Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
17-06-07
14:25
Καλά στα λέει αν και πάλι τα πράγματα είναι υποκειμενικά.Η αγαπημένη μου βιβλιοπώλης (και βιβλιοφάγος η ίδια) είναι της άποψης, ότι στις μικρότερες ηλικίες οι περιγραφές κουράζουν. Τα παιδιά θέλουν δράση. Στις μεγαλύτερες ηλικίες όμως αρέσουν οι περιγραφές.
Άλλωστε μιλάμε για την τέχνη του λόγου, και περι ορέξεως κολοκυθόπιτα σε οποιαδήποτε κριτήριο και αν το δεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
17-06-07
01:13
Και γιατί ρε φίλε η λογοτεχνία πρέπει να είναι περιγραφές που πλατιάζουν 10 τόνους χωρίς λόγο? Υπάρχει αυτό κάπου στον ορισμό της λογοτεχνία? Εγώ μια χαρά γουστάρω κάποια βιβλία.Αν διαβάζεις καλά όμως θα δεις ότι λέω ότι από μικρός δεν γούσταρα τις περιγραφές που πλατιάζουν και ξαναπλατιάζουν.Ρε αδερφέ, αυτό πες τόσην ώρα! "Δε γουστάρω λογοτεχνία", έτσι απλά, όχι με θεωρίες περί ποσότητας/ποιότητας και άλλα τέτοια. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι να το πει κανείς αυτό το "δε γουστάρω και μη με πρήζετε με τη λογοτεχνικούρα σας" και καταλαβαίνω απόλυτα όσους αντιδρούν έτσι. Αλλά το ότι με το να αποκλείεις τη λογοτεχνία από τη ζωή σου χάνεις κάτι (πολλά μάλιστα) , χάνεις. Αδιαμφισβήτητα.
Τελοσπάντων, γούστο σου, καπέλο σου κι επιλογή δική σου στην τελική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
13-06-07
13:10
Το κριτήριο για σένα δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες. Τα κριτήρια για τον καθένα στην αποδοχή ή όχι καθαρά σε επίπεδο γούστου μιας τέχνης είναι υποκειμενικά.Και οι πιθανές παραλλαγές των κριτηρίων άπειρες.Το κριτήριο δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες, ούτε η ποσότητα τους...άμα ήταν έτσι θα καθόμασταν να διαβάζουμε παριλήψεις ταινιών και βιβλίων στο wikipedia ή κάπου αλλού. 10 ιστορίες σε 10 λεπτά...
Σου ξαναλέω, αυτή η σύγκριση που κάνεις δεν έχει κανένα νόημα, όπως και η σύγκριση λογοτεχνίας/κινηματογράφου γενικότερα. Απλά την κάνουμε χάριν συζητήσεως.
Γιαυτό και μισούσα το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σχολείο. Εγώ ήθελα να θάψω. ¨Ηθελα να πω πόσο αδιάφορο με αφήνουν τα κείμενα ορισμένων. Ο λόγος? Ένας και μόνος. Δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια μου, εν συντομία δεν ήταν του γούστου μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
12-06-07
10:38
Εϊναι απλό. Μια ταινία μια ιστορία, Ένα βιβλίο μια ιστορία.Δεν καταλαβαίνω τη λογική σου περί ποσότητας/ποιότητας. Η ανάγνωση ενός βιβλίου απαιτεί περισσότερο χρόνο ακριβώς επειδή σε υποχρεώνει να επεξεργαστείς περισσότερες πληροφορίες!
Τι νόημα έχει αυτό το ζύγισμα ("να πάρω 10 κιλά ταινίες η 2 1/2 κιλά βιβλία?...χμμμ...) που κάνεις?
Στον ίδιο χρόνο
10 ταινίες =>10 ιστορίες μέτρια αποροφημένες αν θες την έκφραση
2 βιβλία => 2 ιστορίες πολύ καλύτερα αποροφημένες
Αν το κριτήριο είναι η διαφορετικές ιστορίες και όχι η μαγεία τότε η ταινία σίγουρα τα χώνει στο βιβλίο.
Καταλαβαίνεις τώρα?
Και αν θες να στο πάω και ένα βήμα παραπέρα, αν υποθέσεις ότι 1 στις 4 ιστορίες βγαίνουν καλές και σε ικανοποιούν τότε από τις 10 ταινίες οι 2 ή 3 θα είναι καλές ενώ στο βιβλίο μία ή καμία. Οκ τα νούμερα είναι από το μυαλό μου αλλά ελπίζω να καταλαβαίνεις την γενική ιδέα.
Αλλά και πάλι εξαρτάται από το κριτήριο που προσεγγίζεις το ζήτημα. 10 εξόδους το μήνα μέτριες ή μία και καλή αλλά με την αβεβαιότητα να είναι μάπα το καρπούζι? Όποιος πει και τα δύο κλέβει.
Ένα καλό που έχουν τα μη μυθιστορικά βιβλία είναι ότι δεν υπάρχει ιστορία ώστε πχ να απογοητευθείς από το τέλος. Από την αρχή καταλαβαίνεις την ποιότητα του κειμένου αλλά και του θέματος που διαπραγματεύται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
11-06-07
10:46
Αρχικά ενημερώνω ότι από μικρός δεν μάρεσαν τα λογοτεχνικά βιβλία.
Εγώ το αντιμετωπίζω ανάγοντας το θέμα στον εξής προβληματισμό.
Ποιότητα ή ποσότητα.
Εγώ αναγνωρίζω ότι γενικά η ανάγνωση ενός βιβλίου είναι ποιοτικά ανώτερη από την παρακολούθηση μιας ταινίας, αν και για τα δικά μου γούστα μια ταινία σήμερα μπορεί να προσφέρει πράγματα που ένα βιβλίο ούτε θα ονειρευόταν ποτέ.
Για παράδειγμα σπέσιαλ εφέ, και γενικά η τέχνη της εικόνας. Πάρτε παράδειγμα την φωτογραφία αποτέλεσμα της τεχνική backlot rendering (300, sincity) αλλά και ταινίες τύπου cars και shrek. Και υπάρχουν και έργα για μένα που ευτυχώς βγήκαν στον κινηματογράφο και όχι σε βιβλίο. Matrix και θα προσθέσω σίγουρα και τις σειρές Babylon5 και Farscape
Από την άλλη θα συμφωνήσω ότι γενικά το βιβλίο παρέχει περισσότερα στον άνθρωπο, κυρίως γιατί αφήνει πολλά πράγματα στην υποκειμενική αντίληψη του συγγραφέα αλλά και ότι γενικά ο εγκέφαλος παραμένει πιο δραστήριος.
Όμως σε ένα 24ωρο μέσα πχ θα μπορούσες να δεις 10 ταινίες ενώ θα διάβαζες το πολύ 2 βιβλία αν και στις δυο περιπτώσεις είσαι ρομπότ. Θα μπορούσες βέβαια να δεις 3 ταινίες μόνο (μαντέψτε). Επίσης μια ταινία θα σου αφήσει λιγότερα από ένα βιβλίο γενικά αλλά στον χρόνο ενός βιβλίου θα δεις πολλές ταινίες. Γιαυτό και λέω ποιότητα ή ποσότητα. Προσωπικά ανέκαθεν προτιμούσα ποσότητα από ποιότητα.
Δηλαδή το βιβλίο απαιτεί χρόνο για την υποτιθέμενη ανωτερότητα που προσφέρει. Και επειδή ακριβώς είναι υπόθεση ότι αυτό που θα διαβάσεις σε 2-3 μέρες είναι ουάου και καταπληκτικό, εγώ προτιμώ την σύντομη εκδοχή των 2 ωρών. Προτιμώ να δώσω ευκαιρίες και σε άλλα έργα παρά σε ένα συγγραφέα που μπορεί να λέει του κόσμου της βλακίες.
Στην θητεία βέβαια είχα άπειρο χρόνο και εκεί ξανακίνησα να διαβάζω βιβλία και να σας πω έχω αρχίσει να γουστάρω καθώς στον υπολογιστή τα έχω δει όλα και έχω βαρεθεί. Δεν μου προσφέρουν καμιά ικανοποιήση.Αλλά και πάλι η στροφή μου είναι προς επιστημονικά-ιστορικά βιβλία, που σαφέστατα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για μένα και σε αυτή την φάση, και τα προτιμώ σαφώς από μια ταινία ή σειρά αλλά δεν βρίσκω και κάτι και βαριέμαι να ψάξω.
Πάντως την μεγαλύτερη πόρωση με βιβλίο την έχω ρίξει όταν σε 3 μέρες μέσα διάβασα 1000 σελίδων βιβλίο σχετικά με προγραμματισμό παιχνιδιών σε C++ εν εποχής DirectX6. Είχα εξαφανιστεί και το μυαλό ζελέ καθώς είχε και άπειρο κώδικα μέσα.
Εγώ το αντιμετωπίζω ανάγοντας το θέμα στον εξής προβληματισμό.
Ποιότητα ή ποσότητα.
Εγώ αναγνωρίζω ότι γενικά η ανάγνωση ενός βιβλίου είναι ποιοτικά ανώτερη από την παρακολούθηση μιας ταινίας, αν και για τα δικά μου γούστα μια ταινία σήμερα μπορεί να προσφέρει πράγματα που ένα βιβλίο ούτε θα ονειρευόταν ποτέ.
Για παράδειγμα σπέσιαλ εφέ, και γενικά η τέχνη της εικόνας. Πάρτε παράδειγμα την φωτογραφία αποτέλεσμα της τεχνική backlot rendering (300, sincity) αλλά και ταινίες τύπου cars και shrek. Και υπάρχουν και έργα για μένα που ευτυχώς βγήκαν στον κινηματογράφο και όχι σε βιβλίο. Matrix και θα προσθέσω σίγουρα και τις σειρές Babylon5 και Farscape
Από την άλλη θα συμφωνήσω ότι γενικά το βιβλίο παρέχει περισσότερα στον άνθρωπο, κυρίως γιατί αφήνει πολλά πράγματα στην υποκειμενική αντίληψη του συγγραφέα αλλά και ότι γενικά ο εγκέφαλος παραμένει πιο δραστήριος.
Όμως σε ένα 24ωρο μέσα πχ θα μπορούσες να δεις 10 ταινίες ενώ θα διάβαζες το πολύ 2 βιβλία αν και στις δυο περιπτώσεις είσαι ρομπότ. Θα μπορούσες βέβαια να δεις 3 ταινίες μόνο (μαντέψτε). Επίσης μια ταινία θα σου αφήσει λιγότερα από ένα βιβλίο γενικά αλλά στον χρόνο ενός βιβλίου θα δεις πολλές ταινίες. Γιαυτό και λέω ποιότητα ή ποσότητα. Προσωπικά ανέκαθεν προτιμούσα ποσότητα από ποιότητα.
Δηλαδή το βιβλίο απαιτεί χρόνο για την υποτιθέμενη ανωτερότητα που προσφέρει. Και επειδή ακριβώς είναι υπόθεση ότι αυτό που θα διαβάσεις σε 2-3 μέρες είναι ουάου και καταπληκτικό, εγώ προτιμώ την σύντομη εκδοχή των 2 ωρών. Προτιμώ να δώσω ευκαιρίες και σε άλλα έργα παρά σε ένα συγγραφέα που μπορεί να λέει του κόσμου της βλακίες.
Στην θητεία βέβαια είχα άπειρο χρόνο και εκεί ξανακίνησα να διαβάζω βιβλία και να σας πω έχω αρχίσει να γουστάρω καθώς στον υπολογιστή τα έχω δει όλα και έχω βαρεθεί. Δεν μου προσφέρουν καμιά ικανοποιήση.Αλλά και πάλι η στροφή μου είναι προς επιστημονικά-ιστορικά βιβλία, που σαφέστατα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για μένα και σε αυτή την φάση, και τα προτιμώ σαφώς από μια ταινία ή σειρά αλλά δεν βρίσκω και κάτι και βαριέμαι να ψάξω.
Πάντως την μεγαλύτερη πόρωση με βιβλίο την έχω ρίξει όταν σε 3 μέρες μέσα διάβασα 1000 σελίδων βιβλίο σχετικά με προγραμματισμό παιχνιδιών σε C++ εν εποχής DirectX6. Είχα εξαφανιστεί και το μυαλό ζελέ καθώς είχε και άπειρο κώδικα μέσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.