Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
19-10-10
10:44
Με παρεξήγησες, δεν εννοώ πως η αναζήτηση είναι το μοναδικό μαθησιακό εργαλείο, πιστεύω όμως πως είναι απαραίτητο συστατικό της.
Δεν μπορείς να φτιάξεις κέικ μόνο με αλεύρι, αλλά χωρίς αλεύρι κέικ δεν γίνεται. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Η περιέργεια, η αναζήτηση, η θέληση, είναι η κινητήριος δύναμη που ωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια τον άνθρωπο να εξελίσσεται.
Μόνο που το σχολείο που έτσι όπως λειτουργεί, σκοτώνει τη δημιουργικότητα, φαίνεται να το παραβλέπει αυτό.
Μy bad τότε.Βρήκα καποια να απαντήσει στην πρώην μου φιλόλογο στην ερώτηση γιατί ο μαθητής που έχει διαβάσει τα περισσότερα βιβλία στην τάξη κοιμάται την ώρα που εκεινη κάνει λογοτεχνία.
(Απάντηση:Γιατι του τι δίνει όταν του λέει κάποιος που γεννήθηκε μετά το θάνατο του ποιητή τι εννοεί ο ποιητής)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
19-10-10
09:24
Αν το σχολείο μάθαινε τουλάχιστον στα παιδιά να ψάχνονται, ίσως και να μην χρειαζόταν τίποτα περισσότερο, όμως δυστυχώς, τα μαθαίνει το ακριβώς αντίθετο: Να μισούν τη γνώση και να βαριούνται το "ψάξιμο".
Τι παραπάνω άλλωστε είναι η μάθηση από τη συνεχή αναζήτηση;
Στα δικά μας σχολεία βέβαια η μάθηση, περιορίζεται στην αποστήθιση...
H γνώση της ιστορίας δεν πρέπει να ταυτίζεται με την επιστημονική αναζήτηση,"μου αρέσει-δε μου αρέσει "υπαρχει στις θετικες επιστήμες.Δε γινεται να σπουδασεις Χημεια αν δε σου αρέσει.Αν δεν ψάχνεσαι.Ιστορικές γνώσεις πρέπει να προσφέρει το σχολείο.Σε ολους.(Ούτε να προάγεται το μίσος,ούτε να ισοπεδώνουμε τα πάντα στο όνομα της προόδου)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
19-10-10
08:36
Το μάθημα της Ιστορίας, προσφέρει μια βασική διδακτική εμπειρία αποστήθισης που πελεκίζει το μαθητή*: αντί αυτός να κυνηγά την ηδονή παίζοντας ποδόσφαιρο στο πάρκο μένει μέσα στο σπίτι αποστηθίζοντας ημερομηνίες.
Προτάσεις μου:
1)Κατάργηση διαλειμμάτων.
2)Γυμναστική: υποχρεωτικά όλοι οι μαθητές θα τρέχουν ένα μαραθώνιο κάθε εβδομάδα(καλύτερα κάθε Σάββατο να μη χάνουν ώρες από αλλού).
3)Πανελλήνιες εξετάσεις από το δημοτικό.
Το υπουργείο Παιδείας να τιμήσει το όνομα του και να φροντίσει να παιδέψει ανελέητα τους μαθήτες.
Τα μαθήματα που διδάσκει το ελληνικό σχολείο, πρέπει να έχουν βασικό στόχο το παίδεμα των μαθητών Το ελληνικό σχολείο μπορεί να κάνει παιδευτικά όλα τα μαθήματα.
Η σωστή νοοτροπία είναι "φτιάχνω μαθήματα ανάλογα με το ποιο αντικείμενο έχει τους περισσότερους άνεργους πτυχιούχους".
Οι πτυχιούχοι στερήθηκαν την ηδονή για να πάρουν το πτυχίο τους και η αποχή από το κυνήγι της ηδονής πρέπει να επιβραβεύεται.
Η βαθειά γνώση C++ οδηγεί συχνά σε everlasting virginity, αρά θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη στα σχολεία.
Προσωπικά, πιστεύω ότι θα είχαμε σημαντικά οφέλη με την αύξηση του σχολείου μέχρι τα 30. Καμία γνώση δεν είναι άχρηστη, συνεπώς στα επιπλέον 12 έτη σχολείου, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε αμέτρητα αντικείμενα: ορνιθολογία, στατική κτιρίων, 5 επιπλέον ξένες γλώσσες, Βυζαντινολογία, Τεχνολογία Υλικών, Αγιογραφία κ.λπ.
Ειδικά τα αρχαία, οι Έλληνες τα χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση.
Αν μαθαίναμε Αρχαία στα παιδιά της Αφρικής, θα λύνοταν το πρόβλημα της πείνας.
Τα φροντιστήρια, επιτελούν ένα σημαντικό έργο: αποτρέπουν τα παιδιά από το κυνήγι της ηδονής. Η παραπαιδεία, εξακολουθεί να είναι παιδεία, αφού παιδεύει τους μαθητές.
Ίσως η λύση να ήταν να αυξηθούν οι ώρες του σχολείου, π.χ. να γίνει 8:00-20:00, 12ώρες ημερησίως, Δευτέρα-Σάββατο + κανά 3ωρο την Κυριακή. Οι άνθρωποι που θα περάσουν από ένα τέτοιο σύστημα, θα σφίζουν από παιδεία.
Ο σωστός τρόπος διδασκαλίας ξένων γλώσσων, είναι αυτός του δημόσιου ελληνικού σχολείου: παιδεύει το μαθητή για να μάθει Αγγλικά, αλλά όταν τελειώσει το Λύκειο, ο μαθητής εξακολουθεί να χρειάζεται υπότιτλους για να δει μια αγγλική σειρά.
Έτσι πρέπει να διδάσκονται οι ξένες γλώσσες: με παιδεία.
Ο σωστός δάσκαλος πρέπει να είναι όπως ο Θεός: αδίστακτος "δικτάτορας", που θα μπορεί να παιδεύει ανελέητα τα παιδιά σύμφωνα με τη κρίση του.
Δυστυχώς, αυτά έχουν παρέλθει πλέον. Πάνε οι βέργες, πάει η διδακτική ταπείνωση "στη γωνία με το ένα πόδι πάνω από το καλάθι σκουπιδιών" που είχα απολαύσει στο δημοτικό.
Μια λύση θα ήταν ειδικές ντουλάπες στους διαδρόμους των σχολείων όπου οι μαθητές θα μαντρώνονται για σωφρονισμό.
Η εκπαιδευτική μέθοδος μαζεύω 30 παιδιά σε μια αίθουσα και τα βάζω να ακούν είναι αξεπέραστη αφού τα περιορίζει καθισμένα και αμίλητα. Με αυτό το τρόπο παιδεύονται και μένουν μακριά από το κυνήγι της ηδονής.
.
Εη σημασία της πρωινής προσευχής που προετοιμάζει το μαθητή για το στρατόπεδο.
Η στοίχηση σε σειρές ενώνει τους μαθητές, ενώ η προσευχή τονίζει το χριστιανικό χαρακτήρα του σχολείου.
Εδώ βρίσκεται η ουσία της εκπαίδευσης: δε παίζει τόσο ρόλο αν αυτά που μάθεις είναι χρήσιμα, το σημαντικό είναι να παιδευτείς και να πελεκιστείς
Δείτε εδώ για παράδειγμα ένα σχολείο της Αγγλίας, στο οποίο όλα τα μαθήματα είναι προαιρετικά και επιλογής: https://www.theschooligans.gr/site/index.php?option=com_content&task=view&id=29&Itemid=28
Όπως βλέπετε το συγκεκριμένο σχολείο, το λατρεύουν οι Έλληνες σχολικοί χούλιγκανς, οι οποίοι μάλιστα έφτιαξαν και ιστοσελίδα στο Internet.
On topic:φυσικά και πρεπει να διδασκεται ιστορια ο Ελληνας στο σχολείο.Γιατι πολύ απλά κατα μέσο όρο το ελληνόπουλο δε θα καθίσει να ψαχτεί μόνο του.Οπότε δεν έχει άποψη για αυτό,αυτό,αυτό,τα του μακρινού παρελθόντος είναι σημαντικά σε πολύ γενικες γραμμές.Απο την άλλη,άλλο πληροφόριση,κι άλλο εθνικισμός.Εχουν τοση σχεση οσο ο Χριστιανισμός με τον worshipper.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.