Ένας Μήτσος
Νεοφερμένος
Ο Ένας Μήτσος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
26-08-11
17:41
Το έκανα κι εγώ αυτό όταν ήμουν μικρή.
Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.
Με τα χρόνια το ξεπέρασα και το ξέχασα.
Χαχαχα και εγω εκανα ακριβώς το ίδιο πράμα... Μάλιστα καμιά φορά έκανα και το άλλο, έλεγα πως αν ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια σπίτι καταφέρω να αντιστοιχήσω κάθε συλλαβή μιας ολόκληρης πρότασης σε κάθε σκαλοπάτι δεν θα μου φωνάξουν...
Προχωρημένο ...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ένας Μήτσος
Νεοφερμένος
Ο Ένας Μήτσος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5 μηνύματα.
25-08-11
13:11
Γράφω αυτη τη δημοσίευση με αφορμη μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου τώρα πρόσφατα... Συζητάγαμε και δειλά δειλά παραδεχτήκαμε ο ένας στον άλλον ότι και οι δυό μας όταν είμασταν μικροί σκεφτόμασταν κάποια παράξενα πράγματα, που όμως έχουν κάτι κοινό: είναι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές. Ας πούμε εγώ θυμάμαι οταν ήμουν μικρός και ο παππούς μου ήταν στο νοσοκομείο σκεφτόμουν "Αν ανοιγοκλείσω το φως ο παππούς μου θα πάει καλύτερα" ή ακόμα και για ασήμαντα πράγματα, π.χ. "αν ακουμπήσω το τραπέζι σήμερα η μαμά μου θα μου φέρει ένα δώρο" κλπ. κλπ. Και αυτός μου εκμηστηρέυτηκε ότι είχε παρόμοιες συμπεριφορές, αλλά και με άλλους που έχω μιλήσει έχω ακούσει διάφορα σχετικά. Θέλω να ρωτήσω λοιπόν είναι φυσιολογικό να εμφανίζονται τέτοιες συμπεριφορές στην παιδική ηλικία ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.