν στο κενό.
Αξιότιμε κύριε λουκά (ελπίζω να μην έχετε και δεύτερο όνομα το Νίκο)
η πεμπτουσία της πορείας του Ιησού Χριστού είναι το θαύμα, το μυστήριο και η εξουσία.
Κι όπως καλά γνωρίζουμε και πρώτος κατέδειξε
ο Φ. Ντοστογιέφσκι στο Μέγα Ιεροεξεταστή
ο Χριστός απέρριψε και τη μία και την άλλη και την τρίτη,
με το λόγο Του και το παράδειγμά Του…
1. Εγώ ειμί το φως του κόσμου, αναφώνησε ο εγωκεντρικός υιός.
Αφού η αγάπη είναι η θυσία, η υπέρβαση του Εγώ,
πως μπορείς να την διδάξεις, με τόσο επιδεικτικό εγωκεντρισμό;
Συνεπώς δεν μπορεί, ο λυτρωτής του κόσμου, να κάνει τέτοιες δηλώσεις
υπεροπτικής, εμπρηστικής και διαχωριστικής γραμμής,
διδάσκοντας την σεμνότητα και την ταπεινότητα με ένα τόσο κραυγαλέο εγώ.
Ο λαός το λέει απλούστερα:
Δάσκαλε που δίδασκες...
2. Ψυχολογώντας, είναι ωραίο σαν διαπίστωση ότι το υπερεγώ του τζίζας,
μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός αυταρχικού πατέρα.
Οπότε δεν ξέρεις ποιον να πρωτομισήσεις...
(....παύση ολίγων δευτερολέπτων γιατί ρεύτηκα άγαρμπα
και μου ανέβηκε το mushroom burger στον λαιμό.....ρε λες? )
3. Ένα τέτοιο ΕΓΩ εμπεριέχει και μπόλικη κριτική και κατάκριση,
σε πλήρη αντίθεση με το «μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε»,
γιατί αφού εγώ είμαι το φως κι η αλήθεια, άρα κρίνω ότι εσείς δεν είστε σαν εμένα
κι αυτόματα τους διαχωρίζεις και τους κατακρίνεις.
Μία πρόταση που αρχίζει από το ΕΓΩ είναι μια ευάλωτη πρόταση,
μερική, μικρή, γιατί πάντα ένα ΕΓΩ είναι μικρότερο από το Όλον.
4. Δεν έχουμε ούτε μία εικόνα του Χριστού χαρούμενη, χαμογελαστή.
Αυτοί οι μαυροφορεμένοι ιερείς, οι υπεργραφικοί αν θυμηθούμε και λίγο αρβύλα
έχουν μετατρέψει σε επικερδές φθηνό ριάλιτι την οδύνη και τον πόνο του Ιησού,
παίζοντας το... συνέχεια και συνέχεια.
5. Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη πια από Μεσσίες, λυτρωτές και σωτήρες,
και περιφερόμενες μαριονέτες αρχηγών.
Τον Χριστό τον έχουμε ταυτίσει με τα 10 δωρεάν αρνιά
στα πρωινά και μεσημεριανάδικα.
Στον κόσμο αυτό παρέλασαν πολλά υπερτροφικά εγώ
και η ανθρωπότητα έχει ταλαιπωρηθεί από εγωμανείς σωτήρες
που θέλησαν να "την σώσουν" επιβάλλοντας την δική τους άποψη
για την σωτηρία και καταλήγοντας ...Τύραννοι.
(βλέπε εξαγωγή θρησκειών από Λουκάδες και λουκανικοπιτάδες
κι άλλους μαθητές του τζίζας)
Οι άνθρωποι πια χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη της ζωή τους,
της ύπαρξης τους, να γνωρίσουν το εαυτό τους
να γίνουν Κύριοι του εαυτού τους στο εδώ και τώρα
και να συνεργαστούν μεταξύ τους αρμονικά για το καλό όλων.
Ο άνθρωπος πρέπει να νιώθει μέρος ενός μεγαλύτερου Όλου
και να θεωρεί τους συνανθρώπους του πολύτιμους συντρόφους,
ούτε πάνω , ούτε κάτω από αυτούς αλλά ίσους
φίλος, σύντροφος και συνοδοιπόρος τους,
σε ένα περιπετειώδες ταξίδι...
«Εγώ είμαι»
ή
εμείς μπορούμε να γίνουμε
φωτεινά συνειδητά αστέρια σε... ένα καθαρό ουρανό?
Α και μιας και είπα για Λουκά:
πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με
βασιλεύσαι επʼ; αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς
έμπροσθέν μου.” (Λουκάς, ιθ: 27, Καινή Διαθήκη)
άντε, καλή ανάσταση
Και τώρα αναμένω διακαώς κάποιον
να με βάλει στη θέση μου
επειδή έρχομαι σε κόντρα με τον εαυτό μου όταν
έλεγα πως
Αρχική Δημοσίευση από Desmoti:Ο χριστός πλέει στη συνείδηση των πάντων δίχως αεράκι μίσους γιατί του έλειπε αυτή ακριβώς η έπαρση...
Μπα, μπαίνω και μόνος μου. Τσαπ τσουπ. γρρρμφουιχχχχ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.