cacofonix
Δραστήριο μέλος
Ο cacofonix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών και επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 682 μηνύματα.
17-11-11
04:43
Για τη μία, έχω ένα προαίσθημα..
Τη ρώτησα κάποια στιγμή τι κάνει η Ελένη (κολλητή της τότε). Την πήρε τηλέφωνο μπροστά μου και μου έδωσε το τηλ. να της μιλήσω. Ολα αυτά, 2 χρόνια πριν, αν θυμάμαι καλά. Μιλούσαμε, χωρίς να της πω ποιος είμαι. Της είπα απλά "ένας φίλος από το υπερπέραν". Και κατευθείαν με θυμήθηκε...ενώ είχαμε να βρεθούμε, να μιλήσουμε από 14 χρονών...12-13 χρόνια, δε θυμάμαι και πότε έγινε το περιστατικό...Μιλήσαμε κάποιες φορές στο τηλ. όταν κατέβαινα, μίλησε και με τη μητέρα μου που είχαν μεγάλη συμπάθεια, και μάλλον στράβωσε επειδή κάποια στιγμή που ξανακατέβηκα της είπα να βρεθούμε όλοι μαζί...Αρχισε να μου λέει ότι με την Ελένη δεν κάνουμε τόσο παρέα και αερολογίες...Μπορεί να ζήλευε, μπορεί να θεώρησε ότι την μεταχειρίστηκα για να έρθω ξανά σε επαφή με την Ελένη...δεν ξέρω πώς σκέφτεται ο καθένας...
Και γενικά, μετά από πολλά χρόνια, όπως στη δικιά μου περίπτωση, όταν οι περισσότεροι έχουν λίγο προσωπικό χρόνο, θα βγουν με το ταίρι τους, ή την παρέα τους, σπάνια θα βγουν με κάποιον "από το υπερπέραν"...
Αυτό που με τσιτώνει είναι ότι είμασταν πολύ δεμένοι και χαθήκαμε έτσι...
Τη ρώτησα κάποια στιγμή τι κάνει η Ελένη (κολλητή της τότε). Την πήρε τηλέφωνο μπροστά μου και μου έδωσε το τηλ. να της μιλήσω. Ολα αυτά, 2 χρόνια πριν, αν θυμάμαι καλά. Μιλούσαμε, χωρίς να της πω ποιος είμαι. Της είπα απλά "ένας φίλος από το υπερπέραν". Και κατευθείαν με θυμήθηκε...ενώ είχαμε να βρεθούμε, να μιλήσουμε από 14 χρονών...12-13 χρόνια, δε θυμάμαι και πότε έγινε το περιστατικό...Μιλήσαμε κάποιες φορές στο τηλ. όταν κατέβαινα, μίλησε και με τη μητέρα μου που είχαν μεγάλη συμπάθεια, και μάλλον στράβωσε επειδή κάποια στιγμή που ξανακατέβηκα της είπα να βρεθούμε όλοι μαζί...Αρχισε να μου λέει ότι με την Ελένη δεν κάνουμε τόσο παρέα και αερολογίες...Μπορεί να ζήλευε, μπορεί να θεώρησε ότι την μεταχειρίστηκα για να έρθω ξανά σε επαφή με την Ελένη...δεν ξέρω πώς σκέφτεται ο καθένας...
Και γενικά, μετά από πολλά χρόνια, όπως στη δικιά μου περίπτωση, όταν οι περισσότεροι έχουν λίγο προσωπικό χρόνο, θα βγουν με το ταίρι τους, ή την παρέα τους, σπάνια θα βγουν με κάποιον "από το υπερπέραν"...
Αυτό που με τσιτώνει είναι ότι είμασταν πολύ δεμένοι και χαθήκαμε έτσι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
cacofonix
Δραστήριο μέλος
Ο cacofonix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών και επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 682 μηνύματα.
15-11-11
16:23
Για να τα λέτε αυτά μάλλον δεν είχατε την σκέψη κάποιων που είχατε να τους δείτε χρόνια. Εγώ την είχα, τους βρήκα και...τίποτα...Περάσαμε καλά, είπαμε ναι θα τα ξαναπούμε και τίποτα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
cacofonix
Δραστήριο μέλος
Ο cacofonix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών και επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 682 μηνύματα.
15-11-11
15:02
Γιατί κάποιες φορές χάνεσαι χωρίς λόγο, έτσι ανεξήγητα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
cacofonix
Δραστήριο μέλος
Ο cacofonix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 41 ετών και επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 682 μηνύματα.
12-11-11
04:05
Πόσες φορές αναπολούσα παλιούς φίλους, που για διάφορους λόγους χαθήκαμε...
Εχω καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, με τους οποίους μπορεί να είσαι πολύ δεμένος...όσο και να το επιδιώξεις, όσο και να τους σκέφτεσαι, δεν θα ξανάρθουν ποτέ στη ζωή σου. Κάποιοι άλλοι, οι οποίοι δεν είναι κοντά σου, είναι πχ σε άλλες πόλεις, όταν τους επισκεφθείς θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα...Πχ 2 παλιοί συμμαθητές, τι και αν πέρασαν 13 χρόνια που έφυγα από την Κρήτη για τη Χαβούζα, όποτε κατεβαίνω, 1-2-3-4 φορές το χρόνο θα είμαστε μαζί κάθε μέρα, μισή ώρα, 1 ώρα, θα βρισκόμαστε.
Μυστήρια πράγματα...ανεξήγητα...
- Χρόνια φίλη...από 9-15 ετών, μετά εξαφανίστηκα λόγω μετακόμισης στην Χαβούζα...Βρισκόμαστε μετά από 11-12 χρόνια...Βρεθήκαμε, α τι καλά...Και;
- Παλιά συμφοιτήτρια...Χαθήκαμε όταν μπήκα στρατό...Εκτοτε οι δρόμοι μας χωρίσανε, αν και μου επέμενε συνέχεια να μη χαθούμε...Ξαναβρεθήκαμε πριν 1 χρόνο περίπου...Και;
- Πρωην...3 χρόνια μετά που χωρίσαμε βρεθήκαμε για ένα καφέ...Και;
Εχω καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, με τους οποίους μπορεί να είσαι πολύ δεμένος...όσο και να το επιδιώξεις, όσο και να τους σκέφτεσαι, δεν θα ξανάρθουν ποτέ στη ζωή σου. Κάποιοι άλλοι, οι οποίοι δεν είναι κοντά σου, είναι πχ σε άλλες πόλεις, όταν τους επισκεφθείς θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα...Πχ 2 παλιοί συμμαθητές, τι και αν πέρασαν 13 χρόνια που έφυγα από την Κρήτη για τη Χαβούζα, όποτε κατεβαίνω, 1-2-3-4 φορές το χρόνο θα είμαστε μαζί κάθε μέρα, μισή ώρα, 1 ώρα, θα βρισκόμαστε.
Μυστήρια πράγματα...ανεξήγητα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.