skylofili
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η skylofili αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 289 μηνύματα.
17-01-12
00:44
Κουκλες δεν είχα, μόνο μερικές από δευτερό χέρι που μας έδιναν συγγενείς και ήταν κουτσοκουρεμένες οπότε δεν έπαιζα μαζί τους.
οι δικές μου θα ήτανε!! τις κούρευε η αδερφή μου και μετά δεν τις ήθελα..
''μαγειρική'' (χόρτα λιωμένα στο νερό και μετά να έχουμε πράσινα μανίκια + φωνές μαμάς )
Επαιζα και μαγειρική με σετ κουζινάκι.... Εβραζα μια πιρουνιά μακαρόνια σε ένα μπρίκι, τα έβαζα σε ένα μικροσκοπικό πιάτο και έστυβα ένα πορτοκάλι για να το βάλω σε bebe ποτηράκι (το "κρασί" μου για το φαγητό).
ναι βρε κορίτσια, τι ήταν αυτό με την "μαγειρική"? συνήθως έπαιρνα παγωτό κυπελλάκι (το γνωστό κοριτσίστικο που χε απο κάτω κολλημένο δώρο..) μόνο και μόνο για να μπορώ να μαγειρεύω μετά μέσα..το "πολύχρωμο αποτέλεσμα" μου άρεσε τις περισσότερες φορές, αλλά η μπόχα δεν παιζόταν..
μια φορά είχα την τρανή ιδέα να φέρω απο έξω χόρτα και ξερά φύλλα για να μαγειρέψω στο σπίτι.. με κατσάδιασε η μάνα μου..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
skylofili
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η skylofili αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 289 μηνύματα.
16-01-12
18:14
Ρε που τα θυμηθήκατε όλα αυτά?
Απειρες ώρες playmobil με την αδερφή μου (τους διοργανώναμε από αγώνες στίβου, μέχρι καλλιστεία),το καθένα είχε το δικό του χαρακτήρα και όνομα βέβαια..
Τα πόνυ τα ψιλοβαριόμουνα, αλλά είχα μέχρι και στάνη για αυτά!! Το ίδιο και με τον ιπτάμενο Λούη! γενικότερα βαριόμουν εύκολα όταν δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την φαντασία μου..
Τρελά κέφια έκανα και με την κούκλα "baby doll", που το τάιζα και κατούραγε (15 χρόνια πριν είχε τρελή πέραση)
Ευχούλιδες είχαμε πολλούς, μέχρι που η αδερφη μου μου πε οτι είναι του σατανά και δεν τα ξανάγγιξα (είδατε τι τραβάγαμε τα μικρότερα αδέρφια??)
Κλασικά μάζευα ότι κάρτες και στάμπες είχαν τα δρακουλίνια/πατατάκια.. ή τα αυτοκόλλητα της κουκου ρούκου..
Αλλά απο όοοοολα τα παιχνίδια, το καλύτερο ήταν οι αλλάνες που παίζαμε μέχρι αργά.. Αγόρια, κορίτσια όλοι μαζί..
και στις κλασικές κόντρες μας, τα κορίτσια φωνάζαμε "κορίτσια ιππότες, αγόρια μαύρες κότες".. και τα αγόρια "κορίτσια ρομπότ, αγόρια φέρυ μποτ"..
Εεε ρε εποχές... (μιλάω λες και χουν περάσει 50 χρόνια..)
Απειρες ώρες playmobil με την αδερφή μου (τους διοργανώναμε από αγώνες στίβου, μέχρι καλλιστεία),το καθένα είχε το δικό του χαρακτήρα και όνομα βέβαια..
Τα πόνυ τα ψιλοβαριόμουνα, αλλά είχα μέχρι και στάνη για αυτά!! Το ίδιο και με τον ιπτάμενο Λούη! γενικότερα βαριόμουν εύκολα όταν δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την φαντασία μου..
Τρελά κέφια έκανα και με την κούκλα "baby doll", που το τάιζα και κατούραγε (15 χρόνια πριν είχε τρελή πέραση)
Ευχούλιδες είχαμε πολλούς, μέχρι που η αδερφη μου μου πε οτι είναι του σατανά και δεν τα ξανάγγιξα (είδατε τι τραβάγαμε τα μικρότερα αδέρφια??)
Κλασικά μάζευα ότι κάρτες και στάμπες είχαν τα δρακουλίνια/πατατάκια.. ή τα αυτοκόλλητα της κουκου ρούκου..
Αλλά απο όοοοολα τα παιχνίδια, το καλύτερο ήταν οι αλλάνες που παίζαμε μέχρι αργά.. Αγόρια, κορίτσια όλοι μαζί..
και στις κλασικές κόντρες μας, τα κορίτσια φωνάζαμε "κορίτσια ιππότες, αγόρια μαύρες κότες".. και τα αγόρια "κορίτσια ρομπότ, αγόρια φέρυ μποτ"..
Εεε ρε εποχές... (μιλάω λες και χουν περάσει 50 χρόνια..)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.