Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
16-12-09
23:09
Αυτό δηλαδή σημαίνει αυτομάτως ότι οποιοσδήποτε πει τη συγκεκριμένη φράση, είναι στα σίγουρα ρατσιστής;"Δεν έχω κάτι εναντίον των <προσθέστε στιγματισμένη ομάδα εδώ>, ίσα ίσα έχω πολλούς φίλους που είναι <προσθέστε στιγματισμένη ομάδα εδώ>" Η τυπική εισαγωγή κάθε ρατσιστικού λόγου ^_^
Πολύ χαρακτηριστικά είπε ο Τζόκερ, στην τελευταία ταινία του Batman, ότι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν σπασμωδικά όταν όλα πηγαίνουν βάσει σχεδίου, όσο φρικιαστικό κι αν είναι το σχέδιο αυτό, ενώ αντίθετα φρικάρουν και πανικοβάλλονται, όταν το σχέδιο ανατρέπεται από το Χάος.Οι άνθρωποι προσπαθούν να κατασκευάσουν νοήματα, να αναζητήσουν σταθερά σημεία αναφοράς και να γαντζωθούν σε κοινούς τόπους χάριν διευκόλυνσης της επικοινωνίας, σε έναν κόσμο χαοτικό και ευμετάβλητο. Έτσι αποκτούν μία ψευδαίσθηση ελέγχου και αυτό με τη σειρά του τους κάνει να νοιώθουν ασφαλείς (δεν είναι τυχαίο ότι το άγχος για μία κατάσταση μετριάζεται όταν ξέρεις επακριβώς τι πρόκειται να συμβεί).
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι σε ομάδες δομημένες με τέτοιο σκεπτικό, η διαφορετικότητα και η ποικιλομορφία δεν είναι αποδεκτές στο εσωτερικό τους κι αυτά τα στοιχεία τείνουν να καταπιέζονται ή ακόμη και να εξοβελίζονται. Πράγματι μια τέτοια παραδοχή ομοιογένειας είναι ιδιαίτερα προβληματική, αφού αντιστρατεύεται στη μέγιστη φυσική αναγκαιότητα της ποικιλότητας.Η ίδια η ομάδα αυτοπροσδιορίζεται βάσει κοινωνικής σύγκρισης με άλλες ομάδες και είναι αρκετά συνηθισμένη η απαξίωση της εξω-ομάδας χάριν ενδυνάμωσης τους στάτους. Εδώ κάπου ξεκινάει ο ρατσισμός, σε συνδυασμό με την -προβληματική κατ' εμέ- αντίληψη ότι μία ομάδα δεν είναι άλλο παρά μία ομοιογενής μάζα στην οποία εύκολα μπορείς να αποδώσεις στερεοτυπικά χαρακτηριστικά.
Χωρίς να το αντιλαμβάνονται, οι ομάδες αυτές, προσπαθώντας να αντιπαραβάλουν Τάξη στο Χάος, στην ουσία διακυβεύουν την ίδια τους την ύπαρξη ή τουλάχιστον σε πρώτη φάση την ευρωστία τους. Αν θέλουμε να το θέσουμε πιο συμβολικά, το Μέγα Χάος επιτρέπει την ύπαρξη των μορφωμάτων που γεννά η Τάξη, μόνο εάν αυτά του πληρώνουν τον ανάλογο φόρο, ειδάλλως τα εξολοθρεύει. Η διδασκαλία της Προσαρμογής δίνει με ακρίβεια το μέτρο τούτης της συνύπαρξης.
Μια τέτοια αντίληψη ωστόσο, παραβλέπει την βασική φυσική αρχή, ότι τα σώματα που είναι ιδιαίτερα άκαμπτα κινδυνεύουν περισσότερο να σπάσουν, σε σχέση με τα εύκαμπτα. Φυσικά, η ελαστικότητα απαιτεί ενέργεια για την αναδιάταξη των θέσεων των μορίων στο πλέγμα, όμως από την άλλη πλευρά, η ισχυρή ακαμψία απαιτεί ακόμη μεγαλύτερα ποσά ενέργειας για τη διατήρησή της.Η επαφή με την εξω-ομάδα μπορεί να είναι απειλητική γιατί τα μέλη της φέρουν άλλου είδους κοσμοαντιλήψεις, μπορεί και εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δικές σου, με αποτέλεσμα να προκαλείται σε σένα γνωστική ανισορροπία και άγχος. Δρώντας με την αρχή της ελάχιστης ενέργειας, η λύση είναι να γίνεσαι ολοένα και πιο άκαμπτος και να υιοθετείς τις πιο ακραίες θέσεις της ενδο-ομάδας.
Ωστόσο, μια άλλη βασική αρχή του σύμπαντος, είναι ότι "Το μόνο σταθερό πράγμα στο Σύμπαν, είναι η διαρκής αλλαγή". Τούτο σημαίνει ότι τα μορφώματα που αντιστέκονται σθεναρά στην αλλαγή και αδυνατούν να προσαρμοστούν ακολουθώντας την, είναι καταδικασμένα σε εξαφάνιση. Η αλλαγή ίσως να εκλαμβάνεται ως απειλή, ωστόσο η πραγματική απειλή, μάλιστα ιδιαίτερα αδυσώπητη, προέρχεται από την απαίτηση της μη αλλαγής και της στατικότητας που κάτι τέτοιο επιφέρει.Η ενδο-ομάδα χαρακτηρίζεται από αδράνεια - αντίσταση σε οποιαδήποτε αλλαγή, διατήρηση στάτους πάση θυσία. Έτσι η εκάστοτε άρχουσα τάξη (είτε είναι κεφαλαιοκράτες, είτε είναι Έλληνες στην Ελλάδα, είτε είναι άνδρες) αντιλαμβάνεται σαν απειλή οποιαδήποτε κίνηση προερχόμενη από εξω-ομάδα που αμφισβητεί τα κεκτημένα τους. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί η ομοφοβία απαντάται περισσότερο σε άνδρες παρά σε γυναίκες. Οι άνδρες βιώνουν την ομοφυλοφιλία σαν απειλή της ανδρικής τους ταυτότητας αλλά και των παραδοσιακών κεκτημένων τους.
Στη φύση εντούτοις, δεν υπάρχει κανένα σύστημα το οποίο να μην περνά από συνεχή αξιολόγηση και αναθεώρηση, αφού όπως είπαμε οι συνθήκες συνεχώς μεταβάλλονται και όλες οι οργανωμένες μορφές πρέπει συνεχώς ν' αποδεικνύουν την ικανότητά τους για επιβίωση. Η εσωτερική κριτική-αυτοκριτική του συστήματος είναι απαραίτητη προκειμένου αυτό να συνεχίσει την ύπαρξή του.Πολλές φορές επίσης η εξω-ομάδα χρησιμοποιείται και σαν αποδιοπομπαίος τράγος (για ΟΛΑ φταίνε οι μετανάστες, οι εβραίοι κτλ) υποψιάζομαι επειδή είναι πολύ πιο εύκολο να αποδίδεις ευθύνες παρά να τις επωμίζεσαι. Για να επωμιστείς ευθύνες πρέπει να ασκήσεις σκληρή αυτοκριτική και αυτό είναι επώδυνο και απαιτεί ενέργεια και γνωστική αναδιοργάνωση.
Ο Έσσε πάλι έλεγε, ότι "Δεν μπορείς να ενηλικιωθείς, εάν προηγουμένως δεν "σκοτώσεις" τους γονείς σου", όπως επίσης ότι "Για να γεννηθείς σ' έναν καινούριο κόσμο, πρέπει προγουμένως να καταστρέψεις έναν παλιό, όπως το πουλί σπάζει το αυγό του". Επίσης, είναι γνωστό ότι ένα ον που βρίσκεται σε παιδική ηλικία, είναι εξαρτημένο για την επιβίωσή του από τους γονείς του. Όλα αυτά μαζί σημαίνουν με λίγα λόγια, ότι ενηλικίωση της ανθρωπότητας απαιτεί το "φόνο" τέτοιων αντιλήψεων, μιας και αυτές την καθιστούν μη βιώσιμη και υποκείμενη στην εξαφάνιση.Ο Λακάν έλεγε πως όλοι οι άνθρωποι όταν γεννιόμαστε, τις πρώτες μέρες της ζωή μας δε διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από την τροφό/μητέρα. Το βρέφος όταν πεινάει και το ταίζουν νομίζει πως το τάισμα είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά της δικής του βούλησης και κάπως έτσι θεμελιώνεται η "μαγική σκέψη" (μπορώ να επενεργώ στον κόσμο και ό,τι σκέφτομαι γίνεται). Όταν σιγά σιγά ξεκινούν οι ματαιώσεις και το βρέφος συνειδητοποιεί ότι η μητέρα του είναι κάτι ξεχωριστό (και μάλιστα τη διεκδικεί ο πατέρας) από εκείνο βιώνει μία τόσο μεγάλη δυσφορία που μας αφήνει με ένα αίσθημα κενού για όλη μας τη ζωή. Ψυαχαναλυτικά λοιπόν, η ταύτιση με την ενδο-ομάδα είναι μία προσπάθεια κάλυψης του κενού (η ομάδα είναι η μήτρα) και οποιοσδήποτε πάει να καταλύσει αυτή τη θαλπωρή εκλαμβάνεται σαν απειλή (ο πατέρας, οι αλβανοί, οι εβραίοι κτλ).
Με τα παραπάνω σχόλιά μου επί του πολύ καλού κειμένου της Obs, θέλω να δείξω κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό: Παρά το γεγονός ότι, όπως αναφέρθηκε από την Ονειρεκδίκηση, οι ρατσιστικές θέσεις παρουσιάζονται να στηρίζονται στην κοινή λογική και στη φυσική ροή, στην πραγματικότητα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με κάθε κοσμικό Νόμο, εναντιώνονται δηλαδή στην ίδια τη φύση. Όπως πολύ σωστά έδειξε η Obs, η ψυχολογία του ρατσιστή εδράζεται στην αρχή της ελάχιστης ενέργειας. Ωστόσο, τα ζωντανά συστήματα αποτελούν αντιεντροπικά μορφώματα και δύνανται να διατηρήσουν τη δομή τους, κόντρα στην πανδαμάτωρα εντροπία, μόνο με δαπάνη ενέργειας. Με βάση τα παραπάνω, αποδεικνύεται πως οι ρατσιστικά οργανωμένες ομάδες είναι καταδικασμένες στην εξαφάνιση.
Εδώ έχουμε μια διαφορετική πτυχή του ρατσισμού, τη λεγόμενη ευγονική, η οποία είναι σχετική με το θέμα μας, εφαρμόζεται όμως στο γενετικό επίπεδο. Πρόκειται για έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο που προδιαγράφεται για το κοντινό μας μέλλον, όπου οι πρόοδοι της ιατρικής και της γενετικής πρόκειται να χρησιμοποιηθούν με καταστροφικό τρόπο, από μια ανθρωπότητα που δεν έχει φτάσει ακόμη στο στάδιο της πνευματικής της ενηλικίωσης. Για περισσότερα σας παραπέμπω στην ταινία GATTACA.Θυμάμε που έλεγαν τότε για έναν τύπο που σκότωνε παιδιά με προβλήματα διανοήτικα ή σωματικά(δεν θυμαμε ποιος είναι μπορεί να κάνω και λάθος αλλα σπαρτη ήταν;), αυτός θεωρείτε ρατσιστής; ή απλά ηλίθιος; κιάν το κάνεις αυτό σημαίνει πώς σώζεις τον κόσμο( στο δικό του μυαλό πάντα); Ο ρατσισμός αρχισε απο τώρα ή πάντα υπήρχε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.