DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
06-04-10
17:52
Συμφωνώ, αλλά αναφέρομαι σε μηχανισμούς που δεν συμβαίνουν με τυχαίο τρόπο. Τα παιδικά πάρτι δεν είναι στην σφαίρα επιρροής του πολιτισμού. Τα πάρτι, και παρόμοιες μορφές κοινωνικοποίησης, είναι απλά καθρέφτης της κοινωνίας.
Εγώ αναφέρομαι σε εκείνους τους μηχανισμούς που προοικονομούν τον πολιτισμό του αύριου. Έστω ότι αποφασίζουν τα "μεγάλα μυαλά" του Ελληνισμού ότι οι νέες γενιές πρέπει να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά, πως θα το πετύχουν αυτό; Το σχολείο, και ειδικά το Ελληνικό σχολείο δεν έχει αρκετή δύναμη για ριζικές αλλαγές, καταρχάς πρέπει πρώτα να "φτιάξουν" μια φουρνιά από κατάλληλους καθηγητές. Αυτό υποχρεωτικά σημαίνει αναμονή τουλάχιστον 2-3 γενιές.
Είναι θετικό άραγε που οι κοινωνία δεν έχει τέτοιες επιρροές στις γενιές;
Μιλάς για μια κοινωνία με σαφείς στόχους, σχεδιασμό και προγραμματισμένη κατεύθυνση πόρων σε συγκεκριμένους τομείς και σκοπούς. Και πολύ σωστά αναφέρεις ότι για να φτιάξεις ένα σχολείο πρέπει να φτιάξεις μια γενιά εκπαιδευτικών ή και δύο μη σου πω που να έχουν ενστερνισθεί τους ευρύτερους κοινωνικούς στόχους και να έχουν εκπαιδευτεί στο πώς να τους πετύχουν ή τουλάχιστον πώς να προσπαθήσουν. Αυτό εάν μιλάμε για αναδιαμόρφωση βασικών χαρακτηριστικών με τα οποία διαπαιδαγωγούμε κοινωνικά τα παιδιά μας. Αλλαγές μικρότερου εύρους ίσως να είναι περισσότερο και συντομότερα εφικτές...
Παρ' όλα αυτά δεν παύω να πιστεύω ότι σε κάποια θέματα η απότομη και κοφτή αλλαγή με όποιες συνέπειες έχει αποτελεί ένα καλό δρόμο ιδιαίτερα εάν υπάρχουν οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι για να τη στηρίξουν.
Το σχολείο δεν έχει αρκετή δύναμη κατά την γνώμη μου. Ας φέρω ένα πρακτικό παράδειγμα, στην Ιαπωνία και στην Κίνα τα παιδιά ξέρουν τα πάντα για κυκλώματα, νομίζω ότι, αν τους βάλεις σε εργοστάσιο παραγωγής επεξεργαστών θα είναι σχετικά καλοί εργάτες. Για να πετύχει κάτι τέτοιο η Ελλάδα ... θα χρειαστεί πολλά χρόνια.
Ό,τι λέγαμε παραπάνω. Εάν η εξουσία αποφασίσει ότι το σχολείο θα διαρκεί 8 ώρες την ημέρα με τη μελέτη μέσα στο ωράριο του, ότι οι καλοκαιρινές διακοπές θα κρατάνε 1 μήνα μόνο, ότι τα παιδιά θα κατεβάζουν βιβλία από το διαδίκτυο και θα έχουν περισσότερες από 1 πηγές για κάθε μάθημα, χωρίς να τυπώνεται και να καταστρέφεται στο τέλος της χρονιάς το μοναδικό υποχρεωτικό εγχειρίδιο, ότι δεν θα γράφουν διαγωνίσματα αλλά θα γράφουν εργασίες που θα πρέπει να παρουσιάσουν και να υποστηρίξουν μέσα στην τάξη, αυτά γίνονται με 1 νόμο, 1 εγκύκλιο. Φυσικά θα υπάρξει περίοδος προσαρμογής, αλλά "το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη!" Αν πιεστούν όλοι, θα γίνει κάτι και μάλιστα γρήγορα. Απλά είναι θέμα πολιτικής βούλησης και σαφών κατευθύνσεων για το τί θέλουμε να πετύχουμε.
Πάντα το είχα απορία, γιατί θεωρούμε έναν τέτοιο γονιό θετικό; Προσωπικά θα ήθελα πιο αδιάφορους γονείς, όταν έφυγα από το σπίτι δυσκολεύτηκα σε διάφορα θέματα. Θα προτιμούσα να χρειάζονταν να είχα μάθει πιο νωρίς. Anyway, ξεφεύγουμε
Sorry, αλλά γιατί είναι πρόβλημα της κοινωνίας αυτό; Ρε παιδιά, καλοί οι Θεοί και οι "πατεράδες" αλλά ... πρέπει να κάνουμε και και μόνοι μας λίγο κουπί! (Πάλι ξέφυγα)
Δεν τους θεωρούμε απαραίτητα θετικούς, απλά τους συμπαθούμε λίγο, ενώ παράλληλα φυσικά και τους κρίνουμε για το πώς διαχειρίζονται την κάθε κατάσταση.
Δεν ξέφυγες. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για το "κουπί", απλά οι γονείς δεν είναι ποτέ απόλυτα σίγουροι για το πόσο προστατευτικοί πρέπει να είναι, ή πόσο χαλαροί, ή πόσο δίπλα στα παιδιά τους ή πόσο πιο πίσω, για να δοκιμάσουν μόνα τους...
Προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να μου απαγόρευε το κράτος να γίνω πατέρας (αυτή την περίοδο), ξέρω ότι θα ήμουν καταστροφικό στοιχείο. Καταρχάς είμαι σε φάση που με νοιάζει μόνο το τομάρι μου.
Βέβαια, καταλαβαίνω ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει μοτίβο. Προσωπικά θα με προβλημάτιζε αν το κράτος έλεγε ότι οι άνθρωποι Χ απαγορεύονται να γίνουν οι γονείς. Μπορείς να μου αποδείξεις ότι π.χ. ένας χίπης θα είναι κακός γονείς;
Βλέπεις? Μια κρατική πολιτική, που αναπόφευκτα εμπεριέχει το στοιχείο της καταστολής έστω και προληπτικής, (οξύμωρο, αλλά αληθινό) μας ξενίζει, μας πυροδοτεί αντανακλαστικά αντίστασης, φόβου, επιφυλακτικότητας απέναντι στην "εξουσία", για να μην επεκταθώ στα παραδείγματα ευγονικής της ευρωπαϊκής ιστορίας που θα γεννούσαν μια άλλη πολεμική στο θέμα (ίσως σε άλλο...).
Δυστυχώς, ο κακός γονιός αποδεικνύεται, δεν αρκούν οι ενδείξεις... Το πόσο θα απλωθεί ο Μεγάλος Αδελφός για να συλλαμβάνει τον κακό γονέα στο πρώτο παραστράτημα είναι μια άλλη ιστορία που θέλει πολλή συζήτηση, όσοι και οι κίνδυνοι που ενέχει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.