mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
08-05-10
03:48
Παραδείγματα
Με τα παραδειγματα αυτα που παρεθεσες, δε βλεπω καμια αποξενωση.
Ισα ισα, το διαδικτυο εδω λειτουργησε σα μεσο ενωσης/συνδεσης ομαδας μεγαλης πολιτων ωστε να αγωνιστουν καθε φορα για ''κατι''. Εδω μονο θετικα μπορεις να δεις. Ενωνει και συνθλιβει πολλες φορες, σε τετοιες περιπτωσεις.
Παλιοτερα μαζευονταν σε ομαδες με flyers στους δρομους η μεσω ραδιοφωνου. Σημερα η ενημερωση για συγκεντρωσεις γινεται και μεσα απο εδω.
Θα συμφωνησω γενικοτερα με φαντα με μια μικρη διαφωνια. Ουτε γω ''το παω'' το φμπουκ, γιατι ο σκοπος του ειναι συγκεκριμενος. Ομως, σε αυτες τις περιπτωσεις των δειγματων που φερε η ισι, λειτουργει πολυ θετικα, μαζευει κι ενωνει. Οχι μονο το φμπουκ, γενικα αλλα το λεω επειδη αναφερθηκε αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
06-05-10
12:44
αν μέσω του internet οι άνθρωποι αποκτούν κοινούς στόχους,
Αυτο δε μου φαινεται τοσο φυσιολογικο οταν γινεται. Δηλαδη σαν τι στοχους (ενα παραδειγμα?) Πχ σε ενα παιχνιδι οπως το Ikariam που χουν στοχο να κανουν λεηλασιες, να φτιαχνουν συμμαχιες? Καλο ειναι κι αυτο αρκει να βαζουν το μετρο και να μην αποξενωνονται απο την πραγματικοτητα.
βρίσκουν παρηγοριά σε διαδικτυακές εξομολογήσεις καθώς και ζεστασιά από εικονικούς φίλους
Ωραιο ειναι αυτο αρκει να μη γινει μονιμοτητα. Παραδειγματα- Ενας στενος σου φιλος, την στιγμη που θελεις να του μιλησεις (τη νυχτα πχ) κοιμαται ας πουμε ε κι εσενα σεχει πιασει να πιασεις κουβεντα. Μπαινεις, μιλας. Αν πχ μια κοπελα ειναι ανεργη και ουσιαστικα καθεται σπιτι της και λεει τον ''πονο'' της στο διαδικτυο, θα παρει ισως και σωστες απαντησεις, οπως πχ να εχει αυτοπεποιθηση και να βγει στην αγορα. Αν δε το κανει και μεινει να κλαιει τη μοιρα της και ζητα μονο τη παρηγορια των φιλων της, τοτε υπαρχει παλι προβλημα, πιστευω.
και μήπως τελικά όλο αυτό είναι μια ψευδαίσθηση, που οδηγεί στην αδράνεια και την αποξένωση μέσα ακριβώς από αυτή την επίφαση επικοινωνίας.
Ψευδαισθηση οσο συμβαινει σε λογικα πλαισια δεν ειναι. Ψευδαισθηση δεν ειναι που εδω στο στεκι εσυ, εγω ο αλλος εχεις φιλους οπως εμενα, εκεινη, τον αλλο. Φιλοι ομως ειναι οταν εχετε μιλησει αρκετα, εχετε βρει κοινα και πλεον περπατατε σε αλλο σταδιο. Βρισκεστε και περνατε χρονο παρεα. Ψευδαισθηση θα ειναι αν αρνεισαι(η βαριεσαι συνεχεια) να βρεθεις με τον αλλο, αν καθε μερα δηλωνεις πως θα ''μπεις'' να δεις τους φιλους σου οταν στην πραγματικοτητα δε θυμασαι (η δεν ξερεις) πως ειναι να σε κοιτουν στα ματια, ψευδαισθηση θα ειναι οταν πλεον γινει το διαδικτυο, τα social networks (εκει γινονται συνηθως σκοπιμως πολλες γνωριμιες) προσωπικη ζωη.
Ενα αλλο παραδειγμα με τον ανιψιο μιας φιλης - γιατι βρε παιδακι μου δε βγαινεις εξω να πας μια βολτα με τους φιλους σου? - ε αφου θα τους δω στο φμπουκ. Αυτο ειναι ψευδαισθηση του παιδιου που πρεπει να λυθει αμεσα και οι γονεις να βαλουν μεγα χερακι. Αν καποιος καθεται ολη μερα, δε κανει καμια δουλεια εξω, δεν εχει ενδιαφεροντα, δεν παει για ενα ποτο εναν καφε, εστω λιγοτερο απο,τι συνηθιζε (μην ξεχναμε πως σημερα με την κριση, το διαδικτυο ειναι ενα φτηνο μεσο επικοινωνιας, οπως καποτε ηταν η τηλεοραση- οταν δεν ειχες χρηματα η ορεξη καθοσουν κι εβλεπες τηλεοραση- αν και παλι πιστευω υπαρχουν τροποι να κανεις κατι εξω ανεξοδα, μια βολτα με τα ποδια πχ.)
Η ενα αλλο σαιτ - secondlife- που εμαθα προσφατα(ενω μου ειπαν πως ειναι παλιο) και τραβουσα τα μαλλια μου, που προκειται για σαιτ που φτιαχνεις ζωη με ονομα και στοιχεια και ειναι σα να ζεις κανονικα, ε ολαυτα ειναι αρρωστα κατα τη γνωμη μου, υπερβολες.Η υπερβολη μονο ζημια κανει γενικα.
Δεν ειναι πια μοδα το διαδικτυο. Ειναι κατι φυσιολογικο, συνηθες οπως η τηλεοραση, το ραδιοφωνο. Αν καποιος ακουγε ολη μερα ραδιοφωνο, γιατι κανεις δεν του λεγε τιποτα για αποξενωση? Θελω να πω πως το συναισθημα της αποξενωσης, της απομονωσης ερχεται απο μεσα μας συμφωνα με τη συνειδηση μας. Αποξενωνει κι απομακρυνει οσο το ατομο το επιτρεπει. Οταν θεωρεις καποιον φιλο σου διαδικτυακα να ξερεις αν τον θεωρεις απλως διαδικτυακα η ειναι φιλος πραγματικος. Αν ξερεις να ξεχωριζεις, δεν εχεις προβλημα, νομιζω. Οποτε χωριζει και ενωνει παραλληλα, εξαρταται πως το χειριζεται καποιος. Το οτι μαθαινεις απειρα πραματα το ξερουμε πια. Σκοπος ειναι να μην ξεχασεις κι οσα ηξερες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.