Obscura
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Obscura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,515 μηνύματα.
16-04-10
15:52
Η πάμπ της γειτονιάς σαφώς και δεν είναι, είναι όμως ο οίκος του Θεού-πατέρα.
Φαντάζεσαι έναν πατέρα που μιλάει στα παιδιά του κι εκείνα δεν τον καταλαβαίνουν;
Παίρνω το εξυπνακίστικο της Lugar "ο πατέρας δίνει αγάπη αλλά και το παιδί μαθαίνει τη γλώσσα" και λέω ότι απαιτείται και καλώς απαιτείται ενεργητική προσπάθεια από μέρους του ατόμου να εντρυφήσει σε μία πνευματικότητα. Το ίδιο το νόημα της θρησκείας δεν είναι η πρό(σ)κληση σε μιαν υπέρβαση άλλωστε; Έτσι η γλώσσα από μόνη της δεν είναι παράγοντας ανασταλτικός γιατί για να είμαστε δίκαιοι τα κείμενα δεν είναι γραμμένα δα και στα βιετναμέζικα. Χρειάζεται απλώς λίγη παραπάνω ενέργεια για την κατανόησή τους. Ναι, δυσκολεύομαι όταν διαβάζω Παπαδιαμάντη ή Καρκαβίτσα, όμως στην τελική δεν είναι και άθλος. Ειδικά τα εκκλησιαστικά κείμενα επειδή όπως είπε και ο pitg21 επαναλαμβάνονται, αν κάτσεις μια-δυο φορές και τα διαβάσεις από μόνος σου, σύντομα δε θα έχεις κανένα πρόβλημα στην κατανόηση, μη σου πω ότι θα αρχίσεις να εκτιμάς την αρχιτεκτονική του λόγου. Αν δεν μπορεί κάποιος να κάνει καν αυτόν τον κόπο, τότε πώς θα μπορέσει να μπει στη διαδικασία να εκπαιδεύσει τον εαυτό του να βλέπει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.