Ένας Μήτσος
Νεοφερμένος
Ο Ένας Μήτσος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
26-08-11
17:41
Το έκανα κι εγώ αυτό όταν ήμουν μικρή.
Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.
Με τα χρόνια το ξεπέρασα και το ξέχασα.
Χαχαχα και εγω εκανα ακριβώς το ίδιο πράμα... Μάλιστα καμιά φορά έκανα και το άλλο, έλεγα πως αν ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια σπίτι καταφέρω να αντιστοιχήσω κάθε συλλαβή μιας ολόκληρης πρότασης σε κάθε σκαλοπάτι δεν θα μου φωνάξουν...
Προχωρημένο ...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ένας Μήτσος
Νεοφερμένος
Ο Ένας Μήτσος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
25-08-11
14:54
Εγω δεν σας κρύβω ότι ακόμη και τώρα που είμαι 17 κάνω καμιά φορά τέτοιες σκέψεις αλλά στο 99% των περιπτώσεων τις απωθώ λέγοντας στον εαυτό μου " Καλά τι μαλ**** είναι αυτά που σκέφτομαι τώρα;" Υπάρχει επιστημονική εξήγηση για αυτές τις ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ; Είναι μηχανισμός άμυνας του ανθρώπου ενάντια στο ότι δεν μπορεί να ελέγξει το μέλλον η κάτι άλλο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.