Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
08-09-11
10:28
Τα πρέπει της ζωής
Οι περιστάσεις μας επιβάλλουν ένα χαμόγελο,
κι εσύ αφήνεις - όταν πρέπει- ένα θεατρικό δάκρυ
να δραπετεύσει από την φυλακή
των ξεχασμένων σου συναισθημάτων,
γιατί έτσι πρέπει.
Στο σκοτάδι έμαθες, τα μυστικά να αποκαλύπτεις
σε άψυχα αντικείμενα που σου χαρίζουν
πάντοτε την σιωπή τους.
Και εσύ είσαι μέρος μιας ζωής
που περιορίζεται στις απαιτήσεις των άλλων,
γιατί έτσι πρέπει.
Σαν σε παλιά ταινία, οι διάλογοι δεν έχουν τέλος.
Οι αγκαλιές και τα φιλιά προβάλλονται
πάντα την κατάλληλη στιγμή
δίχως αμηχανία και αστάθεια,
μονάχα η φλόγα ενός κεριού
να τρεμοπαίζει στο σκοτάδι,
και εσύ ακλόνητος να παίζεις τον ρόλο σου,
γιατί έτσι πρέπει.
Στο πέρασμα του χρόνου αρχίζεις και φθείρεσαι,
ένα παλιομοδίτικο ρούχο που δε ταιριάζει στην κοινωνία τους,
ένα άχρηστο ρούχο που απλώς συνόδευε στιγμές άλλων.
Και συ δεν αποτελείς παρά μόνο μια εικόνα,
μια θολή εφηβική εικόνα...
Φεύγεις και εσύ απ'την σκηνή
λίγο πριν το τέλος,
γιατί έτσι πρέπει.
20 Αυγούστου 2011
Οι κρέπες της Μονής.
Οι περιστάσεις μας επιβάλλουν ένα χυλό,
κι εσύ αφήνεις - όταν κρέπει- ένα θεατρικό κουτάλι
να δραπετεύσει από την φυλακή
του ξεχασμένου σου τάπερ,
γιατί έτσι κρέπει.
Στο σκοτάδι έμαθες, τα μυστικά να αποκαλύπτεις
σε άψυχα γάλατα που σου χαρίζουν
πάντοτε την σιωπή τους.
Και εσύ είσαι μέρος μιας ζωής της Μονής
που περιορίζεται στις απαιτήσεις των άλλων για φρέσκια κρέπα,
γιατί έτσι κρέπει.
Σαν σε παλιά ταινία, οι διάλογοι νοστιμιάς δεν έχουν τέλος.
Οι αγκαλιές και τα φιλιά προβάλλονται
πάντα την κατάλληλη στιγμή
δίχως αμηχανία και αστάθεια,
μονάχα η φλόγα ενός τηγανιού
να τρεμοπαίζει στη κουζίνα του γκαζιού
και εσύ ακλόνητος να παίζεις τον ρόλο του Σεφ της Μονής,
γιατί έτσι κρέπει.
Στο πέρασμα του χρόνου αρχίζεις και φθείρεσαι,
ένα παλιομοδίτικο ρούχο Μονής που δε ταιριάζει στην κοινωνία τους,
ένα άχρηστο ρούχο που απλώς συνόδευε στιγμές άλλων μοναχών.
Και συ δεν αποτελείς παρά μόνο μια εικόνα,
μια θολή εφηβική εικόνα...φτιάχνοντας τη λεγόμενη κρέπα Της Μονής.
Φεύγεις και εσύ απ'την σκηνή
λίγο πριν το τέλος της παρασκευής της Κρέπας της Μονής
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΚΡΕΠΕΙ.
8 Σεπτ. 2011
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
17-07-11
14:22
Βλέπεις; Μέσα στα άλλα διασκευάζω ΚΑΙ ποιήματα της Λογοτεχνίας Κατεύθυνσης. Επίσης φτιάχνω χορογραφίες και γλυκά.
θα είχε γούστο να απαγγέλεις στίχους του λωτρμόν
χορεύοντας αργόσυρτο τανγκό και κρατόντας μια τάρτα
λεμονιού.
Πληροφορίες για τα κίνητρά μου θα βρεις στο βιβλίο του Ερατοσθένη Καψωμένου "Κούγιους X2: Βίος και Έργο"
Ψάχνοντας το τυπάκι στη διχτυοθάλασσα,
βρήκα ένα ενδιαφέρον αρθράκι του 7 σελίδων
παρόλο ότι διαφωνώ σε πολλά, αυτή η ανάλυση
της μη σημασίας, υπογράμματος, δικτυωτής μεταφοράς
κατά Riffaterre και ένα τύπο φορμαλισμού κατά Kristeva
που έχουν αλήθεια πάρα πολύ ψωμάκι.
Κι όταν θα φάω παγωτό και θα πέσει η ζέστη
θα του ρίξω μια δεύτερη ματιά, σίγουρα.
Άλλωστε κι εγώ είμαι ένας καψωμένος
και έτσι ίσως να βρω σημεία κοινής καταγωγής
μαζί σου κουιους Χ 2 "γλύφοντας" σχεδόν
τα βαθύτερα κίνητρά σου.
Κι όμως, τίτλο έδωσα, τον λέει από πάνω (Πανελλαδικές 2011). Αλλά δεν με διαβάζεις προσεκτικά!
αν ζούσε ο εγγονόπουλος θα αποκήρρυτε το ποίημά του,
ή μάλλον θα έκανε διασκευή στο οριτζιναλ ωστε να μη θυμίζει
τίποτα από σχολιό με σκοπό να αποτανθείς στον καψωμένο
για καμιά διασκευή σε κάτι από μαλλαρμέ ή απολλιναίρ, ας πούμε.
η ανύψωση της φήμης του ενός δε προϋπέθετε ποτέ την
μείωση της φήμης του άλλου.
Ζητάς πολλά. Ceterum censeo Carthaginem esse delendam, που έλεγε και ο Cato maior.
Ούτε που με care μια drop.
τι σχέση έχει η καταστροφή της καρχηδόνας
με τη διασκευή μανσούριων στίχων?
Εκτός και πιστεύεις ότι με την καταστροφή
της καρχηδόνας ισοπεδώνεις μαζί
και το αριστοκρατικό πνεύμα του ανέλπιστου
που ωριμάζει στους άγουρους μαστούς σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.