DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
02-06-10
23:33
Πόσα και πόσα πράγματα δεν έχουμε αποδώσει στην "κακιά στιγμή"?
Πόσα λάθη δεν έχουμε κάνει που δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα κάναμε φέρνοντας τον εαυτό μας ή και άλλους σε δύσκολη θέση?
Και πόσες τραγωδίες δεν έχουν συμβεί επειδή κάποιος, που δεν είχε κακή πρόθεση, που ήταν ένας καλός και σωστός σε όλα του άνθρωπος έκανε ένα λάθος, αμέλησε κάτι, ή λειτούργησε ιδιαίτερα παρορμητικά απέναντι σε μια κατάσταση αφήνοντας έντονα συναισθήματα να τον παρασύρουν σε πράξεις που ούτε θα τις διανοούνταν αν είχε τη δυνατότητα, την ελάχιστη εκείνη χρονική στιγμή της λογικής σκέψης...
"Η κακιά η ώρα" λέμε πολλές φορές και είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για ελαφρυντικά ακόμα και σε περιπτώσεις που χάνονται ζωές, που καταστρέφονται άνθρωποι και οικογένειες.
Ίσως επειδή αναλογιζόμαστε με τρόμο ότι στην ίδια θέση θα μπορούσαμε να βρεθούμε κι εμείς, ή ότι έχουμε κάνει κι εμείς κάποιο παρόμοιο λάθος, απλά υπήρξαμε τυχεροί και δεν είχε ανάλογες συνέπειες...
Σε ποιό βαθμό μπορούμε να καταδικάσουμε κάποιον που βρίσκεται σε τέτοια δεινή θέση τη στιγμή που και ο ίδιος προφανώς συντρίβεται από το βάρος των τύψεων?
Το έναυσμα για το θέμα αυτό μου δόθηκε από μια είδηση που μας άφησε όλους άναυδους για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη και που συζητούμε εδώ , ωστόσο, η υποψία, η πιθανότητα αν θέλετε, της στιγμιαίας "συνωμοσίας του σύμπαντος" που οδηγεί τον καλό στο έγκλημα και τις θετικές συνθήκες στον όλεθρο, πιστεύω ότι αξίζει μια γενικότερη συζήτηση...
Πόσα λάθη δεν έχουμε κάνει που δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα κάναμε φέρνοντας τον εαυτό μας ή και άλλους σε δύσκολη θέση?
Και πόσες τραγωδίες δεν έχουν συμβεί επειδή κάποιος, που δεν είχε κακή πρόθεση, που ήταν ένας καλός και σωστός σε όλα του άνθρωπος έκανε ένα λάθος, αμέλησε κάτι, ή λειτούργησε ιδιαίτερα παρορμητικά απέναντι σε μια κατάσταση αφήνοντας έντονα συναισθήματα να τον παρασύρουν σε πράξεις που ούτε θα τις διανοούνταν αν είχε τη δυνατότητα, την ελάχιστη εκείνη χρονική στιγμή της λογικής σκέψης...
"Η κακιά η ώρα" λέμε πολλές φορές και είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για ελαφρυντικά ακόμα και σε περιπτώσεις που χάνονται ζωές, που καταστρέφονται άνθρωποι και οικογένειες.
Ίσως επειδή αναλογιζόμαστε με τρόμο ότι στην ίδια θέση θα μπορούσαμε να βρεθούμε κι εμείς, ή ότι έχουμε κάνει κι εμείς κάποιο παρόμοιο λάθος, απλά υπήρξαμε τυχεροί και δεν είχε ανάλογες συνέπειες...
Σε ποιό βαθμό μπορούμε να καταδικάσουμε κάποιον που βρίσκεται σε τέτοια δεινή θέση τη στιγμή που και ο ίδιος προφανώς συντρίβεται από το βάρος των τύψεων?
Το έναυσμα για το θέμα αυτό μου δόθηκε από μια είδηση που μας άφησε όλους άναυδους για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη και που συζητούμε εδώ , ωστόσο, η υποψία, η πιθανότητα αν θέλετε, της στιγμιαίας "συνωμοσίας του σύμπαντος" που οδηγεί τον καλό στο έγκλημα και τις θετικές συνθήκες στον όλεθρο, πιστεύω ότι αξίζει μια γενικότερη συζήτηση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.