christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Και όταν έκανα βλακείες στη γιαγιά, πάντα τα φόρτωνα στον μικρό μου ξάδερφο για να τις φάει αυτός.
Εχουμε πολλά κοινά τελικά.
Α, και εγώ είχα κρύψει το ρολοί της μαμάς μου, η οποία βιαζόταν να φύγει με το πλοίο και το έψαχνε, μετά κατηγόρησε τον μπαμπά μου ότι το έχασε, τελικά έφυγε το πλοίο, οι δικοί μου σκοτώθηκαν και την άλλη μέρα ομολόγησα: "μπαμπά, εγώ το είχα το ρολόι αλλά φωνάζατε και τρόμαξα οπότε δεν το είπα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Πάντως αυτό με το γιογιό το έκανα κι εγώ. Σαν παιδάκι μόλις έτρωγα με έπιανε και πριν τελειώσουν οι άλλοι το φαγητό (εγώ έρτωγα τόσο λίγο που τελείωνα πολύ γρήγορα) έφερνα το γιογιό μου και τα έκανα μπροστά σε όλους. Θυμάμαι μια φορά ήμασταν όλο το σόι στο τραπέζι (κάποια γιορτή θα ήταν) και έτσι όπως ξεκίναγαν όλοι το φαγητό τους ήρεμα κι ωραία, εγώ έκανα ένα εκκωφαντικό "ΜΠΡΡΡΡΡΤΣ!" και μετά δήλωσα πως πάω να τα κάνω. Οι δικοί μου γέλεγαν αλλά το σόι προσβλήθηκε και μου έκανε κύρηγμα μετά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Μετά η γιαγιά ντρεπόταν να πάει για καφέ με τις γειτονισσες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Και όταν άνοιξε ο θείος μου ένα μαγαζί και είχαμε πάει να βοηθήσουμε, πρέπει να του είχα πάρει τουλάχιστον 200 δραχμές από την ταμειακή, όση ώρα έπαιζα την ταμία. Δεν το κατάλαβε και δεν πρόκειται ποτέ να το πω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Ζωηρό το λες εσύ το γδάρσιμο με τα νύχια σου;;
M' αρέσει που κόλλησες στο μόνο δικαιολογημένο! Για όλα τα άλλα έχεις δίκιο ο,τι και να πεις, αλλά αυτό ήταν καθαρά από αυτοάμυνα.
Α, μια φορά με είχε βγάλει ο μπαμπάς μου βόλτα στο λόφο. Ημουν 4-5 και είχα περάσει το δρόμο μόνη μου και μετά έτρεξα και κρύφτηκα κάπου. Ο μπαμπάς μου πανικόβλητος με έψαχνε κι εγώ χαιρόμουν που είχα κρυφτεί τόσο καλά και δεν με έβρισκε. Αρχισε να νυχτώνει και ο μπαμπάς είχε επιστρατεύει την βοήθεια μιας γειτόνισσας στην αναζήτησή μου. Τότε είδε κάτι άντρες να φορτώνουν ένα μεγάλο μακρόστενο πράγμα τυλιγμένο σε σεντόνι μέσα στο πορτ μπαγκαζ τους. Ηταν σίγουρος ότι με απήγαγαν για να πουλήσουν τα όργανά μου στη μαύρη αγορά ή κάτι ανάλογο. Αφού λοιπόν ο μπαμπάς είχε πάθει νευρικό κλονισμό, εγώ εμφανίστηκα σαν να μην τρέχει τίποτα και του φώναξα "άντε, θα πάμε στις κούνιες επιτέλους?". Χιχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Λοιπόν, την τσίτσιδη φάση την είχα περάσει κι εγώ εκεί γύρω στα 4-5. Με πήγαιναν οι γονείς μου σε κοσμικά γεγονότα (γάμους, βαφτίσια, γιορτές, κλπ) κι εγώ ξεβρακωνόμουν, φώναζα στον κόσμο "να ο κώλος μου" και τους έκανα ρεζίλι. Ακόμα ντρέπομαι όταν συναντάω αυτούς τους ανθρώπους γιατί ακόμα θυμάμαι σε ποιούς το έχω κάνει. Αλλά μάλλον είναι πολλά παιδάκια έτσι, οπότε ίσως δεν θα έπρεπε να ντρέπομαι τόσο.
Και σχετικά με το ξύλο στα αγοράκια, θυμήθηκα ότι στο δημοτικό είχα δώσει μια πολύ δυνατή κλωτσιά ανάμεσα στα πόδια ενός συμμαθητή μου...για πλάκα. Δεν μου είχε κάνει τίποτα το παιδάκι. Μετά έπεσε στο πάτωμα, διπλώθηκε και ούρλιαζε από τον πόνο οπότε κατάλαβα ότι δεν είχε τόση πλάκα για αυτόν και του είπα συγγνώμη. Αργότερα, στο γυμνάσιο, έβαζα να νύχια μου βαθιά στο δέρμα των αγοριών και τους έγδερνα μέχρι που μου έμενε "μακαρόνι" δέρματος στο χέρι. Αλλά τότε έφταιγαν γιατί με έβριζαν χωρίς λόγο οπότε καλά να πάθουν. Ασε που δεν κόλλαγαν και με χτύπαγαν κι αυτοί, οπότε σιγά μην τους λυπηθώ.
Ενας από αυτούς αργότερα έγινε πρόεδρος στο 15μελές. Ηταν λοιπόν να πάμε εκδρομή και του είπα ότι θέλω να πάμε στο ψαροχώρι από όπου κατάγεται η μαμά μου γιατί θέλω να δω μια φίλη μου. Ε, κανόνισε και η 5ήμερη ήταν εκεί (!) Μετά του λεω ότι δεν θα πάω γιατί δεν έχω λεφτά. Ε, τα πλήρωσε αυτός. Και μετα πάω στον διευθυντή και λέω ότι κάτι μου έτυχε και θέλω τα λεφτά της εκδρομής πίσω γιατί δεν θα μπορέσω να πάω. Ε, τα πήρα...αλλά ο διευθυντής του το είπε (έπρεπε να ξέρει για τα άτομα) και αναγκαστικά του τα επέστρεψα.
Skylofili, είμαι σίγουρη ότι έχεις κι άλλα οπότε περιμένω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
christinelle
Πολύ δραστήριο μέλος
Οι δικοί μου λοιπόν δούλευαν 2-3 δουλειές για να έχω εγώ και ο αδερφός μου παιχνίδια και να μην μας λείψει τίποτα. Κάποια στιγμή αγόρασαν ένα βίντεο, πανάκριβο τότε, με πολύ κόπο και οικονομίες, ώστε να νοικιάζουν παιδικά σε βιντεοκασέτες (τα μεταγλωττισμένα τα σνομπάραμε από παιδάκια). Εγώ λοιπόν αποφάσισα ότι το βίντεο εχει μια καλύτερη χρήση: πάρκινγκ για τα αυτοκινητάκια! Σήκωσα την "γκαραζόπορτα" και τα έβαλα όλα μέσα για να είναι προστατευμένα! Πάει το καινούριο βίντεο....
Μια άλλη φορά, στο δημοτικό, είχα ζωγραφίσει στον πίνακα κάτι που θα μπορούσες να το περιγράψεις σαν σκηνή από S&M τσόντα. Αλήθεια, δεν το είχα δει πουθενά, απλά μάλλον είχα βρώμικο μυαλό. Ε, σε λίγο μπήκε η μαμά της καλύτερης μου φίλης και το είδε. Από τότε, μου απαγόρεψε να πηγαίνω σπίτι τους γιατί είχα και δεύτερο παράπτωμα (το πρώτο ήταν ότι μια άλλη φορά που πήγα παίρναμε ροζ τηλέφωνα και 090 και κάναμε "φάρσες", φουσκώνοντας τον λογαριασμό τους).
Α, και στο χωριο όταν έκανα βλακείες έλεγα ότι τις έκανε ο ξαδερφός μου και ο παππούς έπαιρνε ένα κλαρί και τον έδερνε.
Επίσης ο δικός μου έκλεβε τους κουμπαράδες της τάξης (πιό πετυχημένο από το να ζωγραφίζεις τσοντοσκηνές).
Εσεις τι κάνατε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.