09-07-10
16:41
Συμφωνώ ότι κάποτε θα πρέπει να αποκολληθούν τα παιδιά από τους γονείς τους είτε με τον ένα είτε τον άλλο τρόπο. Αν μπορεί να βρεθεί δουλειά και εάν η οικογένεια μπορεί να βάλει τα υπόλοιπα χρήματα τότε ΟΚ. Αυτό που εγώ όμως πιστεύω είναι ότι δεν μπορεί κάποιος να κάνει φοιτητική ζωή εις βάρος της οικογένειας του.Θεωρώ οτι είναι πολύ καλό να φεύγουν τα παιδιά για σπουδές στην επαρχία για να "ψηθούν" με τη ζωή και να ζήσουν όμορφα φοιτητικά χρόνια, να γίνουν υπεύθυνα. Καλό επίσης θα ήταν να πιάσουν και μια part time δουλίτσα για να εκτιμήσουν τα χρήματα.
Και πρέπει το παιδί να έχει μια στοιχειώδη ωριμότητα ώστε να ζήσει ναι μεν καλά και να βιώσει την ελευθερία αλλά να μην το παρακάνει και τελείως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
09-07-10
16:11
Λοιπόν... Καταρχάς δεν ξέρω εάν το θέμα πρέπει να τοποθετηθεί σε αυτή την κατηγορία αλλά επειδή με ενδιαφέρει η κοινωνική πλευρά του που έχει να κάνει με γονείς και ανατροφή το έβαλα εδώ.
Στο θέμα μας λοιπόν. Μιας και πρόσφατα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων το θέμα είναι εξαιρετικά επίμαχο. Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν πολλοί γονείς έχει σχέση με το αν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν (οικονομικά και συναισθηματικά) εάν τα παιδιά τους επειδή δεν περνάνε στην προτίμηση τους στην πόλη που ζουν (π.χ. Αθήνα) θα πρέπει να σταλούν κάπου στην επαρχία (π.χ. Κομοτηνή). Τα χρήματα είναι πολλά περίπου ένα χιλιάρικο, δηλαδή ένας μισθός πάνω κάτω. Εάν στην οικογένεια υπάρχουν και άλλα παιδιά και κυρίως μικρότερης ηλικίας που και αυτά θα πρέπει να σταλούν σε φροντιστήρια κλπ. το πράγμα είναι δύσκολο.
Από τη μία μεριά δεν μπορείς να στερήσεις από το παιδί σου τη δυνατότητα να πάει σε μια καλή σχολή με επαγγελματική αποκατάσταση και ευκαιρίες, αλλά από την άλλη σίγουρα είναι δύσκολο να το αποχωριστείς για μεγάλα διαστήματα και τα λέφτα είναι πολλά. Βέβαια το δίλημμα διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Θα αναφερθώ σε παραδείγματα από τη δική μου ζωή. Μια κοπελίτσα λοιπόν έχει γράψει αρκετά καλά και θέλει να μπει στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης, όμως δεν πιάνει την Αθήνα και σκέφτεται επαρχία. Οι γονείς της δεν είναι άνετοι οικονομικά αλλά ίσως τα κατεφέρουν. Τους δήλωσε λοιπόν ότι η ίδια θέλει πολύ να πάει αλλά εάν τα χρήματα είναι υπερβολικά πολλά και υπάρχει πρόβλημα τότε θα συμβιβαστεί με μία σχολή στην Αθήνα. Συνειδητοποιημένο παιδί. Ενώ κάποια άλλη γνωστή δήλωσε στους γονείς της ότι θέλει να φύγει από την Αθήνα για να ζήσει ''φοιτητική ζωή''. Η οποία παρεπιπτόντως έγραψε πολύ μέτρια και δεν έχει και συγκεκριμένη σχολή στο μυαλό της. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ζορίζονται, έχουν δάνειο και μικρότερη κόρη που σε ένα δύο χρόνια θα χρειαστεί φροντιστήριο.
Θέλω να σχολιάσουμε τόσο την στάση που θα πρέπει να έχουν τα παιδιά σε αυτό το θέμα και να δούμε εάν εμείς είμασταν γονείς τι θα κάναμε σε ανάλογη περίπτωση. Μιλάω κυρίως για οικογένειες που δεν είναι άνετες οικονομικά γιατί δυστυχώς αυτή είναι η μέση κατάσταση στην Ελλάδα. Ωραίο θα ήταν να μοιράστουμε και εμπειρίες και να τις συγκρίνουμε και να τις σχολιάσουμε.
Στο θέμα μας λοιπόν. Μιας και πρόσφατα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων το θέμα είναι εξαιρετικά επίμαχο. Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν πολλοί γονείς έχει σχέση με το αν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν (οικονομικά και συναισθηματικά) εάν τα παιδιά τους επειδή δεν περνάνε στην προτίμηση τους στην πόλη που ζουν (π.χ. Αθήνα) θα πρέπει να σταλούν κάπου στην επαρχία (π.χ. Κομοτηνή). Τα χρήματα είναι πολλά περίπου ένα χιλιάρικο, δηλαδή ένας μισθός πάνω κάτω. Εάν στην οικογένεια υπάρχουν και άλλα παιδιά και κυρίως μικρότερης ηλικίας που και αυτά θα πρέπει να σταλούν σε φροντιστήρια κλπ. το πράγμα είναι δύσκολο.
Από τη μία μεριά δεν μπορείς να στερήσεις από το παιδί σου τη δυνατότητα να πάει σε μια καλή σχολή με επαγγελματική αποκατάσταση και ευκαιρίες, αλλά από την άλλη σίγουρα είναι δύσκολο να το αποχωριστείς για μεγάλα διαστήματα και τα λέφτα είναι πολλά. Βέβαια το δίλημμα διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Θα αναφερθώ σε παραδείγματα από τη δική μου ζωή. Μια κοπελίτσα λοιπόν έχει γράψει αρκετά καλά και θέλει να μπει στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης, όμως δεν πιάνει την Αθήνα και σκέφτεται επαρχία. Οι γονείς της δεν είναι άνετοι οικονομικά αλλά ίσως τα κατεφέρουν. Τους δήλωσε λοιπόν ότι η ίδια θέλει πολύ να πάει αλλά εάν τα χρήματα είναι υπερβολικά πολλά και υπάρχει πρόβλημα τότε θα συμβιβαστεί με μία σχολή στην Αθήνα. Συνειδητοποιημένο παιδί. Ενώ κάποια άλλη γνωστή δήλωσε στους γονείς της ότι θέλει να φύγει από την Αθήνα για να ζήσει ''φοιτητική ζωή''. Η οποία παρεπιπτόντως έγραψε πολύ μέτρια και δεν έχει και συγκεκριμένη σχολή στο μυαλό της. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ζορίζονται, έχουν δάνειο και μικρότερη κόρη που σε ένα δύο χρόνια θα χρειαστεί φροντιστήριο.
Θέλω να σχολιάσουμε τόσο την στάση που θα πρέπει να έχουν τα παιδιά σε αυτό το θέμα και να δούμε εάν εμείς είμασταν γονείς τι θα κάναμε σε ανάλογη περίπτωση. Μιλάω κυρίως για οικογένειες που δεν είναι άνετες οικονομικά γιατί δυστυχώς αυτή είναι η μέση κατάσταση στην Ελλάδα. Ωραίο θα ήταν να μοιράστουμε και εμπειρίες και να τις συγκρίνουμε και να τις σχολιάσουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.