Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
26-04-07
16:42
Όχι δεν θα έλεγα το Α και το Ω αλλά είναι κάτι σημαντικό!
Αν και είναι θέμα ηλικίας κ.λπ. από κάποια στιγμή και μετά δεν είναι καν σημαντικό!
Όσο για το 2ο bold,εμένα μου έχει τύχει αρκετές φορές!
Μου κάνει εντύπωση πως ο Ειλικρινής, αν και μεγαλύτερος από εμένα, έγραφε τέτοια πράγματα. Εγώ έχω καταλάβει ότι όσο περνάν τα χρόνια, τόσο πιο μεγάλη ανάγκη το έχουμε. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες. Έγκυροι ψυχολόγοι και σεξολόγοι μας λένε ότι "οι καλύτεροι οργασμοί έρχονται μετά τα 50". Όχι μόνο γίνεται πιο σημαντικό με την ηλικία, αλλά και πολύ καλύτερο. Οι άνθρωποι φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα, ξεπερνούν ταμπού και προκαταλήψεις, αφού οι εμπειρίες τους δείχνουν ότι τελικά δεν κάνουν και τίποτε κακό, όποια παραλλαγή του σεξ και να δοκιμάσουν, και τελικά συνειδητοποιούν τη βαθύτερη αξία του. Μη βιάζεστε νεαροί και νεαρές μου, έχετε πολλά να δείτε ακόμη, πιστέψτε με. Προσωπικά, δεν θα αντάλλασα ούτε ένα σημερινό μου ..."άλμα", με όλα τα "άλματα" της πρώτης μου νιότης.
Όσο για το 2ο bold, δηλαδή εάν μπορείς να κάνεις πολύ καλό σεξ, με άτομο που κατά τ' άλλα δεν επικοινωνείς, ναι μπορεί να γίνει, αλλά όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όσο και αν προσπαθούν μερικοί να υποβαθμίσουν την αξία του το sex είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της σχέσης.
Κάποτε είχα πει στη γυναίκα μου: "Σα σύζυγοι μπορεί να είμαστε καλοί φίλοι, καλοί γονείς, συγκάτοικοι, σύντροφοι, συνεργάτες. Αν δεν είμαστε όμως εραστές, δεν είμαστε τίποτε". Το πιστεύω ακόμη αυτό.
Σίγουρα…
… θα μένεις έκπληκτη πόσο εύκολα γινόμαστε κατανοητοί και πόσο καλά επικοινωνούμε όταν υπάρχει καλό σεξ…
Εδώ μπαίνει το ερώτημα: Η κότα έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα; Δηλαδή, κατανοούμαστε επειδή έχουμε καλό σεξ, ή έχουμε καλό σεξ επειδή κατανοούμαστε; Το σεξ είναι φυσική ανάγκη, εντυπωμένη στα βαθύτερα στρώματα του ερπετικού μας εγκεφάλου, ενώ τα υπόλοιπα που συζητάμε αποτελούν κυρίως κοινωνικές ανάγκες, οι οποίες στο μεγαλύτερο βαθμό είναι επίκτητες. Από την άλλη, μάλλον και η επικοινωνία είναι φυσική ανάγκη του ανθρώπου, ανάγκη που γέννησε τις κοινωνίες κι όχι που κατασκευάστηκε από αυτές. Προσωπικά τείνω προς την άποψη της Ρουμάνας, αφού θεωρώ ότι το σεξ αποτελεί μέσον βαθύτερης, πίσω από λόγια κι από πράξεις, επικοινωνίας και ότι μέσω της μέθεξης που προσφέρει, της ιερής ένωσης θηλυκού και αρσενικου, συντελεί στην ευρύτερη επικοινωνία μας. Πρακτικά, όσο κι αν τα παίρνω κρανίο με τη γυναίκα μου, με ένα καλό "άλμα" ξεχνάω τα πάντα. (Γιατρέ μη μου φωνάζεις, δείξε λίγη συμπάθεια στον ασθενή σου, δώσμου το παυσίπονό μου τώρα...)
Το θέμα είναι απο ποια ηλικία και μετά δεν είναι σημαντικό.Στις γυναίκες ας πουμε, ναι μετά την εμμυνόπαυση, δεν είναι σημαντικό.
Για τους άντρες δεν το πιστεύω.Όσο ένας άντρας είναι υγειής και στα 60,70 το σκέφτεται.
Επιμένω!! Σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι πιο σημαντικό. Μεγάλο λάθος είναι να πιστεύουμε ότι μετά την εμμηνόπαυση οι γυναίκες "ξοφλούν" ερωτικά. Αντιθέτως, μετά τη φάση αυτή, απελευθερώνονται από το φόβο της εγκυμοσύνης και λειτουργούν καλύτερα. Έχω συζητήσει με γυναίκες και μου το έχουν επικυρώσει.
Εγώ μπορώ να δεχθώ αυτό που λέτε, όμως θέλω να σας θέσω το φιλοσοφικό ερώτημα αν είναι σωστό αυτό.
Είναι δλδ σωστό μια σχέση κάποιοων δεκαετιών να βασίζεται στην ποιότητα του σέξ που αποτελεί κριτήριο για μια δεκαετία περίπου? Και τα παιδιά τι? Οκ τα διαλάμε έχουμε προβλημα ποια στο ΣΕΞ?
Ξαναλέω ότι δέχομαι και καταλαβαίνω γιατί να θεωρείται τόσο σημαντικό αλλά δεν θα έπρεπε εδώ η λογική να μετράει περισσότερο ειδικά όταν μιλάμε για κάτι που θα την πληρώσουν κυρίως τα παιδιά.
Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν μπορούν να σταθμιστούν με τη λογική. Όταν εγώ κάνω αυτό που είναι "λογικά" σωστό, αλλά νιώθω ότι πεθαίνω, μαραίνομαι και παθαίνω κατάθλιψη, όταν όλοι μου φταίνε και, όπως πολλοί, ονειρεύομαι κρυφά τις νύχτες να σκοτώσω τον/την σύζυγό μου (έχετε προσέξει ότι όταν γίνεται ένας φόνος, ο πρώτος ύποπτος είναι πάντα ο/η σύζυγος, που θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας; Αυτό αποτελεί ένα έμπρακτο σχόλιο περί της "λογικής" του γάμου. Σκεφτείτε το!), τότε η λογική μου λέει "αφού σε χαλάει κόψτο ρε φίλε". Την καταπιεσμένη οργή που γεννά μια σχέση που δεν λειτουργεί δεν θα την πληρώσουν τα παιδιά; Ας σταματήσει αυτός ο μύθος. Γνωρίζω ζευγάρια που χώρισαν κι όμως κατάφεραν να το χειριστούν έτσι, ώστε τα παιδιά τους να μεγαλώσουν θαυμάσια, χωρίς να πληγωθούν. (Αλήθεια, έχω προσωπικές εμπειρίες επ' αυτού). Απλά γιατί συμφώνησαν ότι δεν θα παραμείνουν εραστές, ούτε συγκάτοικοι, όμως θα παραμείνουν γονείς, όπως έχουν ιερή υποχρέωση. Γνωρίζω και άλλους που δεν χώρισαν, όμως η φαγωμάρα, ο ανταγωνισμός, η γκρίνια, η ένταση και πάνω απ' όλα, η προσπάθεια του ενός γονέα να καλοπιάσει το παιδί του, ώστε να δικαιωθεί στα μάτια του, έναντι του άλλου, δημιούργησαν παιδιά πληγωμένα και ιδιαιτέρως προβληματικά. Δεν είναι θέσφατο ότι πρέπει να μένουν μαζί οι γονείς για να εκτελούν τις υποχρεώσεις τους.
Τελειώνοντας την, ως συνήθως, μακροσκελή μου απάντηση, θέλω να σας πω ένα μυστικό (Για όσους φυσικά δεν το γνωρίζουν). Το σεξ μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση δίκαια θεωρείται προβληματικό και δύσκολο, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να κάνει κανείς διάφορα τεχνάσματα για να το διατηρεί ζωντανό. Η επανάληψη σκοτώνει, το ξέρετε όλοι. Υπάρχει όμως και μια θετική πλευρά που συνήθως δεν αναφέρεται: Μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση, έχεις τη δυνατότητα να το πας πολύ, μα πολύ μακριά, εκεί που δεν πήγε άλλος κανείς (που λέει ο λόγος), ενώ μια σύντομη σχέση έχει ν' αντιπαραθέσει μόνο τον ενθουσιασμό του καινούριου, ίσως και την ανεμελιά της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.