Lautreamont
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Lautreamont αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 241 μηνύματα.
29-03-11
18:50
ΟΦτοπίκαρος: Τι θα γίνει δεσποινοκυρία & κυργιοδεσποινάκι (κεριά ρεσό και λιβάνια κλεμανσώ )
ρόθα αθούλ;
Πάω να ανοίξω το λινκάκι υπογραφής σας κι έπεσα πάνω σε ύμνους και ψαλτήρια
αγάπης (Εντιθ Πιάφ? π(ια)φφφ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ (με φωνή βέγγου)) αντί
για τζοαν μπαεζ και diamonds & rust.
Τι θεοκρατορικό, quelle exquis?
Λες η παναγιά ή το καλό θεο, το άγιο, ζωοποιό και θεμελιακά λαμπρό
να πέσουν σε κατάθλιψη επειδή δεν πατήθηκε caps lock?
Δόξα στην υστερία των ταγών της παναγίας ( της πανάθας της πανακότας της πανασόνικ)
και στην πιστή τήρηση κι ακολουθία των τύπων,
που από την τόση ταραχή γλυστρούν πάνω σε γράμματα μικρά που δε μοιάζουν
καν με μπανανόφλουδα.
Ελπίζω οι άνθρωποι να αφοσιώνονται σε μια (έστω μια) υπόθεση της ζωής τους
με την ίδια απαίτηση όπως και για τη γραφή της Π-Α-Ν-Α-Γ-Ι-Α-Σ
γιατί όπως και να το κάνουμε πρόκειται για μια σπάνια ανεξιλέωτη αμαρτία
που ένας άνθρωπος προικισμένος με κάποιο μυαλό δεν θα επιτρεπόταν να διαπράξει
ποτέ μα ποτέ μα ποτέ του.
Πως να ζήσεις αλλιώς χωρίς την αγάπη της πανάγιας πρόνοιας
αν δε τη γράψεις (και προσφωνήσεις) με Δ και Π κεφαλαίο.
Όπως λέμε Δ εν Πάμε Καλά
Ο διασκεδαστικός χαρακτήρας, ο μη ανιαρός, μου φαίνεται ότι μειώνει
ταμάλα τη σημασία της μοναδικής φράσεως ή ενός σχεδίου
ή μιας συνομωσίας που κρύβεται πίσω του, αν είναι κυρά ή δέσποινα...
Ένα μυαλό εγκλωβισμένο μέσα στην γλώσσα είναι φυλακισμένο, που θα ΄λεγε κι η
Σιμόν Πέπλο (Βέϊλ ).
Που σημαίνει πως αν προσφωνήσεις δεσποινίς μια μεγαλοκοπέλα
και θιχτεί θέλει τη καμπάνα της παναγιάς των παρισίων για να ξυπνήσει,
ή τούμπαλιν, αν τη πεις κυρία ενώ είναι ακόμα ανύπανδρη
και σκιαχτεί θα πρέπει να τη περιλούσεις με λίγη πορτοκαλάδα.
Το χάρισμα του διχασμού προσωπικότητας αναλόγως των λέξεων
είναι υποταγή στη ποιητικοποίηση, αλλιώς οι λέξεις μας χρησιμοποιούν
εκείνες...
Καταλάβατε δεσποινίς και κυρία μου?
Τώρα για τους σπεσιαλίστες της ευχαρίστησης,
ας λένε το πιο πετυχημένο "κ@υλα μου εσύ"...
ρόθα αθούλ;
Πάω να ανοίξω το λινκάκι υπογραφής σας κι έπεσα πάνω σε ύμνους και ψαλτήρια
αγάπης (Εντιθ Πιάφ? π(ια)φφφ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ (με φωνή βέγγου)) αντί
για τζοαν μπαεζ και diamonds & rust.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η λέξη Δέσποινα με κεφαλαίο χρησιμοποιείται για την Παναγιά.
Τι θεοκρατορικό, quelle exquis?
Λες η παναγιά ή το καλό θεο, το άγιο, ζωοποιό και θεμελιακά λαμπρό
να πέσουν σε κατάθλιψη επειδή δεν πατήθηκε caps lock?
Δόξα στην υστερία των ταγών της παναγίας ( της πανάθας της πανακότας της πανασόνικ)
και στην πιστή τήρηση κι ακολουθία των τύπων,
που από την τόση ταραχή γλυστρούν πάνω σε γράμματα μικρά που δε μοιάζουν
καν με μπανανόφλουδα.
Ελπίζω οι άνθρωποι να αφοσιώνονται σε μια (έστω μια) υπόθεση της ζωής τους
με την ίδια απαίτηση όπως και για τη γραφή της Π-Α-Ν-Α-Γ-Ι-Α-Σ
γιατί όπως και να το κάνουμε πρόκειται για μια σπάνια ανεξιλέωτη αμαρτία
που ένας άνθρωπος προικισμένος με κάποιο μυαλό δεν θα επιτρεπόταν να διαπράξει
ποτέ μα ποτέ μα ποτέ του.
Πως να ζήσεις αλλιώς χωρίς την αγάπη της πανάγιας πρόνοιας
αν δε τη γράψεις (και προσφωνήσεις) με Δ και Π κεφαλαίο.
Όπως λέμε Δ εν Πάμε Καλά
δεσποινίς ή κυρία
Ο διασκεδαστικός χαρακτήρας, ο μη ανιαρός, μου φαίνεται ότι μειώνει
ταμάλα τη σημασία της μοναδικής φράσεως ή ενός σχεδίου
ή μιας συνομωσίας που κρύβεται πίσω του, αν είναι κυρά ή δέσποινα...
Ένα μυαλό εγκλωβισμένο μέσα στην γλώσσα είναι φυλακισμένο, που θα ΄λεγε κι η
Σιμόν Πέπλο (Βέϊλ ).
Που σημαίνει πως αν προσφωνήσεις δεσποινίς μια μεγαλοκοπέλα
και θιχτεί θέλει τη καμπάνα της παναγιάς των παρισίων για να ξυπνήσει,
ή τούμπαλιν, αν τη πεις κυρία ενώ είναι ακόμα ανύπανδρη
και σκιαχτεί θα πρέπει να τη περιλούσεις με λίγη πορτοκαλάδα.
Το χάρισμα του διχασμού προσωπικότητας αναλόγως των λέξεων
είναι υποταγή στη ποιητικοποίηση, αλλιώς οι λέξεις μας χρησιμοποιούν
εκείνες...
Καταλάβατε δεσποινίς και κυρία μου?
Τώρα για τους σπεσιαλίστες της ευχαρίστησης,
ας λένε το πιο πετυχημένο "κ@υλα μου εσύ"...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.