Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,050 μηνύματα.
03-06-12
15:37
Εγώ έχω μάθει ότι τα σιγανά ποταμάκια πρέπει να φοβάται κανείς. Τι νόημα έχει να βρείς μια γυναίκα η οποία θα είναι comme il faut, δεν θα βρίζει, δε θα σου χαλάει χατήρι στο τι φαί θες να σου μαγειρέψει, αλλά από την άλλη να κάνει πρωταθλητισμό στις τσιμπ...δρομίες με το που θα γυρίσεις την πλάτη σου; Και ναι, είπα τη λέξη τσιμπουκοδρομίες στις τελίτσες. Το ίδιο άσχημα ακούγεται τώρα που το λέω εγώ, το ίδιο άσχημα θα ακουστεί κι αν το πεί γυναίκα.
Πιθανολογώ χωρίς να γνωρίζω, ότι η εντύπωση πως η γυναίκα δεν πρέπει να βρίζει, καλλιεργήθηκε από το κατευναστικό της γυναίκας απέναντι στο ασυγκράτητο και θερμοκέφαλο του άντρα κατά το περας των αιώνων. Ήταν μια χρησιμότητα δηλαδή. Από την άλλη μπορεί να ήταν και ως πρότυπο σεβασμού, καθώς είναι γνωστό ότι σε κάποιες παλαιότερες κοινωνίες, η θέση της γυναίκας και γυναίκας ήταν ιερότερη αυτής του άντρα.
Πολλές φορές πάνω στα νεύρα μας ή στη φούρια μας να το παίξουμε attention whores (άντρες και γυναίκες), βρίζουμε και δεν "ακούμε" τον εαυτό μας πόσο χαλάει, ενώ όταν είμαστε χαλαροί και πετάξει η γειτόνισσα ένα "Μαιρούλα πάμε για πίπες;" εκεί ταράζεται ολόκληρη η κοσμοθεωρία μας και καλά.
Θεωρώ ότι η ύβρις είναι σαν το πιπέρι που μας απειλούσαν πως θα μας βάλουν στη γλώσσα οι γηραιότεροι εαν βρίσουμε. Δοκιμάστε να βαλετε σε μια σούπα υπερβολικό πιπέρι, κι αν μετά τρώγεται θα σας δώσω και μετάλλιο μάγειρα ή ήρωα. Πρέπει το υβερεολόγιο να είναι λύση είτε έκτακτης ανάγκης όπου δεν μπορείς πλέον να είσαι με το σεις και με το σας και πετάς ένα "άει και γαμ... κι εσύ κι ο γρύλλος σου σκατίβλαχε" , είτε εργαλείο χιούμορ που οκ απλά "δένει" σε κάποια ατάκα αν θέλετε, "χεστήκαμε κι η βάρκα έγειρε" για παράδειγμα. Οτιδήποτε άλλο είναι είτε ένδειξη ελλειπούς μόρφωσης (δεν γνωρίζεις καλύτερες λέξεις και καταφεύγεις στη βρισιά), είτε ένδειξη "τεμπέλικου μυαλού" (ξέρεις καλύτερες λέξεις, απλά βαριέσαι να μπεις στον κόπο να τις σκεφτείς).
Εγώ προσωπικά, το θέλω λίγο πιπεράκι από μια γυναίκα, αλλά λίγο, για να μπορεί μετά να δώσει ομαλά τη θέση του στη γλυκύτητα και την τρυφερότητα. Ακριβώς όπως η μαγειρική, έτσι και ο έρωτας. Πρέπει να ξέρεις τι θες να φας, για να ξέρεις και τι συστατικά θα ρίξεις, πάντα στη σωστή αναλογία χωρίς υπερβολές για να μη βγεί έκτρωμα.
Κάνεις το ίδιο λάθος που έκανες χτες με το θέμα για το καθάρισμα του σπιτιού. Εσύ τι πρόβλημα έχεις αν ο άλλος άντρας είναι στραβός; Εσύ θα τον διορθώσεις ή εσύ θα τον φας στη μάπα; Από τη στιγμή που εσύ είσαι καλά και δεν εισπράττεις τέτοιες συμπεριφορές, άσε τους άλλους να φάνε το κεφάλι τους για να μάθουν και να διορθωθούν. Οι μεν άντρες αν μαλακίζονται δε θα κάνουν προκοπή στη ζωή τους, και οι μεν γυναίκες που τους ανέχονται θα εισπράττουν συνέχεια τον μαλάκα τους. Να μην τους ανέχονται για να περνάνε καλά.
Μήπως θα πρέπει να καρκινιάσεις από το άγχος για την κακομοίρα τη φίλη σου που βρήκε μαλάκα, την κακομοίρα την ξαδέρφη σου που την κεράτωσε ο ανόητος και την δούλα την θεία από το Τζιμπουτί που την έχει κάνει λάντζα ο Τζιμπούτης θείος;
Γράφτους στα παλαιότερα των υποδημάτων σου και κοίτα εσύ να ζείς τη ζωή σου όπως την επιθυμείς, και όταν κάνεις παιδιά να τους δώσεις την αντίστοιχη αξιοπρεπή αγωγή που θέλεις να τους δώσεις. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Είναι υπεύθυνοι για τις δικές τους επιλογές και για τις δικές τους δημιουργίες. Για τίποτε άλλο. Μόνο αν αλλάξει ο καθένας μας ατομικά, ίσως αλλάξουμε όλοι σα σύνολο. Αυτό το να αγχώνονται οι λίγοι και καλοί για τους πολλούς που έχουν κόπρα στο κεφάλι τους και δε θα αλλάξουν ποτέ, πρέπει να σταματήσει.
Άντε γιατί στο τέλος όλοι οι καλοί πεθαίνουν νέοι από τα άγχη του να διορθώσουν τον κόσμο και μένουν τα ρεμάλια πίσω.
Πιθανολογώ χωρίς να γνωρίζω, ότι η εντύπωση πως η γυναίκα δεν πρέπει να βρίζει, καλλιεργήθηκε από το κατευναστικό της γυναίκας απέναντι στο ασυγκράτητο και θερμοκέφαλο του άντρα κατά το περας των αιώνων. Ήταν μια χρησιμότητα δηλαδή. Από την άλλη μπορεί να ήταν και ως πρότυπο σεβασμού, καθώς είναι γνωστό ότι σε κάποιες παλαιότερες κοινωνίες, η θέση της γυναίκας και γυναίκας ήταν ιερότερη αυτής του άντρα.
Πολλές φορές πάνω στα νεύρα μας ή στη φούρια μας να το παίξουμε attention whores (άντρες και γυναίκες), βρίζουμε και δεν "ακούμε" τον εαυτό μας πόσο χαλάει, ενώ όταν είμαστε χαλαροί και πετάξει η γειτόνισσα ένα "Μαιρούλα πάμε για πίπες;" εκεί ταράζεται ολόκληρη η κοσμοθεωρία μας και καλά.
Θεωρώ ότι η ύβρις είναι σαν το πιπέρι που μας απειλούσαν πως θα μας βάλουν στη γλώσσα οι γηραιότεροι εαν βρίσουμε. Δοκιμάστε να βαλετε σε μια σούπα υπερβολικό πιπέρι, κι αν μετά τρώγεται θα σας δώσω και μετάλλιο μάγειρα ή ήρωα. Πρέπει το υβερεολόγιο να είναι λύση είτε έκτακτης ανάγκης όπου δεν μπορείς πλέον να είσαι με το σεις και με το σας και πετάς ένα "άει και γαμ... κι εσύ κι ο γρύλλος σου σκατίβλαχε" , είτε εργαλείο χιούμορ που οκ απλά "δένει" σε κάποια ατάκα αν θέλετε, "χεστήκαμε κι η βάρκα έγειρε" για παράδειγμα. Οτιδήποτε άλλο είναι είτε ένδειξη ελλειπούς μόρφωσης (δεν γνωρίζεις καλύτερες λέξεις και καταφεύγεις στη βρισιά), είτε ένδειξη "τεμπέλικου μυαλού" (ξέρεις καλύτερες λέξεις, απλά βαριέσαι να μπεις στον κόπο να τις σκεφτείς).
Εγώ προσωπικά, το θέλω λίγο πιπεράκι από μια γυναίκα, αλλά λίγο, για να μπορεί μετά να δώσει ομαλά τη θέση του στη γλυκύτητα και την τρυφερότητα. Ακριβώς όπως η μαγειρική, έτσι και ο έρωτας. Πρέπει να ξέρεις τι θες να φας, για να ξέρεις και τι συστατικά θα ρίξεις, πάντα στη σωστή αναλογία χωρίς υπερβολές για να μη βγεί έκτρωμα.
Γιατί? Η γυναίκα απαγορεύεται να έχει εντυπώσεις από το χθεσινό ματς? Μήπως όταν έχει αγώνα να τις κλειδώνουμε και σε κανα δωμάτιο μη βρουν πρόσβαση στην τηλεόραση?
Κάνεις το ίδιο λάθος που έκανες χτες με το θέμα για το καθάρισμα του σπιτιού. Εσύ τι πρόβλημα έχεις αν ο άλλος άντρας είναι στραβός; Εσύ θα τον διορθώσεις ή εσύ θα τον φας στη μάπα; Από τη στιγμή που εσύ είσαι καλά και δεν εισπράττεις τέτοιες συμπεριφορές, άσε τους άλλους να φάνε το κεφάλι τους για να μάθουν και να διορθωθούν. Οι μεν άντρες αν μαλακίζονται δε θα κάνουν προκοπή στη ζωή τους, και οι μεν γυναίκες που τους ανέχονται θα εισπράττουν συνέχεια τον μαλάκα τους. Να μην τους ανέχονται για να περνάνε καλά.
Μήπως θα πρέπει να καρκινιάσεις από το άγχος για την κακομοίρα τη φίλη σου που βρήκε μαλάκα, την κακομοίρα την ξαδέρφη σου που την κεράτωσε ο ανόητος και την δούλα την θεία από το Τζιμπουτί που την έχει κάνει λάντζα ο Τζιμπούτης θείος;
Γράφτους στα παλαιότερα των υποδημάτων σου και κοίτα εσύ να ζείς τη ζωή σου όπως την επιθυμείς, και όταν κάνεις παιδιά να τους δώσεις την αντίστοιχη αξιοπρεπή αγωγή που θέλεις να τους δώσεις. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Είναι υπεύθυνοι για τις δικές τους επιλογές και για τις δικές τους δημιουργίες. Για τίποτε άλλο. Μόνο αν αλλάξει ο καθένας μας ατομικά, ίσως αλλάξουμε όλοι σα σύνολο. Αυτό το να αγχώνονται οι λίγοι και καλοί για τους πολλούς που έχουν κόπρα στο κεφάλι τους και δε θα αλλάξουν ποτέ, πρέπει να σταματήσει.
Άντε γιατί στο τέλος όλοι οι καλοί πεθαίνουν νέοι από τα άγχη του να διορθώσουν τον κόσμο και μένουν τα ρεμάλια πίσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,050 μηνύματα.
19-02-12
23:56
Ποιος σου είπε ότι είναι παρορμήσεις? Οι βρισιές είναι ένστικτο? Από πότε? Είμαι αδύναμος επειδή βρίζω? Από πότε? Είμαι φτιαγμένος για τα εύκολα? Από πότε? Ανάξιος προσοχής από σοβαρά άτομα? Σοβαρά άτομα? ΑΠΟ ΠΟΤΕ?
Καλά, ανάξιος προσοχής το δέχομαι ότι μπορεί να 'μαι. ΕΔΩ. Μ' εσένα να μου θυμίζεις για δεύτερη φορά ότι "σου χαλάω την αισθητική του φόρουμ". Και συμφωνώ απόλυτα εδώ, είναι χώρος ο συγκεκριμένος που δε χωράει ταυτόχρονα κι εμένα κι εσένα, κι όλους όσους σκέφτονται με τον δικό σου/δικό μου τρόπο πάνω κάτω.
Ορίζεις λοιπόν, αυθαίρετα, ότι σοβαρά άτομα είναι τύποι σαν εσένα, ή σαν αυτούς που δε θα μου δώσουν προσοχή εδώ.
Συμφωνώ.
Σοβαρά, ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
Γιατί για μένα άτομα που διαχωρίζουν γυναίκες/άντρες σε κάτι τόσο καθημερινό/απλό/ασήμαντο είναι μαλάκες κι ο διαχωρισμός καταλήγει, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ, θυμάσαι ελπίζω, αηδιαστικά σεξιστικός και κομφορμιστικός.
ps Αυτό για τις ωδές που λες στην αρχή, το δεύτερο (=με επιβεβαιώνει σαν άτομο). Θα περίμενα να το 'χες καταλάβει πια.
Έτσι μπράβο...
Είχες 3 επιλογές:
Πρώτον, να με αγνοήσεις.
Δεύτερον να με βρίσεις (θα επιβεβαίωνε τα όσα είπα)
Τρίτον, να απαντήσεις όπως απάντησες, με βελτιωμένο επίπεδο δηλαδή, πράγμα που και πάλι με επιβεβαιώνει γιατί η προσπάθειά σου να ανέβεις επίπεδο σημαίνει ότι αυτό υπάρχει κρυμμένο, απλά εσύ χρησιμοποιείς το άλλο το μπινελικοεπίπεδο. Επειδή στην είπα άγρια, ανασκουμπώθηκες και προσπάθησες να μου δείξεις ότι δεν είσαι έτσι (πράγμα μάταιο στρατηγικά, διότι αυτό που πάμε με πάθος να καλύψουμε, είναι και αυτό που συνήθως ισχύει).
Η σοφή επιλογή θα ήταν να με αγνοήσεις και να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό, παρά να το ανοίξεις και να διώξεις κάθε αμφιβολία για ότι σε θεωρεί το κοινό, όπως πάνω κάτω (πολύ παραφρασμένο) έχει πει και ο M. Twain.
Αποκλειεται να εισαι και για τα δυο? Θελω να πω (δεν ξερω αν διαβασες και στην αρχη τι ειπα) οτι το βρισιμο ειναι ενας τροπος εκφρασης, αρκει να ΜΗΝ ειναι ΜΟΝΟ αυτος. Δλδ δε μιλαω για ατομα που δεν μπορουν να αρθρωσουν λεξη περα απο βρισιες...αλλα για ενα νορμαλ ατομο που μπορει να εκφραστει ικανως ειτε με τον εναν ειτε με τον αλλον τροπο, αναλογα την περισταση. Οπως βλεπεις αν και ειμαι απο αυτα τα ατομα (τα κακα!!!) μπορω να ανταπεξελθω (λεμε τωρα) και σε πιο προχωρημενες συζητησεις χωρις να βριζω αλλα αντιθετως να διαφωνω αξιοπρεπως. Δλδ το ενα αναιρει το αλλο? Οποιος βριζει (σε νορμαλ πλαισια) δεν εχει επιπεδο απαραιτητα????? Αλλα ενταξει θα μου πεις τωρα, οταν βριζεις το ριχνεις το επιπεδο οποιο και να ναι αυτο...Δεν ξερω ρε παιδια και συμφωνω και διαφωνω μαζι σας...
Όσο κι αν απεχθάνομαι να δίνω απαντήσεις μπαλαντέρ, η συγκεκριμένη μου θα είναι μια από αυτές. Εξαρτάται την περίσταση που βρίζεις. Εγώ στο πρώτο πόστ πήρα τις βαριές περιπτώσεις. Σαφώς και δε μπορούμε να πούμε ότι ένας που βρίζει περιστασιακά έχει έλλειψη παιδείας, αλλά αυτό δείχνει άλλα πράγματα (πχ. έλλειψη υπομονής απέναντι σε έναν συνομιλητή). Όπως και να χει, πρέπει να εξετάζεται η κάθε περίπτωση ξεχωριστά, αν και υπάρχουν περιπτώσεις όπως ο διάλογος μου με τον Shadowfax που αποτελούν case study στο θέμα που θέτεις.
Ναι, δεν έχουμε συζητήσει απ' το '08 μ' όποιον φανταστείς σ' ό,τι θέμα σου κατέβει ξερωγώ, και με βρισιές και μ' όλα, τον τύπο περιμέναμε να μας πει ότι ρίχνουμε το επίπεδο.
Keep calm and try on. Someday you'll get here.
Εγώ κάλμ είμαι "ο τύπος". Εσύ μήπως θες να σου φτιάξω κανα κοκταίηλ να ηρεμήσεις; Σε βλέπω έχεις χάσει λίγο την ψυχραιμία σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.