Achilles
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο King of Myrmidons αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,699 μηνύματα.
11-05-10
22:38
Μεγάλα ερωτήματα για τη φωτιά στη Μαρφίν
Τριανταοκτώ δευτερολεπτα. Τόσο διαρκεί το βίντεο που έχει παραθέσει ο Παναγιώτης (Exposed Bone) απο την αρχή της φωτιάς στην Μαρφίν.
- Οι υπάλληλοι είναι ΟΛΟΙ στα μπαλκόνια, και η φωτιά στο ισόγειο φαίνεται πραγματικά ΜΙΚΡΗ.
- Είπαν ότ έριξαν ένα μπιτόνι βενζίνη αφού έσπασαν το παράθυρο . Η φωτιά όμως φαίνεται στο βάθος και μέσα στην τράπεζα. Πώς το έριξαν το μπιτόνι, το εκσφενδόνισαν;;
- Οι τρείς υπάλληλοι που πνίγηκαν πού ήταν αν όχι με ΟΛΟΥΣ τους άλλους συναδέλφους τους ;;
- Αφου ήταν μαζί τους γιατί πέθαναν μόνο αυτοί οι τρείς;
- Δεν χωράγανε στα μπαλκόνια και τους έσπρωξαν μέσα στα δωμάτια με τη βία;
- Τα δυο μπαλκόνια φαίνοπνται αρκετά μεγάλα για να χωρέσουν ολους τους υπαλλήλους.
- Υπόγειο δεν υπάρχει;
- Τριανταοκτώ δευτερόλεπτα βλέπουμε εμείς και με τη φτωτιά αυτή, όπως φαίνεται,μέχρι να γενικευτεί σίγουρα θα περασαν μερικα ακόμη λεπτά. Ο σταθμός της πυροσβεστικής, απότι θυμάμαι ειναι πίσω απο τη Βασ. Σοφίας στο ύψος του Βασ. Παρκου. Κι άν δεν ήταν δυο λεπτά δρομο, (που είναι) θα έπρεπε να είναι επι τόπου πυροσβέστες λόγω της διαδήλωσης.
- Και η τελευταία ερώτηση. Αφού η φωτιά είναι στο βάθος, γιατί δεν άνοιξαν την πόρτα να βγούνε από τη τράπεζα; Προφανώς κάπόιος τους το α παγόρευσε, ωστε να μήν αφήσουν την τράπεζαν αφύλακτη σε όσους τυχόν θα έμπαιναν !!
Θα προσπαθήσω να δώσω μερικές απαντήσεις στα ερωτήματά σου.
Δεν έχω διαβάσει την συζήτηση που εξελίσσεται,
απλά θα καταθέσω τις απόψεις μου στο κείμενό σου.
1. Δεν είναι όλοι οι υπάλληλοι στα μπαλκόνια, είναι έξι όπως
βλέπω, λείπουν οι άτυχοι τρεις. ( τουλάχιστον )
Δεν είναι η φωτιά το πρόβλημα, είναι οι καπνοί.
2. "το βάθος" από την τζαμαρία απέχει περίπου 6 μέτρα,
ένα απλό πέταγμα και χωρίς τεντωμένο χέρι είναι ικανό
να φτάσει ένα μπουκάλι - όχι πάνω από ένα λίτρο -
στο σημείο αυτό.
3. στα γραφεία του 1ου και του 2ου
4. δεν ήταν μαζί τους
5. είναι δυνατόν;
6. ισχύει
7. υπάρχει.
8. τα πυροσβεστικά ήταν στην δραγατσανίου 40 μέτρα
από τον τόπο της τραγωδίας.
9. δεν υπήρχε κανένας εκεί, όλοι βρισκόντουσαν
στον 1ο και στον 2ο.
Εγώ αυτό που έχω σαν απορία και θα προσπαθήσω
να το λύσω όταν ξανανοίξει το κατάστημα από τους
ίδιους είναι,
πως πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη, δεν υπήρξε
ομαδική προσπάθεια για σωτηρία με αποτέλεσμα τρεις
ανθρώποι να μείνουν στα αζήτητα.
Χωρίς να ξέρω ακόμα την απάντηση θα τολμήσω
να έχω μια άποψη
και αυτή είναι πως την ευθύνη για τις εκάστοτε
όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες σε παρόμοιες καταστάσεις,
την φέρει ο διευθυντής του καταστήματος, - ή ο αρχαιότερος προϊστάμενος -
η θέση του οποίου στο κατάστημα αυτό βρίσκεται στο ισόγειο.
Δεν τολμώ ούτε να το σκεφτώ πως ξεκίνησε να ανέβει στο μπαλκόνι
του δευτέρου, χωρίς να περάσει από τα γραφεία του πρώτου και του δευτέρου
και να ενημερώσει τους υπαλλήλους για τους κινδύνους που διατρέχουν,
ή ακόμη να σκορπίσει τους υπαλλήλους που είχε μπροστά του ( τουλάχιστον έξι )
στέλνοντάς τους να ειδοποιήσουν τους συναδέλφους τους μετά τις πρώτες φλόγες
για εκκένωση του κτιρίου μέσω της κεντρικής εξόδου ή των μπαλκονιών.
Βάση τις μικρής εμπειρίας που έχω στις θέσεις αυτές
δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έγινε ομαδική εγκατάλειψη
των θέσεων εργασίας και ομαδική διαφυγή.
Μέχρι νεωτέρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Achilles
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο King of Myrmidons αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,699 μηνύματα.
05-05-10
21:28
Τα παιδιά που δούλευαν στην τράπεζα τα ήξερα.
Τουλάχισταν τα παιδιά που δούλευαν στο ισόγειο και είχαν
επαφή με το κοινό,
μιας και η εργασία μου βρίσκεται μερικές δεκάδες μέτρα μακριά,
καθώς και οικονομικές υποχρεώσεις επέβαλαν την παρουσία μου στην τράπεζα
κάθε 1η του μηνός εδώ και τρία χρόνια.
Με την ζώντα κοπέλα που εμφανίζεται στο μπαλκόνι είχα συνάψει την οικονομική μου
υποχρέωση.
Τι κάνεις της έλεγα, πως πάμε;
- άστα αγώνας, μεγάλη πίεση.
Δεν πειράζει την υγεία μας να έχουμε να αγωνιζόμαστε, απαντούσα.
Πως τα φέρνει η μοίρα.
Τα υπόλοιπα παιδιά που έδειξαν τα μμε δεν τα ξέρω,
με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες αυτοί με τους οποίους
χαμογελούσα και έλεγα καλημέρα κάθε πρώτη του μηνός
να είναι μέσα στους νεκρούς.
Κάθε φορά που φέρνω στο θυμικό μου τα πρόσωπά τους τα μάτια μου
βουρκώνουν.
Ας ελπίσω την 1η του ιούνη να είναι και πάλι εκεί γεροί και υγιείς
να τους σφίξω το χέρι και να τους χαρίσω το ομορφότερο χαμόγελό μου.
Είναι τραγικό ανθρώποι που δεν έχουν καμία συμμετοχή σε αυτήν
την ιδεολογική αντιπαράθεση να πληρώνουν την οξύτητα των ημερών
με την ζωή τους.
Όπως είναι και εγκληματικό οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων να μην φροντίζουν
για την ασφάλεια των εργαζομένων τους.
Τι άλλο να πω, είμαι συγκλονισμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.