Hakuna Matata
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Άτομο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,921 μηνύματα.
08-06-07
10:41
Οκ....με απλά λόγια: Άλλο γκρίνια και άλλο παράπονο. Θέλουμε να μην γκρινιάζετε! Από εκεί και μετά, κοίτα να δεις τι γίνεται....
Ακριβως. Οταν μαθετε τη διαφορα θα αρχισουμε να τα πηγαινουμε πολυ καλυτερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Hakuna Matata
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Άτομο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,921 μηνύματα.
04-06-07
18:25
Εχω χωρισει για επιπολαιους λογους αλλα εξισου επιπολαιες ηταν και οι σχεσεις, οποτε δεν θα αναφερθω σ'αυτες.
Μια μεχρι τωρα ηταν η μεγαλη μου σχεση, και το γιατι το εχω αναπτυξει αρκετα εδω μεσα, αφου με σας το συζητησα πριν χωρισω! Τεσπα για οσους δεν το ειχαν διαβασει τοτε, χωρισα γιατι μετα απο 5 χρονια ειχαμε μεινει τελειως στασιμοι, ΕΙΧΑ μεινει τελειως στασιμη, ανακαλυψα οτι οι διαφορες στους χαρακτηρες μας που ηξερα εξαρχης οτι υπηρχαν, τελικα ηταν αγεφυρωτες... Μπλα μπλα μπλα, μπορω να συνεχισω για ωρες.
Αυτο που εβγαλα σαν ρεζουμε απο αυτον τον χωρισμο ειναι το εξης:
Ο πρωην μου ολα αυτα τα χρονια μου ελεγε τι τυχερος που ειναι που δεν ειμαι γκρινιαρα. Και τελικα ανακαλυψα οτι ειναι κι αυτος ενας λογος που χωρισαμε. Επειδη δεν γκρινιαζα και εσεις οι αντρες εισαστε συνηθισμενοι (απ'οτι ελεγε ο πρωην μου και οι φιλοι του) σε γκρινιαρες γυναικες, νομιζε οτι δεν εχω και ΣΟΒΑΡΑ παραπονα. Επειδη του τα λεγα με ηρεμο τονο και δεν τα κοπαναγα σε καθε ευκαιρια και δεν μουρμουραγα τα βραδια, νομιζε οτι τα παραπονα μου δεν ηταν τοσο μεγαλα, ασχετα αν του το ειχα πει ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ποσο μεγαλα ηταν. Και τωρα, κατοπιν εορτης, παραπονιεται οτι δεν τον προειδοποιησα! Εν ολιγοις, οταν εγω μιλαγα, αυτος ο "εγω θα εκανα τα παντα για σενα, δεν το περιμενα ποτε οτι θα σ'εχανα γι'αυτους τους λογους, γυρνα και θ'αλλαξουν ολα" ΑΓΡΟΝ ΑΓΟΡΑΖΕ.
Το συμπερασμα δεν ειναι φυσικα "γυναικες γκρινιαξτε". Ειναι "αντρες μαθετε ν'ακουτε". Δεν ξερετε τι θελετε τελικα, οταν καποιος σας εξηγει ηρεμα τα προβληματα του δεν δινετε βαση, κι οταν επιμενει πιο πολυ τον φιλτραρετε σαν σπαμ-γκρινια και παλι δεν δινετε βαση.
Ελπιζω να μην βγηκα εκτος θεματος.
Μια μεχρι τωρα ηταν η μεγαλη μου σχεση, και το γιατι το εχω αναπτυξει αρκετα εδω μεσα, αφου με σας το συζητησα πριν χωρισω! Τεσπα για οσους δεν το ειχαν διαβασει τοτε, χωρισα γιατι μετα απο 5 χρονια ειχαμε μεινει τελειως στασιμοι, ΕΙΧΑ μεινει τελειως στασιμη, ανακαλυψα οτι οι διαφορες στους χαρακτηρες μας που ηξερα εξαρχης οτι υπηρχαν, τελικα ηταν αγεφυρωτες... Μπλα μπλα μπλα, μπορω να συνεχισω για ωρες.
Αυτο που εβγαλα σαν ρεζουμε απο αυτον τον χωρισμο ειναι το εξης:
Ο πρωην μου ολα αυτα τα χρονια μου ελεγε τι τυχερος που ειναι που δεν ειμαι γκρινιαρα. Και τελικα ανακαλυψα οτι ειναι κι αυτος ενας λογος που χωρισαμε. Επειδη δεν γκρινιαζα και εσεις οι αντρες εισαστε συνηθισμενοι (απ'οτι ελεγε ο πρωην μου και οι φιλοι του) σε γκρινιαρες γυναικες, νομιζε οτι δεν εχω και ΣΟΒΑΡΑ παραπονα. Επειδη του τα λεγα με ηρεμο τονο και δεν τα κοπαναγα σε καθε ευκαιρια και δεν μουρμουραγα τα βραδια, νομιζε οτι τα παραπονα μου δεν ηταν τοσο μεγαλα, ασχετα αν του το ειχα πει ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ποσο μεγαλα ηταν. Και τωρα, κατοπιν εορτης, παραπονιεται οτι δεν τον προειδοποιησα! Εν ολιγοις, οταν εγω μιλαγα, αυτος ο "εγω θα εκανα τα παντα για σενα, δεν το περιμενα ποτε οτι θα σ'εχανα γι'αυτους τους λογους, γυρνα και θ'αλλαξουν ολα" ΑΓΡΟΝ ΑΓΟΡΑΖΕ.
Το συμπερασμα δεν ειναι φυσικα "γυναικες γκρινιαξτε". Ειναι "αντρες μαθετε ν'ακουτε". Δεν ξερετε τι θελετε τελικα, οταν καποιος σας εξηγει ηρεμα τα προβληματα του δεν δινετε βαση, κι οταν επιμενει πιο πολυ τον φιλτραρετε σαν σπαμ-γκρινια και παλι δεν δινετε βαση.
Ελπιζω να μην βγηκα εκτος θεματος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.