Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
03-04-12
11:23
Ευχαριστούμε για το τσουβάλιασμα., την ίδια ώρα που ο Έλληνας κάθεται αραγμένος στην πολυθρόνας της καφετεριας και πίνει αμέριμνος το καφεδάκι του. Τον ταΐζει ο μπαμπας του άλλωστε.
Θα σου φανεί ίσως λίγο ως ...σοκ, αλλά ο Έλληνας στην Ελλάδα κάνει για 1500Ε μεικτά δουλειές που ο Γερμανός αντίστοιχός του παίρνει 3000Ε, ο Βέλγος 4500Ε και μπορώ να συνεχίσω επι μακρόν.
Ο Έλληνας καθηγητής πρωτοδιόριστος παίρνει 700Ε την ίδια ώρα που ο Γερμανός όμοιός του (σε εμπειρία και τίτλους) αμοίβεται με 3000Ε.
Κανείς από τους παραπάνω δεν κάθεται σε καμία πολυθρόνα.
Δεν ξέρω αν ζώντας στο εξωτερικό έχεις μείνει στην εντύπωση ότι ο Έλληνας είναι μόνο ο κλασσικός "μισητός" δημόσιος υπάλληλος που την ώρα που υποτίθεται ότι δουλεύει (==βασανίζει το κοινό της δημόσιας υπηρεσίας) ο ίδιος "έχει πεταχτεί 2 λεπτάκια εκτός" και πίνει χαλαρά τον καφέ του στον ήλιο, αλλά είμαστε ΠΑΡΑ πολλοί αυτοί που υπο-αμοιβόμαστε για την ίδια δουλειά με αυτήν που συνάδελφοι κάνουν στο εξωτερικό και καθόλου δεν καθόμαστε να πίνουμε τον καφέ μας και να μας ταίζει ο μπαμπάς μας.
Νισάφι πια με τα κλισέ και την προπαγάνδα.
Και στη (διαφαινόμενη) ερώτησή σου "και γιατί κάθεστε ακόμα εκεί?", απάντηση δυστυχώς δεν έχω να σου δώσω, ίσως από συνήθεια, ίσως από αγάπη προς τη χώρα, ίσως γιατί απλώς δεν έτυχε ακόμα, ίσως για πολλούς λόγους.
ΚΑΝΕΝΑΣ από αυτούς όμως δεν εμπίπτει στο ότι είμαστε ρεμάλια που τρώμε τα λεφτά του μπαμπά μας. Και στην Ελλάδα ο κόσμος παίρνει το τρένο και πάει στην άλλη άκρη της πόλης για τις προσφορές δεν είμαστε όλοι παιδιά του Λάτση όπως μας παρουσιάζεις, ούτε νομίζουμε ότι είμαστε τέτοιοι, ούτε φερόμαστε αναλόγως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-06-10
11:03
κάποια πράγματα δεν είναι κλισέ... ότι άλλες αντοχές έχεις στα 30, άλλες στα 40 και άλλες στα 50 είναι...κοινο μυστικό και όχι κλισέ!
Επίσης δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι κακό να διευρύνει κανείς τους ορίζοντες "αγορά εργασίας" και να αντιμετωπίζεται με μειδίαμα και/ή ειρωνία κάποιος που αντιμετωπίζει την υδρόγειο ως ένα ... μεγάλο χωριό.
Με την ίδια λογική και οι Έλληνες γιατί έρχονται στην Αθήνα από τα χωριά τους? Να κάτσει ο καθένας εκεί που κάθεται... μην τον δω να βγαίνει από τα σύνορα του νομού του [μη πω του δήμου του]... τον τσάκισα!
Επίσης δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι κακό να διευρύνει κανείς τους ορίζοντες "αγορά εργασίας" και να αντιμετωπίζεται με μειδίαμα και/ή ειρωνία κάποιος που αντιμετωπίζει την υδρόγειο ως ένα ... μεγάλο χωριό.
Με την ίδια λογική και οι Έλληνες γιατί έρχονται στην Αθήνα από τα χωριά τους? Να κάτσει ο καθένας εκεί που κάθεται... μην τον δω να βγαίνει από τα σύνορα του νομού του [μη πω του δήμου του]... τον τσάκισα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-06-10
09:45
Θεωρώντας ότι η πιο παραγωγική 10ετία ενός ανθρώπου [εργασιακή] κατά κανόνα είναι η δεκαετία 25-35 (ή 30-40 κατά άλλους-είναι θέμα ποιούς παράγοντες και με ποιά βάρη λαμβάνει κανείς υπόψη του) και αγνοώντας τις εικασίες περί ετών στη σχολή ή όχι, πότε πιστεύεις ότι πρέπει να αναρωτηθεί κανείς για το που θα χτίσει την καριέρα του? Στα 50, αφού εχει δει και ... εμπεδώσει την ελληνική αγορά εργασίας?Αλλά ξέχασα, ζήσαμε κάποιες (καθοριστικές) εμπειρίες στην....σχολή (στο πρώτο έτος) και βουρ για....έξω!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
31-05-10
21:45
η short version της απάντησης είναι:ΝΑΙ.Μια καλοπληρωμένη καριέρα στο εξωτερικό θα σας έπειθε να αφήσετε την Ελλάδα;
Να σου πω την αμαρτία μου πιο εύκολα θα το έπαιρνα απόφαση για μόνιμα παρά για λίγο. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία του "για λίγο" ενδέχεται να χάσεις πράγματα που θα μπορούσες να έχεις [Including but not limited to σε μια καλή σχέση "Ζωής" εκεί με το επιχείρημα "σε 2 χρόνια θα φύγω από εδώ"]. Γιατί όχι δλδ?Αν όχι για μόνιμα, θα δουλεύατε στο εξωτερικό για λίγο;
Για να δούμε... ποιότητα ζωής: Όταν τρως 10 ώρες τη μέρα στην καλύτερη στη δουλειά, όταν τρως την κίνηση στη μάπα, όταν βλέπεις τα τριήμερα να "ξεχύνονται" όλοι σα λυσσασμένοι στα κοντινά νησιά της Αθήνας, όταν πρέπει να ξυπνήσεις στις 6 για να "φορτώσεις" το παιδί στο σχολικό στις 6.30 (γιατί κάνει και τη μισή Αθήνα πάνω κάτω το σχολικό οπότε ξεκινάει αξημέρωτα!) σε ποιά ποιότητα ζωής ακριβώς αναφέρεσαι?Τι είναι αυτό που θα σας εμπόδιζε περισσότερο στο να φύγετε; (Οικογένεια; φίλοι; ο καιρός; η ποιότητα ζωής; )
Ο καιρός... στο νέφος της Αθήνας? στη λάβα της Αθήνας που από το Μάιο απλώς...λιώνεις? Στο ωραίο κλίμα των νησιών και τη θάλασσα που καταλήγουμε να τη βλέπουμε 15 μέρες κάθε καλοκαίρι? Μα... και οι ξένοι αυτό δεν κάνουν???
Οικογένεια... Η οικογένειά μου γενικά θέλει να είμαι ευτυχισμένη. Αν αυτό είναι στην άλλη άκρη της γης ή..κάτω από το σπίτι τους...δεν έχει τόση σημασία...άλλωστε για μένα, που ζω εδώ και 11 χρόνια μακρυά από τους γονείς μου... μικρή διαφορά έχει αν η πτήση θα είναι 1 ώρα ή 3.
Φίλοι: όχι. Οι αληθινοί μου φίλοι βρίσκονται από 30km μακρυά (εντός Ν.Αττικής) έως σε νησιά της παραμεθορίου πλέον. Facebook and msn would do the trick. Για καθημερινούς καφέδες οι γνωστοί έρχονται και παρέρχονται όπου κι αν βρισκόμαστε.
Με πετυχαίνεις σε κακή φάση οπότε θα είμαι "ωμή". Το έκανα πριν 6 χρόνια (θυσίασα μια ευκαιρία για μια σοβαρή σχέση) και επειδή εν τέλει πήρα... μην πω τι και ακόμα το μετανιώνω στην παρούσα φασή η κοσμοθεωρία μου λέει ότι μόνο αν η "σοβαρή σχέση" ήταν σχέση με ...ορισμένη ημερομηνία γάμου και/ή με παιδί καθ'οδόν. Οτιδήποτε άλλο δεν είναι αρκετά σοβαρό για να αφήσω μια ευκαιρία.-Θα θυσιάζατε μια σοβαρή σχέση για να κυνηγήσετε μια καλύτερη ποιότητα ζωής αλλού;
Σα γενικό σχόλιο το μόνο που θα πω είναι ότι γενικά για να πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση (να φύγει για το εξωτερικό για μια επαγγελματική ευκαιρία) πρέπει μόνος του να ζυγήσει πόσο σημαντικά είναι διάφορα πράγματα για αυτόν. Για μένα πχ. η οικογένεια δεν θα ήταν [αυτή τη στιγμή που μιλάμε] επαρκής λόγος. Έχω φίλες που έχασαν ευκαιρίες επαγγελματικές και υπο-δουλεύουν και υπο-αμείβονται για να μην φύγουν από το νησί από το οποίο προέρχομαι για να είναι κοντά στους γονείς τους. Για άλλους το να μην βλέπουν θάλασσα ή ήλιο πχ είναι αρκετό να τους προκαλέσει κατάθλιψη. Για μένα όχι πχ.Γενικά σχόλια και παρατηρήσεις ευπρόσδεκτα
Άρα, οκ, σαφώς και το να ακούς διάφορες γνώμες της...κοινής γνώμης δεν κάνει κακό αλλά φαντάζομαι (και δείχνεις να το ξέρεις κι εσύ για να είμαι ειλικρινής) ότι η απόφαση μπορεί να παρθεί αποκλειστικά και μόνο ζυγίζοντας τα δικά σου "πιστεύω" και "θέλω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.