Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
06-04-10
09:53
Μη νομίζεις ότι κι αυτές οι καταστάσεις είναι εύκολες. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σχιζοφρενής ας πούμε για να μιλήσουμε για χαμηλή ποιότητα ζωής. Πάντως είναι σίγουρα ευκολότερο για την οικογένεια να παρέμβει όταν το άτομο έχει συνειδητοποίηση της κατάστασης!
Οχι δε φανταστηκα οτι ειναι ευκολες, αλλα οταν ειναι εφικτη η συνειδητοποιηση της καταστασης, οπως κι εσυ ειπες, ειναι πιο ευκολο...
Οπως κι εαν εχει, ου μπλεξεις με τετοιες καταστασεις...
Αν δεν πηγαίνουν καθόλου υπάρχει πρόβλημα. Εκεί ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης είτε σέρνεις τον άλλον στο γιατρό είτε τον αφήνεις να φτάσει στο αμήν και να πάει μόνος του. Τώρα πώς θα κρίνει κανείς το πόσο σοβαρή είναι μια κατάσταση ή όχι και πόσο μάλλον να τον πας με το ζόρι στο γιατρό, είναι ένα θέμα.
Το ασχημο ειναι οτι πολλες φορες αρνουνται να κανουν εστω και ενα τσεκ απ μια φορα το χρονο, το οποιο μετα απο μια ηλικια επιβαλλεται, ειδικα οταν λογω κληρονομικοτητας μπορει να υπαρχει φοβος και για σοβαρες ασθενειες.
Η μητερα μου π.χ επειδη ειχε να αρρωστησει πανω απο δεκαετια και να παει σε γιατρο, επρεπε να ανεβασει πιεση 16 για να μπει στη διαδικασια να συζητησει για εξετασεις και γιατρους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
05-04-10
21:09
Και εκτος απο αυτό...ας εστιασουμε στον τροπο με τον οποιο "πρεπει" να συμπεριφερθεις σε τετοιου ειδους ατομα...
Για να γινει αυτο ομως θα πρεπει κανεις να γινει πιο συγκεκριμενος, διοτι ο χειρισμος/τροπος διαφερει απο προβλημα σε προβλημα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
05-04-10
19:02
Δεν ειμαι απολυτως σιγουρη για πως εννοει τη φραση αυτη η Μαιντ, αλλα το σιγουρο ειναι πως δεν υπαρχουν χαπια που να μοιραζουν ευτυχια.
Επισης, η φαρμακευτικη αγωγη βοηθαει παρα πολυ στο να επανελθει κανεις πληρως στην προτερη ζωη του ή εστω να πλησιασει αρκετα, ειτε αρεσει σε καποιους ειτε οχι. Τωρα εαν αυτο θα τον κανει ευτυχισμενο ειναι αλλο θεμα και δεν εχει να κανει με αυτο που συζηταμε.
Ενας ψυχωτικος π.χ ισως να νοιωθει πολυ πιο ευτυχισμενος (βρισκομενος στον κοσμο του) απο εμενα που δεν πασχω (θελω να πιστευω βεβαια) απο καποια ψυχικη ασθενεια.
"...τότε επιμένει λανθασμένα στην άποψη της οπότε δεν αξίζει να συνεχιστεί τουλάχιστον απο την δική μου πλευρά."
Τωρα επ αυτου...Διαλογο δεν κανουμε μονο οταν συμφωνουμε μεταξυ μας...
Εαν δεν εχεις διαθεση να συνεχισεις την οποια συζητηση το καταλαβαινω και ειναι σεβαστο. Αλλα οταν υποστηριζεις οτι η αποψη της ειναι λαθος, καλο θα ηταν να το αποδειξεις κιολας και ποιος καλυτερος τροπος απο εκεινον μεσω διαλογου.
Επισης, η φαρμακευτικη αγωγη βοηθαει παρα πολυ στο να επανελθει κανεις πληρως στην προτερη ζωη του ή εστω να πλησιασει αρκετα, ειτε αρεσει σε καποιους ειτε οχι. Τωρα εαν αυτο θα τον κανει ευτυχισμενο ειναι αλλο θεμα και δεν εχει να κανει με αυτο που συζηταμε.
Ενας ψυχωτικος π.χ ισως να νοιωθει πολυ πιο ευτυχισμενος (βρισκομενος στον κοσμο του) απο εμενα που δεν πασχω (θελω να πιστευω βεβαια) απο καποια ψυχικη ασθενεια.
"...τότε επιμένει λανθασμένα στην άποψη της οπότε δεν αξίζει να συνεχιστεί τουλάχιστον απο την δική μου πλευρά."
Τωρα επ αυτου...Διαλογο δεν κανουμε μονο οταν συμφωνουμε μεταξυ μας...
Εαν δεν εχεις διαθεση να συνεχισεις την οποια συζητηση το καταλαβαινω και ειναι σεβαστο. Αλλα οταν υποστηριζεις οτι η αποψη της ειναι λαθος, καλο θα ηταν να το αποδειξεις κιολας και ποιος καλυτερος τροπος απο εκεινον μεσω διαλογου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
05-04-10
18:35
Μια φιλική συμβουλή: Όταν εκφράζεις την άποψη σου είσαι σίγουρη οτι είναι βάσιμη
και να μην κάνεις διάλογο μόνο και μόνο για να επιμείνεις και να υπερυσχύσει η δική σου...
Δε γνωριζω, εαν η Μαιντ στην οποια απευθυνεσαι σε καταλαβε, εγω παντως οχι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
05-04-10
15:37
Αν τους κάνεις κάποια νύξη για την συμπεριφορά τους, είτε το αρνηθούν είτε όχι, μέσα τους ξέρουν ότι κάτι παράξενο, ιδιόρρυθμο συμβαίνει (εντάξει, εξαιρέσεις υπάρχουν για όλα, μιλάω για το τι συμβαίνει συνήθως). Για τέτοιες περιπτώσεις και τέτοιου είδους ασθένειες μίλαγα κατά βάση.
Α οκ...γιατι εγω ειχα στο μυαλο μου πολυ πιο περιπλοκες και δυσκολες καταστασεις...
Εν προκειμενω δε διαφωνω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
05-04-10
14:25
Αυτό που λες ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις. Οι ψυχικές ασθένειες είναι τόσες πολλές και τα συμπτώματά τους τόσο διαφορετικά (και βέβαια ας μην ξεχνάμε τα ατομικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου που το καθιστούν μοναδική προσωπικότητα), οπότε καλό είναι να μην βάζουμε ταμπελίτσες. Ψυχική ασθένεια δεν είναι μόνο εκείνη με τα ψυχωτικά στοιχεία (παραληρήματα, ψευδαισθήσεις) που στερεί στο άτομο ανά διαστήματα την επαφή με την πραγματικότητα. Υπάρχουν πολλές ασθένειες στις οποίες το άτομο καταλαβαίνει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, δυσφορεί, αλλά το πιάνει αναβλητικότητα ή άρνηση.
Το θεμα ειναι πως αντιμετωπιζει η οικογενεια αυτην την αρνηση...διοτι ακομα και η αναβλητικοτητα που αναφερεις ειναι τροπος εκφρασης της αρνησης.
Πως οριζεις το οτι "το ατομο καταλαβαινει οτι κατι περιεργο συμβαινει"? Σε ποιες ασθενειες ισχυει κατι τετοιο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.