Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
07-03-11
21:44
Το ερώτημα είναι, την εποχή που μιλάμε (όχι πως είναι καλύτερα τώρα, αλλά λέμε...) πού κατέληγαν άραγε τα παιδιά;
εδώ λέει
αλλά δεν ξέρω πόσο αξιόπιστο είναι το site...Κάπου είχα ακούσει (όταν πρωτοξεκίνησε η σειρά) ότι τα έπαιρναν εύπορες οικογένειες που δυσκολεύονταν να τεκνοποιήσουν και τα παρουσίαζαν ως δικά τους (αλλά ούτε αυτό το βρίσκω κάπου και ούτε που θυμάμαι από που το είχα ακούσει)<...>έκαναν υγιή παιδιά τα οποία μεταφέρονταν και μεγάλωναν σε καλύτερες συνθήκες στο βρεφονηπιακό τμήμα του Λεπροκομείου της Αγίας Βαρβάρας στην Αθήνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
27-02-10
15:59
Για το δίλημμα της Neraidas. ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να σκοτώσω άνθρωπο και για όλο το χρυσάφι του κόσμου. [παρόλο που θα έβρισκα τι να το κάνω ]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
26-02-10
20:18
"Λύσσαξες" εσύ να μας κάνεις δολοφόνουςΔίλημμα 1ο, παραλλαγή:
Έστω ότι τώρα δεν βρίσκεστε μέσα στο βαγονέτο, αλλά παρακολουθείτε τη σκηνή από έναν εξώστη. Βλέπετε ένα βαγονέτο να κατευθύνεται με ταχύτητα πάνω σε πέντε εργάτες που εργάζονται εκείνη την ώρα στις ράγες.
Δίπλα σας στέκεται ένας ευτραφής κύριος, που για τις ανάγκες της ιστορίας θα υποθέσουμε ότι με τη μάζα του θα μπορούσε να σταματήσει το βαγονέτο και φυσικά να πεθάνει.
Θα σπρώχνατε αυτόν τον άνθρωπο από τον εξώστη, ώστε να σώσετε τα πέντε άτομα στο βάθος του τούνελ, ή όχι και γιατί;
Σε αυτή την περίπτωση νομίζω ότι δεν θα το έκανα.
Στην πρώτη περίπτωση [στροφή vs αρχικής πορείας] είμαι μέσα στην κατάσταση, μέσα στην απόφαση, οδηγώ το βαγόνι. Είναι δεδομένο ότι τα δικά μου χέρια θα οδηγήσουν στο θάνατο κάποιον ή κάποιους. Στην δεύτερη περίπτωση [αυτή που είμαι μακρυά και "ασφαλής" ] αν σπρώξω τον άνθρωπο θα βάλω εαυτόν στη θέση του [ακούσιου] δολοφόνου. Αλλιώς θα (παρα)μείνω ένας δυστυχής παρατηρητής.
Γενικά, μάλλον δεν είμαι και πολύ...ηγετική φιγούρα μάλλον []. Αν πρέπει να πάρω αποφάσεις οπωσδήποτε [όπως στην περίπτωση που είμαι οδηγός του βαγονιού] θα το κάνω, αν όμως έχω την επιλογή να μην επέμβω μάλλον θα το επιλέξω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
25-02-10
21:07
εξαρτάται.
Αν οι εργάτες μου ήταν άγνωστοι (και οι 5 και ο 1), 5>1 το λιγότερο κακό είναι το καλύτερο, άρα θα έστριβα στη βοηθητική. Ούτως ή άλλως αν σκότωνα άνθρωπο [έστω και χωρίς να έχω επιλογή] δεν θα συνερχόμουν ποτέ από το σοκ, τουλάχιστον ας θρηνούσαν το δυνατό λιγότεροι άνθρωποι.
ΟΜΩΣ, αν είτε στους 5 είτε στον 1 υπήρχε δικός μου άνθρωπος (κι όταν λέω δικός μου εννοώ, γονείς, αδερφή και στο μέλλον παιδί(α) και άντρας--αν και εφόσον) τότε θα έκανα τα πάντα ώστε να ΜΗΝ πάω εκεί που είναι αυτός. Δεν ξερω να δικαιολογήσω ακριβώς γιατί, αλλά νομίζω ότι δεν θα μπορούσα [ειδικά στην περίπτωση 'παιδί'] να σκεφτώ τίποτα περισσότερο από το "πρέπει να προστατέψω το δικό μου άνθρωπο με όποιο κόστος". Η λογική θα υπαγόρευε να πάω εκεί που θα είχα τα λιγότερα θύματα, στη θέα όμως ενός γνώριμου προσώπου δεν ξέρω κατά πόσο τα αντανακλαστικά μου [και η καρδιά μου] θα μπορούσαν να λειτουργήσουν έτσι.
Αν οι εργάτες μου ήταν άγνωστοι (και οι 5 και ο 1), 5>1 το λιγότερο κακό είναι το καλύτερο, άρα θα έστριβα στη βοηθητική. Ούτως ή άλλως αν σκότωνα άνθρωπο [έστω και χωρίς να έχω επιλογή] δεν θα συνερχόμουν ποτέ από το σοκ, τουλάχιστον ας θρηνούσαν το δυνατό λιγότεροι άνθρωποι.
ΟΜΩΣ, αν είτε στους 5 είτε στον 1 υπήρχε δικός μου άνθρωπος (κι όταν λέω δικός μου εννοώ, γονείς, αδερφή και στο μέλλον παιδί(α) και άντρας--αν και εφόσον) τότε θα έκανα τα πάντα ώστε να ΜΗΝ πάω εκεί που είναι αυτός. Δεν ξερω να δικαιολογήσω ακριβώς γιατί, αλλά νομίζω ότι δεν θα μπορούσα [ειδικά στην περίπτωση 'παιδί'] να σκεφτώ τίποτα περισσότερο από το "πρέπει να προστατέψω το δικό μου άνθρωπο με όποιο κόστος". Η λογική θα υπαγόρευε να πάω εκεί που θα είχα τα λιγότερα θύματα, στη θέα όμως ενός γνώριμου προσώπου δεν ξέρω κατά πόσο τα αντανακλαστικά μου [και η καρδιά μου] θα μπορούσαν να λειτουργήσουν έτσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.