mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
30-10-09
19:37
Δε γουστάρω λογοτεχνία. Πειράζει;
Είμαι φαν του λογοτεχνικού βιβλίου και της φιλοσοφίας, γιατί τέτοιο είναι το γούστο μου.
Επικρατεί η άποψη (συνήθως από αυτούς που διαβάζουν λογοτεχνία) ότι όσοι δε διαβάζουν είναι αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι και πολλά άλλα με το στερητικό α-
Μπορεί ο παραπάνω μπλογκόβιος να είναι υπερβολικός, αλλά συνοψίζει πάνω κάτω όσα έχω ακούσει από τους μη λάτρεις των λογοτεχνικών.
ο τυπος που γραψε το παραπανω, περαν του οτι ειναι ενας ικανοτατος γραφιας και θα μπορουσε να κανει χρυσες δουλειες ειναι παραδιαβασμενος και φαινεται απο την γραφη του.
Δεν εχει σημασια αν θα διαβασεις ποιηση η πεζο η επιστημονικης φαντασιας εργο. Εχει σημασια το να διαβαζεις και να συγκεντρωνεσαι σε αυτο.
Οποτε αδυνατω να πιστεψω πως ειναι αδιαβαστος.
Επιπροσθετα, οσοι του ειπαν πως πρεπει να τον σαγηνεψει ενα βιβλιο ειναι κουτοι να του πουν κατι τετοιο(ισως, λεω ισως... οι ανθρωποι ποτυ βρεθηκαν εμπρος του να μην αποτελεσαν το σωστο κινητρο, ισως να τον ζηλεψαν και να μην του εδωσαν τη συμβουλη που επρεπε την οποια δε χρειαστηκε αποτι φαινεται, διδαχτηκε μοναχος του)
εγω που διαβαζω εχω φιλους που σιχαινονται το διαβασμα. περα απο το γνωστο τα ετερωνυμα ελκονται, οι ιδιοι με βοηθουν στο να εκφραζομαι προφορικως καλυτερα.
αλλοιμονο αν τους εκραζα η τους ελεγα να ξεστραβωθουν! εχουν πολλα ωραια να μου υποδειξουν καθως εγω επισης παρα πολλα ωραια να υποδειξω σε αυτους!
εγω τον συγχαιρω για την ικανοτητα του στο να περνα εικονες,ανεξαρτητων των αποψεων του,(που ποτε δε μπορεις να ξερεις ποτε μπλοφαρει καποιος, τι μηνυματα θελει να περασει και τι αποθεματα-απωθυμενα εχει-εξου και το -ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΜΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ?- αμα τον επρηζαν οπως η μητερα του λογικο ειναι να αντιδρα) εδω ειναι η μαγκια ενος καλου γραφεα, το περασμα εικονων και μηνυματων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
30-10-09
19:16
Οταν μικροτερη με ρωτουσαν-και αναρωτιομουν κι εγω- περα απο την διαθεση μου να διδασκω, να ερχομαι σε επαφη με πολυ κοσμο και την κλιση μου στις ξενες γλωσσες, τι αλλο θα μπορουσα να κανω, εδινα την εξης απαντηση: Μου αρεσει να γραφω και να διαβαζω, να ακουω και να παιζω μουσικη και να γραφω γιαυτην, οπως επισης να τραγουδω και να γραφω γιαυτην μου την εμπειρια, να κανω σκι και να το καταγραφω. Επισης απαντουσα: Μου αρεσει να εικονογραφω στο δικο μου μυαλο την ζωη και να την καταγραφω, οσα μου αρεσουν και οσα με θλιβουν, καθως επισης οσα μου κινουν την περιεργεια. Το κυριοτερο απο ολα ομως να γραφω κατι και να αποτυπωνεται στο μυαλο του αλλου(αναγνωστη δηλαδη) με διαφορετικες εικονες(γιαυτο και η ικανοτητα μου στο να μπερδευω τον αναγνωστη μου {και καθολου ομως τον συνομιλητη μου}.
Ετσι περα απο τη''διατριβη'' μου στη λογοτεχνια εξαιτιας του Πανεπιστημιου, αποφασισα να ασχοληθω και με το γραψιμο(αλλιως, δημοσιογραφια) με ευρεια θεματολογια, χωρις περιορισμο γνωσης, με προοπτικες εσωτερικης εξελιξης, με προοπτικες α-κολληματος, παραμενοντας ανθρωπος πολυπλευρος με απειρα ενδιαφεροντα,με προοπτικες διαφορετικες και καθημερινες, ροης, συνεχειας και μοντερνες-συγχρονες,μακρια απο τα στερεοτυπα των λειτουργων της τεταρτης εξουσίας.
Για να επιτευχθει η ερμηνευση πολλων γεγονοτων στη ζωη ειναι απαραιτητη η ικανοτητα στην αναλυση και την ερμηνεια γενικοτερα εργων. Ειχα κι εχω το δικαιωμα λοιπον αναφαιρετα να χω και να θελω να εχω διπλη ιδιοτητα. Διαβαζω και γραφω, σκεφτομαι και γραφω(δες εκπαιδευτικα συστηματα πως λειτουργουν με το -σκεφτομαι και γραφω- .* για να σκεφτεις το οφειλεις κυριως σε εικονες που πλαθει ο ανθρωπινος εγκεφαλος, χωρις διαβασμα και μονο με τη χρηση της τηλεορασης δε σκεφτεσαι μοναχα, ισως υποκλινεσαι σε μια σκεψη που σαφως δεν ειναι δικη σου αλλα του..σκηνοθετη, ενιοτε παιρνει θεση κι ο σεναριογραφος...-ειρωνια-)
Η λογοτεχνικη γλωσσα τελειωνει εκει οπου αρχιζει η περιγραφικη γλωσσα, ορθολογικη του δημοσιογραφου. Και με τα δυο μεσα επιτυγχανεται η βελτίωση και η ευστοχία των εκφραστικών μέσων.
Αν και μικρη ηλικιακά, διδάσκω αρκετά χρόνια πολύ πριν τελειώσω το σχολείο, ,με όσα μέσα διέθετα κάθε φορά. Θυμάμαι πως οι φίλοι καθώς και οι γνωστοί μου συνήθως με άκουγαν προσεχτικά.
Αυτο που παρατηρώ στους μαθητές μου, και στον κόσμο γενικότερα είναι πως δεν μπορείς να γράψεις αν δεν μπορείς να διαβάσεις, και το αντίστροφο, δηλ. δεν αποκτάς την ικανότητα του να διαβάζεις αν δεν γνωρίζεις την ικανότητα του να γραφεις. Ποσο σπουδαιές λέξεις, εμένα μου ήχουν και οι δύο σαν μεγάλο προνόμιο του ανθρώπου, προνόμιο για να μπορεί να εκφραστεί!
Ο λογοτέχνης είναι ο ψυχογράφος της εποχής, μιας κάποιας εποχής που δεν μπορεί να εντυπωθεί σαν εικόνα μεσα απο το χαζοκούτι. Και γιατί το λέω χαζοκούτι? Μα γιατί ειναι!! Τι παραπανω ο σεναριογραφος μπορεί να προσφέρει στον θεατη περα απο τη δική του άποψη και εικόνα? Κι ο θεατης αποχαυνώνεται και γινεται ενα με το σεναριο, που οχι, δεν ειναι δικο του!
Αν διαβασεις Βαρναλη, σε σημεία του θα βγάλουμε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα. Εκπληξη εδω!
Αν διαβάσεις εργα του μεσαίωνα, ισως ναχουμε κοινες εικονες και συζητώντας τες να μεινουμε και παλι εκπληκτες, μισελ.
Ειναι γεγονος πως τα παιδια απωθουνται απο την αναγνωση λογοτεχνικων και θα σου πω γιατι.
Το σχολειο δίνει βάρος στην χρηστική αξία της ανάγνωσης παραβλέποντας το γεγονος το σπουδαίο πως αυτη ειναι η πηγη απεριοριστης γνωσης και αισθητικης απολαυσης, ετσι στρεφει το βλεμμα του το παιδι προς τη χρηση του λογου ως εργαλειο καιαφηνει στην ακρουλα την ψυχαγωγικη πλευρα της αναγνωστικης πράξης.
η λογοτεχνια δε μας δινει απλως πληροφοριες μιας εποχης,αλλα μεταφερει κοινωνικο-πολιτιστικο-ηθικές αξιες.
Αυτη ειναι η αποψη μου και σε προτρεπω κι εσενα κι οσους προβληματιζονται με το θεμα''δε μπορω να καταλαβω-ερμηνευσω-αναλυσω ενα εργο- να τοεπεξεργαστουν περισσοτερο, να βαλουν το δικο τους χρωμα(ποτε δεν υπαρχει μιαν αναλυση για ενα εργο αλλα οι αναλυσεις ερμηνειες ειναι τοσες οση η φαντασια μας), τη δικη τους πινελια, να το κανουν δικο τους, να εμπνευστουν και να γραψουν. Ολοι μας εχουμε το δικαιωμα στη γραφη, σε καποιους βγαινει πηγαια, αλλοι δυσκολευονται αλλα ολοι διαθετουν τη φαντασια που αν δεν την βγαλουν προς τα εξω, κλειδωνονται και χανουν πολλα εσωτερικα μηνυματα που τους δινει η ζωη.
Εξαλλου το χω ξαναπει, το ταλεντο(ειτε σε γραφη αναγνωση κι οτιδηποτε) ειναι ενας ζωντανος οργανισμος που αν δεν τον βγαλεις προς τα εξω θα σε τρωει και θα σε κατασπαραζει μερα με τη μερα μεχρι να βγει!
Ετσι περα απο τη''διατριβη'' μου στη λογοτεχνια εξαιτιας του Πανεπιστημιου, αποφασισα να ασχοληθω και με το γραψιμο(αλλιως, δημοσιογραφια) με ευρεια θεματολογια, χωρις περιορισμο γνωσης, με προοπτικες εσωτερικης εξελιξης, με προοπτικες α-κολληματος, παραμενοντας ανθρωπος πολυπλευρος με απειρα ενδιαφεροντα,με προοπτικες διαφορετικες και καθημερινες, ροης, συνεχειας και μοντερνες-συγχρονες,μακρια απο τα στερεοτυπα των λειτουργων της τεταρτης εξουσίας.
Για να επιτευχθει η ερμηνευση πολλων γεγονοτων στη ζωη ειναι απαραιτητη η ικανοτητα στην αναλυση και την ερμηνεια γενικοτερα εργων. Ειχα κι εχω το δικαιωμα λοιπον αναφαιρετα να χω και να θελω να εχω διπλη ιδιοτητα. Διαβαζω και γραφω, σκεφτομαι και γραφω(δες εκπαιδευτικα συστηματα πως λειτουργουν με το -σκεφτομαι και γραφω- .* για να σκεφτεις το οφειλεις κυριως σε εικονες που πλαθει ο ανθρωπινος εγκεφαλος, χωρις διαβασμα και μονο με τη χρηση της τηλεορασης δε σκεφτεσαι μοναχα, ισως υποκλινεσαι σε μια σκεψη που σαφως δεν ειναι δικη σου αλλα του..σκηνοθετη, ενιοτε παιρνει θεση κι ο σεναριογραφος...-ειρωνια-)
Η λογοτεχνικη γλωσσα τελειωνει εκει οπου αρχιζει η περιγραφικη γλωσσα, ορθολογικη του δημοσιογραφου. Και με τα δυο μεσα επιτυγχανεται η βελτίωση και η ευστοχία των εκφραστικών μέσων.
Αν και μικρη ηλικιακά, διδάσκω αρκετά χρόνια πολύ πριν τελειώσω το σχολείο, ,με όσα μέσα διέθετα κάθε φορά. Θυμάμαι πως οι φίλοι καθώς και οι γνωστοί μου συνήθως με άκουγαν προσεχτικά.
Αυτο που παρατηρώ στους μαθητές μου, και στον κόσμο γενικότερα είναι πως δεν μπορείς να γράψεις αν δεν μπορείς να διαβάσεις, και το αντίστροφο, δηλ. δεν αποκτάς την ικανότητα του να διαβάζεις αν δεν γνωρίζεις την ικανότητα του να γραφεις. Ποσο σπουδαιές λέξεις, εμένα μου ήχουν και οι δύο σαν μεγάλο προνόμιο του ανθρώπου, προνόμιο για να μπορεί να εκφραστεί!
Ο λογοτέχνης είναι ο ψυχογράφος της εποχής, μιας κάποιας εποχής που δεν μπορεί να εντυπωθεί σαν εικόνα μεσα απο το χαζοκούτι. Και γιατί το λέω χαζοκούτι? Μα γιατί ειναι!! Τι παραπανω ο σεναριογραφος μπορεί να προσφέρει στον θεατη περα απο τη δική του άποψη και εικόνα? Κι ο θεατης αποχαυνώνεται και γινεται ενα με το σεναριο, που οχι, δεν ειναι δικο του!
Αν διαβασεις Βαρναλη, σε σημεία του θα βγάλουμε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα. Εκπληξη εδω!
Αν διαβάσεις εργα του μεσαίωνα, ισως ναχουμε κοινες εικονες και συζητώντας τες να μεινουμε και παλι εκπληκτες, μισελ.
Ειναι γεγονος πως τα παιδια απωθουνται απο την αναγνωση λογοτεχνικων και θα σου πω γιατι.
Το σχολειο δίνει βάρος στην χρηστική αξία της ανάγνωσης παραβλέποντας το γεγονος το σπουδαίο πως αυτη ειναι η πηγη απεριοριστης γνωσης και αισθητικης απολαυσης, ετσι στρεφει το βλεμμα του το παιδι προς τη χρηση του λογου ως εργαλειο καιαφηνει στην ακρουλα την ψυχαγωγικη πλευρα της αναγνωστικης πράξης.
η λογοτεχνια δε μας δινει απλως πληροφοριες μιας εποχης,αλλα μεταφερει κοινωνικο-πολιτιστικο-ηθικές αξιες.
Αυτη ειναι η αποψη μου και σε προτρεπω κι εσενα κι οσους προβληματιζονται με το θεμα''δε μπορω να καταλαβω-ερμηνευσω-αναλυσω ενα εργο- να τοεπεξεργαστουν περισσοτερο, να βαλουν το δικο τους χρωμα(ποτε δεν υπαρχει μιαν αναλυση για ενα εργο αλλα οι αναλυσεις ερμηνειες ειναι τοσες οση η φαντασια μας), τη δικη τους πινελια, να το κανουν δικο τους, να εμπνευστουν και να γραψουν. Ολοι μας εχουμε το δικαιωμα στη γραφη, σε καποιους βγαινει πηγαια, αλλοι δυσκολευονται αλλα ολοι διαθετουν τη φαντασια που αν δεν την βγαλουν προς τα εξω, κλειδωνονται και χανουν πολλα εσωτερικα μηνυματα που τους δινει η ζωη.
Εξαλλου το χω ξαναπει, το ταλεντο(ειτε σε γραφη αναγνωση κι οτιδηποτε) ειναι ενας ζωντανος οργανισμος που αν δεν τον βγαλεις προς τα εξω θα σε τρωει και θα σε κατασπαραζει μερα με τη μερα μεχρι να βγει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.