marina289
Δραστήριο μέλος
Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
01-02-12
15:07
(μπααα δε μπορεί ν' αναφέρεσαι σε αυτό που έγραψα. Επειδή όμως χρησιμοποίησες την έκφρασή μου περί πολιτικού πρίσματος και για παν ενδεχόμενο), εξηγούμαι:
Ο καλλιτέχνης εκφράζει την ψυχούλα του, άρα μοιραία στο έργο του αποτυπώνεται και η ιδεολογία του. Ένα έργο κενό ιδεολογίας είναι μάλλον αδιάφορο. Δεν αναφερόμουν όμως στον καλλιτέχνη, αλλά σε αυτόν που καλείται να εισπράξει το μήνυμά του, τον θεατή.
Είναι λυπηρό ο θεατής, πριν θαυμάσει ή απορρίψει έναν πίνακα ζωγραφικής, πριν συμφωνήσει ή διαφωνήσει με ένα λογοτέχνημα, πριν αγαπήσει ή μισήσει ένα ποίημα, να ανατρέχει στο φάκελλο του καλλιτέχνη, να δει πρώτα ποιες είναι οι πολιτικές του καταβολές.
Οι ιδεολογικοί χώροι άλλωστε δεν χωρίζονται με συρματοπλέγματα...ή δεν θα έπρεπε να χωρίζονται τουλάχιστον.
Την έκφραση περί πολιτικού πρίσματος την χρησιμοποίησα τυχαία και συμπτωματικά...
Συμφωνώ απόλυτα...
Έχουμε την τάση να ¨στενεύουμε¨ το μεγαλείο κάποιων δημιουργών ,άσχετα αν μας αρέσουν ή όχι, -αυτό είναι άλλο θέμα- (αλήθεια, ποιά κοντόφθαλμη ανάγκη μας εξυπηρετεί αυτό;; Να τους νιώθουμε πιο ¨γήινους¨ μέσα από αυτό το φτηνοψιλάφισμα;;
Όταν βλέπουμε κάποιον να ξεμακραίνει και να ανοίγει τα φτερά του, γιατί πρέπει ντε και καλά να τον κατεβάσουμε;;;
Εδώ κολλάνε τα συρματοπλέγματα που αναφέρεις- που τελικά πρωτίστως γύρω από το δικό μας περιχαρακωμένο μυαλό είναι... )
Προσωπικά , θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι για έναν καλλιτέχνη την εκφορά και κάποιων πολιτικών του θέσεων , που αναπόφευκτα (και για μένα ευτυχώς) θα αποτυπωθούν και στο έργο του... Όποιες και αν είναι αυτές.
Έχουμε ανάγκη από φωνές.
Δεν μπορεί να κατακερματίζεται κάποιος και να επιλέγει ποια κομμάτια του εαυτού του θα επιλέξει να βγάλει στο έργο του, ποιά θα αφήσει σπίτι του, ποια θα συμπεριλάβει στις συνεντεύξεις του κοκ...Είναι μια θλιβερή σαλαμοποίηση αυτό που ζητάμε και δεν καταλαβαίνω και τον λόγο...
Όποιος καλλιτέχνης μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία, κοιτάει πρωτίστως να γίνει αρεστός (που σαφώς είναι και αυτό ζητούμενο, αλλά όχι αυτοσκοπός) και δευτερευόντως χάνει -μέσα από αυτό το ρετουσάρισμα- τη φυσικότητά του...
Βασικά, με θλίβει αυτή η τροπή της συζήτησης ... Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις,
αλλά συγχρόνως νιώθω και πως το ¨φθηναίνουμε¨ το πράγμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.