underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
25-08-11
23:12
Μπορώ να πω ότι είχε επιτυχία.. Το έκανα αυτό περίπου μια βδομάδα και ο καθηγητής δεν ερχόταν στο σχολείο..
Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.
Μην λέτε τέτοια και βάζετε ιδέες σε όλους τους ταλαίπωρους ψυχαναγκαστικούς (με μένα συμπεριλαμβανόμενη. Αν και ειδική ψυχικής υγείας είμαι φουλ στον ψυχαναγκασμό)!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
25-08-11
16:59
Υπάρχει επιστημονική εξήγηση για αυτές τις ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ; Είναι μηχανισμός άμυνας του ανθρώπου ενάντια στο ότι δεν μπορεί να ελέγξει το μέλλον η κάτι άλλο;
Ουσιαστικά πρόκειται για "τεχνικές" που δημιουργεί το μυαλό για να καταπολεμήσει το άγχος του, το οποίο μεταθέτει σε διαφορετικές εστίες. Από εκεί και πέρα, οι ακόμα "βαθύτεροι" λόγοι ερμηνεύονται διαφορετικά από θεωρητικούς διαφορετικών προσεγγίσεων.
Όσον αφορά παθολογικές καταστάσεις (ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή), τα αίτια ποικίλουν. Μερικά στοιχεία για την διαταραχή σε παιδιά και εφήβους εδώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
25-08-11
13:19
Ναι, είναι φυσιολογικό όταν είναι παροδικό ή αν μιλάμε για κάτι "ανώδυνο" (δεν γνωρίζω άνθρωπο που να μην έχει κανένα ψυχαναγκασμό). Πολλά παιδιά (και ενήλικες) κάνουν τέτοιες σκέψεις.
Αλλά όταν οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονοι και επηρεάζουν την λειτουργικότητα και την καθημερινότητα του ατόμου σταματά να είναι φυσιολογικό. Κι αν δεν γίνει παρέμβαση από ειδικό, οι ψυχαναγκασμοί τείνουν να ακολουθούν το παιδί και στην ενήλικη ζωή του.
Αλλά όταν οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονοι και επηρεάζουν την λειτουργικότητα και την καθημερινότητα του ατόμου σταματά να είναι φυσιολογικό. Κι αν δεν γίνει παρέμβαση από ειδικό, οι ψυχαναγκασμοί τείνουν να ακολουθούν το παιδί και στην ενήλικη ζωή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.