marina289
Δραστήριο μέλος
Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
07-01-12
12:08
Μα Εφη, έχω ήδη απαντήσει
Δεν θεωρώ ότι μπορούμε να τα αποκαλέσουμε δικαιώματα. Το τόνισα στην εισαγωγή γιατί το "δικαίωμα" δεν είναι σωστή λέξη, τουλάχιστον για μένα. Θεωρώ ότι απέναντι στα ζώα πρέπει να έχουμε έναν "κώδικα θεμιτής συμπεριφοράς" σαν άνθρωποι, ο οποίος όμως χρειάζεται πολύ προσεκτική μελέτη στην συνταξη και εφαρμογή του, μιας και το θέμα δεν είναι άσπρο-μαύρο.
Και εξηγείς γιατί διαφωνείς με την λέξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ...Θα προτιμούσα λοιπόν να αναφερθώ σε έναν κανόνα θεμιτής συμπεριφοράς ανθρώπων απέναντι στα ζώα που θα βασίζεται στην απλή λογική του "μην κάνεις ο,τι δεν θα ήθελες να συμβεί σε σένα".
Καλή μου, θα μπορούσα να το δεχτώ αυτό και θα μου άρεσε και πολύ σαν επιχείρημα ή μάλλον σαν ευχή, (γιατί δυστυχώς , γνωρίζοντας την τρωτή φύση του ανθρώπου μόνο ευχή μπορώ να το θεωρήσω)... Μιλάς για μια ιδεατή, φανταστική, ουτοπική (θεωρώ) κοινωνία...
...και αυθόρμητα με παραπέμπει σε αναρχικές θεωρίες για έλλειψη νόμων και εγγενή αυτοσεβασμό , εγγενή σεβασμό του συνανθρώπου και αυτοοριοθέτηση ...
Φαντάζομαι , δεν θα ήταν άσχημα να μην υπήρχαν ούτε νόμοι, αλλά να είχαμε την σοφία να μπορούμε να αυτοοριοθετούμαστε ...
Οπότε , δεν θα μιλούσαμε για ΝΟΜΟΥΣ , ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΚΥΡΩΣΕΙΣ , αλλά θα ήταν όλα τόσο όμορφα και παραμυθένια, απλά ¨δεν θα έκανε κανείς στον άλλο , ό,τι δεν θα ήθελε και ο άλλος να του κάνει¨, και τέλος...Τέλος;;;
Όχι βέβαια! Γιατί να σου επισημάνω ότι είναι πάντα υποκειμενικό το τι δεν θέλω να μου κάνεις..... τα δικά μου κριτήρια μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά από τα δικά σου....
Οπότε, μόνο στα πλαίσια ενός ιδεατού ευχολογίου την δέχομαι την άποψή σου....
Απ'τη στιγμή όμως που τέτοιες ιδεατές συμπεριφορές δεν χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη φύση,
είναι αναπόφευκτη αναγκαιότητα να θεσπιστούν νόμοι, και να προσπαθούμε να κατοχυρωθούν κάποια ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ γ'αυτά τα πλάσματα... (πίστεψε με , δεν διακατέχομαι από καμιά τυπολατρεία και νομολαγνεία, αλλά προσπαθώ να βλέπω ρεαλιστικά τί συμβαίνει και σε ποιο επίπεδο είναι η παιδεία μας για τα ζώα)
Αν εσύ θέλεις μία , να μην είχαμε την ανάγκη των νόμων για αυτές τις υπάρξεις (για όλες τις υπάρξεις),
εγώ το θέλω 10...αλλά ...να είμαστε και λίγο ρεαλιστές...
Αρκεί να σου επισημάνω, ότι αν πάς στο θέμα του στεκιού (δεν θυμάμαι ακριβή τίτλο) που έκαναν ευχές στον Αι-Βασίλη,
ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ, ενώ όλοι μιλούσαν για ευτυχισμένα παιδιά, και όχι άλλα παιδάκια να πεινάνε, όχι άλλα παιδάκια να κακοποιούνται, όχι άλλα παιδάκια στους δρόμους (και σαφώς και συμφωνώ και επαυξάνω)...ΚΑΝΕΙΣ δεν ευχήθηκε κάτι αντίστοιχο για τα ζώα... Γιατί;; Γιατί ΔΥΣΤΥΧΩΣ είμαστε ανθρωποκεντρικοί και ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ανθρωποκεντρικά .....
Και γενικώς, στις ευχές τις Χριστουγεννιάτικες, εκτός από ευχές για παιδιά και ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ , άκουσες να λέγεται κάτι για τα ζώα;;; Αν υπήρχε ένας, να είσαι σίγουροι ότι οι περισσότεροι γραφικό θα τον θεωρούσαν....
Γ'αυτό σου λέω...έχουμε μίλια να διανύσουμε γι' αυτό που λες...να φτάσουμε στο σημείο να μην μιλάμε για ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και όλα να είναι αυτονόητα , γιατί απλά ¨δεν θα κάνουμε στα ζώα ό,τι δεν θέλουμε να μας κάνουν¨
Ως τότε , ας υπάρχουν κάποιοι γραφικοί που μάχονται και μιλάνε και προασπίζονται τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ των ζώων...
Κάπου ανέφερες ότι αυτό είναι τύπου χόμπι, μετά το επαναπροσδιόρισες σε κάτι παραπλήσιο... Θα διαφωνήσω...Και τα πουλιά που σκοτώνουν οι σκύλοι και οι γάτες πως τα εξηγείς? Ο σκύλος μου έχει σκοτώσει μέχρι και σαύρα.
Πρόκειται για κλασσικές ενστικτώδεις εγγενείς συμπεριφορές...
Μπορεί να μην τρώει , πλέον, ο σκύλος σου τη σαύρα, γιατί προφανώς έχει (-του παρέχεις) καλύτερες επιλογές στο πιάτο του και έχει μάθει σε αυτές τις επιλογές,
όμως το dna του έχει μνήμη, και δεν μπορεί να αποβάλλει και να ¨ξεχάσει¨εύκολα αυτές τις εγγενείς προδιαγραφές που υπάρχουν μέσα του... που είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της, επιβίωσης , του κυνηγού ...
Σημειωτέον , δε, ότι οι γνώσεις ενός ζώου δεν έχουν την πληρότητα και το εύρος που έχουν οι δικές σου-μου-του γνώσεις... Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην έννοια του θανάτου... Αλλιώς ορίζεις εσύ τί σημαίνει ¨αφαιρώ μια ζωή¨, που μπορεί να συμπεριλάβεις και συναισθηματικές, ηθικές , νομικές προεκτάσεις, αλλιώς το βιώνει και το αντιλαμβάνεται ένα ζώο...πολύ πιο απλουστευμένα....μια ΦΥΣΙΚΗ διαδικασία...
Ένα ζώο, η γάτα μου πχ. , την ώρα που θεωρεί διασκεδαστικό να παίζει με την ακρίδα , και την θεωρεί απλά ¨παιχνιδάκι της¨, και μετά βαριέται το παιχνίδι μαζί της και τη σκοτώνει και ή την παρατάει , ή την τρώει, δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι εκείνη τη στιγμή αφαιρεί μια ζωή , με την έννοια και στο ίδιο φάσμα που το αντιλαμβάνεσαι εσύ και εγώ...
Είναι το ντόμινο της φύσης , που δεν γίνεται για χόμπι ή για να να περάσει η ώρα σκοτώνοντας ο ένας τον άλλο...είναι ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ...
Και η λέξη νομοτέλεια, ή κοινώς ¨νόμος της φύσης¨ δεν επιδέχεται αμφισβήτηση και ηθικές προεκτάσεις.... Είναι σαν το μαθηματικό αξίωμα...αυτό είναι, έτσι είναι, τέλος: Θα σε σκοτώσω, θα σε φάω, θα με σκοτώσει κάποιος άλλος, θα με φάει...
Οι άνθρωποι σκοτώνουν με χίλιους δυο αδιαφανείς και μεταφορικούς τρόπους ο ένας τον άλλο... ΑΥΤΟ είναι κακία... ΑΥΤΟ επιδέχεται συζήτηση... Όχι η συμπεριφορά ενός ζώου, που είναι το dna του, πώς να το κάνουμε;;; να του το χρεώσουμε ως ¨μειονέκτημα;;;¨
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.