Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
07-01-11
19:33
Φίλε Νίκο, νιώθω ότι λέμε σχεδόν το ίδιο πράγμα, ιδωμένο όμως από διαφορετική οπτική γωνία.
Εσύ λες:
Εάν λοιπόν ο καπιταλισμός, όπως τον βιώνουμε σήμερα, είναι το σύστημα που εξυπηρετεί αυτούς τους μερικές χιλιάδες, με τα διεστραμμένα κτηνώδη μυαλά όπως γράφεις, κατά συνέπεια είναι ένα σύστημα γέννημα αυτών ακριβώς των εγκεφάλων, άρα εμπεριέχει στη βάση της δομής του εγγεγραμμένη την διαστροφή και την κτηνωδία. Η κοινή εμπειρία το επιβεβαιώνει πλήρως νομίζω...
Δεν υπάρχει άλλωστε πιο κτηνώδης πόθος, απ' τον πόθο της Κυριαρχίας, πόσο μάλλον όταν αυτή θέλει να είναι παγκόσμια. Η ανάγκη για κυριαρχία έχει τις ρίζες της στο ένστικτο της χωροκρατικότητας, έμφυτο σε πολλά θηλαστικά. Ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι τίποτε άλλο, παρά εκλογίκευση κι εξιδανίκευση αυτού του ενστίκτου. Ενός ενστίκτου βίαιου στη βάση του, αφού σχετίζεται άμεσα με το βασικό ένστικτο του αγώνα για επιβίωση. Βλέπετε χαρακτηριστικά ότι αυτήν ακριβώς τη βία χρησιμοποιεί, σχεδόν ενστικτωδώς, το καπιταλιστικό σύστημα προκειμένου να επικρατήσει. Έτσι έχουμε ένα σύστημα παράλογα αδηφάγο, το οποίο διαθέτει "καρκινικά" χαρακτηριστικά, αφού δεν σταματά να επεκτείνεται άναρχα, υπερκαταναλώνοντας τις πηγές του περιβάλλοντός του και δεν παύει την ανάπτυξή του, ακόμη κι όταν αρχίσει ν' αυτοκαταναλώνεται.
Ο Ρόμπερτ Χάουαρντ έγραφε, ότι οι μαχαιρόδοντες τίγρεις, ήταν το πιο άγριο και αδηφάγο ον που γέννησε ποτέ ο πλανήτης. Η εξαφάνισή τους οφείλεται στο ότι δεν μπόρεσαν να μετριάσουν τα θηριώδη ένστικτά τους και να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους. Μόλις κυριάρχησαν στην τροφική αλυσίδα κατέφαγαν τα πάντα, με αποτέλεσμα την πλήρη εξαφάνισή τους. Η ιστορία μπορεί και να είναι φανταστική, έχει όμως ισχυρή βιολογική βάση και δίνει ένα καλό αλληγορικό παράδειγμα επί του θέματος που συζητάμε...
Από το βίντεο που μας ανάρτησες, προκύπτει ότι οι μάζες και τα μεμονωμένα άτομα ελέγχονται καλύτερα, όταν με τη "Μέθοδο του Σοκ" τους εξουθενώνεις τις ανώτερες εγκεφαλικές τους λειτουργίες - Λογική, Μνήμη, Κρίση, κλπ- κι ενεργοποιείς τους υποσυνείδητους μηχανισμούς οι οποίοι είναι εξελικτικά προσαρμοσμένοι να "παίρνουν τον έλεγχο", σε καταστάσεις άγχους, φόβου και πανικού, με σκοπό τον αγώνα για επιβίωση. Όπως βλέπεις λοιπόν, ο καπιταλισμός επιλέγει να "απενεργοποιήσει" το συνειδητό και να απευθυνθεί απ' ευθείας στο υποσυνείδητο, με προνομιακούς μάλιστα όρους, αφού το έχει μελετήσει επί πολλούς αιώνες.
Ένας άλλος τρόπος απενεργοποίησης του συνειδητού είναι να του αποσπάσεις την προσοχή, να το μπερδέψεις με αντικρουόμενες πληροφορίες κλπ, έτσι ώστε και πάλι να βρεις ανοικτή δίοδο πρόσβασης στη χειραγώγηση του υποσυνειδήτου. Αυτόν τον ρόλο τον αναλαμβάνει η Προπαγάνδα σε κάθε της μορφή (Διαφήμιση, Δημόσιες Σχέσεις, κλπ). Ο ικανός Ψευδαισθησιουργός (Illusionist), όπως ξαναέγραψα πρόσφατα, αποσπά την προσοχή του κοινού του φλυαρώντας, ενώ ετοιμάζει το Μεγάλο Κόλπο.
Οι Μάγοι των χρηματιστηρίων, εκμεταλλεύονται τις ενστικτώδεις μας προκαταλήψεις, αυτές που η ερευνήτρια διέγνωσε και στους πιθήκους της, ώστε να συσσωρεύσουν κέρδη και να πάρουν το πάνω χέρι στην Παγκόσμια Οικονομία. Για να το κάνουν αυτό, θα πρέπει να παρακάμψουν το συνειδητό των επενδυτών, τραβώντας τους αρχικά την προσοχή και κατόπιν δημιουργώντας συνθήκες πανικού. Αυτό ακριβώς κάνουν με τις γνωστές σε όλους μας "Φούσκες" και τα παπαγαλάκια τους...
Ένα κτηνώδες σύστημα Εξουσίας, δεν θα μπορούσε παρά να προβάλει την εικόνα του στο κοινωνικό σύνολο, κι αυτό ως χαοτικό μέσο που είναι, δεν θα μπορούσε παρά να την αντανακλάσει. Τούτο το αέναο καθρέφτισμα εξασφαλίζει και τη διαιώνιση του συστήματος και της Εξουσίας του.
Εσύ λες:
Δεν φταίει η κτηνώδης πλευρά της ανθρωπότητας στο σύνολό της για την εξέλιξη του καπιταλισμού αλλά 2, 3, 5, 10, 100, 1000 διεστραμμένα, κτηνώδη μυαλά που ηδονίζονται να εξουσιάζουν τις ζωές των υπολοίπων.
Εάν λοιπόν ο καπιταλισμός, όπως τον βιώνουμε σήμερα, είναι το σύστημα που εξυπηρετεί αυτούς τους μερικές χιλιάδες, με τα διεστραμμένα κτηνώδη μυαλά όπως γράφεις, κατά συνέπεια είναι ένα σύστημα γέννημα αυτών ακριβώς των εγκεφάλων, άρα εμπεριέχει στη βάση της δομής του εγγεγραμμένη την διαστροφή και την κτηνωδία. Η κοινή εμπειρία το επιβεβαιώνει πλήρως νομίζω...
Δεν υπάρχει άλλωστε πιο κτηνώδης πόθος, απ' τον πόθο της Κυριαρχίας, πόσο μάλλον όταν αυτή θέλει να είναι παγκόσμια. Η ανάγκη για κυριαρχία έχει τις ρίζες της στο ένστικτο της χωροκρατικότητας, έμφυτο σε πολλά θηλαστικά. Ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι τίποτε άλλο, παρά εκλογίκευση κι εξιδανίκευση αυτού του ενστίκτου. Ενός ενστίκτου βίαιου στη βάση του, αφού σχετίζεται άμεσα με το βασικό ένστικτο του αγώνα για επιβίωση. Βλέπετε χαρακτηριστικά ότι αυτήν ακριβώς τη βία χρησιμοποιεί, σχεδόν ενστικτωδώς, το καπιταλιστικό σύστημα προκειμένου να επικρατήσει. Έτσι έχουμε ένα σύστημα παράλογα αδηφάγο, το οποίο διαθέτει "καρκινικά" χαρακτηριστικά, αφού δεν σταματά να επεκτείνεται άναρχα, υπερκαταναλώνοντας τις πηγές του περιβάλλοντός του και δεν παύει την ανάπτυξή του, ακόμη κι όταν αρχίσει ν' αυτοκαταναλώνεται.
Ο Ρόμπερτ Χάουαρντ έγραφε, ότι οι μαχαιρόδοντες τίγρεις, ήταν το πιο άγριο και αδηφάγο ον που γέννησε ποτέ ο πλανήτης. Η εξαφάνισή τους οφείλεται στο ότι δεν μπόρεσαν να μετριάσουν τα θηριώδη ένστικτά τους και να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους. Μόλις κυριάρχησαν στην τροφική αλυσίδα κατέφαγαν τα πάντα, με αποτέλεσμα την πλήρη εξαφάνισή τους. Η ιστορία μπορεί και να είναι φανταστική, έχει όμως ισχυρή βιολογική βάση και δίνει ένα καλό αλληγορικό παράδειγμα επί του θέματος που συζητάμε...
Από το βίντεο που μας ανάρτησες, προκύπτει ότι οι μάζες και τα μεμονωμένα άτομα ελέγχονται καλύτερα, όταν με τη "Μέθοδο του Σοκ" τους εξουθενώνεις τις ανώτερες εγκεφαλικές τους λειτουργίες - Λογική, Μνήμη, Κρίση, κλπ- κι ενεργοποιείς τους υποσυνείδητους μηχανισμούς οι οποίοι είναι εξελικτικά προσαρμοσμένοι να "παίρνουν τον έλεγχο", σε καταστάσεις άγχους, φόβου και πανικού, με σκοπό τον αγώνα για επιβίωση. Όπως βλέπεις λοιπόν, ο καπιταλισμός επιλέγει να "απενεργοποιήσει" το συνειδητό και να απευθυνθεί απ' ευθείας στο υποσυνείδητο, με προνομιακούς μάλιστα όρους, αφού το έχει μελετήσει επί πολλούς αιώνες.
Ένας άλλος τρόπος απενεργοποίησης του συνειδητού είναι να του αποσπάσεις την προσοχή, να το μπερδέψεις με αντικρουόμενες πληροφορίες κλπ, έτσι ώστε και πάλι να βρεις ανοικτή δίοδο πρόσβασης στη χειραγώγηση του υποσυνειδήτου. Αυτόν τον ρόλο τον αναλαμβάνει η Προπαγάνδα σε κάθε της μορφή (Διαφήμιση, Δημόσιες Σχέσεις, κλπ). Ο ικανός Ψευδαισθησιουργός (Illusionist), όπως ξαναέγραψα πρόσφατα, αποσπά την προσοχή του κοινού του φλυαρώντας, ενώ ετοιμάζει το Μεγάλο Κόλπο.
Οι Μάγοι των χρηματιστηρίων, εκμεταλλεύονται τις ενστικτώδεις μας προκαταλήψεις, αυτές που η ερευνήτρια διέγνωσε και στους πιθήκους της, ώστε να συσσωρεύσουν κέρδη και να πάρουν το πάνω χέρι στην Παγκόσμια Οικονομία. Για να το κάνουν αυτό, θα πρέπει να παρακάμψουν το συνειδητό των επενδυτών, τραβώντας τους αρχικά την προσοχή και κατόπιν δημιουργώντας συνθήκες πανικού. Αυτό ακριβώς κάνουν με τις γνωστές σε όλους μας "Φούσκες" και τα παπαγαλάκια τους...
Ένα κτηνώδες σύστημα Εξουσίας, δεν θα μπορούσε παρά να προβάλει την εικόνα του στο κοινωνικό σύνολο, κι αυτό ως χαοτικό μέσο που είναι, δεν θα μπορούσε παρά να την αντανακλάσει. Τούτο το αέναο καθρέφτισμα εξασφαλίζει και τη διαιώνιση του συστήματος και της Εξουσίας του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
06-01-11
23:16
Ακόμη κι αν δεχτούμε λοιπόν, ότι πράγματι ένας "άκτιστος Θεός", η Κοσμική Νόηση που υποκρύπτεται στο τέλος και στην αρχή των πάντων, έκτισε κατ' εικόνα κι ομοίωσή της την ανθρώπινη, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι τούτη η δική μας Νόηση, σε συλλογικό επίπεδο, αποτελεί μια θαυμάσια "Δεξαμενή Μιμιδίων". Τα Μιμίδια έχουν τη δαιμονιώδη ικανότητα να διαδίδονται, μέσα στο υπερβατικό διαδίκτυο του λεγόμενου Συλλογικού Υποσυνείδητου και σε όσα περισσότερα μυαλά τρυπώσουν, τόσο μεγαλύτερη "υλική δύναμη" παίρνουν, όπως διαπίστωσε κι ο Μαρξ
Η Ανθρώπινη Νόηση έχει με κάποιο τρόπο την ικανότητα να επικοινωνεί με το Χώρο των Ιδεών, δηλαδή των Μιμιδίων. Σε κάποια απ' αυτά χαρίζει υπερβολικά μεγάλη δύναμη κι έτσι γεννάει συνεχώς Θεούς και Δαίμονες, σάμπως το κουτί της Πανδώρας ν' αποδείχτηκε απύθμενο πηγάδι. Το αν τα Μιμίδια προϋπήρχαν των ανθρώπων, ή αν είναι απλά γεννήματα της δικής μας Νόησης, είναι ένα ερώτημα το οποίο δεν νομίζω πως μπορεί ν' απαντηθεί.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, μιλώντας καθαρά συμβολικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα έχει γεννήσει τον ισχυρότερο δαίμονα όλων των εποχών, τον Μαμμωνά, όπως τον κατονομάζει ο Νωεύς. Είναι πλασμένος κατ' εικόνα κι ομοίωση της κτηνώδους πηθικοειδούς πλευράς της Ανθρωπότητας. Είναι σαν τον Χόρονζον τον Άρχοντα της Ερήμου, που ουρλιάζει στροβιλίζοντας τις άμμους του χρόνου, "Εγώ είμαι Εγώ", όπως λέγαμε τον παλιό καλό καιρό στις Κάρτες...
Όλα δείχνουν ότι η ανθρωπότητα χρειάζεται μια νέα "Επανάσταση Αντίληψης", μια singularity που θ' αλλάξει για πάντα τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ίσως γι' αυτό τελικά όλοι να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο Χάος, για το 2012...
Πολύ ωραία τα γράφει ο φίλος Πέτρος Αργυρίου και με δρεπανηφόρο πένα θα ήθελα να προσθέσω...
Θα ήθελα να θυμίσω ωστόσο ένα ρητό του Γιόζεφ Γκέμπελς, που έλεγε "Δεν μ' ενδιαφέρει τόσο πολύ η προπαγάνδα, όσο μ' ενδιαφέρει η Δικαιωματική Διαχείριση της Αλήθειας!! Αυτό που καταγγέλλει πολύ δικαιολογημένα ο Πέτρος Αργυρίου, είναι η διάδοση δια της προπαγάνδας, της ιδεολογίας του Κτηνώδους Καπιταλισμού και της Κοινωνίας της Ζούγκλας. Πρόκειται ακριβώς για περίπτωση "Δικαιωματικής Διαχείρισης της Αλήθειας" από την πλευρά της Εξουσίας, έτσι ώστε να να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του συστήματός της γενιά προς γενιά. Πίσω απ' αυτήν την προπαγανδιστική τακτική όμως, αποκρύπτεται μια βασική αλήθεια, την οποία κι αναζητώ...
Η σύνδεση του καπιταλισμού με το ανθρώπινο κτήνος, μήπως τελικά στη βάση της ισχύει;...
("Όταν οι Ιδέες εισαχθούν στις μάζες, αποκτούν υλική δύναμη").
Η Ανθρώπινη Νόηση έχει με κάποιο τρόπο την ικανότητα να επικοινωνεί με το Χώρο των Ιδεών, δηλαδή των Μιμιδίων. Σε κάποια απ' αυτά χαρίζει υπερβολικά μεγάλη δύναμη κι έτσι γεννάει συνεχώς Θεούς και Δαίμονες, σάμπως το κουτί της Πανδώρας ν' αποδείχτηκε απύθμενο πηγάδι. Το αν τα Μιμίδια προϋπήρχαν των ανθρώπων, ή αν είναι απλά γεννήματα της δικής μας Νόησης, είναι ένα ερώτημα το οποίο δεν νομίζω πως μπορεί ν' απαντηθεί.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, μιλώντας καθαρά συμβολικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα έχει γεννήσει τον ισχυρότερο δαίμονα όλων των εποχών, τον Μαμμωνά, όπως τον κατονομάζει ο Νωεύς. Είναι πλασμένος κατ' εικόνα κι ομοίωση της κτηνώδους πηθικοειδούς πλευράς της Ανθρωπότητας. Είναι σαν τον Χόρονζον τον Άρχοντα της Ερήμου, που ουρλιάζει στροβιλίζοντας τις άμμους του χρόνου, "Εγώ είμαι Εγώ", όπως λέγαμε τον παλιό καλό καιρό στις Κάρτες...
Όλα δείχνουν ότι η ανθρωπότητα χρειάζεται μια νέα "Επανάσταση Αντίληψης", μια singularity που θ' αλλάξει για πάντα τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ίσως γι' αυτό τελικά όλοι να έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο Χάος, για το 2012...
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, γράφει υπέροχα ο Πέτρος Αργυρίου:"Το δόγμα της απανθρωπιάς, το δόγμα ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι εκ φύσεως ζούγκλες, ότι οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως σκυλιά που θέλουν στείρωση –πνευματική και όχι μόνο, τα δόγματα της απανθρωπιάς καρπίζουν τα χολερικά τους φρούτα μέσα στις κοινωνίες μας. Οι κοινωνίες είναι εχθρικές και οι άνθρωποι κακοί, από τη φύση τους. Μόνο οι δυνατοί, μόνο οι ικανοί αξίζουν να επιβιώσουν.
Εδώ και δεκαετίες είμαστε θύματα ενός ψυχολογικού πολέμου. Μας αναγκάσαν να συνδέσουμε τις ανάγκες, τις επιθυμίες μας, τα συναισθήματά μας, τα όνειρα με μια μηχανή που κατασκευάζει εικονικές πραγματικότητες. Μας νευροκαλωδιάσαν με τη βιομηχανία, μας βιομηχανοποίησαν εσωτερικά –τι άλλου είδους όντα θα επιθυμούσε μια βιομηχανοποιημένη πραγματικότητα να παράγει- και τώρα μας περνάν από εικονικές τους ουτοπίες στις πολύ πραγματικές δυστοπίες τους. Και σαν άλλοι χάροι, για το πέρασμα από τη ζωή στο θάνατο, ζητάν και αντίτιμο για τις υπηρεσίες τους.
Αυτές οι θεωρίες κοινωνικού δαρβινισμού που μετατρέπουν τον άνθρωπο και την κοινωνία του σε πεδίο μάχης, επιβάλλονται από εχθρούς της κοινωνίας, ανθρώπους αποκομμένους από αυτή, διεστραμμένους, από αρχιερείς της απαξίωσης.
Λένε ψέματα. Το στοίχημα της επιβίωσης απέναντι στις συνθήκες, μέχρι και σήμερα, το είδος χωρίς οπλές, κυνόδοντες, γούνες, ταχύτητα και δύναμη, το ξεπερνά χάρη στην ευρηματικότητα, την πρωτοτυπία, την αντίληψη, και ναι, την κοινωνικότητά του. Οι κοινωνίες οι ίδιες είναι μηχανισμός επιβιωτικός και παραγωγοί προόδου.
Όχι οι κοινωνίες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι πολύ περισσότερο φιλοπρόοδες από την εξουσία. Όχι, η κοινωνία δεν είναι από τη φύση της εχθρός του ανθρώπου και ο άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του εχθρός της κοινωνίας. Η εξουσία συχνά αποδεικνύει ότι είναι εχθρός του ανθρώπου και των κοινωνιών του. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, τον τυφλώνει με μίση και απαξίες που η ίδια καλλιεργεί."
Όλο το κείμενο: https://www.tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/το-νερό-που-καίει-του-πέτρου-αργυρίου
Πολύ ωραία τα γράφει ο φίλος Πέτρος Αργυρίου και με δρεπανηφόρο πένα θα ήθελα να προσθέσω...
Θα ήθελα να θυμίσω ωστόσο ένα ρητό του Γιόζεφ Γκέμπελς, που έλεγε "Δεν μ' ενδιαφέρει τόσο πολύ η προπαγάνδα, όσο μ' ενδιαφέρει η Δικαιωματική Διαχείριση της Αλήθειας!! Αυτό που καταγγέλλει πολύ δικαιολογημένα ο Πέτρος Αργυρίου, είναι η διάδοση δια της προπαγάνδας, της ιδεολογίας του Κτηνώδους Καπιταλισμού και της Κοινωνίας της Ζούγκλας. Πρόκειται ακριβώς για περίπτωση "Δικαιωματικής Διαχείρισης της Αλήθειας" από την πλευρά της Εξουσίας, έτσι ώστε να να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του συστήματός της γενιά προς γενιά. Πίσω απ' αυτήν την προπαγανδιστική τακτική όμως, αποκρύπτεται μια βασική αλήθεια, την οποία κι αναζητώ...
Η σύνδεση του καπιταλισμού με το ανθρώπινο κτήνος, μήπως τελικά στη βάση της ισχύει;...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
06-01-11
23:16
Σε γενικές γραμμές δεν διαφωνώ με όσα γράφεις φίλε Παραφερνάλια. Πολύ ωραία επίσης μας τα είπε και ο αγαπητός Νωεύς.
Θέλω μόνο να παρατηρήσω μια μικρή αντίφαση σε αυτά που γράφεις:
Αν τα διαβάσει κανείς μαζί, κάτι δεν πάει καλά, δεν συμφωνείς; Εάν λοιπόν τούτη είναι η ανθρωπολογική θεμελίωση του καπιταλισμού, αυτή η ίδια είναι ο ορισμός της κτηνώδους πλευράς της ανθρώπινης φύσης. Εκείνης της φύσης την οποία οι κοινωνίες υποτίθεται πως ανέλαβαν να... εξανθρωπίσουν. "Δεν ζούμε και στην Εποχή των Σπηλαίων" είναι μια συνηθισμένη έκφραση ημών των ...πολιτισμένων.
Είναι τελικά σαν ο άνθρωπος να κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ της Ανώτερης, ή Θείας φύσης του και της Κτηνώδους του πλευράς, μεταξύ της Αρετής και της Κακίας, κι επέλεξε τη δεύτερη.
Θέλω μόνο να παρατηρήσω μια μικρή αντίφαση σε αυτά που γράφεις:
Η ανθρωπολογική θεμελίωση του καπιταλισμού στηρίζεται στο ότι ο άνθρωπος είναι εγωκεντρικός, άπληστος και κακός εκ φύσεως. Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι ζούγκλες που πρέπει να οργανωθούν με γνώμονα ότι ο φύλαρχος της αγέλης θα τρώει λίγο περισσότερο φαγητό.
Φίλε Χάος στο κεντρικό σου ερώτημα που θέτεις, όχι δεν νομίζω ότι ο καπιταλισμός είναι βασισμένος στα κτηνώδη μας ένστικτα όσο κι αν ρητορεύει την πιθηκίλα μας.
Αν τα διαβάσει κανείς μαζί, κάτι δεν πάει καλά, δεν συμφωνείς; Εάν λοιπόν τούτη είναι η ανθρωπολογική θεμελίωση του καπιταλισμού, αυτή η ίδια είναι ο ορισμός της κτηνώδους πλευράς της ανθρώπινης φύσης. Εκείνης της φύσης την οποία οι κοινωνίες υποτίθεται πως ανέλαβαν να... εξανθρωπίσουν. "Δεν ζούμε και στην Εποχή των Σπηλαίων" είναι μια συνηθισμένη έκφραση ημών των ...πολιτισμένων.
Είναι τελικά σαν ο άνθρωπος να κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ της Ανώτερης, ή Θείας φύσης του και της Κτηνώδους του πλευράς, μεταξύ της Αρετής και της Κακίας, κι επέλεξε τη δεύτερη.
Είχα δει ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με το θέμα κι εκεί όλοι έλεγαν ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να πληρώσουν τις υπέρογκες σε σχέση με τα εισοδήματά τους δόσεις και γι' αυτό έσκασαν οι φούσκες. Έδιναν λέει δάνεια και στην Κουτσή Μαρία, χωρίς να εξετάσουν το παραμικρό στοιχείο κατά πόσον το ύψος του δανείου συμβαδίζει με την οικονομική ικανότητα του δανειολήπτη. Δάνειζαν ακόμη και σε άνεργους!! Κάνω λάθος;Το πρόβλημά του δεν μπορεί να είναι ότι δεν πουλάς το σπίτι σου όταν οι τιμές πέφτουν. Πρώτα απ' όλα ισχύει μάλλον το αντίθετο. Η πρόσφατη μεσιτική κρίση στην Αμερική ξεκίνησε επειδή ακριβώς όλοι πουλήσανε τα σπίτια τους γιατί δεν τους συνέφερε πλέον - με την μεγάλη πτώση των τιμών - να πληρώνουν υπέρογκα δάνεια όταν μπορούσαν να νοικιάσουν κατοικία πολύ φθηνότερα. Έτσι οι τίτλοι υπερσυσσωρεύτηκαν στα χέρια των τραπεζιτών, που με τη σειρά τους, τους είχαν πακετάρει σε διάφορα επενδυτικά προϊόντα. Κανείς όμως δεν ήθελε πια να αγοράσει, το κεφάλαιο στεγανοποιήθηκε και η αγορά στειρώθηκε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
05-01-11
22:49
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
05-01-11
22:44
Στη συνέχεια του πειράματος, μας λέει η ερευνήτρια, "είπαμε να δημιουργήσουμε στις μαϊμούδες τα ίδια προβλήματα στα οποία οι άνθρωποι τείνουν να κάνουν λάθη σε συγκεκριμένες οικονομικές προκλήσεις, ή συγκεκριμένους οικονομικούς πειραματισμούς".
Εάν σε ανθρώπους χαρίσουμε 1000 δολάρια στον καθένα και μετά τους δώσουμε δύο επιλογές: α) αν ρισκάρουν κορώνα/γράμματα και κερδίσουν, θα πάρουν για παράδειγμα 2000 ευρώ ενώ εάν χάσουν δεν θα κερδίσουν τίποτε και θα παραμείνουν στα 1000. β) να μη ρισκάρουν καθόλου και να κερδίσουν με τη μία άλλα 500 ευρώ, συνολικά δηλαδή να φτάσουν στα 1500, έχει αποδειχτεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων θα επιλέξει τη συντηρητική επιλογή β), πράγμα που φαίνεται απολύτως λογικό, αφού έχει κανείς σημαντικό κέρδος χωρίς κανένα ρίσκο.
Εάν όμως χαρίσουμε σε κάθε άνθρωπο 2000 ευρώ και οι επιλογές τροποποιηθούν ως εξής: α) αν κερδίσουν στο κορώνα/γράμματα θα παραμείνουν στα 2000 ευρώ, ενώ εάν χάσουν θα πέσουν στα 1000. β) αν δεν ρισκάρουν καθόλου, θα χάσουν μόνο 500 ευρώ και θα πέσουν στα 1500, σ' αυτήν την περίπτωση η μεγάλη πλειοψηφία επιλέγει να ρισκάρει, προτιμώντας την επιλογή α). Τούτο δεν είναι και πολύ λογικό, αφού και σε αυτήν την περίπτωση η επιλογή ήταν είτε ρίσκο μεταξύ 1000 και 2000 ευρώ, είτε στα σίγουρα 1500! Η διαφορά στη συμπεριφορά δεν οφείλεται σε αντικειμενικούς παράγοντες αλλά στην εντύπωση που δημιουργεί η παρουσίαση του διλήμματος, στο εάν θα φανεί δηλαδή ότι έχουμε να κερδίσουμε ή να χάσουμε, ανεξάρτητα από το αν τελικά θα πάρουμε ακριβώς τα ίδια.
Στο σημείο αυτό η ομιλήτρια μας λέει: "Φαίνεται ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο διαφορετικών προκαταλήψεων, τις οποίες έχουμε στο ψυχολογικό επίπεδο. Η μία είναι ότι δυσκολευόμαστε πολύ να σκεφτούμε με απόλυτους όρους. Θα πρέπει να κάνετε αρκετή δουλειά για να καταλάβετε, ότι η μία επιλογή είναι χίλια ή δύο χιλιάδες, ενώ η άλλη είναι 1500. Αντίθετα, μας φαίνεται πολύ εύκολο να σκεφτούμε με σχετικούς όρους καθώς οι επιλογές αλλάζουν από καιρό σε καιρό. Σκεφτόμαστε είτε "Ω, θα κερδίσω περισσότερα" είτε "Ω, θα κερδίσω λιγότερα". Αυτό είναι ωραίο και καλό, εκτός απ' το ότι οι αλλαγές προς διάφορες κατευθύνσεις επηρεάζουν στ' αλήθεια τη σκέψη μας ως προς το κατά πόσον οι επιλογές είναι καλές ή κακές. Αυτό οδηγεί στη δεύτερη προκατάληψη, την οποία οι οικονομολόγοι ονομάζουν αποστροφή προς την απώλεια".
Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά δείχνουν και οι πίθηκοι, όταν αντιμετωπίζοντας τους δύο ανθρώπινους πωλητές έρχονται μπροστά στο ίδιο δίλημμα. Τις λεπτομέρειες του πειράματος μπορείτε να δείτε παρακολουθώντας την ομιλία. Φαίνεται λοιπόν ότι η συμπεριφορά μας στο θέμα της λήψης οικονομικών αποφάσεων, δεν βασίζεται επ' ουδενί σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά στις ενστικτώδεις μας ορμές, αφού συμπεριφερόμαστε με συνέπεια και κατ' επανάληψη, ακριβώς όπως θα συμπεριφερόταν κι ένας πίθηκος στη θέση μας. Τούτο το γεγονός είναι τεράστιας σημασίας, αν σκεφτεί κανείς την υπέρμετρη ευφορεία ή τον πανικό που καταλαμβάνουν τους επενδυτές στα χρηματιστήρια, με αποτέλεσμα να καταρρέουν οικονομίες κρατών και ολόκληροι λαοί να χάνουν τα εισοδήματά τους, όπως στο διεθνές κραχ του 1929, στη φούσκα του ΧΑΑ ή στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η ερευνήτρια συμπληρώνει: "Αυτός ο τρόπος σκέψης καταλήγει σε πολλές κακές εκβάσεις στους ανθρώπους. Εκεί οφείλεται το ότι οι επενδυτές του χρηματιστηρίου, κρατούν για περισσότερο χρόνο μετοχές με απώλειες -- επειδή τις αξιολογούν με σχετικούς όρους. Εκεί οφείλεται ότι οι άνθρωποι στην αγορά ακινήτων, αρνούντο να πουλήσουν τα σπίτια τους -- επειδή δεν ήθελαν να πουλήσουν με χασούρα. Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά; Αυτό που αποδείξαμε είναι ότι, κατ' αρχάς, μπορούμε να δώσουμε στις μαϊμούδες χρήμα και να κάνουν παρόμοια με τους ανθρώπους πράγματα μ' αυτό. Κάνουν κάποια από τα έξυπνα πράγματα που κάνουμε κι εμείς, μερικά από τα όχι και τόσο σωστά πράγματα που κάνουμε κι εμείς, όπως κλοπές και τα λοιπά. Όμως κάνουν επίσης τα ίδια παράλογα πράγματα που κάνουμε κι εμείς. Συστηματικά βλέπουν τα πράγματα λανθασμένα με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε κι εμείς. Αυτό που μάθαμε όμως, είναι ότι αυτές οι προκαταλήψεις μπορεί να είναι βαθύτερες. Στην πραγματικότητα μπορεί να οφείλονται στην ίδια τη φύση της εξελικτικής μας ιστορίας". Φαίνεται λοιπόν πως οι οικονομικές μας στρατηγικές είναι τουλάχιστον 35 εκατομμυρίων ετών παλιές.
Ο καπιταλισμός και μάλιστα στη σύγχρονη φιλελεύθερη μορφή του, διαφημίζεται ως ένα σύστημα στηριζόμενο στον ορθολογισμό και ως προϊόν κι απόδειξη της ανθρώπινης νοητικής ανωτερότητας. Αντίθετα με τον μύθο, η επιστήμη αποδεικνύει πλέον ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για προϊόν των κατώτερων στρωμάτων του εγκεφάλου μας, με νοοτροπία καλλιεργημένη από τους πιθηκοειδείς προγόνους μας. Ίσως αυτό να εξηγεί την κτηνώδη μορφή κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης την οποία έχει στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως όλοι μας μπορούμε να πάρουμε πλέον μια γεύση στην Ελλάδα του ΔΝΤ και των χρηματιστηριακά φουσκωμένων χρεών.
Πιστεύετε κι εσείς ότι ο καπιταλισμός είναι ένα παράλογο σύστημα, βασισμένο στα κτηνώδη μας ένστικτα;
Μήπως έτσι εξηγείται η παράλογη υπερεκμετάλλευση των πηγών του πλανήτη και η δαιμονιώδης καταστροφή του περιβάλλοντος, παρά το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να δει με βάση τη λογική, ότι κάτι τέτοιο μας οδηγεί σε συνθήκες καταστροφής;
Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τις απόψεις σας.
Εάν σε ανθρώπους χαρίσουμε 1000 δολάρια στον καθένα και μετά τους δώσουμε δύο επιλογές: α) αν ρισκάρουν κορώνα/γράμματα και κερδίσουν, θα πάρουν για παράδειγμα 2000 ευρώ ενώ εάν χάσουν δεν θα κερδίσουν τίποτε και θα παραμείνουν στα 1000. β) να μη ρισκάρουν καθόλου και να κερδίσουν με τη μία άλλα 500 ευρώ, συνολικά δηλαδή να φτάσουν στα 1500, έχει αποδειχτεί ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων θα επιλέξει τη συντηρητική επιλογή β), πράγμα που φαίνεται απολύτως λογικό, αφού έχει κανείς σημαντικό κέρδος χωρίς κανένα ρίσκο.
Εάν όμως χαρίσουμε σε κάθε άνθρωπο 2000 ευρώ και οι επιλογές τροποποιηθούν ως εξής: α) αν κερδίσουν στο κορώνα/γράμματα θα παραμείνουν στα 2000 ευρώ, ενώ εάν χάσουν θα πέσουν στα 1000. β) αν δεν ρισκάρουν καθόλου, θα χάσουν μόνο 500 ευρώ και θα πέσουν στα 1500, σ' αυτήν την περίπτωση η μεγάλη πλειοψηφία επιλέγει να ρισκάρει, προτιμώντας την επιλογή α). Τούτο δεν είναι και πολύ λογικό, αφού και σε αυτήν την περίπτωση η επιλογή ήταν είτε ρίσκο μεταξύ 1000 και 2000 ευρώ, είτε στα σίγουρα 1500! Η διαφορά στη συμπεριφορά δεν οφείλεται σε αντικειμενικούς παράγοντες αλλά στην εντύπωση που δημιουργεί η παρουσίαση του διλήμματος, στο εάν θα φανεί δηλαδή ότι έχουμε να κερδίσουμε ή να χάσουμε, ανεξάρτητα από το αν τελικά θα πάρουμε ακριβώς τα ίδια.
Στο σημείο αυτό η ομιλήτρια μας λέει: "Φαίνεται ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο διαφορετικών προκαταλήψεων, τις οποίες έχουμε στο ψυχολογικό επίπεδο. Η μία είναι ότι δυσκολευόμαστε πολύ να σκεφτούμε με απόλυτους όρους. Θα πρέπει να κάνετε αρκετή δουλειά για να καταλάβετε, ότι η μία επιλογή είναι χίλια ή δύο χιλιάδες, ενώ η άλλη είναι 1500. Αντίθετα, μας φαίνεται πολύ εύκολο να σκεφτούμε με σχετικούς όρους καθώς οι επιλογές αλλάζουν από καιρό σε καιρό. Σκεφτόμαστε είτε "Ω, θα κερδίσω περισσότερα" είτε "Ω, θα κερδίσω λιγότερα". Αυτό είναι ωραίο και καλό, εκτός απ' το ότι οι αλλαγές προς διάφορες κατευθύνσεις επηρεάζουν στ' αλήθεια τη σκέψη μας ως προς το κατά πόσον οι επιλογές είναι καλές ή κακές. Αυτό οδηγεί στη δεύτερη προκατάληψη, την οποία οι οικονομολόγοι ονομάζουν αποστροφή προς την απώλεια".
Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά δείχνουν και οι πίθηκοι, όταν αντιμετωπίζοντας τους δύο ανθρώπινους πωλητές έρχονται μπροστά στο ίδιο δίλημμα. Τις λεπτομέρειες του πειράματος μπορείτε να δείτε παρακολουθώντας την ομιλία. Φαίνεται λοιπόν ότι η συμπεριφορά μας στο θέμα της λήψης οικονομικών αποφάσεων, δεν βασίζεται επ' ουδενί σε αντικειμενικά κριτήρια, αλλά στις ενστικτώδεις μας ορμές, αφού συμπεριφερόμαστε με συνέπεια και κατ' επανάληψη, ακριβώς όπως θα συμπεριφερόταν κι ένας πίθηκος στη θέση μας. Τούτο το γεγονός είναι τεράστιας σημασίας, αν σκεφτεί κανείς την υπέρμετρη ευφορεία ή τον πανικό που καταλαμβάνουν τους επενδυτές στα χρηματιστήρια, με αποτέλεσμα να καταρρέουν οικονομίες κρατών και ολόκληροι λαοί να χάνουν τα εισοδήματά τους, όπως στο διεθνές κραχ του 1929, στη φούσκα του ΧΑΑ ή στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η ερευνήτρια συμπληρώνει: "Αυτός ο τρόπος σκέψης καταλήγει σε πολλές κακές εκβάσεις στους ανθρώπους. Εκεί οφείλεται το ότι οι επενδυτές του χρηματιστηρίου, κρατούν για περισσότερο χρόνο μετοχές με απώλειες -- επειδή τις αξιολογούν με σχετικούς όρους. Εκεί οφείλεται ότι οι άνθρωποι στην αγορά ακινήτων, αρνούντο να πουλήσουν τα σπίτια τους -- επειδή δεν ήθελαν να πουλήσουν με χασούρα. Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά; Αυτό που αποδείξαμε είναι ότι, κατ' αρχάς, μπορούμε να δώσουμε στις μαϊμούδες χρήμα και να κάνουν παρόμοια με τους ανθρώπους πράγματα μ' αυτό. Κάνουν κάποια από τα έξυπνα πράγματα που κάνουμε κι εμείς, μερικά από τα όχι και τόσο σωστά πράγματα που κάνουμε κι εμείς, όπως κλοπές και τα λοιπά. Όμως κάνουν επίσης τα ίδια παράλογα πράγματα που κάνουμε κι εμείς. Συστηματικά βλέπουν τα πράγματα λανθασμένα με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε κι εμείς. Αυτό που μάθαμε όμως, είναι ότι αυτές οι προκαταλήψεις μπορεί να είναι βαθύτερες. Στην πραγματικότητα μπορεί να οφείλονται στην ίδια τη φύση της εξελικτικής μας ιστορίας". Φαίνεται λοιπόν πως οι οικονομικές μας στρατηγικές είναι τουλάχιστον 35 εκατομμυρίων ετών παλιές.
Ο καπιταλισμός και μάλιστα στη σύγχρονη φιλελεύθερη μορφή του, διαφημίζεται ως ένα σύστημα στηριζόμενο στον ορθολογισμό και ως προϊόν κι απόδειξη της ανθρώπινης νοητικής ανωτερότητας. Αντίθετα με τον μύθο, η επιστήμη αποδεικνύει πλέον ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για προϊόν των κατώτερων στρωμάτων του εγκεφάλου μας, με νοοτροπία καλλιεργημένη από τους πιθηκοειδείς προγόνους μας. Ίσως αυτό να εξηγεί την κτηνώδη μορφή κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης την οποία έχει στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως όλοι μας μπορούμε να πάρουμε πλέον μια γεύση στην Ελλάδα του ΔΝΤ και των χρηματιστηριακά φουσκωμένων χρεών.
Πιστεύετε κι εσείς ότι ο καπιταλισμός είναι ένα παράλογο σύστημα, βασισμένο στα κτηνώδη μας ένστικτα;
Μήπως έτσι εξηγείται η παράλογη υπερεκμετάλλευση των πηγών του πλανήτη και η δαιμονιώδης καταστροφή του περιβάλλοντος, παρά το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να δει με βάση τη λογική, ότι κάτι τέτοιο μας οδηγεί σε συνθήκες καταστροφής;
Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τις απόψεις σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.