Apantw
Νεοφερμένος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
09-06-10
17:48
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apantw
Νεοφερμένος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
08-06-10
20:16
Μόνο ο Πλεύρης λείπει από εδώ μέσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apantw
Νεοφερμένος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
07-06-10
16:53
Ο σύνδεσμος που μου δίνεις, δεν δείχνει τίποτα. Ξανακοίτα τον.
Πάντως η γνώμη μου σχετικά με το περιστατικό είναι ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα στημένο παιχνίδι μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Η Τουρκία θα το παίξει ο «υπερασπιστής» των κατατρεγμένων Μουσουλμάνων (εδώ γελάνε), το Ισραήλ θα τρίξει τα δόντια στην παγκόσμια κοινότητα ότι «δεν μασάμε» και όλα μέλι-γάλα. Απλώς κάποιοι Τούρκοι πράκτορες που ήταν ανάμεσα στους «ακτιβιστές» την πλήρωσαν. Τόσο απλό...
Όντως έχει κάποιο πρόβλημα με direct link. Mπες εδώ https://www.terrorismawareness.org/ είναι το 6ο video στην αριστερή στήλη (What Really Happened In The Middle East).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apantw
Νεοφερμένος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
07-06-10
16:12
Η σοφία των ενεργειών του Ισραήλ στην παρεμπόδιση του στολίσκου της Γάζας μπορεί να αμφισβητηθεί, η νομιμότητα τους όμως όχι. Αυτό που έπραξε το Ισραήλ συνάδει τόσο με το διεθνές όσο και το εθνικό δίκαιο. Για να κατανοήσουμε το γιατί, πρέπει να αναλύσουμε τα πολύπλοκα γεγονότα που συνέβησαν στη θάλασσα.
Πρώτον, υπάρχει ο ισραηλινός αποκλεισμός στη Γάζα. Θυμηθείτε ότι όταν το Ισραήλ τερμάτισε την κατοχή της Γάζας δεν επέβαλε εκεί έναν αποκλεισμό. Μάλιστα άφησε εκεί και αγροτικές εγκαταστάσεις με την ελπίδα ότι η νέα απελευθερωμένη Λωρίδα της Γάζας θα μετατρέπετο σε ειρηνική και παραγωγική περιοχή.
Όμως αντίθετα, η Χαμάς άρπαξε τον έλεγχο της Γάζας και συμμετείχε σε πράξεις πολέμου εναντίον του Ισραήλ. Σε αυτές τις πράξεις πολέμου πρωταγωνίστησαν οι επιθέσεις εναντίον ανθρώπων με ρουκέτες, σχεδόν 10.000, που στόχευαν Ισραηλινούς αμάχους. Αυτό δεν αποτέλεσε μόνο πράξη πολέμου αλλά και έγκλημα πολέμου. Το Ισραήλ απάντησε στις ρουκέτες κηρύσσοντας έναν αποκλεισμό, στόχος του οποίου ήταν να εγγυηθεί ότι δεν θα επιτραπεί η είσοδος στη Γάζα ρουκετών και άλλου υλικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διεξαχθεί πόλεμος εναντίον Ισραηλινών αμάχων.
Το Ισραήλ επέτρεψε την διέλευση ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω των δικών του σημείων ελέγχου. Και η Αίγυπτος συμμετείχε στον αποκλεισμό. Δεν υπήρξε ποτέ ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, μόνο ελλείψεις κάποια προϊόντα, τα οποία θα σταματούσαν εάν έπαυαν και οι επιθέσεις με ρουκέτες.
Δεν τίθεται σοβαρή αμφιβολία για τη νομιμότητα των αποκλεισμών ως απάντηση σε πράξεις πολέμου. Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν αποκλεισμό στη Κούβα κατά την διάρκεια της κρίσης με τους πυραύλους, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εξέδωσε πόρισμα που χαρακτήριζε τον αποκλεισμό ως νόμιμο. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι η Κούβα δεν είχε προβεί σε καμιά εχθρική πράξη εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Άλλα κράτη έχουν επιβάλλει με παρόμοιο τρόπο ναυτικούς αποκλεισμούς για να εγγυηθούν την ασφάλειά τους.
Το δεύτερο θέμα που τίθεται είναι κατά το πόσο είναι νόμιμη η επιβολή ενός νόμιμου αποκλεισμού σε διεθνή ύδατα. Και πάλι το δίκαιο και η πρακτική είναι ξεκάθαροι. Εάν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πλοία παραβάτες είναι εντελώς αποφασισμένα να σπάσουν τον αποκλεισμό, τότε ο αποκλεισμός μπορεί να επιβληθεί πριν τα πλοία παραβάτες εισέρθουν σε εθνικά χωρικά ύδατα. Και πάλι τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και άλλες Δυτικές χώρες έχουν συχνά επιβιβαστεί σε πλοία στην ανοικτή θάλασσα για να εγγυηθούν την ασφάλειά τους.
Τρίτον, οι επιβάτες του πλοίου ήταν αθώοι άμαχοι; Η ίδια η ενέργεια του σπασίματος μιας στρατιωτικής πολιορκίας αποτελεί στρατιωτική πράξη. Και ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για τους στόχους αυτού του στολίσκου. Σίγουρα δεν ήταν η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας αλλά η παραβίαση του καθόλα νόμιμου ισραηλινού στρατιωτικού αποκλεισμού. Η απόδειξη βρίσκεται στο γεγονός ότι τόσο το Ισραήλ όσο και η Αίγυπτος πρότειναν να περάσουν όλα τα τρόφιμα, φάρμακα και άλλα ανθρωπιστικά είδη στη Γάζα, εάν τα πλοία δέχονταν να ελλιμενιστούν σε Ισραηλινό ή Αιγυπτιακό λιμάνι. Αυτή η ανθρωπιστική προσφορά απορρίφθηκε κατηγορηματικά από τους ηγέτες του στολίσκου, οι οποίο δήλωσαν ότι: «Η αποστολή δεν αφορά την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, αφορά το σπάσιμο της Ισραηλινής πολιορκίας εναντίον 1.5 εκατομμυρίων Παλαιστινίων.»
Δεν είναι ξεκάθαρο εάν «πολίτες» που συμμετάσχουν στην παραβίαση ενός στρατιωτικού αποκλεισμού μπορούν να θεωρούνται άμαχοι. Σίγουρα διαφέρουν από απλούς αθώους, και ίσως διαφέρουν από τους καθαρά ένοπλους πολεμιστές.
Τέλος, ερχόμαστε στο θέμα του δικαιώματος της αυτοάμυνας από Ισραηλινούς στρατιώτες που δέχθηκαν επίθεση από τους ακτιβιστές στο πλοίο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από την στιγμή που οποιοιδήποτε στο πλοίο πήραν όπλα και άρχισαν να επιτίθεται σε ισραηλινούς στρατιώτες, απώλεσαν το καθεστώς του αθώων αμάχων.
Αλλά ακόμα και δεν είναι έτσι τα πράγματα, σύμφωνα με τους κανόνες αυτοάμυνας που ισχύουν για απλούς πολίτες, κάθε στρατιώτης είχε το δικαίωμα να προστατέψει τον εαυτό του και τους συντρόφους του από επιτιθέμενους που έφεραν μαχαίρια και λοστούς. Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι στρατιώτες δέχθηκαν επίθεση, απλώς δείτε το βίντεο που βρίσκεται στο διαδίκτυο και παρακολουθήστε τους δήθεν ειρηνικούς ακτιβιστές να σφυροκοπούν τους ισραηλινούς στρατιώτες με μεταλλικά ραβδιά.
Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποτρέψει τέτοιες επιθέσεις με την χρήση θανατηφόρας βίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε αυτή την περίπτωση, όταν οι στρατιώτες ήταν τόσο λιγότεροι αριθμητικά στο κατάστρωμα του πλοίου. Υπενθυμίζω ότι οι κανόνες εμπλοκής του Ισραήλ ήταν οι στρατιώτες του να χρησιμοποιήσουν μόνο paintball εκτός εάν κινδύνευε η ζωή τους.
Θα στερούσε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο το δικαίωμα της αυτοάμυνας στους στρατιώτες της υπό παρόμοιες συνθήκες;
Οι επικριτές του Ισραήλ αδυνατούν να δηλώσουν συγκεκριμένα τι έκανε το Ισραήλ που υποτίθεται ότι αποτελεί παραβίαση το διεθνές δίκαιο. Μερικοί έχουν εστιαστεί λανθασμένα στον ίδιο τον αποκλεισμό. Άλλοι λανθασμένα υποδεικνύουν το σημείο της επιβίβασης σε διεθνή χωρικά ύδατα. Οι περισσότεροι απλώς υποδεικνύουν τους θανάτους των υποτιθέμενων ειρηνικών ακτιβιστών, παρά το γεγονός ότι αυτοί οι θάνατοι φαίνονται να είναι το αποτέλεσμα νόμιμων ενεργειών αυτοάμυνας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποστολή ήταν μια αποτυχία, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα. Όμως είναι σημαντικό να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ λανθασμένων πολιτικών και υποτιθέμενων παραβιάσεων διεθνούς δικαίου. Μόνο η δεύτερη περίπτωση επιβάλλει διεθνή παρέμβαση, και απλώς δεν έχει αποδειχθεί το επιχείρημα ότι το Ισραήλ παραβίασε το διεθνές δίκαιο.
Πρώτον, υπάρχει ο ισραηλινός αποκλεισμός στη Γάζα. Θυμηθείτε ότι όταν το Ισραήλ τερμάτισε την κατοχή της Γάζας δεν επέβαλε εκεί έναν αποκλεισμό. Μάλιστα άφησε εκεί και αγροτικές εγκαταστάσεις με την ελπίδα ότι η νέα απελευθερωμένη Λωρίδα της Γάζας θα μετατρέπετο σε ειρηνική και παραγωγική περιοχή.
Όμως αντίθετα, η Χαμάς άρπαξε τον έλεγχο της Γάζας και συμμετείχε σε πράξεις πολέμου εναντίον του Ισραήλ. Σε αυτές τις πράξεις πολέμου πρωταγωνίστησαν οι επιθέσεις εναντίον ανθρώπων με ρουκέτες, σχεδόν 10.000, που στόχευαν Ισραηλινούς αμάχους. Αυτό δεν αποτέλεσε μόνο πράξη πολέμου αλλά και έγκλημα πολέμου. Το Ισραήλ απάντησε στις ρουκέτες κηρύσσοντας έναν αποκλεισμό, στόχος του οποίου ήταν να εγγυηθεί ότι δεν θα επιτραπεί η είσοδος στη Γάζα ρουκετών και άλλου υλικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διεξαχθεί πόλεμος εναντίον Ισραηλινών αμάχων.
Το Ισραήλ επέτρεψε την διέλευση ανθρωπιστικής βοήθειας μέσω των δικών του σημείων ελέγχου. Και η Αίγυπτος συμμετείχε στον αποκλεισμό. Δεν υπήρξε ποτέ ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, μόνο ελλείψεις κάποια προϊόντα, τα οποία θα σταματούσαν εάν έπαυαν και οι επιθέσεις με ρουκέτες.
Δεν τίθεται σοβαρή αμφιβολία για τη νομιμότητα των αποκλεισμών ως απάντηση σε πράξεις πολέμου. Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν αποκλεισμό στη Κούβα κατά την διάρκεια της κρίσης με τους πυραύλους, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ εξέδωσε πόρισμα που χαρακτήριζε τον αποκλεισμό ως νόμιμο. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι η Κούβα δεν είχε προβεί σε καμιά εχθρική πράξη εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Άλλα κράτη έχουν επιβάλλει με παρόμοιο τρόπο ναυτικούς αποκλεισμούς για να εγγυηθούν την ασφάλειά τους.
Το δεύτερο θέμα που τίθεται είναι κατά το πόσο είναι νόμιμη η επιβολή ενός νόμιμου αποκλεισμού σε διεθνή ύδατα. Και πάλι το δίκαιο και η πρακτική είναι ξεκάθαροι. Εάν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πλοία παραβάτες είναι εντελώς αποφασισμένα να σπάσουν τον αποκλεισμό, τότε ο αποκλεισμός μπορεί να επιβληθεί πριν τα πλοία παραβάτες εισέρθουν σε εθνικά χωρικά ύδατα. Και πάλι τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και άλλες Δυτικές χώρες έχουν συχνά επιβιβαστεί σε πλοία στην ανοικτή θάλασσα για να εγγυηθούν την ασφάλειά τους.
Τρίτον, οι επιβάτες του πλοίου ήταν αθώοι άμαχοι; Η ίδια η ενέργεια του σπασίματος μιας στρατιωτικής πολιορκίας αποτελεί στρατιωτική πράξη. Και ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για τους στόχους αυτού του στολίσκου. Σίγουρα δεν ήταν η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας αλλά η παραβίαση του καθόλα νόμιμου ισραηλινού στρατιωτικού αποκλεισμού. Η απόδειξη βρίσκεται στο γεγονός ότι τόσο το Ισραήλ όσο και η Αίγυπτος πρότειναν να περάσουν όλα τα τρόφιμα, φάρμακα και άλλα ανθρωπιστικά είδη στη Γάζα, εάν τα πλοία δέχονταν να ελλιμενιστούν σε Ισραηλινό ή Αιγυπτιακό λιμάνι. Αυτή η ανθρωπιστική προσφορά απορρίφθηκε κατηγορηματικά από τους ηγέτες του στολίσκου, οι οποίο δήλωσαν ότι: «Η αποστολή δεν αφορά την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, αφορά το σπάσιμο της Ισραηλινής πολιορκίας εναντίον 1.5 εκατομμυρίων Παλαιστινίων.»
Δεν είναι ξεκάθαρο εάν «πολίτες» που συμμετάσχουν στην παραβίαση ενός στρατιωτικού αποκλεισμού μπορούν να θεωρούνται άμαχοι. Σίγουρα διαφέρουν από απλούς αθώους, και ίσως διαφέρουν από τους καθαρά ένοπλους πολεμιστές.
Τέλος, ερχόμαστε στο θέμα του δικαιώματος της αυτοάμυνας από Ισραηλινούς στρατιώτες που δέχθηκαν επίθεση από τους ακτιβιστές στο πλοίο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από την στιγμή που οποιοιδήποτε στο πλοίο πήραν όπλα και άρχισαν να επιτίθεται σε ισραηλινούς στρατιώτες, απώλεσαν το καθεστώς του αθώων αμάχων.
Αλλά ακόμα και δεν είναι έτσι τα πράγματα, σύμφωνα με τους κανόνες αυτοάμυνας που ισχύουν για απλούς πολίτες, κάθε στρατιώτης είχε το δικαίωμα να προστατέψει τον εαυτό του και τους συντρόφους του από επιτιθέμενους που έφεραν μαχαίρια και λοστούς. Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι στρατιώτες δέχθηκαν επίθεση, απλώς δείτε το βίντεο που βρίσκεται στο διαδίκτυο και παρακολουθήστε τους δήθεν ειρηνικούς ακτιβιστές να σφυροκοπούν τους ισραηλινούς στρατιώτες με μεταλλικά ραβδιά.
Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποτρέψει τέτοιες επιθέσεις με την χρήση θανατηφόρας βίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε αυτή την περίπτωση, όταν οι στρατιώτες ήταν τόσο λιγότεροι αριθμητικά στο κατάστρωμα του πλοίου. Υπενθυμίζω ότι οι κανόνες εμπλοκής του Ισραήλ ήταν οι στρατιώτες του να χρησιμοποιήσουν μόνο paintball εκτός εάν κινδύνευε η ζωή τους.
Θα στερούσε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο το δικαίωμα της αυτοάμυνας στους στρατιώτες της υπό παρόμοιες συνθήκες;
Οι επικριτές του Ισραήλ αδυνατούν να δηλώσουν συγκεκριμένα τι έκανε το Ισραήλ που υποτίθεται ότι αποτελεί παραβίαση το διεθνές δίκαιο. Μερικοί έχουν εστιαστεί λανθασμένα στον ίδιο τον αποκλεισμό. Άλλοι λανθασμένα υποδεικνύουν το σημείο της επιβίβασης σε διεθνή χωρικά ύδατα. Οι περισσότεροι απλώς υποδεικνύουν τους θανάτους των υποτιθέμενων ειρηνικών ακτιβιστών, παρά το γεγονός ότι αυτοί οι θάνατοι φαίνονται να είναι το αποτέλεσμα νόμιμων ενεργειών αυτοάμυνας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποστολή ήταν μια αποτυχία, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα. Όμως είναι σημαντικό να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ λανθασμένων πολιτικών και υποτιθέμενων παραβιάσεων διεθνούς δικαίου. Μόνο η δεύτερη περίπτωση επιβάλλει διεθνή παρέμβαση, και απλώς δεν έχει αποδειχθεί το επιχείρημα ότι το Ισραήλ παραβίασε το διεθνές δίκαιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.