parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
13-02-11
10:44
dude...oh man fuck me...
Σκατα αυτολογοκριθηκα, δεν πειραζει.
(να συνεισφέρω κι εγώ)
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες να μοιραστείς τις γνώσεις σου μαζί μας. Εγώ όταν γράφω προσπαθώ να γράφω κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορώ να διαβαστώ απ' τον καθένα, και δεν το κρύβω ότι γράφω κάπως πιο "χαλαρά", όπως κουβεντιάζουμε πίνοντας καφεδάκι! Εσύ τσιτώνεις και το παίρνεις όλα πατριωτικά. Καλό είναι κι αυτό χρειάζεται. Anyway, oh man fuck you...
Όταν λέω π.χ. μέσα σε παρένθεση ότι τα μποζόνια είναι μικροσωματίδια του ατόμου, ούτε είπα ότι είναι μόνο 2, ούτε προχώρησα στο πως συνεισφέρουν στη δομή του ατόμου. Το σύνολο της ορατής ύλης του Σύμπαντος συγκροτείται από δύο βασικές κατηγορίες στοιχειωδών σωματιδίων: από φερμιόνια (πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια) και μποζόνια. Όπως σωστά λες λοιπόν, τα «μποζόνια» είναι τα σωματίδια-φορείς όλων των θεμελιωδών δυνάμεων, χάρη στις οποίες αλληλεπιδρούν τα φερμιόνια και συγκροτούνται σε σταθερές δομές, π.χ. σε άτομα.
1) Δεν χρειαζεται να υπαρχει κατι πριν απο το big bang, θα μπορουσε, αλλα ειτε υπαρχει ειτε οχι δεν μας αφορα γιατι ειναι εκτος του χρονικου κωνου μας. Ειναι σαν να ρωτας υπαρχει το χρωμα δγαδσγας? Δεν εχει κανενα νοημα κανη ερωτηση. Μπορει και να υπαρχει αλλα το καλυτερο που μπορεις να καταφερεις ιεναι να το περιγραψεις σαν καποιο αλλο χρωμα ωστε να το αντιληφθεις. Dont try θα καψεις το μυαλο σου.
Αυτό λέω κι εγώ, ο χρόνος άρχισε να μετράει απ' τη στιγμή του BingBang (το μεγάλο Μπαμ, μας λέγανε στο σχολείο! ) Το τι υπάρχει πριν δεν περιγράφεται αυτή τη στιγμή με επιστημονικούς όρους. Πιστεύουμε όμως ότι Ποτέ δεν υπήρχε Τίποτα, Πάντα υπήρχε Κάτι.
2) Πριν apo 13.75 δισεκατομμυρια χρονια (μεσες ακρες)
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο χρόνος "κύλαγε" το ίδιο γρήγορα πριν 13.75 δισεκατομμυρια "γήινα" χρονια, με τώρα;
Τσου αυτο που κανει ειναι να κραταει την λαγκρατζιανη αναλοιοτη ως πρως τις CPT και χωρικες συμμετριες...Τα υπολοιπα δεν εχουν ουτε καν φιλοσοφικο νοημα. Εκτος αν θεωρεις οτι η βαρυτητα ειναι αυτο που μετατρεπει το αιθεριο σε γηινο...
Αν απογυμνώσεις την επιστήμη από τη φιλοσοφία της τότε είναι σαν να ξεβρακώνεις τον Ντεκάρτ και να τον βάζεις να γυρίζει τσόντα! Η Λαγκρανζιανή μηχανική που αναφέρεσαι μας προσφέρει επιπλέον και σφαιρικότερη κατανόηση των μηχανικών συστημάτων και κανείς δεν αμφισβητεί την αξία της. Δεν μπορείς όμως να κοιτάς το δένδρο και να χάνεις το δάσος. Η φιλοσοφική κουβέντα είναι κατά πόσο το Σύμπαν εξελίσσεται μηχανιστικά ή είναι από μόνο του ένα Νοήμων Ον. Ο Λαπλάς έλεγε ότι το Σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια γιγάντια, στατική και άχρονη μηχανή, «καταδικασμένη», από τη γέννησή της μέχρι σήμερα, να επαναλαμβάνει μονότονα τις ίδιες ακριβώς αιτιοκρατικές κινήσεις που της επιβάλλουν οι αιώνιοι και αμετάβλητοι φυσικοί νόμοι. Από τότε μέχρι τώρα περάσανε πολλά, πολλά χρόνια...
Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα της βαρύτητας. Αναζητώντας μια Ενοποιημένη Θεωρία που θα παίζει το ίδιο καλά στον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο πρέπει να εξηγήσουμε σφαιρικά τη δύναμή της. Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας θεωρεί την βαρύτητα ως την "στρέβλωση" του χωροχρόνου, ενώ η Κβαντομηχανική την θεωρεί εκδήλωση της ανταλλαγής διακριτών κυματοσωματιδίων με ελάχιστη ενέργεια, των γκραβιτονίων ή βαρυτονίων. Είναι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Το μποζόνιο του Χιγκς αν υπάρχει θα δώσει μια "μαθηματική" εξήγηση στο τι καθορίζει τη μάζα των στοιχειωδών σωματιδίων που συγκροτούν την ορατή ύλη, στο πλαίσιο του «Καθιερωμένου Προτύπου» της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων. Θα πρέπει όμως να βρούμε και το "πως" και να απαντήσουμε επίσης στο πως αυτό το πεδίο Χιγκς οδηγεί στην παραμόρφωση του συνεχούς και της ομαλής υφής του χωροχρόνου.
Ακόμα και αν τα πετύχουμε αυτά θα έχουμε δώσει μια απάντηση στο 4% του Σύμπαντος. Μένει άλλο ένα 22% Σκοτεινής Ύλης και ένα 74% Σκοτεινής Ενέργειας. Μέχρι να συμβούν όλα αυτά, πιο εύκολο δεν είναι να το φιλοσοφούμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
12-02-11
11:10
Γιατι, το συμπαν δεν μπορει να υπαρξει χωρις εξωτερικη αιτια;Με εξωτερικη αιτια εννοω τον θεο.
Εστω οτι ο θεος ειναι αιτια των παντων.Καθε συμβαν εχει αιτια.Αρα ο θεος ειναι αιτια καθε συμβαντος.Ομως ,η κβαντομηχανικη διεψευσε τον ισχυρισμο οτι <<καθε συμβαν εχει αιτια>>.Τα σωματιδια εμφανιζονται αναπαντεχα χωρις αιτια.Ετσι, αφου καθε συμβαν δεν εχει αιτια,μπορουμε κατα καποιον τροπο να πουμε πωςη δημιουργια υλης που αποτελει κλασσικο παραδειγμα κβαντικης διαδικασιας , δεν εχει καμια αιτια.Μπορουμε να πουμε οτι ο θεος δεν αποτελει την αιτια του συμπαντος αλλα την εξηγηση του.Καθε ανθρωπος εχει μια μητερα αλλα ολοκληρο το γενος ειναι προφανως πως δεν εχει μητερα. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.......
Μην χρησιμοποιείς "ντετερμινιστικές" εκφράσεις όπως "διέψευσε", πες απλά "αμφιβάλλει". Το ζήτημα είναι ακόμα ανοιχτό και αυτό ακριβώς αναζητείται στο Μποζόνιο του Χιγκς που θα αναφερθώ παρακάτω. Το σίγουρο είναι ότι ξεφεύγουμε σταδιακά από την ιδέα του Μηχανιστικού Καρτεσιανού Σύμπαντος που κυβερνάται από έναν Θεό, σε ένα περισσότερο "Νοήμων" Σύμπαν. Σε αυτό το σημείο θα συμφωνούσα ότι αναζητείται περισσότερο η "θεϊκή" εξήγηση παρά η "θεϊκή" αιτία.
Η πραξη δημιουργιας του συμπαντος απο το θεο νοειται μονο σαν πραξη που συμβαινει στο χρονο.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ το παραδοξο του Russell οτι ενα συνολο συνολων μπορει να μην ειναι καν συνολο.Ετσι,δεν ειναι σαφες οτι το συμπαν ειναι ενα πραγμα κι αν οριστει ως συνολο πραγματων υπαρχει κινδυνος να γινει παραδοξο.Η αναζητηση ενος αιτιου για ολοκληρο το Συμπαν απο λογικη αποψη ειναι εντελως διαφορετικο πραγμα απο την αναζητηση ενος αιτιου για ενα ξεχωριστο αντικειμενο ήσυμβαν του συμπαντος
Πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες. Μα σίγουρα το Σύμπαν έχει παραδοξότητα από μόνο του! Ίσως αυτή η παραδοξότητα να είναι η δυναμική του, ένα εργοστάσιο παραγωγής εξτροπίας και νεωτερικότητας (novelty). Απ' την άλλη η πράξη της δημιουργίας νοείται "χρονικά" στις παρακάτω διαστάσεις:
1) Τι υπήρχε πριν το Bing Bang;
2) Πότε έγινε το μεγάλο Μπαμ;
3) Πως εξελίχθηκε το Μπαμ...
Υπήρχε χρόνος τη στιγμή του Μπαμ; Αν ναι, τότε θα υπήρχε "κάτι" πριν απ' αυτό. Όμως μέχρι τώρα ο χρόνος εκλαμβάνεται ως η 4η "διάσταση" του χωροχρονικού συνεχές, άρα εμφανίζεται στη νόησή μας ως η "διεύρυνση" του σύμπαντος σε σχέση με την ταχύτητα που γίνεται αυτό. Η φυσική του έννοια εμφανίζεται στο 3). Συνεπώς τη στιγμή της δημιουργίας δεν υπάρχει το χωροχρονικό συνεχές άρα η πράξη της δημιουργίας είναι χαοτική και "άχρονη".
απαντηστε μου στην ερωτηση , το μποζονιο Χιγκς βρεθηκε τελικα ;
Κατ' αρχήν, να δώσουμε λίγες πληροφορίες ακόμα για αυτό το Μποζόνιο, όπως το διάβασα και το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον.
Το όλο θέμα ξεκίνησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 60' όταν έγινε μια πολύ σοβαρή προσπάθεια να ενοποιηθούν οι δυνάμεις του ηλεκτρομαγνητισμού με τις ασθενείς πυρηνικές (αυτές που βρίσκονται μέσα στον πυρήνα του ατόμου). Η θεωρία ονομάστηκε "ηλεκτροασθενής" και στηρίζονταν σε δύο μποζόνια (μικροσωματίδια των ατόμων) το W και Ζ. To 1983 (νομίζω) αυτά τα δύο μποζόνια ανακαλύφθηκαν στο CERN.
Ο ηλεκτρομαγνητισμός στην κβαντομηχανική περιγράφεται επακριβώς με το μοντέλο των "Θεωριών Βαθμίδας" αλλά η συνήπαρξη με τα μποζόνια προυποθέτει λόγω συμμετρίας ότι αυτά είναι άμαζα, που στην περίπτωση των W και Z δεν ισχύει (είναι 100 φορές βαρύτερα από το πρωτόνιο). Χρειάζεται να βρεθεί ένας τρόπος να σπάσει αυτή η συμμετρία ώστε να δοθεί μάζα στα μποζόνια W και Ζ. Αυτή τη δουλειά αναλαμβάνει να την κάνει το "θεωρητικό" μποζόνιο του Χίγκς που περιμένουμε διακαώς να ανακαλύψουμε στο CERN.
Γιατί όμως μας φαντασιώνει τόσο πολύ ένα ακόμα μποζονιάκι; Είναι γιατί εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο "παχαίνουν" τα σωματίδια. Πως από το "πουθενά" αποκτάνε μάζα, πως γεννιέται η ύλη. Γι' αυτό ονομάστηκε ως το μποζόνιο του Θεού. Είναι αυτό που μετατρέπει την Νόηση σε Ύλη, την ΙΔΕΑ (ή ψυχική ενέργεια; ) σε κάτι το χειροπιαστό.
Ο Holger Bech Nielsen ο οποίος είναι καθηγητής της Θεωρίας της Υψηλής Ενέργειας στο Ινστιτούτο Niels Bohr στην Κοπεγχάγη, και ένας από τους βασικούς θεμελιωτές της Θεωρίας των Χορδών, λέει ότι κατά την άποψη του ότι το πείραμα του CERN δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ γιατί το σταματάει ο κυβερνήτης του σύμπαντος, ο "Θεός"!
Ένας επιστήμονας τέτοιου κύρους μας λέει ότι η ακύρωση του πειράματος το 1993, όπως και η πρόσφατη μηχανική βλάβη μόνο τυχαίες δεν είναι! Μήπως είναι δάχτυλος των εξωγήινων Νεφελίμ; ή άλλο ένα διαφημιστικό τρικ; (για περισσότερα εδώ.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,901 μηνύματα.
09-02-11
19:01
Μήπως θα ήθελες να ανασκευάσεις το τελευταίο σου σχόλιο; "Οτιδήποτε υπάρχει...δεν υπάρχει." Έτσι αρχίζει και τελειώνει η πρότασή σου...
Ίσως ο φίλος εννοεί ότι η ύπαρξη, το Ον δεν είναι έννοια απόλυτη αλλά σχετική. Ότι βρίσκεται (υπάρχει) έξω από τα όρια της δικής μας νοήσεως, δεν έχει νόημα για μας, είναι "οντολογικά" απροσδιόριστο χωρίς αρχή, είναι 'υπό' μηδενικής αρχής, συνεπώς....δεν υπάρχει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.