Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
26-05-12
13:24
Ε όχι, τίποτα δεν είναι επαρκές από μόνο του, ούτε καν το καταπληκτικό σεξαπλα δεν ειναι επαρκες μόνο του.
Κάποιοι άλλωστε υποστηρίζουν πως τον μεγαλύτερο ρόλο, στις μετέπειτα σχέσεις μας, τον παίζει η βρεφική και η παιδική μας ηλικία και η σχέση μας με τη μητέρα. Τρέχα γύρευε δηλαδή...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
26-05-12
00:19
συχνά η ουσία είναι σ' αυτά που δε λέγονται αυτά που αισθάνεται και διαισθάνεται ο καθένας στη σχέση
Για μένα οι εξηγήσεις είναι υπερεκτιμημένες για σχέσεις που δεν αφορά αρχική γνωριμία,
κυρίως γιατί μοιάζει με παραγγελία συμπεριφοράς.
αν ο άλλος σε νοιάζεται θα μπει στη διαδικασία να "μπει στο πετσί σου" αυθόρμητα
αν όχι ή τουλάχιστον όχι με τρόπο που να ικανοποιεί εσένα και να σου είναι προφανές ότι σε νοιάζεται
τότε πάντα μα πάντα θα κάνει/λέει αυτό που πηγαία του βγαίνει
όσες φορές και να του εξηγήσεις το πως αισθάνεσαι
Επιπλέον η μοναδικότητα και διαφορετικότητα που μας χαρακτηρίζει κυριαρχεί στο πως βλέπουμε τα πράγματα και δεν έχει νόημα να κάνουμε ανταλλαγή εντυπώσεων για κάτι που έχει τελειώσει, είναι καλύτερα απλά να προχωράς και να διοχετεύεις την ενέργειά σου στον εαυτό σου, στο παρόν και στο μέλλον.
Καλά λέει η Ρένια, αυτές οι ρομαντικές ταινίες σας έχουν καταστρέψει.
Αν αντιστρέψουμε τους όρους, μπορείτε να εγγυηθείτε πως καταλαβαίνετε τον άλλο δίχως να χρειαστεί να εξηγήσει;
Λιγότερο σε νοιάζεται και σ' αγαπά άραγε αυτός που αφού ακούσει προσεκτικά και καταλάβει, φροντίζει να μη σε πονάει με τη συμπεριφορά του; Είναι μικρότερο θαύμα ή μήπως απαιτεί λιγότερο κόπο να μπει στο πετσί σου αφού σε μάθει;
Δεν γνώριζα πως μόνο ως γκουρού μπορεί να έχεις κανείς τύχη σήμερα στις σχέσεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
25-05-12
12:59
Γεια σου Σοφία!Δεν αξίζει να εξηγείς ή να εξηγήσε για κάτι που ο άλλος δεν καταλαβαίνει με την πρώτη εξήγηση!!!
Το πρώτο που θ' αναρωτιόμουν πριν εγκαταλείψω την προσπάθεια θα ήταν: Είμαι σίγουρη τώρα ότι το εξήγησα απλά και κατανοητά με τρόπο που να μπορεί ο άλλος να το καταλάβει;
Υπό αυτό το πρίσμα, πάντα αξίζει και μια δεύτερη φορά. Ειδικά αν μιλάμε για πτυχές του χαρακτήρα μας... Εδώ δεν μπορούμε πολλές φορές να μας καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι, πώς να περιμένουμε από τους άλλους να μας καταλάβουν με την πρώτη;
--
Υ.γ. Φοβερό σοκ την πρώτη φορά που σου ζητάει το παιδί σου να του εξηγήσεις τι σημαίνει μια λέξη που μπορεί να χρησιμοποιείς καθημερινά και να γνωρίζεις το νόημά της. Τότε καταλαβαίνεις πόσο σημαντική δεξιότητα είναι το να ξέρεις να εξηγείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
24-05-12
22:37
Δεν ξέρω αν μιλάμε αποκλειστικά για σχέσεις, πάντως σκεφτείτε να είχατε ένα παιδί. Ούτε που θα περνούσε από το μυαλό σας να μην του εξηγήσετε επειδή δεν θα καταλάβει...
Δεν υπαινίσσομαι πως οι άνδρες μένουν πάντα παιδιά, όμως η αλήθεια είναι πως αυτό με τις πολλές εξηγήσεις το έχουμε περισσότερο εμείς οι γυναίκες.
Οι άνδρες δεν νιώθουν σχεδόν ποτέ την ανάγκη να εξηγούν αυτά που ζουν, σε αντίθεση μ' εμάς που θέλουμε όλα να τα αναλύουμε.
Η Χέλεν Φίσερ σε μια ομιλία της λέει:
Κατά δεύτερον, δεν μπορείς να περιμένεις από τον άλλο να σε ξέρει ως δια μαγείας. Όπως είπες και μόνη σου, ποτέ δε βλέπουμε το ίδιο γεγονός με τον ίδιο τρόπο όπως ο άλλος και ίσως να μην το δούμε ποτέ, ...ΑΝ κάποιος δεν κάνει τον κόπο να μας εξηγήσει.
Ναι, αξίζει να εξηγείς, επειδή μέσω αυτής της διαδικασίας, μαθαίνεις καλύτερα πρώτο και καλύτερο τον εαυτό σου! Αναγκάζεσαι να τον δεις μέσα από τα μάτια και την αντίληψη κάποιου άλλου και ίσως κάποιες φορές έτσι συνειδητοποιείς πόσο.. ανεξήγητος είναι.
Χρειάζεται βέβαια να σιγουρέψεις πως ο άλλος δεν είναι τόσο ντουβάρι που να νομίζει πως οι εντυπώσεις που φτιάχνουμε για τους άλλους, είναι απαραίτητα και οι σωστότερες. Πως υπάρχει έδαφος διαλλακτικότητας...
Σε διαφορετική περίπτωση, όχι μόνο δεν αξίζει να εξηγείς, αλλά πρέπει και να είσαι όπου φύγει-φύγει.
*edit: Τώρα είδα το προηγούμενο μήνυμά σου... Ξέχνα όσα έγραψα. Φύγει-φύγει.
Δεν υπαινίσσομαι πως οι άνδρες μένουν πάντα παιδιά, όμως η αλήθεια είναι πως αυτό με τις πολλές εξηγήσεις το έχουμε περισσότερο εμείς οι γυναίκες.
Οι άνδρες δεν νιώθουν σχεδόν ποτέ την ανάγκη να εξηγούν αυτά που ζουν, σε αντίθεση μ' εμάς που θέλουμε όλα να τα αναλύουμε.
Η Χέλεν Φίσερ σε μια ομιλία της λέει:
Κατά πρώτον λοιπόν αξίζει να εξηγείς επειδή είσαι φτιαγμένη γι' αυτό.Οι γυναίκες μπορούν να μιλάνε. Είναι ικανότητα των γυναικών να βρουν τη σωστή λέξη γρήγορα -- η σωστή άρθρωση αυξάνεται στο μέσο του έμμηνου κύκλου, όταν τα οιστρογόνα είναι ανεβασμένα. Αλλά ακόμα και τις ημέρες της έμμηνης ρύσης, είναι καλύτερες από τον μέσο άντρα. Οι γυναίκες μπορούν να μιλάνε. Το κάνουν αυτό εδώ και εκατομμύρια χρόνια, οι λέξεις είναι τα εργαλεία των γυναικών. Κρατούσαν το μωρό μπροστά στο πρόσωπό τους, καλοπιάντοντάς το, επιπλήτοντάς το, εκπαιδεύοντάς το με λέξεις.
Έχουν την τάση να σκέφτονται πολύπλοκα. Επειδή τα θηλυκά μέρη του εγκεφάλου είναι καλύτερα συνδεδεμένα, έχουν την τάση να συλλέγουν περισσότερα δεδομένα όταν σκέφτονται, να τα τοποθετούν σε πιο σύνθετα σχήματα, βλέπουν περισσότερες επιλογές και αποτελέσματα. Έχουν την τάση να σκέφτονται σε πλαίσια, ολιστικά, αυτό που αποκαλώ πολύπλοκη σκέψη.
Οι άντρες έχουν την τάση - και αυτά είναι μέσοι όροι - να αφήνουν απέξω ό,τι θεωρούν ως μη σχετικό, εστιάζουν σ' αυτό που κάνουν και προχωρούν με ένα βήμα προς βήμα σύστημα σκέψης. Και οι δύο τρόποι σκέψης είναι εξίσου καλοί. Χρειαζόμαστε και τους δύο για να προχωρήσουμε. [...] Και εγώ - αυτό που αλήθεια νομίζω ότι κάνουμε είναι να οδεύουμε προς μια συνεταιριστική κοινωνία, μια κοινωνία όπου τα ταλέντα και των ανδρών και των γυναικών γίνονται κατανοητά και εκτιμούνται και αξιοποιούνται.
Κατά δεύτερον, δεν μπορείς να περιμένεις από τον άλλο να σε ξέρει ως δια μαγείας. Όπως είπες και μόνη σου, ποτέ δε βλέπουμε το ίδιο γεγονός με τον ίδιο τρόπο όπως ο άλλος και ίσως να μην το δούμε ποτέ, ...ΑΝ κάποιος δεν κάνει τον κόπο να μας εξηγήσει.
Ναι, αξίζει να εξηγείς, επειδή μέσω αυτής της διαδικασίας, μαθαίνεις καλύτερα πρώτο και καλύτερο τον εαυτό σου! Αναγκάζεσαι να τον δεις μέσα από τα μάτια και την αντίληψη κάποιου άλλου και ίσως κάποιες φορές έτσι συνειδητοποιείς πόσο.. ανεξήγητος είναι.
Χρειάζεται βέβαια να σιγουρέψεις πως ο άλλος δεν είναι τόσο ντουβάρι που να νομίζει πως οι εντυπώσεις που φτιάχνουμε για τους άλλους, είναι απαραίτητα και οι σωστότερες. Πως υπάρχει έδαφος διαλλακτικότητας...
Σε διαφορετική περίπτωση, όχι μόνο δεν αξίζει να εξηγείς, αλλά πρέπει και να είσαι όπου φύγει-φύγει.
*edit: Τώρα είδα το προηγούμενο μήνυμά σου... Ξέχνα όσα έγραψα. Φύγει-φύγει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.