Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,077 μηνύματα.
30-06-12
22:44
Για να μην παίρνει ουσίες από το τσιγάρο γιατί ακόμα κ αν το περιόριζα σημαντικά στην εγκυμοσύνη μετά δεν μπορώ να ξέρω ότι δεν θα επανερχόμουνα στα 'κανονικά μου'. Μπορεί κ να μην (αν είχα ψιλοαποτοξινωθεί) αλλά αν δεν τα κατάφερνα????
Να το κόψεις δηλαδή μια και καλή για να μην τα κακαρώσεις δε γίνεται ε; Πρέπει να σε πιέσει μισό φόρουμ μόνο για ένα παιδάκι, που στο κάτω κάτω δικό σου θα ναι και πρέπει να το προστατέψεις πάση θυσία, γιατί μόνο από σένα εξαρτάται η επιβίωσή/καλή διαβίωσή του.
Να τα καταφέρεις και για σένα και για το/τα παιδί/ά σου.
Καταρχήν θα πρόσεχα με πολύ προσεκτική διατροφή κ γυμναστική (σε λογικά πλαίσια) να μην πάρω πάνω από 10 κιλά καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (απ' ότι ξέρω μια έγκυος που θα προσέχει πάρα πολύ μπορεί να μην ξεπεράσει ακόμα κ τα 9 κιλά, δηλ. 1 κιλό/μήνα). Αν από αυτά τα 10 στη γέννα χαθούν ας πούμε τα 7 θα υπολλείπονται άλλα 3 τα οποία θα ήθελα να χάσω σε κανα 15ήμερο. Απ' όσο ξέρω ο θηλασμός δεν επιτρέπει να χαθούν τα υπόλοιπα κιλά. Επομένως, είναι κ αυτός ένας λόγος.
Μπούρδες. 3 κιλά σε 15 μέρες δεν είναι δίαιτα, είναι ψυχαναγκασμός και απωθημένο. Και να τα χάσεις σε 1-2 μήνες αντί για 15 μέρες θα σου χαλάσουν τα γαλόνια και θα κόψει η σάλτσα; Αυτή η μανία του να κάνουμε τον εαυτό μας εικόνισμα, ένα στερεοτυπικό ψυχαναγκαστικό συνήθειο που πρέπει να διατηρείται πάση θυσία, δείχνει έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Δεν ξέρω κατά πόσο αυτοί οι λόγοι φαίνονται 'αποδεκτοί' αλλά έχω ακούσει αρκετές περιπτώσεις γυναικών που δεν θήλασαν για έναν, δύο, τρεις κλπ τέτοιους λόγους.
10 χιλιάδες μύγες τρώνε σκατά. Δε σημαίνει ότι επειδή το κάνουν αυτές θα πρέπει να το κάνεις κι εσύ. Αυτονομία από τη μάζα τώρα.
Ίσως αυτά να φαντάζουν πολύ εγωιστικά γιατί βλέπω ότι οι περισσότερες γυναίκες είναι πρόθυμες να κάνουν θυσίες για το παιδί τους. Εγώ θα έκανα αλλά ποτέ στο βαθμό που αυτές οι θυσίες θα καθιστούσαν εμένα δυστυχισμένη. Γιατί αν γινόμουν εγώ δυστυχισμένη, μπορεί αργά ή γρήγορα, να επηρεαζόνταν κ η σχέση μου με το σύντροφο ή σύζυγό μου ή με το παιδί μου.
Και τα να δημιουργήσεις μια οικογένεια απιτεί και ψυχική ισορροπία.
Δικαιολογίες. Το να υπερασπίζεσαι το παιδί σου πάνω απ' όλα είναι κάτι αυτονόητο και δε θα επηρρεαστεί κανείς αρνητικά από αυτό. Το αντίθετο μάλιστα, αν εσύ ντουμανιάζεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κάνεις το παιδί σου "ελλατωματικό", θα το φέρνεις βάρος σε όλη σου τη ζωή μετά και πίστεψέ με, κανείς δεν πρόκειται να στο συγχωρήσει μετά... Θα μείνεις μόνη σου με τον εαυτό σου στα γεράματα κι ένα παιδί να τρέχει από τον ένα γονιό στον άλλο για βοήθεια.
Περισσότερο ψυχικά ισορροπημένη είναι μια οικογένεια όπου όλοι νοιάζονται για όλους παρά ο καθένας για τον εαυτό του και για την ενδεχόμενη "δυστυχία του", αν μια μέρα κόψει και κανα κακό συνήθειο. Να μάθεις να είσαι ευτυχισμένη και με άλλα πράγματα και όχι μόνο με τη βολή που έχεις ανα πάσα χρονική στιγμή. Να προσαρμόζεσαι και να βρίσκεις καλό σε κάθε κατάσταση. Μην είσαι των άκρων και αγύριστο κεφάλι.
Σόρρυ για την απότομη γραφή αλλά μια αντρική οπτική νομίζω χρειαζόταν, διότι ο σωστός άντρας δεν είναι μόνο για να εκσπερματώνει και μετά να κάθεται 9 μήνες και να βλέπει μπάλα, αλλά για να διορθώνει ή να προλαμβάνει τέτοιες καταστασάρες, και νομίζω ότι είμαι από αυτούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.