passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων. Έχει γράψει 138 μηνύματα.
20-01-11
19:58
Δεν καταλαβαινω την ερωτηση για να σας απαντησω. Το εχω χασει λιγο το θεμα. Μπορειτε να απλοποιησετε την απορια σας?
Δεν πρόκειται για κάποια απορία εδώ αγαπητή φίλη .
Αντίθετα εδώ εξετάζουμε μιά γενική διαπίστωση που ίσως ζήσαμε και εμείς κάποτε στην ζωή μας ..
Την αντίδρασή μας απέναντι στην επερχόμενη δυνατότητα απώλειας ενός πολύτιμου για εμας πράγματος στην ζωή μας , υπό το κράτος του φόβου -[ επειδή ακριβώς είναι κατι πολύτιμο για εμας ]- και την κατάληξη στην διαπραγμάτευση στο μυαλό μας πράξεων -[τα οποία χαρακτηρίζονται παραλογες συμπεριφορές ]- με μόνο άλλοθι την μή απώλεια του πολύτιμου πράγματος μας.
Είναι θεμιτό τελικά να ξεφύγουμε απο αυτή την κατάσταση και πώς θα αντιμετωπίζατε "αντικειμενικά" το όλο ζήτημα , πριν εξελιχθεί σε "παράλογη συμπεριφορά" .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων. Έχει γράψει 138 μηνύματα.
17-01-11
17:27
.Κατα την αποψη μου ναι...παραιμβαινει με αρνητικο προσημο....διοτι ο φοβος ως συναισθημα εμποδιζει το μυαλο να λειτουργησει ψυχραιμα και λογικα με αποτελεσμα οι πραξεις μας αντι να εχουν θετικο να εχουν αρνητικο αποτελεσμα
Σωστή παρατήρηση , αλλά και πάλι φίλη μου δεν απαντάς στον τρόπο "διαχείρισης" της όλης κατάστασης , εκτός άν εννοείς τον "απόλυτο φόβο" ο οποίος ίσως "εκμηδενίσει" την δυνατότητα διαχείρισης και τελικά μας οδηγήσει στο απευκταίο .Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για φόβο με δυνατότητα γέννεσης παθολογικών καταστάσεων ,που όντως χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης.
Εγώ μιλάω εδώ για τον φόβο με δυνατότητα διαχείρισης , θετικής ή αρνητικής εκ μέρους μας , με γνώμονα πάντα την "προστασία" εκ μέρους μας θετικών καταστάσεων στην ζωή μας που γιά τον λόγο αυτό μας αναγκάζουν ακόμη και να ακολουθήσουμε μιά "παράλογη συμπεριφορά" που μέχρι τότε δεν υπήρχε κάν στην ζωή μας και να φθάσουμε ίσως σε αποφάσεις ακόμη και "ενάντιες" στους νόμους και τις συνθήκες της έως τότε μας ζωής ( να λειτουργήσουμε δηλαδή κατά πολύ εγωιστικά και με μέτρο το προσωπικό μας συμφέρον ενάντια στην λύση που είναι γενικά αποδεκτή αλλά απλά δεν μας ευνοεί ) .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων. Έχει γράψει 138 μηνύματα.
04-01-11
16:58
Κατ' αρχάς lady31ath θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την απάντηση σου που δείχνει ένα άτομο που πραγματικά δεν θα λυγίσει εύκολα και θα βρεί τον δρόμο του μετά απο μιά ενδεχόμενη .. κακιά ώρα , όπως την χαρακτηρίζουν πολλοί .Βέβαια είσαι λίγο εκτός θέματος γιατί στην απάντηση σου οι υποθέσεις τις οποίες κάνεις ( χάσιμο εργασίας - σχέσης - σημαντικού γενικά ) έχουν ήδη συντελεσθεί και εσύ περνάς πλέον στην αντιμετώπιση της μετά-συμβάντος κατάστασης . Εγώ με το σκεπτικό που θέτω για συζήτηση επικεντρώνω το όλο θέμα στο στάδιο της πρό-συμβάντος κατάστασης και της λεπτής διαχείρισης από μέρους μας της επικείμενης καταστροφής υπό το πρίσμα της απώλειας κεκτημένων ( θετικά ) καταστάσεων στην ζωή μας . Δέν διαφωνώ μαζύ σου ότι μιά καταστροφή μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα μιάς καλύτερης κατάστασης αλλά πιστεύω πάντα στην αποφυγή απώλειας των θετικά κεκτημένων , όσο βέβαια αυτό περνάει απο το χέρι μας .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων. Έχει γράψει 138 μηνύματα.
03-01-11
11:10
Aφορμή για το παρόν θέμα για συζήτηση αφορά η πρόσφατη ανάγνωση ενός βιβλίου το οποίο για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω τον τίτλο .Εκείνο που θα ήθελα να σχολιάσουμε είναι περισσότερες εξηγήσεις του φαινομένου , που ίσως έχετε αντιμετωπίσει, της μή ορθής ανάλυσης καταστάσεων - πορισμάτων εκ μέρους ενός ατόμου σε ανακύπτοντα προβλημάτα όταν αυτά συνοδεύονται από τον φόβο της απώλειας εκ μέρους του υφισταμένων θετικά καταστάσεων στην ζωή του με αποτέλεσμα την εκτέλεση απο μέρους του λύσεων ενάντια στην λογική και τις επικρατέστερες αποφάσεις με εξέλιξη την ουσιαστική ζημία . Τελικά ο φόβος της απώλειας , ( εργασίας , σχέσης , ότι θεωρεί ο καθένας μας σημαντικό ) ,παρεμβαίνει στην ζωή μας με αρνητικό πρόσημο ; και άν ναί πως θα μπορούσαμε να την διαχειριστούμε με κάποιο άλλο τρόπο έτσι ώστε να καταλήξουμε σε θετικά αποτελέσματα .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.